Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058829736" data-attributes="member: 30418"><p><strong><span style="font-size: 22px">14</span></strong>. <strong>Bill Evans Trio - Sunday At The Village Vanguard</strong> (Οκτώβριος 1961, Riverside) [LP]</p><p><span style="color: Indianred">Κομμάτια</span>: A1 Gloria's Step (Scott LaFaro) - 6:05, A2 My Man's Gone Now (George & Ira Gershwin) - 6:21, A3 Solar (Miles Davis) - 8:51, B1 Alice In Wonderland (Bob Hilliard, Sammy Fain) - 8:25, B2 All Of You (Cole Porter) - 8:20, B3 Jade Visions (Scott LaFaro) - 3:41</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Bill Evans (πιάνο), Scott LaFaro (μπάσο), Paul Motian (ντραμς)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Orrin Keepnews<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[5]</a></span> / Dave Jones<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[27]</a></span></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207901[/ATTACH]</p><p></p><p>Ένας από τους πιανίστες, με τη μεγαλύτερη επιρροή, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, ο <strong><em>Bill Evans</em></strong>/Μπιλ Έβανς (1929-1980, 51 χρ.) ήταν μια θεμελιώδης δύναμη στην τζαζ που φαινόταν να αναδεικνύεται ως ένας πλήρως διαμορφωμένος καλλιτέχνης στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Ένας απίστευτα λυρικός παίκτης με τρομερή αρμονική επιτήδευση, επιτύγχανε έναν μοναδικό τόνο, σαν καμπάνα, από το πιάνο, που έκανε τις εκτενείς, ρέουσες γραμμές του να λάμπουν. Είχε ήδη κάνει τεράστιο αντίκτυπο μέσω της δουλειάς του ως μουσικός με τους <em>George Russell</em>, <em>Lee Konitz</em>, <em>Jimmy Giuffre</em>, <em>Charles Mingus</em>, και με τον πιο διάσημο <em>Miles Davis</em>, συνεισφέροντας σημαντικά στο πρωτοποριακό άλμπουμ του τρομπετίστα, <em>Kind Of Blue</em>.</p><p></p><p>Ο Μάιλς ανταποκρίθηκε στον ήχο του Έβανς —λεπτομερές άγγιγμα, διαυγείς αρμονίες, συναισθηματικές βαθμωτές γραμμές— και τον περιέγραψε σαν «κρυστάλλινες νότες ανθρακούχου νερού που πέφτουν από κάποιον διαυγή καταρράκτη». Όσο για το διάστημα που έπαιξε, «ο Μπιλ υπήρξε συγκρατημένος», είπε ο Μάιλς, «που γι' αυτό που έκανα τώρα με το μόνταλ, μου άρεσε καλύτερα αυτό που έκανε ο Μπιλ», και παραδέχτηκε ότι το <em>Kind Of Blue</em> ήταν «σχεδιασμένο» γύρω από το παίξιμό του. Ο <em>Bill</em>, αν και ενθουσιασμένος που συμμετείχε στην μπάντα του <em>Davis</em>, πειράχτηκε από την αδιαφορία-οριακή εχθρότητα του κοινού για τις συνεισφορές του —οι οποίες, σε μια ζωντανή εμφάνιση, ήταν ο αντίποδας των σκληροπυρηνικών συναδέλφων του— και παραιτήθηκε μετά από επτά μήνες, για να δημιουργήσει το 1959 το δικό του τρίο, έχοντας γι' αυτό πολύ ξεκάθαρες ιδέες.</p><p></p><p>Μετά από μερικές λανθασμένες εκκινήσεις, ο <em>Bill</em> κατέληξε στον ανταποκρινόμενο, εξαιρετικά ευαίσθητο ντράμερ <em>Paul Motian</em>/Πολ Μόσιαν, και σ' έναν βιρτουόζο νεαρό κοντραμπασίστα, τον <em>Scott LaFaro</em>/Σκοτ Λαφάρο, ο οποίος ήταν πρόθυμος και περισσότερο από ικανός να εκπληρώσει το όραμά του, για ταυτόχρονη εφευρετικότητα. «Οι ιδέες απλώνονταν η μία πάνω στην άλλη», είπε ο <em>Evans</em> για τον <em>LaFaro</em>, «ήταν σαν ένα άλογο που κλοτσούσε». «Ελπίζω ότι το τρίο θα αναπτυχθεί προς την κατεύθυνση του ταυτόχρονου αυτοσχεδιασμού», είχε πει, «αν ο μπασίστας, για παράδειγμα, ακούσει μια ιδέα που θέλει να απαντήσει, γιατί να συνεχίσει να παίζει 4/4 στο υπόβαθρο;».</p><p></p><p>Μέχρι τη στιγμή που ο <em>Evans</em> αποφάσισε να ηχογραφήσει το τρίο στο <em>Village Vanguard</em> τον Ιούνιο του 1961, είχε φτάσει σε ένα επίπεδο επικοινωνίας που άγγιζε τα όρια της τηλεπαθητικής. «Ένας σχετικά ανώδυνος τρόπος [το λάιβ] για να αποσπάσεις ένα άλμπουμ από τον συνήθως αναβλητικό πιανίστα», είπε ο παραγωγός <em>Orrin Keepnews</em>. Η εξαιρετικά διαδραστική προσέγγιση που ανέπτυξε το τρίο, διαγράφοντας τα όρια μεταξύ συνοδού και σολίστ, εισήγαγε δραστικά νέες δυνατότητες για την τζαζ μικρού-γκρουπ. Κάθε κομμάτι αντέχει την επαναλαμβανόμενη ακρόαση, αλλά το "<em>Gloria's Step</em>" είναι εκπληκτικό, ενώ η αλληλεπίδραση στο "<em>Alice In Wonderland</em>" συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα επιτεύγματα της τζαζ.</p><p></p><p>Δέκα μέρες αργότερα, ο 25χρονος ΛαΦάρο σκοτώθηκε σε τροχαίο και συντετριμμένος από την απώλεια, ο Έβανς σταμάτησε να παίζει πιάνο για μήνες. Ο Μπιλ Έβανς πέθανε μόλις στα 51 του χρόνια, μετά από μια μάχη δεκαετιών με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Αλλά ακόμα κι αν αυτή ήταν η μοναδική του κληρονομιά, η θέση του στο στερέωμα της τζαζ θα ήταν εξασφαλισμένη.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207902[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">(Α->Δ) <em>Scott LaFaro, Bill Evans</em> και <em>Paul Motian</em> στο <em>Village Vanguard</em> (φωτογραφία <em>Steve Schapiro</em>)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058829736, member: 30418"] [B][SIZE=6]14[/SIZE][/B]. [B]Bill Evans Trio - Sunday At The Village Vanguard[/B] (Οκτώβριος 1961, Riverside) [LP] [COLOR=Indianred]Κομμάτια[/COLOR]: A1 Gloria's Step (Scott LaFaro) - 6:05, A2 My Man's Gone Now (George & Ira Gershwin) - 6:21, A3 Solar (Miles Davis) - 8:51, B1 Alice In Wonderland (Bob Hilliard, Sammy Fain) - 8:25, B2 All Of You (Cole Porter) - 8:20, B3 Jade Visions (Scott LaFaro) - 3:41 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Bill Evans (πιάνο), Scott LaFaro (μπάσο), Paul Motian (ντραμς) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Orrin Keepnews[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][5][/URL][/SIZE] / Dave Jones[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][27][/URL][/SIZE] [CENTER][ATTACH type="full" alt="SundayAtTheVillageVanguard.jpg"]207901[/ATTACH][/CENTER] Ένας από τους πιανίστες, με τη μεγαλύτερη επιρροή, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, ο [B][I]Bill Evans[/I][/B]/Μπιλ Έβανς (1929-1980, 51 χρ.) ήταν μια θεμελιώδης δύναμη στην τζαζ που φαινόταν να αναδεικνύεται ως ένας πλήρως διαμορφωμένος καλλιτέχνης στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Ένας απίστευτα λυρικός παίκτης με τρομερή αρμονική επιτήδευση, επιτύγχανε έναν μοναδικό τόνο, σαν καμπάνα, από το πιάνο, που έκανε τις εκτενείς, ρέουσες γραμμές του να λάμπουν. Είχε ήδη κάνει τεράστιο αντίκτυπο μέσω της δουλειάς του ως μουσικός με τους [I]George Russell[/I], [I]Lee Konitz[/I], [I]Jimmy Giuffre[/I], [I]Charles Mingus[/I], και με τον πιο διάσημο [I]Miles Davis[/I], συνεισφέροντας σημαντικά στο πρωτοποριακό άλμπουμ του τρομπετίστα, [I]Kind Of Blue[/I]. Ο Μάιλς ανταποκρίθηκε στον ήχο του Έβανς —λεπτομερές άγγιγμα, διαυγείς αρμονίες, συναισθηματικές βαθμωτές γραμμές— και τον περιέγραψε σαν «κρυστάλλινες νότες ανθρακούχου νερού που πέφτουν από κάποιον διαυγή καταρράκτη». Όσο για το διάστημα που έπαιξε, «ο Μπιλ υπήρξε συγκρατημένος», είπε ο Μάιλς, «που γι' αυτό που έκανα τώρα με το μόνταλ, μου άρεσε καλύτερα αυτό που έκανε ο Μπιλ», και παραδέχτηκε ότι το [I]Kind Of Blue[/I] ήταν «σχεδιασμένο» γύρω από το παίξιμό του. Ο [I]Bill[/I], αν και ενθουσιασμένος που συμμετείχε στην μπάντα του [I]Davis[/I], πειράχτηκε από την αδιαφορία-οριακή εχθρότητα του κοινού για τις συνεισφορές του —οι οποίες, σε μια ζωντανή εμφάνιση, ήταν ο αντίποδας των σκληροπυρηνικών συναδέλφων του— και παραιτήθηκε μετά από επτά μήνες, για να δημιουργήσει το 1959 το δικό του τρίο, έχοντας γι' αυτό πολύ ξεκάθαρες ιδέες. Μετά από μερικές λανθασμένες εκκινήσεις, ο [I]Bill[/I] κατέληξε στον ανταποκρινόμενο, εξαιρετικά ευαίσθητο ντράμερ [I]Paul Motian[/I]/Πολ Μόσιαν, και σ' έναν βιρτουόζο νεαρό κοντραμπασίστα, τον [I]Scott LaFaro[/I]/Σκοτ Λαφάρο, ο οποίος ήταν πρόθυμος και περισσότερο από ικανός να εκπληρώσει το όραμά του, για ταυτόχρονη εφευρετικότητα. «Οι ιδέες απλώνονταν η μία πάνω στην άλλη», είπε ο [I]Evans[/I] για τον [I]LaFaro[/I], «ήταν σαν ένα άλογο που κλοτσούσε». «Ελπίζω ότι το τρίο θα αναπτυχθεί προς την κατεύθυνση του ταυτόχρονου αυτοσχεδιασμού», είχε πει, «αν ο μπασίστας, για παράδειγμα, ακούσει μια ιδέα που θέλει να απαντήσει, γιατί να συνεχίσει να παίζει 4/4 στο υπόβαθρο;». Μέχρι τη στιγμή που ο [I]Evans[/I] αποφάσισε να ηχογραφήσει το τρίο στο [I]Village Vanguard[/I] τον Ιούνιο του 1961, είχε φτάσει σε ένα επίπεδο επικοινωνίας που άγγιζε τα όρια της τηλεπαθητικής. «Ένας σχετικά ανώδυνος τρόπος [το λάιβ] για να αποσπάσεις ένα άλμπουμ από τον συνήθως αναβλητικό πιανίστα», είπε ο παραγωγός [I]Orrin Keepnews[/I]. Η εξαιρετικά διαδραστική προσέγγιση που ανέπτυξε το τρίο, διαγράφοντας τα όρια μεταξύ συνοδού και σολίστ, εισήγαγε δραστικά νέες δυνατότητες για την τζαζ μικρού-γκρουπ. Κάθε κομμάτι αντέχει την επαναλαμβανόμενη ακρόαση, αλλά το "[I]Gloria's Step[/I]" είναι εκπληκτικό, ενώ η αλληλεπίδραση στο "[I]Alice In Wonderland[/I]" συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα επιτεύγματα της τζαζ. Δέκα μέρες αργότερα, ο 25χρονος ΛαΦάρο σκοτώθηκε σε τροχαίο και συντετριμμένος από την απώλεια, ο Έβανς σταμάτησε να παίζει πιάνο για μήνες. Ο Μπιλ Έβανς πέθανε μόλις στα 51 του χρόνια, μετά από μια μάχη δεκαετιών με τον εθισμό στα ναρκωτικά. Αλλά ακόμα κι αν αυτή ήταν η μοναδική του κληρονομιά, η θέση του στο στερέωμα της τζαζ θα ήταν εξασφαλισμένη. [CENTER][ATTACH type="full" alt="LaFaroEvansMotianVillageVanguardBySteveSchapiro.jpg"]207902[/ATTACH] (Α->Δ) [I]Scott LaFaro, Bill Evans[/I] και [I]Paul Motian[/I] στο [I]Village Vanguard[/I] (φωτογραφία [I]Steve Schapiro[/I])[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…