CHICAGO III 1971
Οι Chicago πολύ γρήγορα τράβηξαν τον εύκολο δρόμο των επιτυχιών και της δόξας χωρίς αυτό να τους μειώνει στα μάτια μου, μιάς και το έκαναν αφού μας χάρισαν το ΙΙΙ και ειδικότερα την τέταρή του πλευρά!
Δυό λόγια λοιπόν γι'αυτήν:
Απ’τις θρυλικότερες παραγωγές του J.W. Guercio (Frank Zappa, Blood, Sweat & Tears, Elton John, Billy Joel, Rod Stewart, Carole King, Supertramp)
When All the Laughter Dies in Sorrow - Kendrew Lascelles (ποιητής της beat)
Η αφήγηση του Cetera με φωνή που πονάει
When all the laughter dies in sorrow
And the tears have risen to a flood
When all the wars have found a cause
In human wisdom and in blood
Do you think they'll cry in sadness
Do you think the eye will blink
Do you think they'll curse the madness
Do you even think they'll think
When all the great galactic systems
Sigh to a frozen halt in space
Do you think there will be some remnant
Of beauty of the human race
Do you think there will be a vestige
Or a sniffle or a cosmic tear
Do you think a greater thinking thing
Will give a damn that man was here
Canon. Το επικό τρομπόνι ανοίγει με δύναμη την μεσαιωνική πύλη και μας καλωσορίζει ιδανικά και με γλύκα στην αθωότητα και την ηρεμία
Once Upon a Time.... Σε ένα κόσμο με χαμογελαστές αγαλιασμένες ψυχές
Progress? , The Approaching Storm, Man vs. Man: The End Που μας μπάζει σιγά-σιγά σε σκοτεινές γειτονιές (όπως ακριβώς το animals των floyd) και με το έντονο contrast του ήχου κομπρεσέρ μας σπρώχνει απότομα να πέσουμε στον παραλογισμό του όχλου, τα πόδια μας πατάνε σε πολύβουους μποτιλιαρισμένους δρόμους άναρχης κυκλοφορίας…. Ευτυχώς γρήγορα όλα ξεπλένονται από ένα καζανάκι και φανκιές, τζαζιές και blues (διάρκειας δευτερολέπτων, μα ολοκληρωμένες! ) μας φέρνουν στα ίσια.
Ας σκεφτούμε τους προβληματισμούς και το μύνημά του. Μήνυμα μαχητικότητας και ελπίδας που απαιτεί την συμμετοχή μας.
Και μερικές στιγμές από τρείς πρώτες πλευρές του άλμπουμ:
Free. Την απίστευτη ισορροπία στον διάλογο μεταξύ τομ-ντράμς του Seraphine και στρατοκάστερ του Kath.
Ο αδικο χαμένος στα τριανταένα του από πυροβολισμό την ώρα που καθάριζε το εννιάρι του)Τέρρυ Κάθ (που συνήθως γρατζουνούσε stratocaster) ενώ μας χαρίζει με την les paul ένα απίστευτο σολάκι στο Oh, Thank You Great Spirit αργότερα το 1975.
Happy 'Cause I'm Going Home. Νομίζεις πως είναι οι Crosby Stills and Nash (με τρυφερότητα στο φλάουτο που θα ζήλευαν και οι Camel) ένα roadtripsoudtrack σε ηλιο λουσμένη διαδρομή, με προορισμό την αγκαλιά της αγαπημένης. Ακούστε το στο τιμόνι και το δάχτυλο θα πηγαίνει μόνο τoυ στο repeat!
Στις φωτό 1 Το εξώφυλλο, 2 Το group και 3 Στην κιθάρα ο Terry Kath.
Οι Chicago πολύ γρήγορα τράβηξαν τον εύκολο δρόμο των επιτυχιών και της δόξας χωρίς αυτό να τους μειώνει στα μάτια μου, μιάς και το έκαναν αφού μας χάρισαν το ΙΙΙ και ειδικότερα την τέταρή του πλευρά!
Δυό λόγια λοιπόν γι'αυτήν:
Απ’τις θρυλικότερες παραγωγές του J.W. Guercio (Frank Zappa, Blood, Sweat & Tears, Elton John, Billy Joel, Rod Stewart, Carole King, Supertramp)
When All the Laughter Dies in Sorrow - Kendrew Lascelles (ποιητής της beat)
Η αφήγηση του Cetera με φωνή που πονάει
When all the laughter dies in sorrow
And the tears have risen to a flood
When all the wars have found a cause
In human wisdom and in blood
Do you think they'll cry in sadness
Do you think the eye will blink
Do you think they'll curse the madness
Do you even think they'll think
When all the great galactic systems
Sigh to a frozen halt in space
Do you think there will be some remnant
Of beauty of the human race
Do you think there will be a vestige
Or a sniffle or a cosmic tear
Do you think a greater thinking thing
Will give a damn that man was here
Canon. Το επικό τρομπόνι ανοίγει με δύναμη την μεσαιωνική πύλη και μας καλωσορίζει ιδανικά και με γλύκα στην αθωότητα και την ηρεμία
Once Upon a Time.... Σε ένα κόσμο με χαμογελαστές αγαλιασμένες ψυχές
Progress? , The Approaching Storm, Man vs. Man: The End Που μας μπάζει σιγά-σιγά σε σκοτεινές γειτονιές (όπως ακριβώς το animals των floyd) και με το έντονο contrast του ήχου κομπρεσέρ μας σπρώχνει απότομα να πέσουμε στον παραλογισμό του όχλου, τα πόδια μας πατάνε σε πολύβουους μποτιλιαρισμένους δρόμους άναρχης κυκλοφορίας…. Ευτυχώς γρήγορα όλα ξεπλένονται από ένα καζανάκι και φανκιές, τζαζιές και blues (διάρκειας δευτερολέπτων, μα ολοκληρωμένες! ) μας φέρνουν στα ίσια.
Ας σκεφτούμε τους προβληματισμούς και το μύνημά του. Μήνυμα μαχητικότητας και ελπίδας που απαιτεί την συμμετοχή μας.
Και μερικές στιγμές από τρείς πρώτες πλευρές του άλμπουμ:
Free. Την απίστευτη ισορροπία στον διάλογο μεταξύ τομ-ντράμς του Seraphine και στρατοκάστερ του Kath.
Ο αδικο χαμένος στα τριανταένα του από πυροβολισμό την ώρα που καθάριζε το εννιάρι του)Τέρρυ Κάθ (που συνήθως γρατζουνούσε stratocaster) ενώ μας χαρίζει με την les paul ένα απίστευτο σολάκι στο Oh, Thank You Great Spirit αργότερα το 1975.
Happy 'Cause I'm Going Home. Νομίζεις πως είναι οι Crosby Stills and Nash (με τρυφερότητα στο φλάουτο που θα ζήλευαν και οι Camel) ένα roadtripsoudtrack σε ηλιο λουσμένη διαδρομή, με προορισμό την αγκαλιά της αγαπημένης. Ακούστε το στο τιμόνι και το δάχτυλο θα πηγαίνει μόνο τoυ στο repeat!
Στις φωτό 1 Το εξώφυλλο, 2 Το group και 3 Στην κιθάρα ο Terry Kath.
