Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η μυρωδιά του βινυλίου - Deep Purple
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Νότης" data-source="post: 1057658390" data-attributes="member: 19047"><p><span style="color: #0000cd"><strong>SHADES OF DEEP PURPLE (1968)</strong></span></p><p>Είχε περάσει η μαγευτική χρονιά της ψυχεδέλειας, των λουλουδιών, των χόρτων και των φευγάτων τραγουδιών. Το αμερικάνικο χίπικο κίνημα επιρέαζε πιά την Ευρώπη και κυρίως τη Μεγάλη Βρετανία, λόγω φυσικά της κοινής γλώσσας. Αυτήν λοιπόν τη χρονιά του ’68, πέντε μουσικοί από το Hertfod της νοτιοανατολικής Αγγλίας, έφτιαξαν τους Roundabout. Ήταν οι: Richie Blackmore - κιθάρα, John Lord - πιάνο & όργανο, Ian Paice - κρουστά, Rod Evans - τραγούδι και Nick Simper - μπάσσο. Γρήγορα μετονομάστηκαν σε Deep Purple από ένα αγαπημένο παλιό τζαζ τραγούδι της γιαγιάς του Blackmore. Κυκλοφόρισαν μ’ αυτό το όνομα το Hush, το πρώτο τους σινγκλάκι που είχε αρκετή επιτυχία και φυσικά το πέρασαν στο πρώτο τους άλμπουμ στην Tetragrammaton records (Αμερική), EMI (Ευρώπη), που ονομάστηκε Shades of Deep Purple. Υπάρχει αρκετή ψυχεδέλεια εδώ, αλλά σχεδόν καθόλου χαρντ ροκ και οι μετέπειτα θαυμαστές τους μάλλον το άκουσαν από περιέργεια. Όμως ο δίσκος με τα χρόνια αναγνωρίστηκε από άλλους μουσικόφιλους, μιας και τα τραγούδια αλλά και το ύφος είναι αξιόλογες διασκευές και δικές τους συθέσεις, χωρίς να έχουν κάτι το γλυκανάλατο, ενώ ξεχωρίζει το παίξιμο του Lord. Αξίολογα είναι τα: Hush, Mandrake root, Help, Hey Joe, And the address.</p><p><span style="color: #00ff00"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>1.AND THE ADDRESS</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>2.HUSH</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>3.ONE MORE RAINY DAY</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>4.PRELUDE HAPPINESS</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>5.I'M SO GLAD</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #00ff00"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>1.MANDRAKE ROOT</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>2.HELP</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>3.LOVE HELP ME</strong></span></p><p> <span style="color: #00ff00"><strong>4.HEY JOE</strong></span></p><p><span style="color: #00ff00"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/602bebbf-f8d3-4946-a411-ce0096d99cad_zps6j1quw3i.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/602bebbf-f8d3-4946-a411-ce0096d99cad_zps6j1quw3i.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p></p><p> </p><p><span style="color: #ff0000"><strong>THE BOOK OF TALIESYN (1968)</strong></span></p><p>Επειδή το Shades πήγε σχετικά καλά στην Αμερική, το γκρούπ αποφάσισε την γρήγορη κυκλοφορία του δεύτερού τους δίσκου, για να κρατηθεί το όνομα στη δημοσιότητα. Έτσι 3 μήνες αργότερα βγήκε από την ΕΜΙ/HARVEST το: The book of Taliesyn. Η αλήθεια είναι ότι δεν πήγε καλά σε πωλήσεις και δεν έφτασε καν το Shades, είχε όμως δύο δυνατά σινγκλ, το Kentucky Woman (Neil Diamond) και το River deep mountain high (Ike & Tina Turner). Περιείχε όμως και το Anthem, ένα από τα ομορφότερα τραγούδια των Purple όλων των εποχών. Ακουστική κιθάρα και βιολί, με τον Evans να δείχνει τις μελωδικές του ικανότητες. Αλλά για μένα ξεχώρισαν επίσης τα: Wring that neck και We can work it out (Beatles). Γενικά το άλμπουμ αυτό το θεωρώ πολύ καλό και ένα β δυό σκαλιά πάνω απ’ το Shades. Το εκπληκτικό εξώφυλλο έχει ζωγραφίσει ο John Vernon Lord, ανεβάζοντας λίγο παραπάνω την αξία του δίσκου.</p><p><span style="color: #ffd700"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong>1.LISTEN, LEARN, READ ON</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong>2.WRING THAT NECK</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong>3.KENTUCKY WOMAN</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong>4.a) EXPOSITION</strong></span></p><p><span style="color: #ffd700"><strong> b) WE CAN WORK IT OUT</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ffd700"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong>1.SHIELD</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong>2.ANTHEM</strong></span></p><p> <span style="color: #ffd700"><strong>3.RIVER DEEP, MOUNTAIN HIGH</strong></span></p><p><span style="color: #ffd700"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ffd700"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/3d7018f3-2824-4016-acdb-f5068074e2ad_zpsp57yrkzo.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/3d7018f3-2824-4016-acdb-f5068074e2ad_zpsp57yrkzo.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p><span style="color: #00ffff"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #00ffff"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #00ffff"><strong>DEEP PURPLE (1969) Ο πρόδρομος</strong></span></p><p>Φαίνεται ότι από τις περιοδείες και τις αρκετές συναυλίες που έσωσε το γκρούπ, ο ήχος τους έδεσε και πήρε πιό προσωπικό ύφος, το ύφος δηλαδή που θα τους χαρακτήριζε τα επόμενα πολύ καθοριστικά χρόνια. Το Deep Purple κυκλοφόρησε μέσα στο 1969 από την EMI / HARVEST με ένα επίσης φοβερό εξώφυλλο από πίνακα του Ιερώνυμου Μπος. Ο ήχος τους πλέον είναι χαρντ ροκ, τα τραγούδια σφιχτά και λίγο περίπλοκα, με πολλές αλλαγές στα ριφ και αρκετά σόλο από τους Blackmore και Lord. Ακούγεται μονορούφι και ...δυνατά! Ο Evans δίνει ότι καλύτερο έχει και το αποτέλεσμα δικαιώνει τις φιλοδοξίες τους. Είναι αλήθεια ότι δεν πούλησε καλά όταν βγήκε, παρ’ ότι οι θαυμαστές τους το λατρεύουν για τον μεστό κι αληθινό χαρντ ροκ ήχο του. Όλα τα κομμάτια είναι από πολύ καλά ως εξαιρετικά, αλλά ιδιαίτερα ξεχωρίζουν τα: Lalena, Chasing shadows, Why didn’t rosemary? & Bird has flown. Με το άλμπουμ αυτό, μία εποχή κλείνει και μία άλλη έρχεται, αφού αποχωρούν οι Rod Evans (τραγούδι) και Nick Simper (μπάσσο), για να αντικατασταθούν από τους Ian Gillan και Roger Glover αντίστοιχα. Ποτέ δεν ξεκαθάρισα μέσα μου αν χάρηκα ή όχι με την αποχώρηση του Evans, ξεκαθάρισα όμως ότι με τον Gillan ήταν...Deep Purple!</p><p> <span style="color: #ff0000"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>1.CHASING SHADOWS</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>2.BLIND</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>3.LALENA</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>4.FAULT LINE</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>5.THE PAINTER</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>1.WHY DIDN'T ROSEMARY</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>2.BIRD HAS FLOWN</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>3.APRIL</strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/7ae8ddd8-6222-4bd5-bc59-496901ad9090_zps1hnfld8f.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/7ae8ddd8-6222-4bd5-bc59-496901ad9090_zps1hnfld8f.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p></p><p></p><p><span style="color: #800080"><strong>CONCERTO FOR GROUP AND ORCHESTRA (1969)</strong></span> </p><p>Στα τέλη Αυγούστου ο John Lord άρχισε να δουλεύει πάνω σε ένα project όπου ένα ροκ συγκρότημα και μία ορχήστρα κλασικής μουσικής θα βρίσκονταν στην ίδια σκηνή. Αυτή η προσπάθεια μετουσιώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο του συγκροτήματος "<em>Coancerto for group and orchestra</em>", το οποίο ηχογραφήθηκε στις 24 Septembr;ioy του 1969 στο Royal Albert Hall του Λονδίνου μαζί με την Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα. Η δημοτικότητα που έδωσε η συναυλία και ο δίσκος στο συγκρότημα ήταν αρκετά μεγάλη και ανάγκασε πολλούς κριτικούς να αρχίσουν να γράφουν θετικά σχόλια για τις ζωντανές εμφανίσεις των Deep Purple, ενώ οι συναυλίες τους άρχισαν να προσελκύουν έναν αρκετά μεγάλο αριθμό μουσικόφιλων, χωρίς να έχουν κάνει στούντιο ηχογράφηση.</p><p><span style="color: #008000"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>1) FIRST MOVEMENT: moderato allegro</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>2) SECOND MOVEMENT: adante pt.1</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>1) SECOND MOVEMENT: adante conclusion</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>2) THIRD MOVEMENT: vivace β presto</strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/3088e3fc-93c1-4133-9e62-c30a311f234f_zps1mmybhgo.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/3088e3fc-93c1-4133-9e62-c30a311f234f_zps1mmybhgo.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p><span style="color: #0000cd"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #0000cd"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #0000cd"><strong>IN ROCK (1970)</strong></span></p><p>Ποιός μπορεί να ισχυριστεί, ότι την τελευταία χρονιά της μαγικής αυτής δεκαετίας, δεν βγήκαν τα καλύτερα άλμπουμ της hard rock σκηνής; Black Sabbath, Deep Purple in Rock, Led Zeppelin II, Disraeli Gears, Live at Leeds και πάει λέγοντας. Το 1970 επισφράγισε τις προσπάθειες της μουσικής που αγαπούσαν μόνο οι νέοι, και που είχε ξεκινήσει έξι χρόνια νωρίτερα ως επανάσταση, ώς ρίξη στα καθιερωμένα και τώρα την εκτοξεύει, ώστε να ξεπεράσει την ίδια της τη βαρύτητα. Το In Rock εμφανίστηκε με χαρακτηριστικό θόρυβο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Έσκασε σαν νάρκη που την πατάει ο ανύποπτος διαβάτης. Φαντάζομαι ότι άν περιείχε και το Black Night, που βγήκε μόνο ως σινγκλ, θα ήταν ως τα σήμερα ο απόλυτος hard rock δίσκος.</p><p>Η πρώτη εμφάνιση των Gillan / Glover και το σοκ με το Child in time, που έμελε να μεγαλώσει - μαζί με ένα άλλο αντίπαλο δέος - τραγούδι πολλές γενιές ροκάδων. Βεβαίως δεν θα πώ ότι όλα τα τραγούδια είναι πρώτης γραμμής, αλλά τώρα ποιός νοιάζεται για κάτι τέτοιο, όταν αυτό που μετράει είναι να το έχεις στη δισκοθήκη σου, που με καμιά εικοσαριά άλλα μπορούν να σε κάνουν παντοτινά ευτυχισμένο.</p><p><span style="color: #ffa500"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> 1.SPEED KING</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> 2.BLOODSUCKER</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> 3.CHILD IN TIME</strong></span></p><p></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> 1.FLIGHT OF THE RAT</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> 2.INTO THE FIRE</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> 3.LIVING WRECK</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong> 4.HARD LOVIN' MAN</strong></span></p><p><span style="color: #ffa500"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/909f0014-a676-4b25-be3f-2a54017ebe48_zpsrfjm3sgo.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/909f0014-a676-4b25-be3f-2a54017ebe48_zpsrfjm3sgo.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p></p><p><span style="color: #008000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong>FIREBALL (1971)</strong></span></p><p>Εν μέσω συναυλιών και μετακινήσεων σε όλον τον κόσμο, το συγκρότημα πιέζεται για έναν ακόμη δίσκο, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο Glover λιποθυμάει σε μια συναυλία στη Βρετανία, ο Lord, έχει αφόρητους πόνους στην πλάτη επειδή κάποτε κουβάλησε το Hammond μόνος του ελείψει βοηθού, ο Gillan εμφανίζει τα πρώτα σημάδια αλκοολισμού και ο Blackmore μπαίνει στο χειρουργείο για σκωληκοειδίτιδα. Ας μην απορούν οι φίλοι τους που δεν άγγιξε την επιτυχία του in rock, παρ’ όλο που περιείχε μερικά καλά χαρντ ροκ τραγούδια όπως τα: fireball , Demon’s eye, fools. Αργότερα βέβαια μπήκε σε πολλές λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του 70, αλλά γενικά, μπροστά σε άλλα φοβερά και τρομερά τους άλμπουμ, ήταν ήσσονος αξίας. </p><p><span style="color: #ee82ee"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong>1.FIREBALL</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong>2.NO NO NO</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong>3.DEMON'S EYE</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong>4.ANYONE'S DAUGHTER</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ee82ee"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong>1.THE MULE</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong>2.FOOLS</strong></span></p><p> <span style="color: #ee82ee"><strong>3.NO ONE CAME</strong></span></p><p><span style="color: #ee82ee"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/97f15cec-ab00-485f-ab3e-211b5eee2ea1_zpstiotxjca.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/97f15cec-ab00-485f-ab3e-211b5eee2ea1_zpstiotxjca.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p> </p><p><span style="color: #008000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong>MACHINE HEAD (1972)</strong></span></p><p>Το άλμπουμ ορόσημο της δεκαετίας, όσον αφορά το ροκ και σημείο αναφοράς για τα μελλούμενα χαρντ ροκ συγκροτήματα αλλά και ακροατές.</p><p>Το χειμώνα του ’71 κατέλυσαν στη λίμνη Μοντρέ της Ελβετίας για να γράψουν τα νέα τους τραγούδια, στο ξενοδοχείο που έμεναν εμφανίστηκε ο Zappa με τους Mothers για μια βραδιά και ένας ενθουσιώδης θαυμαστής έριξε μιά φωτοβολίδα λάμψης, αυτή καρφώθηκε στην ξύλινη οροφή και γίναν όλα κόλαση μέσα σε λίγα λεπτά. Οι Purple κατέφυγαν σε άλλο ξενοδοχείο απέναντι από τη λίμνη και άρχισαν να παίζουν τις πρώτες νότες από το track #1. Το άλλο πρωί όταν ξύπνησε ο Glover και είδε τον καπνό πάνω από τη λίμνη, είπε στον Gillan: Smoke on the water, αλλά ο Gillan δεν το δέχτηκε. Τελικά όταν χρησιμοποίησαν για στίχους την περιπέτειά τους με τη φωτιά και το τραγούδι ολοκληρώθηκε, υιοθέτησαν και τον τίτλο του Glover. Αυτό το τραγούδι έμελλε να γίνει η σημαία του κάθε καινούργιου ροκά, αλλά πιστεύω και το μέσον για όλο και περισσότερους φίλους αυτής της μουσικής, που ίσως κατέφευγαν στην Disco που άρχιζε να ανεβαίνει παράλληλα με τη ροκ, δημιουργώντας τη γνωστή κοινωνικοαισθητική αντιπαλότητα.</p><p>Αλλά θα ήταν κρίμα να αναφερόμαστε μόνο σ’ αυτό το τραγούδι, όταν παρακάτω υπάρχουν τα τρομερά Highway star, Lazy, Maybe I’m Leo και Space truckin’. Εδώ ακούγονται καταπληκτικά σόλο και εισαγωγές από τους Lord και Blackmore, ενώ ο ήχος είναι σφιχτός, με συνέπεια και συνέχεια στο ύφος και καθώς δεν είναι πουσαρισμένος (τότε δεν υπήρχαν cd), μπορεί κάποιος να κουνήσει πάνω κάτω το κεφάλι ασταμάτητα και να σολάρει στον αέρα ανεβοκατεβάζοντας το αριστερό του χέρι. Αν τώρα υπήρχε στο άλμπουμ και η πανέμορφη μπαλάντα When a blind man cries, θα ήταν ίσως ο καλύτερος ροκ δίσκος όλων των εποχών, αλλά ας όψεται η αντιπάθεια του Blackmore για τις μπαλάντες... Κι επειδή οι Led Zeppelin δεν έβγαλαν δίσκο εκείνη τη χρονιά (από φόβο ίσως), μόνο το Argus μπορεί να του αντιπαραβληθεί, αλλά όχι να το ξεπεράσει.</p><p><span style="color: #a52a2a"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong>1.HIGHWAY STAR</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong>2.MAYBE I'M A LEO</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong>3.PICTURES OF HOME</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong>4.NEVER BEFORE</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #a52a2a"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong>1.SMOKE ON THE WATER</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong>2.LAZY</strong></span></p><p> <span style="color: #a52a2a"><strong>3.SPACE TRUCKIN'</strong></span></p><p><span style="color: #a52a2a"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/8ab39ac6-5e48-4e57-bb0f-d7ce858ca082_zpswvzymkjx.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/8ab39ac6-5e48-4e57-bb0f-d7ce858ca082_zpswvzymkjx.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p></p><p> </p><p><span style="color: #ff0000"><strong>MADE IN JAPAN (1972)</strong></span></p><p>τρεις συναυλίες στην <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1" target="_blank">Ιαπωνία</a> που ηχογραφήθηκαν τον <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82" target="_blank">Αύγουστο</a>, κυκλοφόρησαν σε ζωντανό άλμπουμ μόνο στην <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1" target="_blank">Ιαπωνία</a>, με τίτλο "<em>Live in Japan</em>". Η δισκογραφική τους εταιρεία με την ονομασία "Purple Records" αναγκάστηκε να τον εκδώσει παγκοσμίως λίγες μέρες αργότερα με τον τίτλο "<em>Made In Japan</em>", αφού αντίτυπα εισαγόμενα από την <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1" target="_blank">Ιαπωνία</a> πωλούνταν σε πανύψηλες τιμές. Η επίσημη έκδοση του δίσκου έφτασε στην αγορά λίγες μέρες πριν τα <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1" target="_blank">Χριστούγεννα</a> του<a href="https://el.wikipedia.org/wiki/1972" target="_blank">1972</a> και μετά από πρόταση του μπασίστα <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CF%84%CE%B6%CE%B5%CF%81_%CE%93%CE%BA%CE%BB%CF%8C%CE%B2%CE%B5%CF%81" target="_blank">Ρότζερ Γκλόβερ</a> πωλούνταν στην τιμή ενός μονού δίσκου, λόγω του ότι τα περισσότερα τραγούδια συμπεριλαμβανόταν στο δίσκο "<em><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Machine_Head_(album)" target="_blank">Machine Head</a></em>" ο οποίος είχε κυκλοφορήσει λίγους μήνες νωρίτερα.</p><p>Το "<em>Made In Japan</em>" αιχμαλώτιζε την εκπληκτική ενέργεια των <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Deep_Purple" target="_blank">Deep Purple</a> στις ζωντανές τους εμφανίσεις αλλά και την τεχνική τους στα σόλο όλων των κομματιών, είτε από τον <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CE%BD_%CE%9B%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84" target="_blank">John</a> Lord είτε από τον Blackmore ακόμη και στο σόλο ντραμς του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CE%B1%CE%BD_%CE%A0%CE%AD%CE%B9%CF%82" target="_blank">Paice</a>. Η εκτέλεση του "<em><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Highway_Star_(song)" target="_blank">Highway Star</a></em>" βρίσκει το συγκεκριμένο κομμάτι σε μία από τις καλύτερες στιγμές του, ενώ η δυναμική της φωνής του Gillan και της κιθαριστικής ικανότητας του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9_%CE%9C%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%BC%CE%BF%CF%81" target="_blank">Blackmore</a> φανερώνονται στο "<em><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Child_in_Time" target="_blank">Child in Time</a></em>". Τα υπόλοιπα νέα αλλά και παλιά κομμάτια, μας δείχνουν σε πόσο υψηλά σημεία είχε φτάσει ικανότητα αλλά και το χιούμορ του συγκροτήματος, με χαρακτηριστικότερο το ντουέτο του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CE%B1%CE%BD_%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BD" target="_blank">Gilla</a>n Blackmore, στο "<em><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Strange_Kind_of_Woman" target="_blank">Strange Kind of Woman</a></em>". Το εικοσάλεπτο "<em><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Space_Truckin" target="_blank">Space Truckin</a></em>"’ φανερώνει την τάση για αυτοσχεδιασμό που είχαν οι <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/Deep_Purple" target="_blank">Deep Purple</a>, στις ζωντανές τους εμφανίσεις με κάποια εκπληκτικά σόλο από τους οργανίστες της μπάντας.</p><p>Ο δίσκος αυτός παραμένει μέχρι και σήμερα, ένα από τα καλύτερα "ζωντανά" άλμπουμ όλων των εποχών και ένας από τους ελάχιστους live δίσκους, που εκτός από τη μίξη του ήχου, δεν γνώρισαν καμία επεξεργασία στο στούντιο.</p><p></p><p><span style="color: #008000"><strong> RECORD ONE</strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>1.HIGHWAY STAR</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>2.CHILD IN TIME</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>1.SMOKE ON THE WATER</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>2.THE MULE</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong> RECORD TWO</strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong> SIDE 3</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>1.STRANGE KIND OF WOMAN</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>2,LAZY</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong> SIDE 4</strong></span></p><p> <span style="color: #008000"><strong>1.SPACE TRUCKIN'</strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/71988c59-7284-4e41-8008-445b5cfd930d_zpstxdatojc.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/71988c59-7284-4e41-8008-445b5cfd930d_zpstxdatojc.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p></p><p><span style="color: #800080"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #800080"><strong>WHO DO WE THNK WE ARE (1973)</strong></span></p><p>Χμμμ, θα το έλεγα σαν το χειρότερο άλμπουμ των Deep Purple, αν δεν υπήρχε εδώ το Place in line που προσωπικά θεωρώ το καλύτερο κομμάτι τους. Φαντάζει λογικότατο άλλωστε μετά από έναν δίσκο σαν το Machine head, να μην είναι δυνατή η επανάληψή του, ωστόσο δεν μπορεί να πεί κανείς ότι δεν ακούγεται κιόλας. Έχει άρτια παραγωγή και ακόμα δύο δυνατά τραγούδια (εκτός αυτού που προανέφερα) ώστε να το καθιστά παραπάνω από ανεκτό για τους φανατικούς οπαδούς τους και έναν ακόμα δυνατό ροκ δίσκο για τον καθένα. Να συμπληρώσω, ότι είναι η στερνή εμφάνιση των Ian Gillan και Roger Glover σ’ αυτό το πολύ δυναμικό σχήμα, που άφησε εποχή - αλλά που αυτή η εποχή φάνηκε πως το ξεπερνούσε - ώστε να προσαρμοστεί στο μέλλον που ερχόταν.</p><p><span style="color: #ff8c00"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong>1.WOMAN FROM TOKYO</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong>2.MARY LONG</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong>3.SUPER TROUPER</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong>4.SMOOTH DANCER</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ff8c00"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong>1.RAT BAT BLUE</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong>2.PLACE IN LINE</strong></span></p><p> <span style="color: #ff8c00"><strong>3.OUR LADY</strong></span></p><p><span style="color: #ff8c00"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/15f7c8d2-f728-4c3e-a1dc-552919533271_zps4cfe7du1.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/15f7c8d2-f728-4c3e-a1dc-552919533271_zps4cfe7du1.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p><p></p><p><span style="color: #008000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #008000"><strong>DEEP PURPLE - THE ANTHOLOGY (1985)</strong></span></p><p>Αυτή είναι η καλύτερη συλλογή για όσους θέλουν να μπούν στον μαγικό κόσμο των Deep Purple χωρίς να ξοδευτούν για ν’ αποκτήσουν όλα τους τα άλμπουμ. Περιέχει δε και όλα τα καλά τους σινγκλ που δεν μπήκαν ποτέ σε LP καθώς και κάποια κομμάτια από την εποχή τους με τον David Coverdale.</p><p><span style="color: #ff0000"><strong> RECORD ONE</strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong> SIDE 1</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>1.HUSH</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>2.EMMARETTA</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>3.HALLELUJAH</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>4.SHADOWS</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>5.LOVE HELP ME</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>6.WRING THAT NECK</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong> SIDE 2</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>1.SPEED KING</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>2.BLACK NIGHT</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>3.GRABSPLATTER</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>4.CHILD IN TIME</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong> RECORD TWO</strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong> SIDE 3</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>1.STRANGE KIND OF WOMAN</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>2.FREEDOM</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>3.FIREBALL</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>4.HIGHWAY STAR</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>5.NEVER BEFORE</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>6.WHEN A BLIND MAN CRIES</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong></strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong> SIDE 4</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>1.SMOKE ON THE WATER</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>2.WOMAN FROM TOKYO</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>3.MIGHT JUST TAKE YOUR LIFE</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>4.CORONARIAS REDIG</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>5.SOLDIER OF FORTUNE</strong></span></p><p> <span style="color: #ff0000"><strong>6.YOU KEEP ON MOVING</strong></span></p><p><span style="color: #ff0000"><strong></strong></span><a href="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/deca3494-ba18-4435-a012-0d48ad159f5d_zps8jbbpobe.jpg.html" target="_blank"><img src="http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/deca3494-ba18-4435-a012-0d48ad159f5d_zps8jbbpobe.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></a></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Νότης, post: 1057658390, member: 19047"] [COLOR=#0000cd][B]SHADES OF DEEP PURPLE (1968)[/B][/COLOR] Είχε περάσει η μαγευτική χρονιά της ψυχεδέλειας, των λουλουδιών, των χόρτων και των φευγάτων τραγουδιών. Το αμερικάνικο χίπικο κίνημα επιρέαζε πιά την Ευρώπη και κυρίως τη Μεγάλη Βρετανία, λόγω φυσικά της κοινής γλώσσας. Αυτήν λοιπόν τη χρονιά του ’68, πέντε μουσικοί από το Hertfod της νοτιοανατολικής Αγγλίας, έφτιαξαν τους Roundabout. Ήταν οι: Richie Blackmore - κιθάρα, John Lord - πιάνο & όργανο, Ian Paice - κρουστά, Rod Evans - τραγούδι και Nick Simper - μπάσσο. Γρήγορα μετονομάστηκαν σε Deep Purple από ένα αγαπημένο παλιό τζαζ τραγούδι της γιαγιάς του Blackmore. Κυκλοφόρισαν μ’ αυτό το όνομα το Hush, το πρώτο τους σινγκλάκι που είχε αρκετή επιτυχία και φυσικά το πέρασαν στο πρώτο τους άλμπουμ στην Tetragrammaton records (Αμερική), EMI (Ευρώπη), που ονομάστηκε Shades of Deep Purple. Υπάρχει αρκετή ψυχεδέλεια εδώ, αλλά σχεδόν καθόλου χαρντ ροκ και οι μετέπειτα θαυμαστές τους μάλλον το άκουσαν από περιέργεια. Όμως ο δίσκος με τα χρόνια αναγνωρίστηκε από άλλους μουσικόφιλους, μιας και τα τραγούδια αλλά και το ύφος είναι αξιόλογες διασκευές και δικές τους συθέσεις, χωρίς να έχουν κάτι το γλυκανάλατο, ενώ ξεχωρίζει το παίξιμο του Lord. Αξίολογα είναι τα: Hush, Mandrake root, Help, Hey Joe, And the address. [COLOR=#00ff00][B] SIDE 1 1.AND THE ADDRESS 2.HUSH 3.ONE MORE RAINY DAY 4.PRELUDE HAPPINESS 5.I'M SO GLAD SIDE 2 1.MANDRAKE ROOT 2.HELP 3.LOVE HELP ME 4.HEY JOE [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/602bebbf-f8d3-4946-a411-ce0096d99cad_zps6j1quw3i.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/602bebbf-f8d3-4946-a411-ce0096d99cad_zps6j1quw3i.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#ff0000][B]THE BOOK OF TALIESYN (1968)[/B][/COLOR] Επειδή το Shades πήγε σχετικά καλά στην Αμερική, το γκρούπ αποφάσισε την γρήγορη κυκλοφορία του δεύτερού τους δίσκου, για να κρατηθεί το όνομα στη δημοσιότητα. Έτσι 3 μήνες αργότερα βγήκε από την ΕΜΙ/HARVEST το: The book of Taliesyn. Η αλήθεια είναι ότι δεν πήγε καλά σε πωλήσεις και δεν έφτασε καν το Shades, είχε όμως δύο δυνατά σινγκλ, το Kentucky Woman (Neil Diamond) και το River deep mountain high (Ike & Tina Turner). Περιείχε όμως και το Anthem, ένα από τα ομορφότερα τραγούδια των Purple όλων των εποχών. Ακουστική κιθάρα και βιολί, με τον Evans να δείχνει τις μελωδικές του ικανότητες. Αλλά για μένα ξεχώρισαν επίσης τα: Wring that neck και We can work it out (Beatles). Γενικά το άλμπουμ αυτό το θεωρώ πολύ καλό και ένα β δυό σκαλιά πάνω απ’ το Shades. Το εκπληκτικό εξώφυλλο έχει ζωγραφίσει ο John Vernon Lord, ανεβάζοντας λίγο παραπάνω την αξία του δίσκου. [COLOR=#ffd700][B] SIDE 1 1.LISTEN, LEARN, READ ON 2.WRING THAT NECK 3.KENTUCKY WOMAN 4.a) EXPOSITION b) WE CAN WORK IT OUT SIDE 2 1.SHIELD 2.ANTHEM 3.RIVER DEEP, MOUNTAIN HIGH [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/3d7018f3-2824-4016-acdb-f5068074e2ad_zpsp57yrkzo.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/3d7018f3-2824-4016-acdb-f5068074e2ad_zpsp57yrkzo.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#00ffff][B] DEEP PURPLE (1969) Ο πρόδρομος[/B][/COLOR] Φαίνεται ότι από τις περιοδείες και τις αρκετές συναυλίες που έσωσε το γκρούπ, ο ήχος τους έδεσε και πήρε πιό προσωπικό ύφος, το ύφος δηλαδή που θα τους χαρακτήριζε τα επόμενα πολύ καθοριστικά χρόνια. Το Deep Purple κυκλοφόρησε μέσα στο 1969 από την EMI / HARVEST με ένα επίσης φοβερό εξώφυλλο από πίνακα του Ιερώνυμου Μπος. Ο ήχος τους πλέον είναι χαρντ ροκ, τα τραγούδια σφιχτά και λίγο περίπλοκα, με πολλές αλλαγές στα ριφ και αρκετά σόλο από τους Blackmore και Lord. Ακούγεται μονορούφι και ...δυνατά! Ο Evans δίνει ότι καλύτερο έχει και το αποτέλεσμα δικαιώνει τις φιλοδοξίες τους. Είναι αλήθεια ότι δεν πούλησε καλά όταν βγήκε, παρ’ ότι οι θαυμαστές τους το λατρεύουν για τον μεστό κι αληθινό χαρντ ροκ ήχο του. Όλα τα κομμάτια είναι από πολύ καλά ως εξαιρετικά, αλλά ιδιαίτερα ξεχωρίζουν τα: Lalena, Chasing shadows, Why didn’t rosemary? & Bird has flown. Με το άλμπουμ αυτό, μία εποχή κλείνει και μία άλλη έρχεται, αφού αποχωρούν οι Rod Evans (τραγούδι) και Nick Simper (μπάσσο), για να αντικατασταθούν από τους Ian Gillan και Roger Glover αντίστοιχα. Ποτέ δεν ξεκαθάρισα μέσα μου αν χάρηκα ή όχι με την αποχώρηση του Evans, ξεκαθάρισα όμως ότι με τον Gillan ήταν...Deep Purple! [COLOR=#ff0000][B] SIDE 1 1.CHASING SHADOWS 2.BLIND 3.LALENA 4.FAULT LINE 5.THE PAINTER SIDE 2 1.WHY DIDN'T ROSEMARY 2.BIRD HAS FLOWN 3.APRIL [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/7ae8ddd8-6222-4bd5-bc59-496901ad9090_zps1hnfld8f.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/7ae8ddd8-6222-4bd5-bc59-496901ad9090_zps1hnfld8f.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#800080][B]CONCERTO FOR GROUP AND ORCHESTRA (1969)[/B][/COLOR] Στα τέλη Αυγούστου ο John Lord άρχισε να δουλεύει πάνω σε ένα project όπου ένα ροκ συγκρότημα και μία ορχήστρα κλασικής μουσικής θα βρίσκονταν στην ίδια σκηνή. Αυτή η προσπάθεια μετουσιώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο του συγκροτήματος "[I]Coancerto for group and orchestra[/I]", το οποίο ηχογραφήθηκε στις 24 Septembr;ioy του 1969 στο Royal Albert Hall του Λονδίνου μαζί με την Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα. Η δημοτικότητα που έδωσε η συναυλία και ο δίσκος στο συγκρότημα ήταν αρκετά μεγάλη και ανάγκασε πολλούς κριτικούς να αρχίσουν να γράφουν θετικά σχόλια για τις ζωντανές εμφανίσεις των Deep Purple, ενώ οι συναυλίες τους άρχισαν να προσελκύουν έναν αρκετά μεγάλο αριθμό μουσικόφιλων, χωρίς να έχουν κάνει στούντιο ηχογράφηση. [COLOR=#008000][B] SIDE 1 1) FIRST MOVEMENT: moderato allegro 2) SECOND MOVEMENT: adante pt.1 SIDE 2 1) SECOND MOVEMENT: adante conclusion 2) THIRD MOVEMENT: vivace β presto [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/3088e3fc-93c1-4133-9e62-c30a311f234f_zps1mmybhgo.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/3088e3fc-93c1-4133-9e62-c30a311f234f_zps1mmybhgo.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#0000cd][B] IN ROCK (1970)[/B][/COLOR] Ποιός μπορεί να ισχυριστεί, ότι την τελευταία χρονιά της μαγικής αυτής δεκαετίας, δεν βγήκαν τα καλύτερα άλμπουμ της hard rock σκηνής; Black Sabbath, Deep Purple in Rock, Led Zeppelin II, Disraeli Gears, Live at Leeds και πάει λέγοντας. Το 1970 επισφράγισε τις προσπάθειες της μουσικής που αγαπούσαν μόνο οι νέοι, και που είχε ξεκινήσει έξι χρόνια νωρίτερα ως επανάσταση, ώς ρίξη στα καθιερωμένα και τώρα την εκτοξεύει, ώστε να ξεπεράσει την ίδια της τη βαρύτητα. Το In Rock εμφανίστηκε με χαρακτηριστικό θόρυβο, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Έσκασε σαν νάρκη που την πατάει ο ανύποπτος διαβάτης. Φαντάζομαι ότι άν περιείχε και το Black Night, που βγήκε μόνο ως σινγκλ, θα ήταν ως τα σήμερα ο απόλυτος hard rock δίσκος. Η πρώτη εμφάνιση των Gillan / Glover και το σοκ με το Child in time, που έμελε να μεγαλώσει - μαζί με ένα άλλο αντίπαλο δέος - τραγούδι πολλές γενιές ροκάδων. Βεβαίως δεν θα πώ ότι όλα τα τραγούδια είναι πρώτης γραμμής, αλλά τώρα ποιός νοιάζεται για κάτι τέτοιο, όταν αυτό που μετράει είναι να το έχεις στη δισκοθήκη σου, που με καμιά εικοσαριά άλλα μπορούν να σε κάνουν παντοτινά ευτυχισμένο. [COLOR=#ffa500][B] SIDE 1[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] 1.SPEED KING[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] 2.BLOODSUCKER[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] 3.CHILD IN TIME[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] SIDE 2[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] 1.FLIGHT OF THE RAT[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] 2.INTO THE FIRE[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] 3.LIVING WRECK[/B][/COLOR] [COLOR=#ffa500][B] 4.HARD LOVIN' MAN [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/909f0014-a676-4b25-be3f-2a54017ebe48_zpsrfjm3sgo.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/909f0014-a676-4b25-be3f-2a54017ebe48_zpsrfjm3sgo.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#008000][B] FIREBALL (1971)[/B][/COLOR] Εν μέσω συναυλιών και μετακινήσεων σε όλον τον κόσμο, το συγκρότημα πιέζεται για έναν ακόμη δίσκο, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ο Glover λιποθυμάει σε μια συναυλία στη Βρετανία, ο Lord, έχει αφόρητους πόνους στην πλάτη επειδή κάποτε κουβάλησε το Hammond μόνος του ελείψει βοηθού, ο Gillan εμφανίζει τα πρώτα σημάδια αλκοολισμού και ο Blackmore μπαίνει στο χειρουργείο για σκωληκοειδίτιδα. Ας μην απορούν οι φίλοι τους που δεν άγγιξε την επιτυχία του in rock, παρ’ όλο που περιείχε μερικά καλά χαρντ ροκ τραγούδια όπως τα: fireball , Demon’s eye, fools. Αργότερα βέβαια μπήκε σε πολλές λίστες με τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας του 70, αλλά γενικά, μπροστά σε άλλα φοβερά και τρομερά τους άλμπουμ, ήταν ήσσονος αξίας. [COLOR=#ee82ee][B] SIDE 1 1.FIREBALL 2.NO NO NO 3.DEMON'S EYE 4.ANYONE'S DAUGHTER SIDE 2 1.THE MULE 2.FOOLS 3.NO ONE CAME [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/97f15cec-ab00-485f-ab3e-211b5eee2ea1_zpstiotxjca.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/97f15cec-ab00-485f-ab3e-211b5eee2ea1_zpstiotxjca.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#008000][B] MACHINE HEAD (1972)[/B][/COLOR] Το άλμπουμ ορόσημο της δεκαετίας, όσον αφορά το ροκ και σημείο αναφοράς για τα μελλούμενα χαρντ ροκ συγκροτήματα αλλά και ακροατές. Το χειμώνα του ’71 κατέλυσαν στη λίμνη Μοντρέ της Ελβετίας για να γράψουν τα νέα τους τραγούδια, στο ξενοδοχείο που έμεναν εμφανίστηκε ο Zappa με τους Mothers για μια βραδιά και ένας ενθουσιώδης θαυμαστής έριξε μιά φωτοβολίδα λάμψης, αυτή καρφώθηκε στην ξύλινη οροφή και γίναν όλα κόλαση μέσα σε λίγα λεπτά. Οι Purple κατέφυγαν σε άλλο ξενοδοχείο απέναντι από τη λίμνη και άρχισαν να παίζουν τις πρώτες νότες από το track #1. Το άλλο πρωί όταν ξύπνησε ο Glover και είδε τον καπνό πάνω από τη λίμνη, είπε στον Gillan: Smoke on the water, αλλά ο Gillan δεν το δέχτηκε. Τελικά όταν χρησιμοποίησαν για στίχους την περιπέτειά τους με τη φωτιά και το τραγούδι ολοκληρώθηκε, υιοθέτησαν και τον τίτλο του Glover. Αυτό το τραγούδι έμελλε να γίνει η σημαία του κάθε καινούργιου ροκά, αλλά πιστεύω και το μέσον για όλο και περισσότερους φίλους αυτής της μουσικής, που ίσως κατέφευγαν στην Disco που άρχιζε να ανεβαίνει παράλληλα με τη ροκ, δημιουργώντας τη γνωστή κοινωνικοαισθητική αντιπαλότητα. Αλλά θα ήταν κρίμα να αναφερόμαστε μόνο σ’ αυτό το τραγούδι, όταν παρακάτω υπάρχουν τα τρομερά Highway star, Lazy, Maybe I’m Leo και Space truckin’. Εδώ ακούγονται καταπληκτικά σόλο και εισαγωγές από τους Lord και Blackmore, ενώ ο ήχος είναι σφιχτός, με συνέπεια και συνέχεια στο ύφος και καθώς δεν είναι πουσαρισμένος (τότε δεν υπήρχαν cd), μπορεί κάποιος να κουνήσει πάνω κάτω το κεφάλι ασταμάτητα και να σολάρει στον αέρα ανεβοκατεβάζοντας το αριστερό του χέρι. Αν τώρα υπήρχε στο άλμπουμ και η πανέμορφη μπαλάντα When a blind man cries, θα ήταν ίσως ο καλύτερος ροκ δίσκος όλων των εποχών, αλλά ας όψεται η αντιπάθεια του Blackmore για τις μπαλάντες... Κι επειδή οι Led Zeppelin δεν έβγαλαν δίσκο εκείνη τη χρονιά (από φόβο ίσως), μόνο το Argus μπορεί να του αντιπαραβληθεί, αλλά όχι να το ξεπεράσει. [COLOR=#a52a2a][B] SIDE 1 1.HIGHWAY STAR 2.MAYBE I'M A LEO 3.PICTURES OF HOME 4.NEVER BEFORE SIDE 2 1.SMOKE ON THE WATER 2.LAZY 3.SPACE TRUCKIN' [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/8ab39ac6-5e48-4e57-bb0f-d7ce858ca082_zpswvzymkjx.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/8ab39ac6-5e48-4e57-bb0f-d7ce858ca082_zpswvzymkjx.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#ff0000][B]MADE IN JAPAN (1972)[/B][/COLOR] τρεις συναυλίες στην [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1"]Ιαπωνία[/URL] που ηχογραφήθηκαν τον [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%8D%CE%B3%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%82"]Αύγουστο[/URL], κυκλοφόρησαν σε ζωντανό άλμπουμ μόνο στην [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1"]Ιαπωνία[/URL], με τίτλο "[I]Live in Japan[/I]". Η δισκογραφική τους εταιρεία με την ονομασία "Purple Records" αναγκάστηκε να τον εκδώσει παγκοσμίως λίγες μέρες αργότερα με τον τίτλο "[I]Made In Japan[/I]", αφού αντίτυπα εισαγόμενα από την [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B1%CF%80%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1"]Ιαπωνία[/URL] πωλούνταν σε πανύψηλες τιμές. Η επίσημη έκδοση του δίσκου έφτασε στην αγορά λίγες μέρες πριν τα [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B1"]Χριστούγεννα[/URL] του[URL="https://el.wikipedia.org/wiki/1972"]1972[/URL] και μετά από πρόταση του μπασίστα [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CF%8C%CF%84%CE%B6%CE%B5%CF%81_%CE%93%CE%BA%CE%BB%CF%8C%CE%B2%CE%B5%CF%81"]Ρότζερ Γκλόβερ[/URL] πωλούνταν στην τιμή ενός μονού δίσκου, λόγω του ότι τα περισσότερα τραγούδια συμπεριλαμβανόταν στο δίσκο "[I][URL="https://el.wikipedia.org/wiki/Machine_Head_(album)"]Machine Head[/URL][/I]" ο οποίος είχε κυκλοφορήσει λίγους μήνες νωρίτερα. Το "[I]Made In Japan[/I]" αιχμαλώτιζε την εκπληκτική ενέργεια των [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/Deep_Purple"]Deep Purple[/URL] στις ζωντανές τους εμφανίσεις αλλά και την τεχνική τους στα σόλο όλων των κομματιών, είτε από τον [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B6%CE%BF%CE%BD_%CE%9B%CE%BF%CF%81%CE%BD%CF%84"]John[/URL] Lord είτε από τον Blackmore ακόμη και στο σόλο ντραμς του [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CE%B1%CE%BD_%CE%A0%CE%AD%CE%B9%CF%82"]Paice[/URL]. Η εκτέλεση του "[I][URL="https://el.wikipedia.org/wiki/Highway_Star_(song)"]Highway Star[/URL][/I]" βρίσκει το συγκεκριμένο κομμάτι σε μία από τις καλύτερες στιγμές του, ενώ η δυναμική της φωνής του Gillan και της κιθαριστικής ικανότητας του [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B9_%CE%9C%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%BC%CE%BF%CF%81"]Blackmore[/URL] φανερώνονται στο "[I][URL="https://el.wikipedia.org/wiki/Child_in_Time"]Child in Time[/URL][/I]". Τα υπόλοιπα νέα αλλά και παλιά κομμάτια, μας δείχνουν σε πόσο υψηλά σημεία είχε φτάσει ικανότητα αλλά και το χιούμορ του συγκροτήματος, με χαρακτηριστικότερο το ντουέτο του [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8A%CE%B1%CE%BD_%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE%BB%CE%B1%CE%BD"]Gilla[/URL]n Blackmore, στο "[I][URL="https://el.wikipedia.org/wiki/Strange_Kind_of_Woman"]Strange Kind of Woman[/URL][/I]". Το εικοσάλεπτο "[I][URL="https://el.wikipedia.org/wiki/Space_Truckin"]Space Truckin[/URL][/I]"’ φανερώνει την τάση για αυτοσχεδιασμό που είχαν οι [URL="https://el.wikipedia.org/wiki/Deep_Purple"]Deep Purple[/URL], στις ζωντανές τους εμφανίσεις με κάποια εκπληκτικά σόλο από τους οργανίστες της μπάντας. Ο δίσκος αυτός παραμένει μέχρι και σήμερα, ένα από τα καλύτερα "ζωντανά" άλμπουμ όλων των εποχών και ένας από τους ελάχιστους live δίσκους, που εκτός από τη μίξη του ήχου, δεν γνώρισαν καμία επεξεργασία στο στούντιο. [COLOR=#008000][B] RECORD ONE SIDE 1 1.HIGHWAY STAR 2.CHILD IN TIME SIDE 2 1.SMOKE ON THE WATER 2.THE MULE RECORD TWO SIDE 3 1.STRANGE KIND OF WOMAN 2,LAZY SIDE 4 1.SPACE TRUCKIN' [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/71988c59-7284-4e41-8008-445b5cfd930d_zpstxdatojc.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/71988c59-7284-4e41-8008-445b5cfd930d_zpstxdatojc.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#800080][B] WHO DO WE THNK WE ARE (1973)[/B][/COLOR] Χμμμ, θα το έλεγα σαν το χειρότερο άλμπουμ των Deep Purple, αν δεν υπήρχε εδώ το Place in line που προσωπικά θεωρώ το καλύτερο κομμάτι τους. Φαντάζει λογικότατο άλλωστε μετά από έναν δίσκο σαν το Machine head, να μην είναι δυνατή η επανάληψή του, ωστόσο δεν μπορεί να πεί κανείς ότι δεν ακούγεται κιόλας. Έχει άρτια παραγωγή και ακόμα δύο δυνατά τραγούδια (εκτός αυτού που προανέφερα) ώστε να το καθιστά παραπάνω από ανεκτό για τους φανατικούς οπαδούς τους και έναν ακόμα δυνατό ροκ δίσκο για τον καθένα. Να συμπληρώσω, ότι είναι η στερνή εμφάνιση των Ian Gillan και Roger Glover σ’ αυτό το πολύ δυναμικό σχήμα, που άφησε εποχή - αλλά που αυτή η εποχή φάνηκε πως το ξεπερνούσε - ώστε να προσαρμοστεί στο μέλλον που ερχόταν. [COLOR=#ff8c00][B] SIDE 1 1.WOMAN FROM TOKYO 2.MARY LONG 3.SUPER TROUPER 4.SMOOTH DANCER SIDE 2 1.RAT BAT BLUE 2.PLACE IN LINE 3.OUR LADY [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/15f7c8d2-f728-4c3e-a1dc-552919533271_zps4cfe7du1.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/15f7c8d2-f728-4c3e-a1dc-552919533271_zps4cfe7du1.jpg[/IMG][/URL] [COLOR=#008000][B] DEEP PURPLE - THE ANTHOLOGY (1985)[/B][/COLOR] Αυτή είναι η καλύτερη συλλογή για όσους θέλουν να μπούν στον μαγικό κόσμο των Deep Purple χωρίς να ξοδευτούν για ν’ αποκτήσουν όλα τους τα άλμπουμ. Περιέχει δε και όλα τα καλά τους σινγκλ που δεν μπήκαν ποτέ σε LP καθώς και κάποια κομμάτια από την εποχή τους με τον David Coverdale. [COLOR=#ff0000][B] RECORD ONE SIDE 1 1.HUSH 2.EMMARETTA 3.HALLELUJAH 4.SHADOWS 5.LOVE HELP ME 6.WRING THAT NECK SIDE 2 1.SPEED KING 2.BLACK NIGHT 3.GRABSPLATTER 4.CHILD IN TIME RECORD TWO SIDE 3 1.STRANGE KIND OF WOMAN 2.FREEDOM 3.FIREBALL 4.HIGHWAY STAR 5.NEVER BEFORE 6.WHEN A BLIND MAN CRIES SIDE 4 1.SMOKE ON THE WATER 2.WOMAN FROM TOKYO 3.MIGHT JUST TAKE YOUR LIFE 4.CORONARIAS REDIG 5.SOLDIER OF FORTUNE 6.YOU KEEP ON MOVING [/B][/COLOR][URL="http://s1170.photobucket.com/user/notis58/media/deca3494-ba18-4435-a012-0d48ad159f5d_zps8jbbpobe.jpg.html"][IMG]http://i1170.photobucket.com/albums/r525/notis58/deca3494-ba18-4435-a012-0d48ad159f5d_zps8jbbpobe.jpg[/IMG][/URL] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η μυρωδιά του βινυλίου - Deep Purple
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…