Δεν είχα καθόλου χρόνο πριν τις διακοπές για να γράψω τις εντυπώσεις μου από την εκτενή σύγκριση μεταξύ δύο πολυσυζητημένων op-amps στον M-stage…
Ψάχνοντας λοιπόν σε διάφορα fora είχα εντοπίσει πέραν του LM4562 που βρίσκεται σχεδόν μόνιμα στον ενισχυτή μου, άλλο ένα τσιπάκι που κέρδιζε θετικά σχόλια, το Texas Instruments THS4032.
Το chip εντοπίστηκε σε κατάλληλη βάση έτοιμο να εγκατασταθεί στον Matrix και η παραγγελία έγινε. Το παρέλαβα τον Ιούλιο κάποια στιγμή και έκανα αρκετές συγκρίσεις μεταξύ των δύο, μιας και ήθελα να έχω μια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη άποψη για το ποιος με ικανοποιεί περισσότερο.
Τα συμπεράσματα βγήκαν πολύ δύσκολα, παρόλες τις έντονες διαφορές που παρουσιάζουν τα δύο ολοκληρωμένα. Αυτό συνέβη λόγω του συνολικού ηχητικού χαρακτήρα του κάθε chip…
Παίρνοντας τις περιοχές του φάσματος μεμονωμένα οι διαφορές μου φάνηκαν ξεκάθαρες:
Χαμηλό: Έντονο στο LM4562, δε θα έλεγα υπερβολικό / Flat ή και ασθενές στο THS4032 (ας θυμόμαστε πως όλες οι ακροάσεις βασίζονται στα Κ601).
Μεσαίες: πλούσιες, υγρές και αληθοφανείς όσον αφορά τον όγκο και το σώμα στο LM / εξίσου ρεαλιστικές με περισσότερη πληροφορία και αέρα στον THS, με ελαφρά πιο μαζεμένο όγκο και πιο στεγνές.
Υψηλές: μαλακές και μαζεμένες στον LM / απλά υπέροχες τον THS – πληροφορία, έκταση, σώμα, απουσία οξύτητας!!! Εξαιρετικότατες!!!
Μαζί με τις υψηλές ο THS κερδίζει και σε πληροφορία χώρου (αν και ο LM με ικανοποίησε εδώ).
Όλες οι εγγραφές επεκτείνονται προς κάθε κατεύθυνση με το THS. Επίσης ο THS προσφέρει πολύ πλούσια πληροφόρηση στις φυσικές χροιές των οργάνων, όπου παρατηρούσα layers πληροφορίας που με τον LM ήταν κρυμμένα…
Και άντε βγάλε άκρη…
Σας φαίνεται πως ο THS το πήρε από τα αποδυτήρια;;;;;;;;;;;
Σημειώσατε 1 – νικητής αποδεικνύεται ο LM4562 !!!
Όσο κι αν λάτρεψα (κυριολεκτικά) την ανάλυση που με τόσο φυσικό τρόπο αναδεικνύει ο THS4032, πρακτικά δε μπόρεσα να αντέξω την άψυχη και ακατανόητα προβληματική χαμηλή περιοχή.
Ακούγοντας ένα τζαζ τρίο για παράδειγμα (David Hazeltine – Modern Standards) αγωνιζόμουν να αντιληφθώ (πόσο μάλλον να παρακολουθήσω) τις νότες του μπάσου, με αποτέλεσμα ο ρυθμός να είναι πρακτικά ανύπαρκτος και η μουσική να μοιάζει αφύσικη και αδιάφορη…
Υποψιάζομαι πως με ακουστικά που έχουν ισχυρό χαμηλό, ο THS4032 να δώσει ένα αποτέλεσμα άνευ προηγουμένου και σας προ(σ)καλώ αν έχετε τέτοια «μπασάτα» τερατάκια και θέλετε να τα τιθασεύσετε να τον δοκιμάσετε. Το κόστος είναι αστείο.
Άντε, καλό φθινόπωρο και καλές (επόμενες) δοκιμές να έχουμε!!!
Ψάχνοντας λοιπόν σε διάφορα fora είχα εντοπίσει πέραν του LM4562 που βρίσκεται σχεδόν μόνιμα στον ενισχυτή μου, άλλο ένα τσιπάκι που κέρδιζε θετικά σχόλια, το Texas Instruments THS4032.
Το chip εντοπίστηκε σε κατάλληλη βάση έτοιμο να εγκατασταθεί στον Matrix και η παραγγελία έγινε. Το παρέλαβα τον Ιούλιο κάποια στιγμή και έκανα αρκετές συγκρίσεις μεταξύ των δύο, μιας και ήθελα να έχω μια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρη άποψη για το ποιος με ικανοποιεί περισσότερο.
Τα συμπεράσματα βγήκαν πολύ δύσκολα, παρόλες τις έντονες διαφορές που παρουσιάζουν τα δύο ολοκληρωμένα. Αυτό συνέβη λόγω του συνολικού ηχητικού χαρακτήρα του κάθε chip…
Παίρνοντας τις περιοχές του φάσματος μεμονωμένα οι διαφορές μου φάνηκαν ξεκάθαρες:
Χαμηλό: Έντονο στο LM4562, δε θα έλεγα υπερβολικό / Flat ή και ασθενές στο THS4032 (ας θυμόμαστε πως όλες οι ακροάσεις βασίζονται στα Κ601).
Μεσαίες: πλούσιες, υγρές και αληθοφανείς όσον αφορά τον όγκο και το σώμα στο LM / εξίσου ρεαλιστικές με περισσότερη πληροφορία και αέρα στον THS, με ελαφρά πιο μαζεμένο όγκο και πιο στεγνές.
Υψηλές: μαλακές και μαζεμένες στον LM / απλά υπέροχες τον THS – πληροφορία, έκταση, σώμα, απουσία οξύτητας!!! Εξαιρετικότατες!!!
Μαζί με τις υψηλές ο THS κερδίζει και σε πληροφορία χώρου (αν και ο LM με ικανοποίησε εδώ).
Όλες οι εγγραφές επεκτείνονται προς κάθε κατεύθυνση με το THS. Επίσης ο THS προσφέρει πολύ πλούσια πληροφόρηση στις φυσικές χροιές των οργάνων, όπου παρατηρούσα layers πληροφορίας που με τον LM ήταν κρυμμένα…
Και άντε βγάλε άκρη…
Σας φαίνεται πως ο THS το πήρε από τα αποδυτήρια;;;;;;;;;;;
Σημειώσατε 1 – νικητής αποδεικνύεται ο LM4562 !!!
Όσο κι αν λάτρεψα (κυριολεκτικά) την ανάλυση που με τόσο φυσικό τρόπο αναδεικνύει ο THS4032, πρακτικά δε μπόρεσα να αντέξω την άψυχη και ακατανόητα προβληματική χαμηλή περιοχή.
Ακούγοντας ένα τζαζ τρίο για παράδειγμα (David Hazeltine – Modern Standards) αγωνιζόμουν να αντιληφθώ (πόσο μάλλον να παρακολουθήσω) τις νότες του μπάσου, με αποτέλεσμα ο ρυθμός να είναι πρακτικά ανύπαρκτος και η μουσική να μοιάζει αφύσικη και αδιάφορη…
Υποψιάζομαι πως με ακουστικά που έχουν ισχυρό χαμηλό, ο THS4032 να δώσει ένα αποτέλεσμα άνευ προηγουμένου και σας προ(σ)καλώ αν έχετε τέτοια «μπασάτα» τερατάκια και θέλετε να τα τιθασεύσετε να τον δοκιμάσετε. Το κόστος είναι αστείο.
Άντε, καλό φθινόπωρο και καλές (επόμενες) δοκιμές να έχουμε!!!
Last edited:
