Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058829722" data-attributes="member: 30418"><p><strong><span style="font-size: 22px">7</span></strong>. <strong>Count Basie And His Orchestra + Neal Hefti - Basie</strong> (Ιανουάριος 1958, Roulette) [LP]</p><p><span style="color: Indianred">Κομμάτια</span>: A1 The Kid From Red Bank - 2:38, A2 Duet - 4:10, A3 After Supper - 3:22, A4 Flight Of The Foo Birds - 3:21, A5 Double -O - 2:45, A6 Teddy The Toad - 3:40, B1 Whirly-Bird - 3:46, B2 Midnite Blue - 4:25, B3 Splanky - 3:35, B4 Fantail - 3:50, B5 Lil' Darlin' - 4:47</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Count Basie (πιάνο), Freddie Green (κιθάρα), Eddie Jones (μπάσο), Sonny Payne (τύμπανα), Eddie "Lockjaw" Davis / Frank Foster (τενόρο σαξόφωνο), Marshall Royal (άλτο σαξόφωνο), Charles Fowlkes (βαρύτονο σαξόφωνο), Frank Wess (σαξόφωνο), Joe Newman / Snooky Young / Thad Jones / Wendell Culley (τρομπέτα), Al Grey / Benny Powell / Henry Coker (τρομπόνι), Neal Hefti (σύνθεση, ενορχήστρωση)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Teddy Reig<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[7]</a></span></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207880[/ATTACH]</p><p></p><p>Το 1957, οι αλκυονίδες μέρες του επιδραστικού γκρουπ της δεκαετίας του 1930 του <strong><em>Count Basie</em></strong>/Κάουντ Μπέιζι (1904-1984, 79 χρ.) ήταν δύο δεκαετίες πίσω. Πράγματι, η αλλαγή της μόδας τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη μεγάλη μπάντα του για λίγο στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ευτυχώς, ήταν η τελευταία φορά που θα ήταν χωρίς μια τέτοια. Το μόνο που χρειαζόταν ο <em>Basie</em>, όπως αποδείχθηκε, ήταν λίγο φρέσκο αίμα, το οποίο βρήκε στις φλέβες του νεαρού ενορχηστρωτή <em>Neal Hefti</em>/Νιλ Χέφτι. Μόλις πέντε χρόνια μετά την πρώτη του δουλειά με την μπάντα, ο <em>Hefti</em> κλήθηκε να επενδύσει μουσικά ολόκληρο τον πρώτο δίσκο του <em>Basie</em> για τη νεοσύστατη δισκογραφική <em>Roulette</em>, του Νεοϋορκέζου επιχειρηματία <em>Morris Levy</em><span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[15]</a></span>.</p><p></p><p>Αρχικά κυκλοφόρησε απλά ως <em>Basie</em>, γνωστό επίσης και ως <em>E = MC²</em>, προκαλώντας μεγάλη εντύπωση. Τα νέα του κομμάτια έδειξαν ότι οι μεγάλες μπάντες μπορούσαν να παίξουν ακόμα ζωτικό ρόλο στη μουσική της εποχής, και να συνεχίσουν να σουινγκάρουν δυνατά. Με την εντυπωσιακή εικόνα του τεράστιου σύννεφου σε σχήμα μανιταριού στο εξώφυλλο, το άλμπουμ σύντομα μετονομάστηκε σε <em>The Atomic Mr. Basie</em>. «Δεν έχω καυχηθεί ποτέ για τίποτα», έγραψε ο πάντα σεμνός <em>Basie</em> στην αυτοβιογραφία του, «αλλά η μπάντα [<em>Atomic Basie</em>]... ήταν μια, για την οποία θα μπορούσα να είχα καυχηθεί».</p><p></p><p>Και όχι άδικα, υποστηριζόμενη από τον σαξοφωνίστα <em>Eddie "Lockjaw" Davis</em>/Έντι Ντέιβις και ένα τμήμα τρομπετών γεμάτη αστέρια με επικεφαλής τον <em>Thad Jones</em>/Θαντ Τζόουνς, τα δώδεκα δυνατά πνευστά εναλλάσσουν φωτιά στο "<em>Whirly-Bird</em>" και πάγο στο κομψό "<em>After Supper</em>", με ζωηρή επίδραση στις έντεκα συνθέσεις του <em>Hefti</em>. Αλλά, όπως πάντα με τον <em>Basie</em>, η ρυθμ σέξιον είναι το κλειδί: ο μπασίστας <em>Eddie Jones</em>/Έντι Τζόουνς, ο ντράμερ <em>Sonny Payne</em>/Σόνι Πέιν, ο κιθαρίστας <em>Freddie Green</em>/Φρέντι Γκριν και ο ίδιος ο <em>Basie</em>, παίζοντας πιάνο με τυπική οικονομία, φέρνουν το σουίνγκ ακόμα και στο τρυφερό "<em>Li'l Darlin'</em>".</p><p></p><p>Ήταν ο τελευταίος σπουδαίος δίσκος του <em>Basie</em>. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, είχε γλιστρήσει άνετα στη θέση του ως ένας από τους πιο συμπαθείς σεβάσμιους μουσικούς της τζαζ, έναν ρόλο που θα κρατούσε μέχρι τον θάνατό του, το 1984. Ο Χέφτι, εν τω μεταξύ, εγκατέλειψε σε μεγάλο βαθμό τη σοβαρή τζαζ υπέρ του Χόλιγουντ, βρίσκοντας φήμη για τα θέματα του <em>Batman</em> και του <em>The Odd Couple</em>.</p><p></p><p>Ο χρονική στιγμή της κυκλοφορίας του <em>Basie</em> ήταν αρκετά ασυνήθιστη, αφού εκείνη την εποχή, η τζαζ κυριαρχούνταν από μικρά γκρουπ, ηγέτες όπως οι <em>Miles Davis, Art Blakey</em>, και αυτοσχεδιαστές σαν τους <em>Sonny Rollins</em> και <em>John Coltrane</em>, που πήγαιναν τη μουσική προς τα εμπρός με ταχύ ρυθμό, προσπαθώντας να ξαναγράψουν τους κανόνες. Η έλευση της φρι τζαζ ήταν προ των πυλών, αλλά και πάλι η ζωντανή μουσική από τις μεγάλες μπάντες του σουίνγκ με την ικανότητα να παίζουν όλους τους ρυθμούς θα μπορούσε να κερδίσει.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207881[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">ο <em>Count Basie</em> ποζάρει σε ραδιοφωνικό στούντιο, 1955 (φωτογραφία <em>Harry Hammond</em>)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058829722, member: 30418"] [B][SIZE=6]7[/SIZE][/B]. [B]Count Basie And His Orchestra + Neal Hefti - Basie[/B] (Ιανουάριος 1958, Roulette) [LP] [COLOR=Indianred]Κομμάτια[/COLOR]: A1 The Kid From Red Bank - 2:38, A2 Duet - 4:10, A3 After Supper - 3:22, A4 Flight Of The Foo Birds - 3:21, A5 Double -O - 2:45, A6 Teddy The Toad - 3:40, B1 Whirly-Bird - 3:46, B2 Midnite Blue - 4:25, B3 Splanky - 3:35, B4 Fantail - 3:50, B5 Lil' Darlin' - 4:47 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Count Basie (πιάνο), Freddie Green (κιθάρα), Eddie Jones (μπάσο), Sonny Payne (τύμπανα), Eddie "Lockjaw" Davis / Frank Foster (τενόρο σαξόφωνο), Marshall Royal (άλτο σαξόφωνο), Charles Fowlkes (βαρύτονο σαξόφωνο), Frank Wess (σαξόφωνο), Joe Newman / Snooky Young / Thad Jones / Wendell Culley (τρομπέτα), Al Grey / Benny Powell / Henry Coker (τρομπόνι), Neal Hefti (σύνθεση, ενορχήστρωση) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Teddy Reig[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][7][/URL][/SIZE] [CENTER][ATTACH type="full" alt="TheAtomicMrBasie.jpg"]207880[/ATTACH][/CENTER] Το 1957, οι αλκυονίδες μέρες του επιδραστικού γκρουπ της δεκαετίας του 1930 του [B][I]Count Basie[/I][/B]/Κάουντ Μπέιζι (1904-1984, 79 χρ.) ήταν δύο δεκαετίες πίσω. Πράγματι, η αλλαγή της μόδας τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη μεγάλη μπάντα του για λίγο στις αρχές της δεκαετίας του 1950. Ευτυχώς, ήταν η τελευταία φορά που θα ήταν χωρίς μια τέτοια. Το μόνο που χρειαζόταν ο [I]Basie[/I], όπως αποδείχθηκε, ήταν λίγο φρέσκο αίμα, το οποίο βρήκε στις φλέβες του νεαρού ενορχηστρωτή [I]Neal Hefti[/I]/Νιλ Χέφτι. Μόλις πέντε χρόνια μετά την πρώτη του δουλειά με την μπάντα, ο [I]Hefti[/I] κλήθηκε να επενδύσει μουσικά ολόκληρο τον πρώτο δίσκο του [I]Basie[/I] για τη νεοσύστατη δισκογραφική [I]Roulette[/I], του Νεοϋορκέζου επιχειρηματία [I]Morris Levy[/I][SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][15][/URL][/SIZE]. Αρχικά κυκλοφόρησε απλά ως [I]Basie[/I], γνωστό επίσης και ως [I]E = MC²[/I], προκαλώντας μεγάλη εντύπωση. Τα νέα του κομμάτια έδειξαν ότι οι μεγάλες μπάντες μπορούσαν να παίξουν ακόμα ζωτικό ρόλο στη μουσική της εποχής, και να συνεχίσουν να σουινγκάρουν δυνατά. Με την εντυπωσιακή εικόνα του τεράστιου σύννεφου σε σχήμα μανιταριού στο εξώφυλλο, το άλμπουμ σύντομα μετονομάστηκε σε [I]The Atomic Mr. Basie[/I]. «Δεν έχω καυχηθεί ποτέ για τίποτα», έγραψε ο πάντα σεμνός [I]Basie[/I] στην αυτοβιογραφία του, «αλλά η μπάντα [[I]Atomic Basie[/I]]... ήταν μια, για την οποία θα μπορούσα να είχα καυχηθεί». Και όχι άδικα, υποστηριζόμενη από τον σαξοφωνίστα [I]Eddie "Lockjaw" Davis[/I]/Έντι Ντέιβις και ένα τμήμα τρομπετών γεμάτη αστέρια με επικεφαλής τον [I]Thad Jones[/I]/Θαντ Τζόουνς, τα δώδεκα δυνατά πνευστά εναλλάσσουν φωτιά στο "[I]Whirly-Bird[/I]" και πάγο στο κομψό "[I]After Supper[/I]", με ζωηρή επίδραση στις έντεκα συνθέσεις του [I]Hefti[/I]. Αλλά, όπως πάντα με τον [I]Basie[/I], η ρυθμ σέξιον είναι το κλειδί: ο μπασίστας [I]Eddie Jones[/I]/Έντι Τζόουνς, ο ντράμερ [I]Sonny Payne[/I]/Σόνι Πέιν, ο κιθαρίστας [I]Freddie Green[/I]/Φρέντι Γκριν και ο ίδιος ο [I]Basie[/I], παίζοντας πιάνο με τυπική οικονομία, φέρνουν το σουίνγκ ακόμα και στο τρυφερό "[I]Li'l Darlin'[/I]". Ήταν ο τελευταίος σπουδαίος δίσκος του [I]Basie[/I]. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, είχε γλιστρήσει άνετα στη θέση του ως ένας από τους πιο συμπαθείς σεβάσμιους μουσικούς της τζαζ, έναν ρόλο που θα κρατούσε μέχρι τον θάνατό του, το 1984. Ο Χέφτι, εν τω μεταξύ, εγκατέλειψε σε μεγάλο βαθμό τη σοβαρή τζαζ υπέρ του Χόλιγουντ, βρίσκοντας φήμη για τα θέματα του [I]Batman[/I] και του [I]The Odd Couple[/I]. Ο χρονική στιγμή της κυκλοφορίας του [I]Basie[/I] ήταν αρκετά ασυνήθιστη, αφού εκείνη την εποχή, η τζαζ κυριαρχούνταν από μικρά γκρουπ, ηγέτες όπως οι [I]Miles Davis, Art Blakey[/I], και αυτοσχεδιαστές σαν τους [I]Sonny Rollins[/I] και [I]John Coltrane[/I], που πήγαιναν τη μουσική προς τα εμπρός με ταχύ ρυθμό, προσπαθώντας να ξαναγράψουν τους κανόνες. Η έλευση της φρι τζαζ ήταν προ των πυλών, αλλά και πάλι η ζωντανή μουσική από τις μεγάλες μπάντες του σουίνγκ με την ικανότητα να παίζουν όλους τους ρυθμούς θα μπορούσε να κερδίσει. [CENTER][ATTACH type="full" alt="CountBasieInRadioStudio1955ByHarryHammond.jpg"]207881[/ATTACH] ο [I]Count Basie[/I] ποζάρει σε ραδιοφωνικό στούντιο, 1955 (φωτογραφία [I]Harry Hammond[/I])[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…