O ιδιοφυής ´αυτιστικός ´συναντά τόν άνθρωπο που άλλαξε την μουσική μέσα απο τον δικό του υποχρεωτικό ´αυτισμό´.
Ο Glenn Gould ερμηνεύει Beethoven.Δεν είναι η πρώτη φορά.Εχει ερμηνεύσει τίς σονάτες του ,τα κοντσέρτα του για πιάνο,μεταγραφές του Liszt για πιάνο(συμφωνίες 5,6)....
Σε αυτό το διπλό c.d.επιλέγει 6 variations σε F mazor ,Οp.34(1802),τίς Eroica Variations Op.35(1802)
7 Bagatelles,Op.33(1802),6 Bagatelles Op.126(1823-1824,αμέσως μετά την 9η) και 32 variations on an Original Theme in C minor WoO 80(1806).
O Gould,πάντα ιδιοσυγκρασιακός και ´περίεργος´έδειχνε μιά μεγάλη συμπάθεια για αυτές τίς ´προσωπικες´,´εσωτερικές´συνθέσεις τού Βeethoven.
Πάντα υπερβολικός στίς απόψεις του θεωρούσε τίς Bagatelles Op.126 ισάξιες με την 9η Συμφωνία.
Τα 3 απο τα 5 έργα που παρουσιάζει ο Gould έχουν συντεθεί σχεδόν την ίδια χρονική περίοδο.Ειναι η περίοδος που ο Beethoven ,κατόπιν υποδείξεως τών γιατρών έχει πάει να ξεκουραστεί απο τους ρυθμούς τής πόλης ,σε ένα προάστιο το Heiligenstad.Ειναι 32 ετών περίπου και ήδη τα πρώτα σημάδια τής ασθένειας έχουν εμφανιστεί εδώ και καιρό.Εντελώς θλιμμένος και σχεδόν αυτοκτονικός συντάσσει τήν περίφημη Διαθήκη του(Heilingerstadter Testament):'Ω,εσείς άνθρωποι που με θεωρείτε και με χαρακτηρίζετε εχθρικό,πεισματάρη,μισάνθρωπο,πόσο με αδικείτε.!Δεν γνωρίζετε την κρυφή αιτία τής κατάστασης αυτής...Πάντα η καρδιά και η ψυχή μου ήταν γεμάτες απο το τρυφερό συναίσθημα της καλοσύνης.Ημουν πάντα έτοιμος να επιτελέσω μεγάλα εργα.Αλλά σκεφτείτε ότι εδώ και 6 χρόνια χτυπήθηκα απο ένα φοβερό κακό ,που επιδεινωσαν ακατάρτιστοι και ανίκανοι γιατροί.......
Αν και είχα γεννηθεί με ταμπεραμέντο φλογερό και γεμάτο ζωντάνια..,αναγκάστηκα να απομονωθώ πολύ ενωρίς και να ζώ ολομόναχος ,μακριά απο τον κόσμο.Οταν καμιά φορά προσπαθούσα να ξεχάσω όλα αυτά,αμέσως αναγκαζόμουν να ξαναγυρίσω στην θλιβερή πραγματικότητα τής απώλειας τής ακοής μου...........Και όμως δεν ήταν δυνατόν να πώ στούς ανθρώπους:Mιλάτε πιό δυνατά ,φωναξτε,δέν ακούω...............´
Ο Gould,σαν αυθεντικός μονήρης ξετυλίγει νότα-νότα τίς συνθέσεις αυτές τού Beethoven και παράγει γνήσια μουσική.Και όχι μόνον αυτό,αλλά επιλέγει απο τα έργα χωρίς αρίθμηση τίς 32 παραλλαγές και πιάνει το νήμα τους απο τον Bach σχεδόν για να επιστρέψει στον Beethoven ξανά.Από την δρύ στον λέοντα.
Οι παραλλαγές Eroica πού δίνουν στοιχεία τους στην Ηρωϊκή και στον Προμηθέα,ερμηνεύονται με απογυμνωμένη σεμνότητα και σεβασμό σχεδόν(στο βασικό θέμα μιά-δυό στιγμές παιχνιδίζει μόνον με τον 20ο αιώνα)πρωτόπειρου πιανίστα.Στο Finale alla Fuga,συμπυκνώνει την μουσική ιστορία 130 χρόνων σε 5.42 min.Πολύ αργά και μεγαλοπρεπώς για Gould.
Oι 6 Variations και οι 7 Βagatelles ερμηνεύονται σε γρήγορα tempi.O Gould σού δίνει τήν αίσθηση ότι μόλις αρχίζει να συγκινείται καταφευγει στην ρωμαλέα δομή τού Bach για να συγκρατήσει το συναίσθημά του.
Στίς 6 Βαgatelles τού 1824 δείχνει την αγάπη του γι´αυτό το έργο.Στην Νο 1 προσεύχεται.Στην Νο 2 μέσω τής μνήμης αισθάνεται.Στήν Νο 3 εξομολογείται.
Στην Νο 4 επιτρέπει στον εαυτόν του να χορέψει(ισως και swing.!!!).
Στή Νο 5 αγαλιάζει.
Στην Νο6 προσφέρει με σεβασμό την ´ψάθινη ξεφτισμένη καρέκλα του´στον Βeethoven και τον παρακολουθεί να ερμηνεύει το έργο του στά 1974,151 χρόνια μετά.
Τελικά είναι Beethoven και Gould ή Gould και Βeethoven??Για μένα δεν έχει καμιά σημασία.Δυο μεγαλοφυϊες συναντιώνται και τα λένε ´μυστικά´και παράγουν ένα μνημειώδες και μοναδικό έργο.
Υ.Γ.
Φετος στο Τορόντο γιορτάζονται τα 75 χρόνια απο την γέννηση τού Glenn Gould.Λείπει ήδη 25 χρόνια........
Υ.Γ2
Οταν ο πολύς Neuhaus ακουσε τον Gould να παίζει Bach στην Μόσχα είπε:'Kάπως έτσι θα έπαιζε ο Κάντορας ή ο καλύτερος μαθητής του´.
Ο Glenn Gould ερμηνεύει Beethoven.Δεν είναι η πρώτη φορά.Εχει ερμηνεύσει τίς σονάτες του ,τα κοντσέρτα του για πιάνο,μεταγραφές του Liszt για πιάνο(συμφωνίες 5,6)....
Σε αυτό το διπλό c.d.επιλέγει 6 variations σε F mazor ,Οp.34(1802),τίς Eroica Variations Op.35(1802)
7 Bagatelles,Op.33(1802),6 Bagatelles Op.126(1823-1824,αμέσως μετά την 9η) και 32 variations on an Original Theme in C minor WoO 80(1806).
O Gould,πάντα ιδιοσυγκρασιακός και ´περίεργος´έδειχνε μιά μεγάλη συμπάθεια για αυτές τίς ´προσωπικες´,´εσωτερικές´συνθέσεις τού Βeethoven.
Πάντα υπερβολικός στίς απόψεις του θεωρούσε τίς Bagatelles Op.126 ισάξιες με την 9η Συμφωνία.
Τα 3 απο τα 5 έργα που παρουσιάζει ο Gould έχουν συντεθεί σχεδόν την ίδια χρονική περίοδο.Ειναι η περίοδος που ο Beethoven ,κατόπιν υποδείξεως τών γιατρών έχει πάει να ξεκουραστεί απο τους ρυθμούς τής πόλης ,σε ένα προάστιο το Heiligenstad.Ειναι 32 ετών περίπου και ήδη τα πρώτα σημάδια τής ασθένειας έχουν εμφανιστεί εδώ και καιρό.Εντελώς θλιμμένος και σχεδόν αυτοκτονικός συντάσσει τήν περίφημη Διαθήκη του(Heilingerstadter Testament):'Ω,εσείς άνθρωποι που με θεωρείτε και με χαρακτηρίζετε εχθρικό,πεισματάρη,μισάνθρωπο,πόσο με αδικείτε.!Δεν γνωρίζετε την κρυφή αιτία τής κατάστασης αυτής...Πάντα η καρδιά και η ψυχή μου ήταν γεμάτες απο το τρυφερό συναίσθημα της καλοσύνης.Ημουν πάντα έτοιμος να επιτελέσω μεγάλα εργα.Αλλά σκεφτείτε ότι εδώ και 6 χρόνια χτυπήθηκα απο ένα φοβερό κακό ,που επιδεινωσαν ακατάρτιστοι και ανίκανοι γιατροί.......
Αν και είχα γεννηθεί με ταμπεραμέντο φλογερό και γεμάτο ζωντάνια..,αναγκάστηκα να απομονωθώ πολύ ενωρίς και να ζώ ολομόναχος ,μακριά απο τον κόσμο.Οταν καμιά φορά προσπαθούσα να ξεχάσω όλα αυτά,αμέσως αναγκαζόμουν να ξαναγυρίσω στην θλιβερή πραγματικότητα τής απώλειας τής ακοής μου...........Και όμως δεν ήταν δυνατόν να πώ στούς ανθρώπους:Mιλάτε πιό δυνατά ,φωναξτε,δέν ακούω...............´
Ο Gould,σαν αυθεντικός μονήρης ξετυλίγει νότα-νότα τίς συνθέσεις αυτές τού Beethoven και παράγει γνήσια μουσική.Και όχι μόνον αυτό,αλλά επιλέγει απο τα έργα χωρίς αρίθμηση τίς 32 παραλλαγές και πιάνει το νήμα τους απο τον Bach σχεδόν για να επιστρέψει στον Beethoven ξανά.Από την δρύ στον λέοντα.
Οι παραλλαγές Eroica πού δίνουν στοιχεία τους στην Ηρωϊκή και στον Προμηθέα,ερμηνεύονται με απογυμνωμένη σεμνότητα και σεβασμό σχεδόν(στο βασικό θέμα μιά-δυό στιγμές παιχνιδίζει μόνον με τον 20ο αιώνα)πρωτόπειρου πιανίστα.Στο Finale alla Fuga,συμπυκνώνει την μουσική ιστορία 130 χρόνων σε 5.42 min.Πολύ αργά και μεγαλοπρεπώς για Gould.
Oι 6 Variations και οι 7 Βagatelles ερμηνεύονται σε γρήγορα tempi.O Gould σού δίνει τήν αίσθηση ότι μόλις αρχίζει να συγκινείται καταφευγει στην ρωμαλέα δομή τού Bach για να συγκρατήσει το συναίσθημά του.
Στίς 6 Βαgatelles τού 1824 δείχνει την αγάπη του γι´αυτό το έργο.Στην Νο 1 προσεύχεται.Στην Νο 2 μέσω τής μνήμης αισθάνεται.Στήν Νο 3 εξομολογείται.
Στην Νο 4 επιτρέπει στον εαυτόν του να χορέψει(ισως και swing.!!!).
Στή Νο 5 αγαλιάζει.
Στην Νο6 προσφέρει με σεβασμό την ´ψάθινη ξεφτισμένη καρέκλα του´στον Βeethoven και τον παρακολουθεί να ερμηνεύει το έργο του στά 1974,151 χρόνια μετά.
Τελικά είναι Beethoven και Gould ή Gould και Βeethoven??Για μένα δεν έχει καμιά σημασία.Δυο μεγαλοφυϊες συναντιώνται και τα λένε ´μυστικά´και παράγουν ένα μνημειώδες και μοναδικό έργο.
Υ.Γ.
Φετος στο Τορόντο γιορτάζονται τα 75 χρόνια απο την γέννηση τού Glenn Gould.Λείπει ήδη 25 χρόνια........
Υ.Γ2
Οταν ο πολύς Neuhaus ακουσε τον Gould να παίζει Bach στην Μόσχα είπε:'Kάπως έτσι θα έπαιζε ο Κάντορας ή ο καλύτερος μαθητής του´.
opcorn: 
