Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058829738" data-attributes="member: 30418"><p><strong><span style="font-size: 22px">15</span></strong>. <strong>The Incredible Jimmy Smith - Back At The Chicken Shack</strong> (Φεβρουάριος 1963, Blue Note) [LP]</p><p><span style="color: Indianred">Κομμάτια</span>: A1 Back At The Chicken Shack (Jimmy Smith), A2 When I Grow Too Old To Dream (Hammerstein, Romberg), B1 Minor Chant (Stanley Turrentine), B2 Messy Bessie (Jimmy Smith)</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Jimmy Smith (όργανο), Stanley Turrentine (τενόρο σαξόφωνο), Kenny Burrell (κιθάρα: A1, B2), Donald Bailey (ντραμς)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Alfred Lion<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[8]</a></span> / Rudy Van Gelder<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[23]</a></span></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207904[/ATTACH]</p><p></p><p>Μέχρι το 1960, ο <strong><em>Jimmy Smith</em></strong>/Τζίμι Σμιθ (1925-2005, 79 χρ.) είχε ήδη ηχογραφήσει δεκαεννιά άλμπουμ για την <em>Blue Note</em>. Την ίδια χρονιά ηχογράφησε άλλα τέσσερα —δύο από αυτά, τα <em>Midnight Special</em> και <em>Back At The Chicken Shack</em>, από το ίδιο σέσιον στο στούντιο ηχογράφησης του <em>Van Gelder</em>/Ρούντι Βαν Γκέλντερ στο Ίνγκλγουντ Κλιφς του Νιου Τζέρσι. Σε παραγωγή του <em>Alfred Lion</em>/Άλφρεντ Λίον, το τελευταίο σετ δημιούργησε το προηγούμενο για κάθε δίσκο με <em>Hammond</em> όργανο, αφού με το αμέσως μολυσματικό, τολμηρό γκρουβ του παρουσιάζει τις χαρακτηριστικές βηματιστές μπασογραμμές και τα σόλο με το δεξί χέρι του <em>Smith</em>. Εντυπωσιακό είναι και το εξώφυλλο του <em>Francis Wolff</em>/Φράνσις Γουλφ: «Ας βγάλουμε μερικές φωτογραφίες με ουσία», είπε ο Σμιθ —εξ ου και η φωτογραφία του στο αγρόκτημα ενός φίλου του, καλοντυμένος, με την σκυλίτσα Έλσι και έναν κόκορα.</p><p></p><p>Πιανίστας από την ηλικία των εννέα ετών, ο <em>Smith</em> έπαιζε σε τζαζ και ρυθμ εντ μπλουζ γκρουπ γύρω από το σπίτι του στη δυτική Πενσυλβάνια. Μετά ήρθε η αλλαγή στο όργανο. «Είδα τον <em>Wild Bill</em> [<em>Davis</em>] το 1953 και πήρα το <em>Hammond</em> επί τόπου. Είμαι αυτοδίδακτος. Το κράτησα σε ένα υπόστεγο, ώστε να μην ξέρει κανείς ότι δεν μπορούσα να το παίξω. Πάλευα με αυτό το θηρίο κάθε μέρα.» Δύο χρόνια αργότερα ο <em>Smith</em> έπαιξε την πρώτη του συναυλία με το Χάμοντ στο <em>Jimmy's Jazz Club</em> στο <em>Village</em> της Νέας Υόρκης. «Ήταν μια πρόκληση. Κανείς δεν είχε σκεφτεί να βάλει το <em>Hammond</em> στη τζαζ και σε αυτούς τους λάτρεις της τζαζ δεν άρεσε, σε καμία περίπτωση. Αλλά εγώ παλάβωσα. Τρελάθηκα.»</p><p></p><p>Όσο για το <em>Back At The Chicken Shack</em>: «Απλά πήγα εκεί μέσα και έπαιξα όσο μπορούσα. Υπήρχε πολύς σεβασμός ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά στο στούντιο. Ο <em>Stanley</em> [<em>Turrentine</em>] και ο <em>Kenny</em> [<em>Burrell</em>] ήταν εντελώς φάνκι. Ο <em>Donald</em> [<em>Bailey</em>] κρατούσε τον ρυθμό χαλαρό.» Ηχογραφημένο σε αναλογική ταινία δύο καναλιών το 1960, με τον <em>Smith</em> να συνθέτει δύο από τα τέσσερα κομμάτια —το "<em>Messy Bessie</em>", ένα φάνκι μπλουζ εμπνευσμένο από το "<em>Confirmation</em>" του <em>Charlie Parker</em> και το ομώνυμο κομμάτι, ένα αβίαστα κουλ και γεμάτο ζωντάνια απλοϊκό κομμάτι. Το στάνταρντ "<em>When I Grow Too Old To Dream</em>" των <em>Hammerstein/Romberg</em> φέρνει στο προσκήνιο το σχεδόν φωνητικό στυλ σαξοφώνου του <em>Turrentine</em>. Το "<em>Minor Chant</em>" του <em>Turrentine</em>, γραμμένο για το <em>Look Out</em>! άλμπουμ του, είναι 32άμετρο και επτάμισι λεπτά σε τονικότητα μινόρε με τον <em>Stanley</em> να θρηνεί στο επίκεντρο.</p><p></p><p>Την επόμενη χρονιά ο <em>Smith</em> ηχογράφησε άλλους δύο δίσκους για την <em>Blue Note</em>. Στη συνέχεια, το 1962 υπέγραψε με τη <em>Verve</em>, πειραματιζόμενος επιτυχώς με έναν πλήρη ήχο μεγάλης μπάντας και κερδίζοντας το παρατσούκλι του, <em>The Cat</em>.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207905[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center"><em>Jimmy Smith, Kenny Burrell</em> (φωτογραφία <em>Francis Wolff</em>)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058829738, member: 30418"] [B][SIZE=6]15[/SIZE][/B]. [B]The Incredible Jimmy Smith - Back At The Chicken Shack[/B] (Φεβρουάριος 1963, Blue Note) [LP] [COLOR=Indianred]Κομμάτια[/COLOR]: A1 Back At The Chicken Shack (Jimmy Smith), A2 When I Grow Too Old To Dream (Hammerstein, Romberg), B1 Minor Chant (Stanley Turrentine), B2 Messy Bessie (Jimmy Smith) [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Jimmy Smith (όργανο), Stanley Turrentine (τενόρο σαξόφωνο), Kenny Burrell (κιθάρα: A1, B2), Donald Bailey (ντραμς) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Alfred Lion[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][8][/URL][/SIZE] / Rudy Van Gelder[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][23][/URL][/SIZE] [CENTER][ATTACH type="full" alt="BackAtTheChickenShack.jpg"]207904[/ATTACH][/CENTER] Μέχρι το 1960, ο [B][I]Jimmy Smith[/I][/B]/Τζίμι Σμιθ (1925-2005, 79 χρ.) είχε ήδη ηχογραφήσει δεκαεννιά άλμπουμ για την [I]Blue Note[/I]. Την ίδια χρονιά ηχογράφησε άλλα τέσσερα —δύο από αυτά, τα [I]Midnight Special[/I] και [I]Back At The Chicken Shack[/I], από το ίδιο σέσιον στο στούντιο ηχογράφησης του [I]Van Gelder[/I]/Ρούντι Βαν Γκέλντερ στο Ίνγκλγουντ Κλιφς του Νιου Τζέρσι. Σε παραγωγή του [I]Alfred Lion[/I]/Άλφρεντ Λίον, το τελευταίο σετ δημιούργησε το προηγούμενο για κάθε δίσκο με [I]Hammond[/I] όργανο, αφού με το αμέσως μολυσματικό, τολμηρό γκρουβ του παρουσιάζει τις χαρακτηριστικές βηματιστές μπασογραμμές και τα σόλο με το δεξί χέρι του [I]Smith[/I]. Εντυπωσιακό είναι και το εξώφυλλο του [I]Francis Wolff[/I]/Φράνσις Γουλφ: «Ας βγάλουμε μερικές φωτογραφίες με ουσία», είπε ο Σμιθ —εξ ου και η φωτογραφία του στο αγρόκτημα ενός φίλου του, καλοντυμένος, με την σκυλίτσα Έλσι και έναν κόκορα. Πιανίστας από την ηλικία των εννέα ετών, ο [I]Smith[/I] έπαιζε σε τζαζ και ρυθμ εντ μπλουζ γκρουπ γύρω από το σπίτι του στη δυτική Πενσυλβάνια. Μετά ήρθε η αλλαγή στο όργανο. «Είδα τον [I]Wild Bill[/I] [[I]Davis[/I]] το 1953 και πήρα το [I]Hammond[/I] επί τόπου. Είμαι αυτοδίδακτος. Το κράτησα σε ένα υπόστεγο, ώστε να μην ξέρει κανείς ότι δεν μπορούσα να το παίξω. Πάλευα με αυτό το θηρίο κάθε μέρα.» Δύο χρόνια αργότερα ο [I]Smith[/I] έπαιξε την πρώτη του συναυλία με το Χάμοντ στο [I]Jimmy's Jazz Club[/I] στο [I]Village[/I] της Νέας Υόρκης. «Ήταν μια πρόκληση. Κανείς δεν είχε σκεφτεί να βάλει το [I]Hammond[/I] στη τζαζ και σε αυτούς τους λάτρεις της τζαζ δεν άρεσε, σε καμία περίπτωση. Αλλά εγώ παλάβωσα. Τρελάθηκα.» Όσο για το [I]Back At The Chicken Shack[/I]: «Απλά πήγα εκεί μέσα και έπαιξα όσο μπορούσα. Υπήρχε πολύς σεβασμός ανάμεσα σε αυτά τα παιδιά στο στούντιο. Ο [I]Stanley[/I] [[I]Turrentine[/I]] και ο [I]Kenny[/I] [[I]Burrell[/I]] ήταν εντελώς φάνκι. Ο [I]Donald[/I] [[I]Bailey[/I]] κρατούσε τον ρυθμό χαλαρό.» Ηχογραφημένο σε αναλογική ταινία δύο καναλιών το 1960, με τον [I]Smith[/I] να συνθέτει δύο από τα τέσσερα κομμάτια —το "[I]Messy Bessie[/I]", ένα φάνκι μπλουζ εμπνευσμένο από το "[I]Confirmation[/I]" του [I]Charlie Parker[/I] και το ομώνυμο κομμάτι, ένα αβίαστα κουλ και γεμάτο ζωντάνια απλοϊκό κομμάτι. Το στάνταρντ "[I]When I Grow Too Old To Dream[/I]" των [I]Hammerstein/Romberg[/I] φέρνει στο προσκήνιο το σχεδόν φωνητικό στυλ σαξοφώνου του [I]Turrentine[/I]. Το "[I]Minor Chant[/I]" του [I]Turrentine[/I], γραμμένο για το [I]Look Out[/I]! άλμπουμ του, είναι 32άμετρο και επτάμισι λεπτά σε τονικότητα μινόρε με τον [I]Stanley[/I] να θρηνεί στο επίκεντρο. Την επόμενη χρονιά ο [I]Smith[/I] ηχογράφησε άλλους δύο δίσκους για την [I]Blue Note[/I]. Στη συνέχεια, το 1962 υπέγραψε με τη [I]Verve[/I], πειραματιζόμενος επιτυχώς με έναν πλήρη ήχο μεγάλης μπάντας και κερδίζοντας το παρατσούκλι του, [I]The Cat[/I]. [CENTER][ATTACH type="full" alt="JimmySmithByFrancisWolff1.jpg"]207905[/ATTACH] [I]Jimmy Smith, Kenny Burrell[/I] (φωτογραφία [I]Francis Wolff[/I])[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…