Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 9,971
αμάν βρε, και τις έχω με το Ζακλινάκι και τον Δανιέλλο , γιατί μου τι κάνεις αυτό ;;;
Johannes Brahms – The Cello Sonatas
- Thread starter Κωστας Λυμπεροπουλος
- Start date
αμάν βρε, και τις έχω με το Ζακλινάκι και τον Δανιέλλο , γιατί μου τι κάνεις αυτό ;;;
dionisp
Established Member
- 25 January 2007
- 148
Και εγώ τις έχω ο κακομοίρης αλλά το ζεύγος έχει κάποια θέματα. Κυκλοφορούν πολύ καλύτερες εκτελέσεις (πχ. Ροστρο). Το πρόβλημα έγκειται μάλλον ότι όταν έγραφε το ζεύγος ήταν στα μέλια :flipout:. Όντας σε αυτή τη κατάσταση δεν νομίζω ότι μπορούσαν να προσεγγίζουν τον γερομουσάτο ικανοποιητικά.
Δεν ξέρω. Ο ανήρ ποτέ δεν με έπεισε σαν μουσική προσωπικότητα αυτού του βεληνεκούς. Θα του αναγνωρίσω όμως ότι απ' ότι έχω ακούσει, το παίξιμο του στη μουσική δωματίου είναι το καλύτερο που έχει κάνει. Η δε γυνή, αποδεικνύεται δογματική, μη μπορώντας να χαλιναγωγήσει τον άκρατο συναισθηματισμό της ανεξάρτητα με το κείμενο που έχει μπροστά της. But that's my opinion ε;
Δεν ξέρω. Ο ανήρ ποτέ δεν με έπεισε σαν μουσική προσωπικότητα αυτού του βεληνεκούς. Θα του αναγνωρίσω όμως ότι απ' ότι έχω ακούσει, το παίξιμο του στη μουσική δωματίου είναι το καλύτερο που έχει κάνει. Η δε γυνή, αποδεικνύεται δογματική, μη μπορώντας να χαλιναγωγήσει τον άκρατο συναισθηματισμό της ανεξάρτητα με το κείμενο που έχει μπροστά της. But that's my opinion ε;
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Σας προτείνω την εκτέλεση με Starker και Sebok σε επανέκδοση βινυλίου από Mercury living precesnce. Αποτελεί συνδιασμό εξαιρετικής εκτέλεσης και εγγραφής.
Θερμές ευχαριστίες για τις λοιπές σας υποδείξεις.
Θερμές ευχαριστίες για τις λοιπές σας υποδείξεις.
Καλωσόρισες! Οι Starker και Sebök είναι μια ενδιαφέρουσα επιλογή, ακόμα πιό ενδιαφέρουσα σε βινύλιο. Στα υπόψιν.
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 9,971
Re: Απάντηση: Johannes Brahms – The Cello Sonatas
Βρήκα τον συγκεκριμένο δίσκο και αναφέρω τα παρακάτω :
-την λατρεμένη μου πρώτη σονάτα, ιδιαίτερα το πρώτο μέρος το πάνε υπερβολικά γρήγορα με αποτέλεσμα να χάνεται -κατ' εμέ- σημαντικό μέρος του πάθους....
-ωστόσο, πλέον των του Μπραμς, περιέχεται η δεύτερη σονάτα του Μέντελσσον , ένα κυριολεκτικά μαγικό έργο, σε μία πυρετώδη, εκρηκτική θα έλεγα εκτέλεση που μεταμορφώνει με μάγμα και το σκληρότερο σιδερικό ...
Βρήκα τον συγκεκριμένο δίσκο και αναφέρω τα παρακάτω :
-την λατρεμένη μου πρώτη σονάτα, ιδιαίτερα το πρώτο μέρος το πάνε υπερβολικά γρήγορα με αποτέλεσμα να χάνεται -κατ' εμέ- σημαντικό μέρος του πάθους....
-ωστόσο, πλέον των του Μπραμς, περιέχεται η δεύτερη σονάτα του Μέντελσσον , ένα κυριολεκτικά μαγικό έργο, σε μία πυρετώδη, εκρηκτική θα έλεγα εκτέλεση που μεταμορφώνει με μάγμα και το σκληρότερο σιδερικό ...
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 9,971
μιας και το 'φερε ο λόγος, ας μεταφέρω εδώ ένα παλαιότερο κείμενο μου που είχα αναρτήσει αλλούθε :
''......Ακούγοντας χρόνια τώρα την πρώτη τσέλο σονάτα του Μπραμς, την θεωρούσα πάντα σαν ένα απόλυτο ερωτικό μανιφέστο, το πιάνο και το τσέλο δύο ερωτευμένα φίδια που μπλέκονται, μπερδεύονται, επιτίθενται και αλληλοκατασπαράσσονται, σε έναν μανιασμένο χορό που τα υπερβατικής ομορφιάς θέματα, (δύο βασικά ανά κάθε μέρος της σονάτας), στήνουν ανελέητα με φρικτή ένταση και αδιέξοδο πάθος … συνομιλίες, άλλοτε άφατης θείας τρυφερότητας, άλλοτε γήινου σαρκικού παροξυσμού, συνεχείς αλλαγές ρόλων κυνηγού και θηράματος, παιχνίδισμα και ενήλικο ξεσάλωμα, προσπορισμός αμόλυντης χαράς και κρυστάλλινης ευτυχίας που γρήγορα ξεσχίζονται από ριπές κουρελιασμένης αξιοπρέπειας και εκκωφαντικής απελπισίας ….
Διαβάζοντας, τώρα τελευταία, σημεία της αναλυτικής βιογραφίας του και συνδυάζοντας τις χρονολογίες, συνειδητοποιώ πως τελικά όλο αυτό το συναισθηματικό του ολοκαύτωμα, μάλλον είναι το δικό του αντίο στην αγαπημένη που ουδέποτε τελικώς κατάφερε να έχει, στην ιδανική ερωμένη που δεν έμελε να γεράσει μαζί του, στην τόσο απτή αλλά αιώνια μακρινή παρουσία της, στην εξιδανικευμένη Κλάρα του, που με ένα μικρό αναστεναγμό, την κοριτσίστικη εκφορά μίας λεξούλας, ένα φευγαλέο γέλιο, του τίναζε τα μέσα του σαν φρέσκια μπουγάδα στον ανοιξιάτικο αγέρα, επιτρέποντας του να φαντασιώνεται κολύμπια στις λίμνες που σχημάτιζαν οι λιλιπούτειες ουλές στην πλάτη της… τον φαντάζομαι να μεταλλάσσει τις μικρές μουσικές φράσεις, σε λέξεις σφυριές που μανιασμένα συνθλίβουν τα μηνίγγια του :
- αντίο, αντίο αγαπημένη, ..... ....''
ΥΓ.: Σε όλες τις Κλάρες του έρημου αυτού 'ντουνιά' ... (χαχαχαχα, ψοφάω για τέτοιες αφιερώσεις) ...
''......Ακούγοντας χρόνια τώρα την πρώτη τσέλο σονάτα του Μπραμς, την θεωρούσα πάντα σαν ένα απόλυτο ερωτικό μανιφέστο, το πιάνο και το τσέλο δύο ερωτευμένα φίδια που μπλέκονται, μπερδεύονται, επιτίθενται και αλληλοκατασπαράσσονται, σε έναν μανιασμένο χορό που τα υπερβατικής ομορφιάς θέματα, (δύο βασικά ανά κάθε μέρος της σονάτας), στήνουν ανελέητα με φρικτή ένταση και αδιέξοδο πάθος … συνομιλίες, άλλοτε άφατης θείας τρυφερότητας, άλλοτε γήινου σαρκικού παροξυσμού, συνεχείς αλλαγές ρόλων κυνηγού και θηράματος, παιχνίδισμα και ενήλικο ξεσάλωμα, προσπορισμός αμόλυντης χαράς και κρυστάλλινης ευτυχίας που γρήγορα ξεσχίζονται από ριπές κουρελιασμένης αξιοπρέπειας και εκκωφαντικής απελπισίας ….
Διαβάζοντας, τώρα τελευταία, σημεία της αναλυτικής βιογραφίας του και συνδυάζοντας τις χρονολογίες, συνειδητοποιώ πως τελικά όλο αυτό το συναισθηματικό του ολοκαύτωμα, μάλλον είναι το δικό του αντίο στην αγαπημένη που ουδέποτε τελικώς κατάφερε να έχει, στην ιδανική ερωμένη που δεν έμελε να γεράσει μαζί του, στην τόσο απτή αλλά αιώνια μακρινή παρουσία της, στην εξιδανικευμένη Κλάρα του, που με ένα μικρό αναστεναγμό, την κοριτσίστικη εκφορά μίας λεξούλας, ένα φευγαλέο γέλιο, του τίναζε τα μέσα του σαν φρέσκια μπουγάδα στον ανοιξιάτικο αγέρα, επιτρέποντας του να φαντασιώνεται κολύμπια στις λίμνες που σχημάτιζαν οι λιλιπούτειες ουλές στην πλάτη της… τον φαντάζομαι να μεταλλάσσει τις μικρές μουσικές φράσεις, σε λέξεις σφυριές που μανιασμένα συνθλίβουν τα μηνίγγια του :
- αντίο, αντίο αγαπημένη, ..... ....''
ΥΓ.: Σε όλες τις Κλάρες του έρημου αυτού 'ντουνιά' ... (χαχαχαχα, ψοφάω για τέτοιες αφιερώσεις) ...
Last edited:
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Re: Απάντηση: Johannes Brahms – The Cello Sonatas
Τι τις θέλω τις προτάσεις, αφού μου ανατρέπουν τον προυπολογισμό.
Εκεί που νόμιζα ότι είχα τελειώσει με βάζεις πάλι να ψάχνω. Θυμάμαι την συχωρεμένη την γιαγιά μου που έλεγε βάρα με κι ας κλαίω.
Όσο αφορά την σονάτα του Μέντελσσον και εγώ κρατάω την μονοφωνική (υπάρχει και stereo) Philips με τον Starker αλλιώς θα είχα επιχειρήσει, για μια ακόμη φορά ανεπιτυχώς, να την πουλήσω στον geovar.
Τι τις θέλω τις προτάσεις, αφού μου ανατρέπουν τον προυπολογισμό.
Εκεί που νόμιζα ότι είχα τελειώσει με βάζεις πάλι να ψάχνω. Θυμάμαι την συχωρεμένη την γιαγιά μου που έλεγε βάρα με κι ας κλαίω.
Όσο αφορά την σονάτα του Μέντελσσον και εγώ κρατάω την μονοφωνική (υπάρχει και stereo) Philips με τον Starker αλλιώς θα είχα επιχειρήσει, για μια ακόμη φορά ανεπιτυχώς, να την πουλήσω στον geovar.
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 9,971
Re: Απάντηση: Johannes Brahms – The Cello Sonatas
φίλε μου, παράλληλα με την Du Pre που είχα εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια και μου αρέσει πολύ αφού ο σχεδόν κοριτσίστικος υπερ-συναισθηματισμός της ταιριάζει -κατ' εμέ- γάντι στα έργα , μάζεψα στο μεσοδιάστημα από την παρουσίαση του Λύμπε όλες τις προταθείσες εκτελέσεις ... η κουφάλα είχε ως συνήθως δίκαιο ... η πρώτη ανατινάζει τους προσωπικούς μας γοργοπόταμους με Ρουμπινστάιν και Πιατιγκόρσκυ ενώ η δεύτερη με Κάτσεν/Στάρκερ είναι smoking hot που λένε και για τις πορνοστάρς ... το δισκάκι με τον Ρουμπινστάιν έχει συμπλήρωμα και τα ιντερμέτζι 117, 118 και 119 ... βέβαια αυτά δεν είναι απλό συμπλήρωμα ... πρόκειται για θεικά έργα και ο τύπος τα παίζει απίστευτα... στο των Κάτσεν/Στάρκερ συνυπάρχουν τα τρίος ... ειδικά το 101 εμένα με κομματιάζει ... διάλεξε και πάρε .... μα και αυτός ο Μπραμς ... από ένα σημείο και μετά ότι έγραψε είναι υπέροχο... δεν μας λυπόταν εμάς τους πτωχούς μουσικόφιλους ....
φίλε μου, παράλληλα με την Du Pre που είχα εδώ και σχεδόν είκοσι χρόνια και μου αρέσει πολύ αφού ο σχεδόν κοριτσίστικος υπερ-συναισθηματισμός της ταιριάζει -κατ' εμέ- γάντι στα έργα , μάζεψα στο μεσοδιάστημα από την παρουσίαση του Λύμπε όλες τις προταθείσες εκτελέσεις ... η κουφάλα είχε ως συνήθως δίκαιο ... η πρώτη ανατινάζει τους προσωπικούς μας γοργοπόταμους με Ρουμπινστάιν και Πιατιγκόρσκυ ενώ η δεύτερη με Κάτσεν/Στάρκερ είναι smoking hot που λένε και για τις πορνοστάρς ... το δισκάκι με τον Ρουμπινστάιν έχει συμπλήρωμα και τα ιντερμέτζι 117, 118 και 119 ... βέβαια αυτά δεν είναι απλό συμπλήρωμα ... πρόκειται για θεικά έργα και ο τύπος τα παίζει απίστευτα... στο των Κάτσεν/Στάρκερ συνυπάρχουν τα τρίος ... ειδικά το 101 εμένα με κομματιάζει ... διάλεξε και πάρε .... μα και αυτός ο Μπραμς ... από ένα σημείο και μετά ότι έγραψε είναι υπέροχο... δεν μας λυπόταν εμάς τους πτωχούς μουσικόφιλους ....
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Re: Απάντηση: Johannes Brahms – The Cello Sonatas
Νόμιζα ότι υπερβάλεις αλλά την άκουσα και δεν κουνήθηκα από την θέση μου. Προσηλώθηκα.
Συμφωνώ απόλυτα.
Νόμιζα ότι υπερβάλεις αλλά την άκουσα και δεν κουνήθηκα από την θέση μου. Προσηλώθηκα.
Συμφωνώ απόλυτα.
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 9,971
μα ναι, οι πούστηδες έχουν βρει το ιδανικό τέμπο, απόλυτα διαυγή άρθρωση και μία συνεκτικότητα απίστευτη, ο ένας παραφυλάει τον άλλο, τα μάτια τους πρέπει να ήταν όχι στα δικά τους δάκτυλα αλλά στου συμπαίκτη...
τι μου έκανες απογευματιάτικα... το ξανάπαιξα και με πλημμύρισαν και πάλι όλες αυτές οι απελπισμένες αγκαλιές, όλη η σκηνοθεσία της κεφάλας μας με τον άλλο σε ρόλο καταλύτη για να επιβιώσει η κάθε λογής φαντασίωση, η απατηλή διαδρομή από το 'τα δίνω όλα' στο 'δεν δίνω δυάρα' , τα ερωτηματικά 'σκουέκ' πάνω από την κομικ-ίστικη κεφάλα του εκάστοτε θείου Σκρουτζ, ποιος κρατάει την μπαγκέτα και ποιος είναι η μαριονέτα ....
τι μου έκανες απογευματιάτικα... το ξανάπαιξα και με πλημμύρισαν και πάλι όλες αυτές οι απελπισμένες αγκαλιές, όλη η σκηνοθεσία της κεφάλας μας με τον άλλο σε ρόλο καταλύτη για να επιβιώσει η κάθε λογής φαντασίωση, η απατηλή διαδρομή από το 'τα δίνω όλα' στο 'δεν δίνω δυάρα' , τα ερωτηματικά 'σκουέκ' πάνω από την κομικ-ίστικη κεφάλα του εκάστοτε θείου Σκρουτζ, ποιος κρατάει την μπαγκέτα και ποιος είναι η μαριονέτα ....
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 9,971
Φίλος, μου διέθεσε την σπανιότατη εκτέλεση της πρώτης με Ρίχτερ και Ροστρό, από συναυλία στο φεστιβάλ του Aldeburgh, το 1964... δεν ήξερα καν ότι τα τέρατα την είχαν παίξει μαζί ... σετάκι έχει την σονάτα του Γκριγκ...
Στο άκουσμα της, ήθελα να αναφωνήσω, ότι και μία γριούλα προ πολλών ετών, σε ένα τίγκα λεωφορείο στην Κύπρο, όταν ο διπλανός συνεπιβάτης της, με μία τεράστια μελαχροινή κεφάλα, αποκοιμιόταν και μη ελέγχοντας το βάρος της, μπουπ, έριχνε κάθε τόσο κεφαλιές στην δύσμοιρη ηλικιωμένη :
_Ώι, ώι Παναΐτσα ' μ ....
Στο άκουσμα της, ήθελα να αναφωνήσω, ότι και μία γριούλα προ πολλών ετών, σε ένα τίγκα λεωφορείο στην Κύπρο, όταν ο διπλανός συνεπιβάτης της, με μία τεράστια μελαχροινή κεφάλα, αποκοιμιόταν και μη ελέγχοντας το βάρος της, μπουπ, έριχνε κάθε τόσο κεφαλιές στην δύσμοιρη ηλικιωμένη :
_Ώι, ώι Παναΐτσα ' μ ....
Κώστας Γκαβάκος
AVClub Enthusiast
Φίλε Σπύρο, στον Brahms μάλλον είναι η καλύτερη εκτέλεση παρά τις υπόλοιπες εξαιρετικές εκτελέσεις. Αλλά ποιος καλός ποιος καλύτερος.
Η εγγραφή είναι λίγο θαμπή και υπολείπεται των υπολοίπων ερμηνειών που είναι από πολύ καλές ως άριστες.
Την άκουσα από Αμερικάνικο βινύλιο της Olympic records. Για τους υπόλοιπους φίλους στο ebay υπάρχει σε cd από την σειρά BBC Legends.
Εκεί όμως που ξεσαλώνουν είναι στο κονσέρτο του Grieg. Το έργο είναι εξαιρετικό και το γνώρισα από την αναφορά σου. Δεν το είχα ψάξει γιατί δεν είχα ενθουσιαστεί από τις οι σονάτες του για βιολί και πιάνο.
Πολλές ευχαριστίες.
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 9,971
...και γω το του Γκριγκ το γνώρισα με αφορμή τον υπόψη δίσκο ... ενθουσιάστηκα τόσο, που μετά συζήτηση με τον Μπρουκ., το αγόρασα και σε μία σύγχρονη εγγραφή με τον Τruls Mork, όπου μαζί περιλαμβανόταν και ένα ακόμη εξαίσιο έργο που δεν γνώριζα, το κουαρτέτο εγχόρδων του Γκριγκ ... το ένα φέρνει το άλλο ...