In memoriam …με cinephile προεκτάσεις

Δεν μας ενδιαφέρει να μας θυμούνται, θα μείνουμε αξέχαστοι όσο ζούμε! δήλωναν με θράσος ρώσοι εικαστικοί καλλιτέχνες στις αρχές του 20ου αιώνα. Και όμως, τα πραγματικά σπουδαία έργα Τέχνης, ζούνε με τον καλλιτέχνη μόνο τη βρεφική τους περίοδο. Ακμάζουν δεκαετίες ή αιώνες αργότερα και ορισμένα δεν γερνούν ποτέ, χαρίζοντας την Αθανασία στο δημιουργό τους.

Το δεύτερο τρίο για πιάνο του Σούμπερτ, έργο 100, ήταν κατά κάποιον τρόπο ένα μνημόσυνο. Ξεκίνησε να το γράφει έξι μήνες μετά και το παρουσίασε δημόσια ένα χρόνο ακριβώς από το θάνατο του Μπετόβεν, με ερμηνευτές που υπήρξαν αγαπημένοι συνεργάτες του Μεγάλου Δασκάλου.

Το έργο έχει τέσσερα μέρη, γρήγορο, αργό, σκέρτσο και ένα εκτεταμένο φινάλε, τα οποία διαπλέκονται μεταξύ τους, καθώς μοτίβα από προηγούμενα μέρη εμφανίζονται στα επόμενα. Σε κάθε ένα από αυτά υπάρχει το αριστοτεχνικό μωσαϊκό ύφους και συναισθημάτων, χαρακτηριστικό γνώρισμα των ώριμων έργων του συνθέτη, όπου η χαρά δίνει τη θέση της στην μελαγχολία, η ελπίδα στην απόγνωση, ο λυρισμός στο δράμα και αντίστροφα.

Το δεύτερο μέρος αποτελεί την κορύφωση όλου του τρίο και ταυτόχρονα την απόδοση τιμών στην μνήμη του Μπετόβεν, παρουσιάζοντας δομικές αναλογίες και ξεκινώντας στην ίδια τονικότητα με το πένθιμο εμβατήριο της Ηρωικής συμφωνίας. Το μέρος ξεκινά με τον ανήσυχο βηματισμό του πιάνου, πάνω στον οποίο ξετυλίγεται ένα έξοχο, υπερβατικής ομορφιάς θέμα του βιολοντσέλου. Έχει γραφτεί πως η μελωδία αυτή είναι δανεισμένη από ένα σουηδικό τραγούδι, αλλά δεν είναι σωστό. Το υπέροχο αυτό θέμα, ένα από τα πιο όμορφα που έχουν γραφτεί ποτέ, αποτελεί εξ’ ολοκλήρου έμπνευση του συνθέτη. Το σουηδικό τραγούδι εμφανίζεται πολύ αργότερα στο μέρος αυτό και μάλιστα το απόσπασμα που χρησιμοποίησε ο Σούμπερτ, πλαισίωνε στο πρωτότυπο τα λόγια «Αντίο! Αντίο!».

Η εκφραστική δύναμη του αργού μέρους και ο συναισθηματικός πλούτος του είναι μοναδικά. Η μουσική, όχι απλώς απελευθερώνει σκέψεις και συναισθήματα, αλλά υποβάλλει τον ακροατή σε ολοκληρωμένες, υπαρξιακές καταστάσεις. Αυτός είναι πιθανά και ο λόγος που προτιμήθηκε ιδιαίτερα από σκηνοθέτες να πλαισιώσει εικόνες ή να αποτελέσει το λαϊτμοτίφ ολόκληρων κινηματογραφικών ταινιών.

Κάνοντας μια πρόχειρη αναδρομή, ξεκινώ από τον μέγιστο Κιούμπρικ ο οποίος την χρησιμοποιεί για να μπολιάσει με νόημα την τέλεια, επιδερμική ομορφιά της Μαρίσα Μπέρενσον στον Μπάρυ Λύντον. Συνεχίζω με τον Τόνυ Σκοτ, που χορογραφεί μ’ αυτό τις στυλιζαρισμένες, gothic, φετιχιστικές περιπτύξεις της Ντενέβ, του Μπάουι και της Σάραντον στο φίλμ The Hunger του 1983. Και καταλήγω με την ακραία, νευρωτική Δασκάλα του Πιάνου του Χάνεκε, όπου αρκεί μόνο η σκηνή της ερμηνείας του δεύτερου μέρους του τρίο για να σκιαγραφηθεί πλήρως ο ένας πόλος του διαταραγμένου κόσμου της Ιζαμπέλ Υπέρ.
67347.jpg

Από τις διάφορες ηχογραφήσεις του έργου σε cd προτείνω αυτήν του τρίο Florestan στην Hyperion, που διαθέτει και εξαιρετική ηχογράφηση. Αντισταθμίζει τη τσιγκουνιά της παραγωγής, προσφέροντας και το φινάλε του έργου στην πρώτη του εκδοχή, κάτι που θα ενδιαφέρει τους συλλέκτες.
 
Δαμιανέ, δεύτερη φορά μου συμβαίνει στο φόρουμ, να παρουσιάζεται δίσκος τη μέρα που τον αγόρασα! Εξαιρετική έκδοση και καταπληκτική ηχογράφηση, ο Υπερίωνας είναι εγγύηση. Το έργο πρώτη φορά το άκουσα τώρα και μου άρεσε πάρα πολύ, συστήνεται ανεπιφύλακτα.
 
Παιδιά τι παίζει με αυτή την εταιρία; Έχει φοβερά πράγματα μου φαίνεται.
Μια που λέμε για Schubert έπεσε στα χέρια μου ένα CD hyperion με μια εκπληκτική arpeggione από τους Tharaud και Queyras.
Συστήνω ανεπιφύλακτα!
 
Η hyperion παντα είχε πολύ καλές εκδόσεις.
Ας πούμε τα πιανιστικά άπαντα τού Λιστ,ή σπανια κοντσέρτα για πιάνο συνθετών μικροτέρου βεληνεκούς,μερικά απο τα οποία ειναι θαυμάσια.
Και συχνότατα,πολύ καλές εκτελέσεις μουσικής δωματίου,π.χ. Μεντελσον,Σουμπερτ,Μεντνερ και άλλων.Επίσης πολύ καλή εκτέλεση απο Thea King τού κονσερτου για κλαρινέτο τού Mozart.
 
hyperion: Λίρα εκατό

Μαζί με τις Harmonia Mundi και Wergo (αν και αυτές είναι πιό εξειδικευμένες)

Η Wergo είναι πολύ εξειδικευμένη.Αλλά έχει φοβερά καλούδια.
Η HM,που παλιότερα (δεν ξέρω τώρα)είχε δυο σειρές,έχει σπουδαία προκλασσικά.
Παντως είναι πολύ ενδιαφέρουσς εταιρείες.
 
Πολύ ωραία παρουσίαση Δαμιανέ. Μέσα στις γιορτές έχω αποφασίσει να κάνω κάποιες αγορές που αφορούν την περίοδο που δεν υπήρχαν καμπινέδες.
Θα ζητήσω βοήθεια.
Η πρώτη επιλογή μου είναι το έργο του Σοστακόβιτς που έχεις παρουσιάσει.
Ψήνομαι σαν φρέσκο κουλουράκι και παράλληλα ανησυχώ.
Thanks.
 
Απάντηση: Re: In memoriam …με cinephile προεκτάσεις

Πολύ ωραία παρουσίαση Δαμιανέ. Μέσα στις γιορτές έχω αποφασίσει να κάνω κάποιες αγορές που αφορούν την περίοδο που δεν υπήρχαν καμπινέδες.
Θα ζητήσω βοήθεια.
Η πρώτη επιλογή μου είναι το έργο του Σοστακόβιτς που έχεις παρουσιάσει.
Ψήνομαι σαν φρέσκο κουλουράκι και παράλληλα ανησυχώ.
Thanks.

αν και ο Δαμιανός είναι καταλληλότερος να το βεβαιώσει , νομίζω ότι στην εποχή του Σοστακόβιτς , υπήρχαν καμπινέδες . -bye-
 
Βρε Ντοκ, ψοφάς να αποπροσανατολίζεις τα θέματα ...... :Banane0:

Εκτιμώ ότι από τα λεγόμενα του Τζιμάκου θα έπρεπε να παρακρατηθεί το ενδιαφέρον του να ασχοληθεί με την κλασσική.....
 
Απάντηση: Re: In memoriam …με cinephile προεκτάσεις

Πολύ ωραία παρουσίαση Δαμιανέ. Μέσα στις γιορτές έχω αποφασίσει να κάνω κάποιες αγορές που αφορούν την περίοδο που δεν υπήρχαν καμπινέδες.
Θα ζητήσω βοήθεια.
Η πρώτη επιλογή μου είναι το έργο του Σοστακόβιτς που έχεις παρουσιάσει.
Ψήνομαι σαν φρέσκο κουλουράκι και παράλληλα ανησυχώ.
Thanks.

Καλά κάνεις και ανησυχείς γιατί αυτό το έργο είναι εφιάλτης. Θέλει ψυχική προετοιμασία πριν το αντιμετωπίσεις και μετά το τέλος για ένα μισάωρο μούγκα στο σκοτάδι όπου συνεχίζει να ηχεί στα αυτιά σου. Σε μένα είναι απαραίτητη και κάποια αποθεραπεία........

Είσαι όμως έμπειρος........:music-smiley-005:
 
Πάντως έχει έναν τρόπο που τα γράφει ο Δαμιανός....

πωωω ρε παιδί μου....

Αντε τώρα να ψάχνω να βρω υπερίωνα.....
 
Nτέμιαν για να σε τιμήσω, αγόρασα το έργο με το Trio Beaux Arts,σε ένα διπλό c.d.τής Philips,πού συμπεριλαμβάνει και το piano trio 898,το adagio notturno D897,καθώς και ένα trio movement D28,πού επονομάζεται 'sonata'.Εμεινα πολύ ικανοποιημένος απο την εκτέλεση.
Tα σέβη μου.
 
Re: Απάντηση: In memoriam …με cinephile προεκτάσεις

Merci για τα καλά σου λόγια, chief!

Θέλεις να στο αγοράσω από την Λέσχη του Δίσκου στην Αθήνα, που τα εισάγει και να στο στείλω πάνω;

Δαμιανέ, αν μπορείς να μπεις στον κόπο, θα με υποχρεώσεις.

κανόνισε και τα κανονίζουμε...:ernaehrung004:
 
Χάρη στον Ντέμιαν το 2006 εξελίχθηκε σε έτος οξείας Σουμπερτίτιδος.

Παρότι κατείχα πολύ 'πράγμα' από Σούμπερτ, (τις συμφωνίες, τα λίντερ, τα έγχορδα, κλπ.)δυστυχώς δεν είχα υπόψη μου το http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=1697 , το http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=419
καθώς και το του παρόντος θρεντ.

Η φαντασία σημάδεψε πολλούς μήνες μου αφού σαν ψυχωτικός γύρναγα και ξαναγύρναγα σε αυτή, είτε στο σπίτι, είτε 'on the run ' με το mp3ακι.

Όμως και για τα λοιπά δύο μόνον ένας χαρακτηρισμός αξίζει: εξαίσια......

Κορυφαία επίσης η ηχογράφηση της Hyperion...........
 
Συντάσσομαι και εγώ με τους Σουμπερτόπληκτους, αρχής γενομένης με το Θάνατο και την Κόρη και εσχάτως με την Φαντασία για τέσσερα χέρια (την πήρα από τους Gilels σε πρώτη φάση). Ευχαριστώ εκ βαθέων!
 
Αμα έχεις καλούς φίλους όλα γίνονται.
Ο Δαμιανός μπήκε στον κόπο μου το αγόρασε και το έστειλε.
Τι άλλο να ζητήσει κανείς?

Ήδη το άκουσα 3 φορές και τα συμπεράσματα είναι ενθαρρυντικά και το σπουδαιότερο: μαζί με τα συνοδευτικά σχόλια του Δαμιανού ταξιδεύεις με ασφάλεια.

Ελπίζω να ανταποδώσω κάπως κάποτε....
 
Απάντηση: Re: In memoriam …με cinephile προεκτάσεις

Είχα αρχίσει να ανησυχώ. Νόμιζα πως το κράτησε να τ' ακούσει ο ταχυδρόμος! :flipout:

Περιμένω σχόλια. Εσύ δεν είσαι σαν και μένα που επιμένω πως η μουσική δεν περιγράφεται με λόγια... ;)

Καλή ακρόαση και Καλή Χρονιά! :music-smiley-004: