Είναι σχεδόν υποχρεωτικό πλέον το HDMI ARC, έτσι όπως δουλεύουν τις ψηφιακές εξόδους στις νέες τηλεοράσεις. Η οπτική δεν καλύπτει πια καθώς πέρα από τις ευκολίες του HDMI θα πρέπει να αλλάζεις κάθε φορά την έξοδο της TV από τα ηχεία της και πίσω πάλι, σκάβοντας μέσα στα μενού της.
Ενώ με το HDMI όλα αμέσως γίνονται πιο απλά. Ανάβεις το εξωτερικό ηχοσύστημα, αμέσως έχεις ήχο σε αυτό (και έλεγχο on/off και έντασης από το remote της TV) το κλείνεις και αμέσως έχεις ήχο από τα ηχεία της TV.
Οι δύο σχολές είναι εκείνη του ενισχυτή που λειτουργεί ως hub για όλες τις πηγές και που απλώς προσθέτεις ηχεία, όποια θέλεις όμως πράγμα που αυξάνει κατακόρυφα την ευκολία προτίμησης.
Εδώ προστίθεται και ένα ακόμα πλεονέκτημα που στην αρχή δεν φαίνεται σε όποιον πάει σε ηχεία που είναι όλα σε ένα. Εκείνο της σύνδεσης εξωτερικών πηγών. Στο τέλος μπορεί να καταλήξεις με καλώδια να κρέμονται πίσω από το ένα ηχείο και αυτό πλέον μόνο... ασύρματο δεν το λες. Αν σε αυτό βάλουμε και το γεγονός ότι σε αυτή την κατηγορία τιμής συνήθως υπάρχει και ένα καλώδιο που πάει από το ένα ηχείο στο άλλο, τότε καταλαβαίνουμε ότι τελικώς ίσως να μην αξίζει.
Συν το ότι έχεις παντρευτεί το σύστημα όπως είναι, χωρίς να έχεις τη δυνατότητα πειραματισμών με άλλα ηχεία, άλλη πηγή κλπ. Ενώ τα καλώδια όπως έχει φανεί από πλείστες εγκαταστάσεις, τελικώς μια χαρά κρύβονται πίσω από την πλάτη του ενισχυτή.
Από την άλλη μεριά, το προφανές πλεονέκτημα των ηχείων που έχουν μέσα τους τα ενισχυτικά στάδια είναι φυσικά το ότι έχεις ένα λιγότερο κουτί, εκείνο του ενισχυτή.
www.klipsch.com
