Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058829740" data-attributes="member: 30418"><p><strong><span style="font-size: 22px">16</span></strong>. <strong>Charles Mingus - The Black Saint And The Sinner Lady</strong> (Ιούλιος 1963, Impulse!) [LP]</p><p><span style="color: Indianred">Κομμάτια</span>: A1 Solo Dancer (Stop! And Listen, Sinner Jim Whitney!) - 6:20, A2 Duet Solo Dancers (Heart's Beat And Shades In Physical Embraces) - 6:25, A3 Group Dancers ([Soul Fusion] Freewoman And Oh This Freedom's Slave Cries) - 7:00, {2η πλευρά - 17:52}: B1 Trio And Group Dancers (Stop! Look! And Sing Songs Of Revolutions!), B2 Single Solos And Group Dance (Saint And Sinner Join In Merriment On Battle Front), B3 Group And Solo Dance (Of Love, Pain, And Passioned Revolt, Then Farewell, My Beloved, 'til It's Freedom Day)</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Charles Mingus (κοντραμπάσο, πιάνο, σύνθεση), Jerome Richardson (σοπράνο και βαρύτονο σαξόφωνο, φλάουτο), Charlie Mariano (άλτο σαξόφωνο), Dick Hafer (τενόρο σαξόφωνο, φλάουτο), Rolf Ericson (τρομπέτα), Richard Williams (τρομπέτα), Quentin Jackson (τρομπόνι), Don Butterfield (τούμπα, κοντραμπάσο τρομπόνι), Jaki Byard (πιάνο), Jay Berliner (κλασική κιθάρα), Dannie Richmond (ντραμς), Bob Hammer (ενορχήστρωση)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Bob Thiele<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[13]</a></span> / Bob Simpson<span style="font-size: 12px"><a href="https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754" target="_blank">[28]</a></span></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207907[/ATTACH]</p><p></p><p>Ξεκινώντας από τις ένθετες σημειώσεις, τις οποίες έγραψε ο ψυχολόγος του <strong><em>Charles Mingus</em></strong>/Τσαρλς Μίνγκους (1922-1979, 56 χρ.), είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για τυπικό σύγχρονο τζαζ άλμπουμ. Φυσικά, τίποτα για τον βιρτουόζο μπασίστα και συνθέτη δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τυπικό, αλλά σε μια δισκογραφία γεμάτη αριστουργήματα και σχεδόν αριστουργήματα, αυτό ξεχωρίζει ως το πιο δυναμικά υλοποιημένο εκτεταμένο έργο του.</p><p></p><p>Από τις πρώτες συγχορδίες του "<em>Solo Dancer</em>", που (υπο)στηρίζονται από την τραχιά τούμπα του <em>Don Butterfield</em>, η μουσική αυτοαναγγέλλεται ως ένα θυμωμένο ψυχόδραμα. Ο άλτο σαξοφωνίστας <em>Charlie Mariano</em> φθάνει σε εκπληκτικά ύψη λυρισμού και έντασης, ενώ το τρομπόνι με σουρτίνα του <em>Quentin Jackson</em> που βρυχάται και γρυλίζει, καθώς επαναλαμβάνεται από τους τρομπετίστες <em>Rolf Ericson</em> και <em>Richard Williams</em>, είναι εκπληκτικά όμορφο. Υπάρχουν επίσης ήσυχες στιγμές, στις οποίες η επηρεασμένη από το φλαμένκο κιθάρα του <em>Jay Berliner</em>, συμμετέχει σε ένα εύστροφο βήμα για δύο με το άστατο πιάνο του <em>Jaki Byard</em>. Ο <em>Dannie Richmond</em>, ο εξαιρετικός ντράμερ που πέρασε περίπου δύο δεκαετίες στη δούλεψη του <em>Mingus</em>, κρατά τη μουσική συνεκτική και την οδηγεί μπροστά.</p><p></p><p>Ενώ είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένος από την ορχηστρική παλέτα του <em>Ellington</em>, ο <em>Mingus</em> επιχειρεί σε πολύ πιο εύφλεκτη συναισθηματικά περιοχή από τον <em>Duke</em>. Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο για το <em>The Black Saint And The Sinner Lady</em> είναι ότι ηχογραφήθηκε μόλις τρεις μήνες μετά τη δημόσια καταστροφή του <em>Mingus</em>, το περιβόητο χαοτικό <em>Town Hall Concert</em>, αλλά ο μπασίστας προφανώς δεν άφησε αυτό το φιάσκο να τον σταματήσει.</p><p></p><p>Η ανασκόπηση πάλι του άλμπουμ από τον ψυχίατρο του <em>Mingus</em> μας λέει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε αταξία και προσφέρει την ακόλουθη ερμηνεία: «Υπάρχουν επαναλαμβανόμενα θέματα μοναξιάς, αποχωρισμού και δακρύβρεχτης κατάθλιψης. Ο κ. Μίνγκους φωνάζει για παρανόηση του εαυτού του και των ανθρώπων. Καθ' όλη τη διάρκεια παρουσιάζει μια σκοτεινή, ένταση γκρίνιας για την προκατάληψη, το μίσος και την παρενόχληση.» Μπορεί να ήταν αλλόκοτος, πεισματάρης και θυμωμένος, αλλά ο Μίνγκους δεν μπορούσε να κρατήσει την έντονη ευχαρίστηση που του έδινε η μουσική από τη δουλειά του. Ό,τι κι αν είπε ο καλός γιατρός, το <em>The Black Saint And The Sinner Lady</em> σφύζει από χαρά.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]207908[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058829740, member: 30418"] [B][SIZE=6]16[/SIZE][/B]. [B]Charles Mingus - The Black Saint And The Sinner Lady[/B] (Ιούλιος 1963, Impulse!) [LP] [COLOR=Indianred]Κομμάτια[/COLOR]: A1 Solo Dancer (Stop! And Listen, Sinner Jim Whitney!) - 6:20, A2 Duet Solo Dancers (Heart's Beat And Shades In Physical Embraces) - 6:25, A3 Group Dancers ([Soul Fusion] Freewoman And Oh This Freedom's Slave Cries) - 7:00, {2η πλευρά - 17:52}: B1 Trio And Group Dancers (Stop! Look! And Sing Songs Of Revolutions!), B2 Single Solos And Group Dance (Saint And Sinner Join In Merriment On Battle Front), B3 Group And Solo Dance (Of Love, Pain, And Passioned Revolt, Then Farewell, My Beloved, 'til It's Freedom Day) [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Charles Mingus (κοντραμπάσο, πιάνο, σύνθεση), Jerome Richardson (σοπράνο και βαρύτονο σαξόφωνο, φλάουτο), Charlie Mariano (άλτο σαξόφωνο), Dick Hafer (τενόρο σαξόφωνο, φλάουτο), Rolf Ericson (τρομπέτα), Richard Williams (τρομπέτα), Quentin Jackson (τρομπόνι), Don Butterfield (τούμπα, κοντραμπάσο τρομπόνι), Jaki Byard (πιάνο), Jay Berliner (κλασική κιθάρα), Dannie Richmond (ντραμς), Bob Hammer (ενορχήστρωση) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Bob Thiele[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][13][/URL][/SIZE] / Bob Simpson[SIZE=3][URL='https://avclub.gr/index.php?threads/179000/post-1058829754'][28][/URL][/SIZE] [CENTER][ATTACH type="full" alt="TheBlackSaintAndTheSinnerLady.jpg"]207907[/ATTACH][/CENTER] Ξεκινώντας από τις ένθετες σημειώσεις, τις οποίες έγραψε ο ψυχολόγος του [B][I]Charles Mingus[/I][/B]/Τσαρλς Μίνγκους (1922-1979, 56 χρ.), είναι σαφές ότι δεν πρόκειται για τυπικό σύγχρονο τζαζ άλμπουμ. Φυσικά, τίποτα για τον βιρτουόζο μπασίστα και συνθέτη δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τυπικό, αλλά σε μια δισκογραφία γεμάτη αριστουργήματα και σχεδόν αριστουργήματα, αυτό ξεχωρίζει ως το πιο δυναμικά υλοποιημένο εκτεταμένο έργο του. Από τις πρώτες συγχορδίες του "[I]Solo Dancer[/I]", που (υπο)στηρίζονται από την τραχιά τούμπα του [I]Don Butterfield[/I], η μουσική αυτοαναγγέλλεται ως ένα θυμωμένο ψυχόδραμα. Ο άλτο σαξοφωνίστας [I]Charlie Mariano[/I] φθάνει σε εκπληκτικά ύψη λυρισμού και έντασης, ενώ το τρομπόνι με σουρτίνα του [I]Quentin Jackson[/I] που βρυχάται και γρυλίζει, καθώς επαναλαμβάνεται από τους τρομπετίστες [I]Rolf Ericson[/I] και [I]Richard Williams[/I], είναι εκπληκτικά όμορφο. Υπάρχουν επίσης ήσυχες στιγμές, στις οποίες η επηρεασμένη από το φλαμένκο κιθάρα του [I]Jay Berliner[/I], συμμετέχει σε ένα εύστροφο βήμα για δύο με το άστατο πιάνο του [I]Jaki Byard[/I]. Ο [I]Dannie Richmond[/I], ο εξαιρετικός ντράμερ που πέρασε περίπου δύο δεκαετίες στη δούλεψη του [I]Mingus[/I], κρατά τη μουσική συνεκτική και την οδηγεί μπροστά. Ενώ είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένος από την ορχηστρική παλέτα του [I]Ellington[/I], ο [I]Mingus[/I] επιχειρεί σε πολύ πιο εύφλεκτη συναισθηματικά περιοχή από τον [I]Duke[/I]. Αυτό που είναι ιδιαίτερα αξιοσημείωτο για το [I]The Black Saint And The Sinner Lady[/I] είναι ότι ηχογραφήθηκε μόλις τρεις μήνες μετά τη δημόσια καταστροφή του [I]Mingus[/I], το περιβόητο χαοτικό [I]Town Hall Concert[/I], αλλά ο μπασίστας προφανώς δεν άφησε αυτό το φιάσκο να τον σταματήσει. Η ανασκόπηση πάλι του άλμπουμ από τον ψυχίατρο του [I]Mingus[/I] μας λέει ότι βρισκόμαστε μπροστά σε αταξία και προσφέρει την ακόλουθη ερμηνεία: «Υπάρχουν επαναλαμβανόμενα θέματα μοναξιάς, αποχωρισμού και δακρύβρεχτης κατάθλιψης. Ο κ. Μίνγκους φωνάζει για παρανόηση του εαυτού του και των ανθρώπων. Καθ' όλη τη διάρκεια παρουσιάζει μια σκοτεινή, ένταση γκρίνιας για την προκατάληψη, το μίσος και την παρενόχληση.» Μπορεί να ήταν αλλόκοτος, πεισματάρης και θυμωμένος, αλλά ο Μίνγκους δεν μπορούσε να κρατήσει την έντονη ευχαρίστηση που του έδινε η μουσική από τη δουλειά του. Ό,τι κι αν είπε ο καλός γιατρός, το [I]The Black Saint And The Sinner Lady[/I] σφύζει από χαρά. [CENTER][ATTACH type="full" alt="CharlesMingusColumbiaRecordsStudio1959NewYorkByDonHunstein.jpg"]207908[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Η σαγήνη της Τζαζ! [+22 άλμπουμ]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…