H 8η Συμφωνια ή λεγόμενη και ´Μικρή Συμφωνία´συντέθηκε στο Linz το 1812,αλλά πρωτοπαρουσιάστηκε στην Βιέννη το 1814.
Εργο που διαφέρει απο τα περισσότερα του Beethoven γιατί δεν εμπεριέχει ´ηρωϊκά στοιχεία´.
O Wagner έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια για το έργο αυτό και μάλιστα το είχε προσφωνήσει ως ´The apotheosis of the dance'.
Ειναι έργο που ´ανοίγει δρόμους ´στην ρομαντική σχολή.
Εργο χαρούμενο,επιφανειακά,ξεκινά χωρίς εισαγωγή ,στην ουσία ,με ένα θέμα υψηλού λυρισμού γεμάτου ένταση και εορταστική διάθεση.(Allegro vivace con brio).Στην συνέχεια γίνεται όλο και πιό ´σοβαρό´χωρίς όμως να απωλέσει ούτε στιγμή την χορευτική του φύση.
Το δευτερο μέρος αντί για andante ειναι ένα allegretto scherzando,γεμάτο κομψότητα χιούμορ και ρυθμό.
Το τρίτο μέρος έχει τον νοσταλγικό χαρακτήρα του Μενουέττου,του προηγούμενου αιώνα.Βασίζεται σε έναν λαϊκό Αυστριακό χορό και μοιάζει να αφορά σέ λαϊκή και όχι αστική Βιεννέζικη συγκέντρωση.Για ορισμένους μάλιστα πρόκειται για παρωδία τών μεγαλοαστικών ´μαζωξεων´.
Το τέταρτο μέρος (Allegro Vivace)ξεκινά γαλήνια ,αλλά γρήγορα παρουσιάζει δραματικές διαφοροποιήσεις σε ένταση και αρμονία. Εμφανίζεται ένα μελωδικό θεμα πάλι που προσφέρει μιά περιστασιακή ηρεμία,αλλά αμέσως μετά ακολουθεί άλλη μιά έντονη μουσική κατάσταση.Το όλον μέρος έχει τήν μορφή τής Rondo-Sonata και κλείνει με ολη την ορχήστρα στο φόρτε της,αφού πρώτα ο Beethoven εχει δώσει πάλι μιά χιουμοριστική πινελιά.
Η 8η Συμφωνία είναι ,παρά την σχετική απλότητά της, ένα μουσικό κομψοτέχνημα ,που αξίζει να προσεχτεί απο τούς φίλους του Beethoven.
Προτεινόμενες ηχογραφήσεις.
1)Abbado,από D.G.,και Φιλαρμονική τής Βιέννης.Τού πάει τού Ιταλού ο χορευτικός ρυθμός τής 8ης.
2)Gunter Wand.Μαζί με μία σπουδαία τρίτη,απο R.C.A.
3)Furtwangler,live 1954,με Φιλαρμονική τής Βιέννης.Μαζί με την 7η.
Ο Furtwangler τής προσδίδει μιά βαρύτητα μεγαλύτερη απ´οτι τής αναλογεί.
Σπουδαίος ρυθμός και αίσθηση του μέτρου,αλλά εντελώς Γερμανική.Ο μαέστρος την αγαπούσε πολύ αυτήν την συμφωνία και θεωρώ οτι αξίζει γιατί είναι ιδιοσυγκρασιακή ,αλλά προέρχεται και απο ζωντανή ηχογράφηση.
4)Vaclav Neumann,απο Supraphon,με Φιλαρμονική τής Τσεχίας,1988.
Για το γούστο μου η καλύτερη απ´όσες έχω ακούσει.Πιστευω οτι αναδεικνύει,καλύτερα απ´όλους ,τον χαρακτήρα τού μουσικού αυτού αριστουργήματος...
Εργο που διαφέρει απο τα περισσότερα του Beethoven γιατί δεν εμπεριέχει ´ηρωϊκά στοιχεία´.
O Wagner έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια για το έργο αυτό και μάλιστα το είχε προσφωνήσει ως ´The apotheosis of the dance'.
Ειναι έργο που ´ανοίγει δρόμους ´στην ρομαντική σχολή.
Εργο χαρούμενο,επιφανειακά,ξεκινά χωρίς εισαγωγή ,στην ουσία ,με ένα θέμα υψηλού λυρισμού γεμάτου ένταση και εορταστική διάθεση.(Allegro vivace con brio).Στην συνέχεια γίνεται όλο και πιό ´σοβαρό´χωρίς όμως να απωλέσει ούτε στιγμή την χορευτική του φύση.
Το δευτερο μέρος αντί για andante ειναι ένα allegretto scherzando,γεμάτο κομψότητα χιούμορ και ρυθμό.
Το τρίτο μέρος έχει τον νοσταλγικό χαρακτήρα του Μενουέττου,του προηγούμενου αιώνα.Βασίζεται σε έναν λαϊκό Αυστριακό χορό και μοιάζει να αφορά σέ λαϊκή και όχι αστική Βιεννέζικη συγκέντρωση.Για ορισμένους μάλιστα πρόκειται για παρωδία τών μεγαλοαστικών ´μαζωξεων´.
Το τέταρτο μέρος (Allegro Vivace)ξεκινά γαλήνια ,αλλά γρήγορα παρουσιάζει δραματικές διαφοροποιήσεις σε ένταση και αρμονία. Εμφανίζεται ένα μελωδικό θεμα πάλι που προσφέρει μιά περιστασιακή ηρεμία,αλλά αμέσως μετά ακολουθεί άλλη μιά έντονη μουσική κατάσταση.Το όλον μέρος έχει τήν μορφή τής Rondo-Sonata και κλείνει με ολη την ορχήστρα στο φόρτε της,αφού πρώτα ο Beethoven εχει δώσει πάλι μιά χιουμοριστική πινελιά.
Η 8η Συμφωνία είναι ,παρά την σχετική απλότητά της, ένα μουσικό κομψοτέχνημα ,που αξίζει να προσεχτεί απο τούς φίλους του Beethoven.
Προτεινόμενες ηχογραφήσεις.
1)Abbado,από D.G.,και Φιλαρμονική τής Βιέννης.Τού πάει τού Ιταλού ο χορευτικός ρυθμός τής 8ης.
2)Gunter Wand.Μαζί με μία σπουδαία τρίτη,απο R.C.A.
3)Furtwangler,live 1954,με Φιλαρμονική τής Βιέννης.Μαζί με την 7η.
Ο Furtwangler τής προσδίδει μιά βαρύτητα μεγαλύτερη απ´οτι τής αναλογεί.
Σπουδαίος ρυθμός και αίσθηση του μέτρου,αλλά εντελώς Γερμανική.Ο μαέστρος την αγαπούσε πολύ αυτήν την συμφωνία και θεωρώ οτι αξίζει γιατί είναι ιδιοσυγκρασιακή ,αλλά προέρχεται και απο ζωντανή ηχογράφηση.
4)Vaclav Neumann,απο Supraphon,με Φιλαρμονική τής Τσεχίας,1988.
Για το γούστο μου η καλύτερη απ´όσες έχω ακούσει.Πιστευω οτι αναδεικνύει,καλύτερα απ´όλους ,τον χαρακτήρα τού μουσικού αυτού αριστουργήματος...
