Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058829714" data-attributes="member: 30418"><p><strong><span style="font-size: 22px">3</span></strong>. <strong>Sarah Vaughan - Sarah Vaughan (with Clifford Brown)</strong> (Απρίλιος 1955, EmArcy) [LP]</p><p><span style="color: Indianred">Κομμάτια</span>: A1 Lullaby Of Birdland (George Shearing), A2 April In Paris (Vernon Duke), A3 He's My Guy (Don Raye, Gene DePaul), A4 Jim (Caesar Petrillo, Edward Ross, Nelson Shawn), B1 You're Not The Kind (Will Hudson), B2 Embraceable You (George & Ira Gershwin), B3 I'm Glad There Is You (Jimmy Dorsey), B4 September Song (Kurt Weill, Maxwell Anderson), B5 It's Crazy (Timmie Rogers)</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Sarah Vaughan (φωνητικά), Clifford Brown (τρομπέτα), Paul Quinichette (τενόρο σαξόφωνο), Herbie Mann (φλάουτο), Jimmy Jones (πιάνο), Joe Benjamin (μπάσο), Roy Haynes (ντραμς), Ernie Wilkins (διευθυντής ορχήστρας)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Bob Shad<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[3]</a></span></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207868[/ATTACH]</p><p></p><p>Γύρω στα Χριστούγεννα του 1951, η <strong><em>Sarah Vaughan</em></strong>/Σάρα Βον (1924-1990, 66 χρ.) ήταν το πρώτο όνομα στο <em>Café Society</em> της Νέας Υόρκης. Στο πρόγραμμα ήταν επίσης ένα ρυθμ εντ μπλουζ γκρουπ από τη Φιλαδέλφεια που ονομαζόταν <em>Chris Powell and His Blue Flames</em>. Η <em>Vaughan</em> άκουγε το γκρουπ ενώ ήταν στα παρασκήνια και εντυπωσιάστηκε πολύ με το νεότερο μέλος της μπάντας του <em>Powell</em>, έναν 22χρονο μη ηχογραφημένο τρομπετίστα ονόματι <em>Clifford Brown</em>/Κλίφορντ Μπράουν. Η Βον και ο Μπράουν συζήτησαν να κάνουν μια ηχογράφηση μαζί, αλλά θα περνούσαν σχεδόν τρία χρόνια μέχρι να πραγματοποιηθούν τα σέσιον.</p><p></p><p>Μέχρι τη στιγμή που η <em>Vaughan</em> και ο <em>Brown</em> συνεργάστηκαν δισκογραφικά, ηχογραφούσαν και οι δύο για την <em>EmArcy</em> και ο <em>Brown</em> είχε γίνει ένας από τους πιο δημοφιλείς νέους τρομπετίστας της τζαζ στη σκηνή. Αρχικά με τίτλο <em>Sarah Vaughan</em> (και αργότερα ανασυσκευάστηκε για να προωθήσει την παρουσία του <em>Brown</em>), το άλμπουμ ήταν το δεύτερο τζαζ ραντεβού της <em>Vaughan</em> για την εταιρεία και η πρώτη της ηχογράφηση για δωδεκάιντσο <em>LP</em>.</p><p></p><p>Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε δύο σέσιον τον Δεκέμβριο του 1954. Το "<em>Lullabye of Birdland</em>" ανοίγει το άλμπουμ και περιλαμβάνει τα μοναδικά σόλο μίμησης μουσικών οργάνων με τη φωνή/<em>scat</em> της <em>Vaughan</em> εκείνη την περίοδο. Το "<em>April in Paris</em>" τυγχάνει κομψής αντιμετώπισης με τη <em>Vaughan</em> να τραγουδά ένα εξαιρετικό πρώτο ρεφρέν που υποστηρίζεται μόνο από τον <em>Jones</em> και έναν <em>Brown</em> με την σουρτίνα να προσφέρει τέλεια προσαρμοσμένες απαντήσεις στο δεύτερο ρεφρέν της <em>Vaughan</em>. Το "<em>He's My Guy</em>" έχει τη <em>Vaughan</em> στα πιο αστεία της, ένα κεφάτο ρεφρέν από τον <em>Quinichette</em>, έξοχη ανοιχτή τρομπέτα από τον <em>Brown</em> και δελεαστικό πιάνο από τον <em>Jones</em>. Το "<em>Jim</em>" ήταν μια ελάχιστα ηχογραφημένη μελωδία όταν η <em>Vaughan</em> και ο <em>Brown</em> έκαναν τη δική τους εκδοχή, και η υπεροχή αυτής της ηχογράφησης έχει συγκρατήσει πολλούς άλλους τραγουδιστές από το να το επιχειρήσουν.</p><p></p><p>Ο λαμπερός ήχος της τρομπέτας του Μπράουν ανοίγει τη δεύτερη πλευρά με το "<em>You're Not the Kind</em>". Το "<em>Embraceable You</em>" περιλαμβάνει τη <em>Vaughan</em> με το τρίο, ερμηνεύοντας μια αξιοσημείωτη παραλλαγή στη μελωδία του <em>Gershwin</em>. Οι στίχοι του "<em>September Song</em>" αποκτούν επιπλέον έντονη θλίψη, λαμβάνοντας υπόψη τον πρόωρο (και τυχαίο) θάνατο του Μπράουν, αλλά το σόλο σε διπλό χρόνο του τρομπετίστα ελαφρύνει τη νεκρική διάθεση. Η <em>Vaughan</em> περιλαμβάνει τον περίεργα μετρημένο στίχο στο "<em>I'm Glad There Is You</em>", και η είσοδός της στο ρεφρέν είναι το μόνο μέρος όπου η διακόσμηση της φαίνεται υπερβολική. Το άλμπουμ κλείνει με το ανάλαφρο "<em>It's Crazy</em>", που εμπνέει το πιο φλογερό σόλο του <em>Brown</em> εκείνης της εποχής και ένα σόλο του <em>Quinichette</em> που ξεκινά με ένα απόσπασμα από το σόλο του <em>Lester Young</em> στο "<em>Jive At Five</em>". Η μουσική που ηχογραφήθηκε εκείνες τις δύο χειμωνιάτικες μέρες πριν από περισσότερο από εξήντα χρόνια παραμένει φωτεινή και ζωντανή.</p><p></p><p>Το άλμπουμ με τον απλό τίτλο "<em>Sarah Vaughan</em>" έχει αναγνωριστεί σωστά ως ένα από τα καλύτερα φωνητικά άλμπουμ που έγιναν ποτέ. Ωστόσο, κατά μία έννοια, είναι πιο σημαντικό από αυτό: αντιπροσωπεύει ένα υψηλό σημείο από μουσικούς που θα έβρισκαν ακόμη μεγαλύτερα ύψη για να κατακτήσουν.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207869[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">η <em>Sarah Vaughan</em> με τον τρομπετίστα <em>Clifford Brown</em></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058829714, member: 30418"] [B][SIZE=6]3[/SIZE][/B]. [B]Sarah Vaughan - Sarah Vaughan (with Clifford Brown)[/B] (Απρίλιος 1955, EmArcy) [LP] [COLOR=Indianred]Κομμάτια[/COLOR]: A1 Lullaby Of Birdland (George Shearing), A2 April In Paris (Vernon Duke), A3 He's My Guy (Don Raye, Gene DePaul), A4 Jim (Caesar Petrillo, Edward Ross, Nelson Shawn), B1 You're Not The Kind (Will Hudson), B2 Embraceable You (George & Ira Gershwin), B3 I'm Glad There Is You (Jimmy Dorsey), B4 September Song (Kurt Weill, Maxwell Anderson), B5 It's Crazy (Timmie Rogers) [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Sarah Vaughan (φωνητικά), Clifford Brown (τρομπέτα), Paul Quinichette (τενόρο σαξόφωνο), Herbie Mann (φλάουτο), Jimmy Jones (πιάνο), Joe Benjamin (μπάσο), Roy Haynes (ντραμς), Ernie Wilkins (διευθυντής ορχήστρας) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Bob Shad[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][3][/URL][/SIZE] [CENTER][ATTACH type="full" alt="SarahVaughanWithCliffordBrown.jpg"]207868[/ATTACH][/CENTER] Γύρω στα Χριστούγεννα του 1951, η [B][I]Sarah Vaughan[/I][/B]/Σάρα Βον (1924-1990, 66 χρ.) ήταν το πρώτο όνομα στο [I]Café Society[/I] της Νέας Υόρκης. Στο πρόγραμμα ήταν επίσης ένα ρυθμ εντ μπλουζ γκρουπ από τη Φιλαδέλφεια που ονομαζόταν [I]Chris Powell and His Blue Flames[/I]. Η [I]Vaughan[/I] άκουγε το γκρουπ ενώ ήταν στα παρασκήνια και εντυπωσιάστηκε πολύ με το νεότερο μέλος της μπάντας του [I]Powell[/I], έναν 22χρονο μη ηχογραφημένο τρομπετίστα ονόματι [I]Clifford Brown[/I]/Κλίφορντ Μπράουν. Η Βον και ο Μπράουν συζήτησαν να κάνουν μια ηχογράφηση μαζί, αλλά θα περνούσαν σχεδόν τρία χρόνια μέχρι να πραγματοποιηθούν τα σέσιον. Μέχρι τη στιγμή που η [I]Vaughan[/I] και ο [I]Brown[/I] συνεργάστηκαν δισκογραφικά, ηχογραφούσαν και οι δύο για την [I]EmArcy[/I] και ο [I]Brown[/I] είχε γίνει ένας από τους πιο δημοφιλείς νέους τρομπετίστας της τζαζ στη σκηνή. Αρχικά με τίτλο [I]Sarah Vaughan[/I] (και αργότερα ανασυσκευάστηκε για να προωθήσει την παρουσία του [I]Brown[/I]), το άλμπουμ ήταν το δεύτερο τζαζ ραντεβού της [I]Vaughan[/I] για την εταιρεία και η πρώτη της ηχογράφηση για δωδεκάιντσο [I]LP[/I]. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε δύο σέσιον τον Δεκέμβριο του 1954. Το "[I]Lullabye of Birdland[/I]" ανοίγει το άλμπουμ και περιλαμβάνει τα μοναδικά σόλο μίμησης μουσικών οργάνων με τη φωνή/[I]scat[/I] της [I]Vaughan[/I] εκείνη την περίοδο. Το "[I]April in Paris[/I]" τυγχάνει κομψής αντιμετώπισης με τη [I]Vaughan[/I] να τραγουδά ένα εξαιρετικό πρώτο ρεφρέν που υποστηρίζεται μόνο από τον [I]Jones[/I] και έναν [I]Brown[/I] με την σουρτίνα να προσφέρει τέλεια προσαρμοσμένες απαντήσεις στο δεύτερο ρεφρέν της [I]Vaughan[/I]. Το "[I]He's My Guy[/I]" έχει τη [I]Vaughan[/I] στα πιο αστεία της, ένα κεφάτο ρεφρέν από τον [I]Quinichette[/I], έξοχη ανοιχτή τρομπέτα από τον [I]Brown[/I] και δελεαστικό πιάνο από τον [I]Jones[/I]. Το "[I]Jim[/I]" ήταν μια ελάχιστα ηχογραφημένη μελωδία όταν η [I]Vaughan[/I] και ο [I]Brown[/I] έκαναν τη δική τους εκδοχή, και η υπεροχή αυτής της ηχογράφησης έχει συγκρατήσει πολλούς άλλους τραγουδιστές από το να το επιχειρήσουν. Ο λαμπερός ήχος της τρομπέτας του Μπράουν ανοίγει τη δεύτερη πλευρά με το "[I]You're Not the Kind[/I]". Το "[I]Embraceable You[/I]" περιλαμβάνει τη [I]Vaughan[/I] με το τρίο, ερμηνεύοντας μια αξιοσημείωτη παραλλαγή στη μελωδία του [I]Gershwin[/I]. Οι στίχοι του "[I]September Song[/I]" αποκτούν επιπλέον έντονη θλίψη, λαμβάνοντας υπόψη τον πρόωρο (και τυχαίο) θάνατο του Μπράουν, αλλά το σόλο σε διπλό χρόνο του τρομπετίστα ελαφρύνει τη νεκρική διάθεση. Η [I]Vaughan[/I] περιλαμβάνει τον περίεργα μετρημένο στίχο στο "[I]I'm Glad There Is You[/I]", και η είσοδός της στο ρεφρέν είναι το μόνο μέρος όπου η διακόσμηση της φαίνεται υπερβολική. Το άλμπουμ κλείνει με το ανάλαφρο "[I]It's Crazy[/I]", που εμπνέει το πιο φλογερό σόλο του [I]Brown[/I] εκείνης της εποχής και ένα σόλο του [I]Quinichette[/I] που ξεκινά με ένα απόσπασμα από το σόλο του [I]Lester Young[/I] στο "[I]Jive At Five[/I]". Η μουσική που ηχογραφήθηκε εκείνες τις δύο χειμωνιάτικες μέρες πριν από περισσότερο από εξήντα χρόνια παραμένει φωτεινή και ζωντανή. Το άλμπουμ με τον απλό τίτλο "[I]Sarah Vaughan[/I]" έχει αναγνωριστεί σωστά ως ένα από τα καλύτερα φωνητικά άλμπουμ που έγιναν ποτέ. Ωστόσο, κατά μία έννοια, είναι πιο σημαντικό από αυτό: αντιπροσωπεύει ένα υψηλό σημείο από μουσικούς που θα έβρισκαν ακόμη μεγαλύτερα ύψη για να κατακτήσουν. [CENTER][ATTACH type="full" alt="VaughanBrown1.jpg"]207869[/ATTACH] η [I]Sarah Vaughan[/I] με τον τρομπετίστα [I]Clifford Brown[/I][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…