Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
η περιφορά του Επιταφίου...
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Maestro" data-source="post: 1057350537" data-attributes="member: 1746"><p>Μεγάλο έργο, σαν μουσική, και βεβαίως ροκάρα της ροκάρας (σιγά μην βγάλουμε και ορισμό της ροκ στο λεξικό). </p><p></p><p>Η ταινία είχε μεγάλες στιγμές (η εισαγωγή με το λεωφορείο που προναφέρθηκε, η προσευχή με τους πίνακες της σταύρωσης κ.α.), αλλά συνολικά ήταν αρκετά άνιση, ως κινηματογράφος. Φυσικά ρόλο έπαιζε και η όλη χιπίλα της εποχής που υπήρχε παντού στην ταινία, πιθανώς αν την έβλεπα στην ώρα της, με τα τότε ερεθίσματα να τη θεωρούσα αριστούργημα, ενώ σε σημερινά δεδομένα βγάζει μαι γραφικότητα. Απ'την άλλη, σαν ταινία, ποτέ δε μου έδωσε την εντύπωση ότι ο Jewison ήθελε να κάνει κινηματογράφο, αλλά περισσότερο παράσταση σε φυσικά σκηνικά. Και αυτό το πέτυχε με το παραπάνω. </p><p></p><p>Ο Neeley ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ, το ίδιο και ο Anderson. Το υπόλοιπο καστ ήταν απλά σε ψηλό επίπεδο χωρίς κάτι το εξαιρετικό. Μουσικά πάντως νομίζω, συνολικά το Soundtrack της ταινίας ήταν η καλύτερη ερμηνεία που έχω ακούσει ως τώρα. Ναι, ωραίος ήταν ο Gillan αλλά ο Νeeley για μένα θα έχει κάτι το αξεπέραστο σ'αυτόν τον ρόλο. Η Elliman πάντοτε μου την έσπαγε για το τραγουδιστικό στυλ της, αλλά κάπως κούμπωνε καλά στο σύνολο.</p><p></p><p>Από τότε που το ανακάλυψα στα γυμνασιακά μου χρόνια (κάπου κοντά στο '93), έχουν περάσει (και μείνει) στα χέρια μου αρκετές άλλες versions, και το'χω παρακολουθήσει και live 2-3 φορές, από κακές έως συμπαθητικές. Νομίζω με διαφορά το καλύτερο έργο του Weber (που εδώ που τα λέμε, με εξαίρεση το Cats και το Phantom, άντε και την Evita, δε θα μείνει και στην ιστορία τόσο για την ποίοτητά του, όσο για την εμπορικότητά του).</p><p></p><p></p><p>ΥΓ: Αυτή η κακή συνήθεια που έχουμε όλοι μας να δίνουμε τέτοιους άσχετους τίτλους στα αφιερώματα, μου κόστισε να δω ότι υπάρχει το θρεντ κατά τύχη μόλις σήμερα, μετά από 7 χρόνια. Αυτή η κακή συνήθεια βέβαια είναι και ένα απ'αυτά που κάνουν τη μουσική κατηγορία εδώ μέσα να είναι ξεχωριστή. Οπότε ας μην τη διακόψουμε... :afro: )</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Maestro, post: 1057350537, member: 1746"] Μεγάλο έργο, σαν μουσική, και βεβαίως ροκάρα της ροκάρας (σιγά μην βγάλουμε και ορισμό της ροκ στο λεξικό). Η ταινία είχε μεγάλες στιγμές (η εισαγωγή με το λεωφορείο που προναφέρθηκε, η προσευχή με τους πίνακες της σταύρωσης κ.α.), αλλά συνολικά ήταν αρκετά άνιση, ως κινηματογράφος. Φυσικά ρόλο έπαιζε και η όλη χιπίλα της εποχής που υπήρχε παντού στην ταινία, πιθανώς αν την έβλεπα στην ώρα της, με τα τότε ερεθίσματα να τη θεωρούσα αριστούργημα, ενώ σε σημερινά δεδομένα βγάζει μαι γραφικότητα. Απ'την άλλη, σαν ταινία, ποτέ δε μου έδωσε την εντύπωση ότι ο Jewison ήθελε να κάνει κινηματογράφο, αλλά περισσότερο παράσταση σε φυσικά σκηνικά. Και αυτό το πέτυχε με το παραπάνω. Ο Neeley ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ, το ίδιο και ο Anderson. Το υπόλοιπο καστ ήταν απλά σε ψηλό επίπεδο χωρίς κάτι το εξαιρετικό. Μουσικά πάντως νομίζω, συνολικά το Soundtrack της ταινίας ήταν η καλύτερη ερμηνεία που έχω ακούσει ως τώρα. Ναι, ωραίος ήταν ο Gillan αλλά ο Νeeley για μένα θα έχει κάτι το αξεπέραστο σ'αυτόν τον ρόλο. Η Elliman πάντοτε μου την έσπαγε για το τραγουδιστικό στυλ της, αλλά κάπως κούμπωνε καλά στο σύνολο. Από τότε που το ανακάλυψα στα γυμνασιακά μου χρόνια (κάπου κοντά στο '93), έχουν περάσει (και μείνει) στα χέρια μου αρκετές άλλες versions, και το'χω παρακολουθήσει και live 2-3 φορές, από κακές έως συμπαθητικές. Νομίζω με διαφορά το καλύτερο έργο του Weber (που εδώ που τα λέμε, με εξαίρεση το Cats και το Phantom, άντε και την Evita, δε θα μείνει και στην ιστορία τόσο για την ποίοτητά του, όσο για την εμπορικότητά του). ΥΓ: Αυτή η κακή συνήθεια που έχουμε όλοι μας να δίνουμε τέτοιους άσχετους τίτλους στα αφιερώματα, μου κόστισε να δω ότι υπάρχει το θρεντ κατά τύχη μόλις σήμερα, μετά από 7 χρόνια. Αυτή η κακή συνήθεια βέβαια είναι και ένα απ'αυτά που κάνουν τη μουσική κατηγορία εδώ μέσα να είναι ξεχωριστή. Οπότε ας μην τη διακόψουμε... :afro: ) [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
η περιφορά του Επιταφίου...
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…