Η πραγματική ζωή αντιγράφει το Workshop erotica .....

[Δημήτρης Ν.]

Πριν από ένα μήνα περίπου ο φίλτατος διαχειριστής και bon viveur extrodinaire - άρα και γεροντοπαλλίκαρο εκ πεποιθήσεως-bye- - είχε ανοίξει ένα θέμα με τίτλο workshop erotica , το οποίο προτού πάρει άλλο δρόμο , είχε προσπαθήσει να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα τι συμβαίνει σε μιά σχέση όταν οι μουσικές προτιμήσεις συγκρούονται ; Πολλοί μάλιστα θεώρησαν υπερβολή τον κλονισμό μιάς σχέσεως λόγω διαφορετικών μουσικών προτιμήσεων . Μπορεί να έχουν δίκαιο , υπό την έννοιαν ότι αυτές οι διαφωνίες είναι αφορμή , αλλά όχι αιτία , πλήν όμως υπάρχουν ....

Λοιπόν σήμερα το μεσημέρι , έπεσε στα χέρια μου ένα εβδομαδιαίο περιοδικό - από εκείνα που δημοσιεύουν το αναλυτικό πρόγραμμα της τηλεόρασης - το οποίο μεταξύ άλλων έχει και στήλη που δημοσιεύει επιστολές αναγνωστών προς την ψυχολόγο του περιοδικού , σχετικές με θέματα ανθρωπίνων σχέσεων .

Ιδού λοιπόν τι έγραφε μία κυρία : " . . .Δυό άνθρωποι για να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι πρέπει να έχουν κοινά ενδιαφέροντα . Εγώ με τον άνδρα μου όπως διαπιστώσαμε από τον καιρό των αρραβώνων μας , συμφωνούσαμε σε όλα ( εκδρομές , διάβασμα , θέατρο . σεξ , κλπ ) . Μιά διαφωνία είχαμε μόνο και αυτή λέγεται " μουσική" . Εκεί τα ενδιαφέροντα μας είναι τελείως διαφορετικά. Ενώ εγώ υπεραγαπώ την κλασική , ο άντρας μου λατρεύει τα ρεμπέτικα. Στην αρχή ανεχόμαστε και οι δυό να ακούμε στο σπίτι μας το είδος μουσικής που άρεσε στον άλλο. Σιγά - σιγά όμως αρχίσαμε να δυσανασχετούμε , να ενοχλούμαστε , να εκνευριζόμαστε και τώρα φθάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να υποφέρουμε ο ένας τις προτιμήσεις του άλλου . . .Οι συνεχείς γκρίνιες , ειρωνείες και καυγάδες , έχουν υποσκάψει την άλλοτε όμορφη και ζεστή σχέση μας . . . "

Μπορείτε φυσικά να αντικαταστήσετε το είδος της μουσικής που αναφέρει η προβληματισμένη αναγνώστρια στο γράμμα της με άλλα είδη , αυτό άλλωστε δεν είναι το ουσιώδες . Το σημαντικό είναι ότι ναι , η διαφορά μουσικών προτιμήσεων - τουλάχιστον μεταξύ ανθρώπων που αγαπούν να ακούν μουσική επισταμένως και όχι περιστασιακώς - μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.

Α ρε μανωλάκο θεέ , η ζωή σε αντιγράφει , ακόμη και στις μύχιες σκέψεις σου

 

[Γιωργος Δανοχρηστος]

Χα, χα. Πολυ ωραιο ποστ. Αντε τωρα κι η ψυχολογος να'ναι της πιστας. "Μα τα ρεμπετικα ειναι κλασσικο ρεπερτοριο γιατι δεν μπορειτε να τα συμβιβασετε". Λες να υπαρχει και transcription Λιστ σε μπουζουκι?

Παντως η ουσια ειναι στη λεξη υπεραγαπω. Αμα εισαι Music Lover δε σηκωνεις μυγα, εχεις την Επιγνωση πως το λενε, αμα εισαι του "απ'ολα", ακους απο Ενατη μεχρι ...Παριο. :music-smiley-004:

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Ντοκ το άλλο συμπέρασμα που έβγαινε από το δημοσίευμα και νομίζω οτι προς το παρόν σου ξέφυγε, είναι η ίδια η θέση της επιστολής. Ο προνομιακός - ή μήπως φυσιολογικός; - χώρος ανάπτυξης και συζήτησης τέτοιων θεμάτων είναι οι στήλες αλληλογραφίας των ψυχολόγων των περιοδικών. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις μπορούμε να καταφεύγουμε στα ωραία μάτια της κ. Σιδέρη στον Alpha.

 

[MoDis]

Things have come to a pretty pass
Our romance is growing flat,
For you like this and the other
While I go for this and that,
Goodness knows what the end will be
Oh I don't know where I'm at
It looks as if we two will never be one
Something must be done:

Chorus - 1
You say either and I say either, You say neither and I say neither
Either, either Neither, neither, Let's call the whole thing off.

You like potato and I like potahto, You like tomato and I like tomahto
Potato, potahto, Tomato, tomahto, Let's call the whole thing off

But oh, if we call the whole thing off Then we must part
And oh, if we ever part, then that might break my heart

So if you like pyjamas and I like pyjahmas, I'll wear pyjamas and give up
pyajahmas
For we know we need each other so we , Better call the whole off off
Let's call the whole thing off.


Chorus - 2
You say laughter and I say larfter, You say after and I say arfter
Laughter, larfter after arfter, Let's call the whole thing off,

You like vanilla and I like vanella, You saspiralla, and I saspirella
Vanilla vanella chocolate strawberry, Let's call the whole thing off

But oh if we call the whole thing of then we must part
And oh, if we ever part, then that might break my heart

So if you go for oysters and I go for ersters, I'll order oysters and cancel
the ersters
For we know we need each other so we, Better call the calling off off,
Let's call the whole thing off.


Chorus - 3
I say father, and you say pater, I saw mother and you say mater
Pater, mater Uncle, auntie, let's call the whole thing off.

I like bananas and you like banahnahs, I say Havana and I get Havahnah
Bananas, banahnahs Havana, Havahnah, Go your way, I'll go mine

So if I go for scallops and you go for lobsters, So all right no contest we'll
order lobseter
For we know we need each other so we, Better call the calling off off,
Let's call the whole thing off.

 

[ΜΗΤΣ]

Πριν από ένα μήνα περίπου ο φίλτατος διαχειριστής και bon viveur extrodinaire - άρα και γεροντοπαλλίκαρο εκ πεποιθήσεως-bye- - είχε ανοίξει ένα θέμα με τίτλο workshop erotica , το οποίο προτού πάρει άλλο δρόμο , είχε προσπαθήσει να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα τι συμβαίνει σε μιά σχέση όταν οι μουσικές προτιμήσεις συγκρούονται ; Πολλοί μάλιστα θεώρησαν υπερβολή τον κλονισμό μιάς σχέσεως λόγω διαφορετικών μουσικών προτιμήσεων . Μπορεί να έχουν δίκαιο , υπό την έννοιαν ότι αυτές οι διαφωνίες είναι αφορμή , αλλά όχι αιτία , πλήν όμως υπάρχουν ....

Λοιπόν σήμερα το μεσημέρι , έπεσε στα χέρια μου ένα εβδομαδιαίο περιοδικό - από εκείνα που δημοσιεύουν το αναλυτικό πρόγραμμα της τηλεόρασης - το οποίο μεταξύ άλλων έχει και στήλη που δημοσιεύει επιστολές αναγνωστών προς την ψυχολόγο του περιοδικού , σχετικές με θέματα ανθρωπίνων σχέσεων .

Ιδού λοιπόν τι έγραφε μία κυρία : " . . .Δυό άνθρωποι για να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι πρέπει να έχουν κοινά ενδιαφέροντα . Εγώ με τον άνδρα μου όπως διαπιστώσαμε από τον καιρό των αρραβώνων μας , συμφωνούσαμε σε όλα ( εκδρομές , διάβασμα , θέατρο . σεξ , κλπ ) . Μιά διαφωνία είχαμε μόνο και αυτή λέγεται " μουσική" . Εκεί τα ενδιαφέροντα μας είναι τελείως διαφορετικά. Ενώ εγώ υπεραγαπώ την κλασική , ο άντρας μου λατρεύει τα ρεμπέτικα. Στην αρχή ανεχόμαστε και οι δυό να ακούμε στο σπίτι μας το είδος μουσικής που άρεσε στον άλλο. Σιγά - σιγά όμως αρχίσαμε να δυσανασχετούμε , να ενοχλούμαστε , να εκνευριζόμαστε και τώρα φθάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να υποφέρουμε ο ένας τις προτιμήσεις του άλλου . . .Οι συνεχείς γκρίνιες , ειρωνείες και καυγάδες , έχουν υποσκάψει την άλλοτε όμορφη και ζεστή σχέση μας . . . "

Μπορείτε φυσικά να αντικαταστήσετε το είδος της μουσικής που αναφέρει η προβληματισμένη αναγνώστρια στο γράμμα της με άλλα είδη , αυτό άλλωστε δεν είναι το ουσιώδες . Το σημαντικό είναι ότι ναι , η διαφορά μουσικών προτιμήσεων - τουλάχιστον μεταξύ ανθρώπων που αγαπούν να ακούν μουσική επισταμένως και όχι περιστασιακώς - μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.

Α ρε μανωλάκο θεέ , η ζωή σε αντιγράφει , ακόμη και στις μύχιες σκέψεις σου

Mίλησες και για εμένα... Nομίζω υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα στις σχέσεις για να κολλήσει εκεί. Πάντα μπορεί να βρεθεί μια μέση λύση αν το θέλουν και οι δύο εκτός και αν είναι ξεροκέφαλοι...:grinning-smiley-043

 

[Δημήτρης Δ.]

Πριν από ένα μήνα περίπου ο φίλτατος διαχειριστής και bon viveur extrodinaire - άρα και γεροντοπαλλίκαρο εκ πεποιθήσεως-bye- - είχε ανοίξει ένα θέμα με τίτλο workshop erotica , το οποίο προτού πάρει άλλο δρόμο , είχε προσπαθήσει να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα τι συμβαίνει σε μιά σχέση όταν οι μουσικές προτιμήσεις συγκρούονται ; Πολλοί μάλιστα θεώρησαν υπερβολή τον κλονισμό μιάς σχέσεως λόγω διαφορετικών μουσικών προτιμήσεων . Μπορεί να έχουν δίκαιο , υπό την έννοιαν ότι αυτές οι διαφωνίες είναι αφορμή , αλλά όχι αιτία , πλήν όμως υπάρχουν ....

Λοιπόν σήμερα το μεσημέρι , έπεσε στα χέρια μου ένα εβδομαδιαίο περιοδικό - από εκείνα που δημοσιεύουν το αναλυτικό πρόγραμμα της τηλεόρασης - το οποίο μεταξύ άλλων έχει και στήλη που δημοσιεύει επιστολές αναγνωστών προς την ψυχολόγο του περιοδικού , σχετικές με θέματα ανθρωπίνων σχέσεων .

Ιδού λοιπόν τι έγραφε μία κυρία : " . . .Δυό άνθρωποι για να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι πρέπει να έχουν κοινά ενδιαφέροντα . Εγώ με τον άνδρα μου όπως διαπιστώσαμε από τον καιρό των αρραβώνων μας , συμφωνούσαμε σε όλα ( εκδρομές , διάβασμα , θέατρο . σεξ , κλπ ) . Μιά διαφωνία είχαμε μόνο και αυτή λέγεται " μουσική" . Εκεί τα ενδιαφέροντα μας είναι τελείως διαφορετικά. Ενώ εγώ υπεραγαπώ την κλασική , ο άντρας μου λατρεύει τα ρεμπέτικα. Στην αρχή ανεχόμαστε και οι δυό να ακούμε στο σπίτι μας το είδος μουσικής που άρεσε στον άλλο. Σιγά - σιγά όμως αρχίσαμε να δυσανασχετούμε , να ενοχλούμαστε , να εκνευριζόμαστε και τώρα φθάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να υποφέρουμε ο ένας τις προτιμήσεις του άλλου . . .Οι συνεχείς γκρίνιες , ειρωνείες και καυγάδες , έχουν υποσκάψει την άλλοτε όμορφη και ζεστή σχέση μας . . . "

Μπορείτε φυσικά να αντικαταστήσετε το είδος της μουσικής που αναφέρει η προβληματισμένη αναγνώστρια στο γράμμα της με άλλα είδη , αυτό άλλωστε δεν είναι το ουσιώδες . Το σημαντικό είναι ότι ναι , η διαφορά μουσικών προτιμήσεων - τουλάχιστον μεταξύ ανθρώπων που αγαπούν να ακούν μουσική επισταμένως και όχι περιστασιακώς - μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.

Α ρε μανωλάκο θεέ , η ζωή σε αντιγράφει , ακόμη και στις μύχιες σκέψεις σου

Θα ηθελα να μου πεις, αν πιστευεις οτι υπαρχει ζευγαρι (ισως ανδρογυνο) που να εχει τα ιδια ακριβως γουστα. Και αν υπαρχει, πιο το ενδιαφερον να συζητας με καποιον που θα συμφωνει απολυτα με οτι του λες. Θα ειναι σα να μιλας με το σκυλο σου: δεν προκειται να διαφωνισει ποτε μαζι σου. Προκειται λοιπον και λαθος και αρρωστημενη σχεση.
H υγιης και καλη σχεση πρεπει απαραιτητως να περιλαμβανει τα γνωστα κλισε:
"Παλι σαβουρα μου κουβαλησες ?"
"Δεν ειναι μουσικη αυτη να την ακουν και τα παιδια..."
"Χαμηλωσε το", κλπ κλπ

 

[Maverick]

Ιδού λοιπόν τι έγραφε μία κυρία: ". . .Μιά διαφωνία είχαμε μόνο και αυτή λέγεται " μουσική". Εκεί τα ενδιαφέροντα μας είναι τελείως διαφορετικά. Ενώ εγώ υπεραγαπώ την κλασική, ο άντρας μου λατρεύει τα ρεμπέτικα.

Αυτή η κυρία που τα έγραψε αυτά, μήπως έχει αφήσει κανένα τηλέφωνο ή κανένα e-mail εκεί στο περιοδικό, by any chance?

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Η πραγματική ζωή αντιγράφει το Workshop erotica .....

Θα ηθελα να μου πεις, αν πιστευεις οτι υπαρχει ζευγαρι (ισως ανδρογυνο) που να εχει τα ιδια ακριβως γουστα. Και αν υπαρχει, πιο το ενδιαφερον να συζητας με καποιον που θα συμφωνει απολυτα με οτι του λες. Θα ειναι σα να μιλας με το σκυλο σου: δεν προκειται να διαφωνισει ποτε μαζι σου. Προκειται λοιπον και λαθος και αρρωστημενη σχεση.
H υγιης και καλη σχεση πρεπει απαραιτητως να περιλαμβανει τα γνωστα κλισε:
"Παλι σαβουρα μου κουβαλησες ?"
"Δεν ειναι μουσικη αυτη να την ακουν και τα παιδια..."
"Χαμηλωσε το", κλπ κλπ

Oχι , δεν υπάρχει και δεν θα ήταν και απόλυτα υγιές - όπως λές και εσύ - να υπάρχει . Νομίζω άλλωστε ότι στην ζωή τα παραπληρωματικά και όχι τα συμπληρωματικά ζευγάρια επιβιώνουν καλύτερα ( δηλαδή αυτά που έχουν κοινά πλαίσια μεν , αλλά διαφοροποιούνται στα επι μέρους , ώστε να υπάρχει το κοινό υπόβαθρο , αλλά και η απαραίτητη ποικιλία ).
Πάντως την επιστολή την αναδημοσίευσα περισσότερο για να καταδειχθεί αφ' ενός ότι ο προβληματισμός του Μανωλάκου μπορεί να εμφανισθεί και ως πρόβλημα στην ζωή ενός ζευγαριού και αφ' ετέρου διότι το timing της , ήταν φοβερό ( αμέσως μετά το θέμα του Τζιμάκου ) .

 

[Δημοκηδής]

....και γιατί η θερινή ραστώνη το επιτρέπει .....

 

[ΜΗΤΣ]

To workshop erotica από πού βγαίνει?

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Nτοκ. μόλις γύρισα και έμεινα άφωνος με την ανακαλυψή σου.
Ρε τι γίνεται τελικά σε αυτή τη ζωή.
Το σημαντικότερο στο κείμενο είναι πως τόσο παθιασμένη γυναίκα με κάποιο είδος μουσικής, σπάνια συναντά κανείς.
Και μόνο με αυτό θα μπορούσα να φτιάξω λίστα γάμου.

Φολέγανδρος 2006.
Ξυπνήσαμε σχεδόν ταυτόχρονα. Αλλά σε διαφορετικά δωμάτια. Ήπιαμε τον καφέ μας στο ίδιο μαγαζί του νησιού τυχαία. Εξάλλου είμασταν άγνωστοι.
Και παραμείναμε.
Κατα τη διάρκεια της παραμονής μας το player έπαιζε Dead can dance. Kάτω από το μαγαζί το χάος.
Όχι μόνο ήξερε τα κομμάτια αλλά πρόετρεπε την παρέα της να ακούσει τη συνέχεια.
Σοκαρίστηκα. το πρωί είμαι πιο fragile.
Χωρίς να είναι κάτι το ιδιαίτερο ήθελα άμεσα να κάνουμε ένα παιδί μαζί.
Ή έστω να της γράψω ένα οικοπεδάκι που έχω, στο όνομά της.
Ή στη τελική να ξυπνάμε μαζί και ας κοιμάμαι στο μπάνιο.

Είναι ορισμένες στιγμές που συνδέονται με μουσικές και είναι ανεπανάληπτες.

Ntok. πάντως εμείς δεν έχουμε ανάγκη από ψυχολόγους, έχουμε τον γιατρό μας.

 

[Maverick]

Απάντηση: Re: Η πραγματική ζωή αντιγράφει το Workshop erotica .....

Το σημαντικότερο στο κείμενο είναι πως τόσο παθιασμένη γυναίκα με κάποιο είδος μουσικής, σπάνια συναντά κανείς. Και μόνο με αυτό θα μπορούσα να φτιάξω λίστα γάμου.
Φολέγανδρος 2006. Ξυπνήσαμε σχεδόν ταυτόχρονα. Αλλά σε διαφορετικά δωμάτια. Ήπιαμε τον καφέ μας στο ίδιο μαγαζί του νησιού τυχαία. Εξάλλου είμασταν άγνωστοι. Και παραμείναμε. Κατα τη διάρκεια της παραμονής μας το player έπαιζε Dead can dance. Kάτω από το μαγαζί το χάος.
Όχι μόνο ήξερε τα κομμάτια αλλά πρόετρεπε την παρέα της να ακούσει τη συνέχεια.

Ούτε εσύ κράτησες κανένα τηλέφωνο, κανένα e-mail, τίποτα βρε παιδί μου; Καλά έτσι τις αφήνουν αυτές;

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Tίποτα , μόνο την εικόνα. Καλύτερα έτσι.

 

[Larry]

σωστα καλυτερα ετσι σου μεινε και το οικοπεδο

 

[Dimosthenis]

Απάντηση: Re: Η πραγματική ζωή αντιγράφει το Workshop erotica .....

σωστα καλυτερα ετσι σου μεινε και το οικοπεδο

:flipout::flipout::flipout:

 

[3dgs]

Πριν από ένα μήνα περίπου ο φίλτατος διαχειριστής και bon viveur extrodinaire - άρα και γεροντοπαλλίκαρο εκ πεποιθήσεως-bye- - είχε ανοίξει ένα θέμα με τίτλο workshop erotica , το οποίο προτού πάρει άλλο δρόμο , είχε προσπαθήσει να απαντήσει στο θεμελιώδες ερώτημα τι συμβαίνει σε μιά σχέση όταν οι μουσικές προτιμήσεις συγκρούονται ; Πολλοί μάλιστα θεώρησαν υπερβολή τον κλονισμό μιάς σχέσεως λόγω διαφορετικών μουσικών προτιμήσεων . Μπορεί να έχουν δίκαιο , υπό την έννοιαν ότι αυτές οι διαφωνίες είναι αφορμή , αλλά όχι αιτία , πλήν όμως υπάρχουν ....

Λοιπόν σήμερα το μεσημέρι , έπεσε στα χέρια μου ένα εβδομαδιαίο περιοδικό - από εκείνα που δημοσιεύουν το αναλυτικό πρόγραμμα της τηλεόρασης - το οποίο μεταξύ άλλων έχει και στήλη που δημοσιεύει επιστολές αναγνωστών προς την ψυχολόγο του περιοδικού , σχετικές με θέματα ανθρωπίνων σχέσεων .

Ιδού λοιπόν τι έγραφε μία κυρία : " . . .Δυό άνθρωποι για να ζήσουν μαζί ευτυχισμένοι πρέπει να έχουν κοινά ενδιαφέροντα . Εγώ με τον άνδρα μου όπως διαπιστώσαμε από τον καιρό των αρραβώνων μας , συμφωνούσαμε σε όλα ( εκδρομές , διάβασμα , θέατρο . σεξ , κλπ ) . Μιά διαφωνία είχαμε μόνο και αυτή λέγεται " μουσική" . Εκεί τα ενδιαφέροντα μας είναι τελείως διαφορετικά. Ενώ εγώ υπεραγαπώ την κλασική , ο άντρας μου λατρεύει τα ρεμπέτικα. Στην αρχή ανεχόμαστε και οι δυό να ακούμε στο σπίτι μας το είδος μουσικής που άρεσε στον άλλο. Σιγά - σιγά όμως αρχίσαμε να δυσανασχετούμε , να ενοχλούμαστε , να εκνευριζόμαστε και τώρα φθάσαμε στο σημείο να μην μπορούμε να υποφέρουμε ο ένας τις προτιμήσεις του άλλου . . .Οι συνεχείς γκρίνιες , ειρωνείες και καυγάδες , έχουν υποσκάψει την άλλοτε όμορφη και ζεστή σχέση μας . . . "

Μπορείτε φυσικά να αντικαταστήσετε το είδος της μουσικής που αναφέρει η προβληματισμένη αναγνώστρια στο γράμμα της με άλλα είδη , αυτό άλλωστε δεν είναι το ουσιώδες . Το σημαντικό είναι ότι ναι , η διαφορά μουσικών προτιμήσεων - τουλάχιστον μεταξύ ανθρώπων που αγαπούν να ακούν μουσική επισταμένως και όχι περιστασιακώς - μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα.

Α ρε μανωλάκο θεέ , η ζωή σε αντιγράφει , ακόμη και στις μύχιες σκέψεις σου

Malon kapios 8a eprepe na tous milisi gia ta akoustika kai tis otoaspides....!!!

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Το παραπάνω ζεύγος δείχνει να έχει προσωπικό κόλλημα, σφραγισμένο μυαλό και καμία διάθεση για παραπάνω προσέγγιση, γιατί και στα λαϊκά και στην κλασική υπάρχει αναφορά σε προσωπικά μας βιώματα και ορέξεις και προβληματισμός που θα μπορούσαν να καλύψουν αμφότερους. Αν όμως ταμπουρωνόμαστε μη γκρινιάζουμε και για τη σχέση. Make love not war.

 

[tatiana]

Αν η μουσική εκφράζει τον ψυχισμό μας (και αυτό κάνει) τότε σε γενικες γραμμές σίγουρα πρέπει να έχεις κοινά γούστα με τον άλλο.....αλλιώς δεν έχεις κοινό ψυχικό και πνευματικό κώδικα.

Και αν δεν έχεις αυτό τότε τι έχεις ερωτευτεί? Αυτό δε λέγεται έρωτας λέγεται κ....ες (sorry για την έκφραση)

Και επειδή το έχω δει πολλές φορές να συμβαίνει δε μου κάνει και εντύπωση....τυφλώνεσαι από τη γενική εικόνα και δεν κοιτάς αν ο άλλος μιλάει στην ψυχή σου...νομίζεις ότι μιλάει γιατί σε κοιτάει με δύο μεγάλα υγρά μάτια και εσύ σκέφτεσαι μόνο πότε θα σου σκίσει τα ρούχα (or whatever anyway)

Και μετά κοιτάς τη συλλογή του από cd (ή από βιβλία αν υπάρχουν στην καλύτερη) και λες.......τα απομνημονεύματα του Μαρκήσιου Ντε Σαντ είναι αυτά ή κάνω λάθος?

Και έστω άντε αυτό είναι έστω βιβλίο...αν έχει μόνο 4 τροχούς και playboy τι να πεις.....δλδ να τα έχει το παιδί και αυτά αλλά να έχει και τίποτε άλλο.....

Γιατί δεν ερωτέυεσαι μια εμφάνιση ερωτέυεσαι μία προσωπικότητα και τις ομοιότητες με τη δική σου....κακά τα ψέμματα πρεπει να υπάρχουν