Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Μπιτ κουλτούρα
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1056846834" data-attributes="member: 30418"><p><strong>Ο Ρώσος μπίτνικ</strong></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]94511[/ATTACH]</p><p></p><p><strong>Ο ποιητής <a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=168804" target="_blank">Αντρέι Βοζνεσένσκι ή Βοζνισιένσκι</a> -όπως έχει αποδοθεί το όνομά του στα ελληνικά- χαρακτηρίστηκε ο Γκίνσμπεργκ της Ρωσίας.</strong></p><p></p><p>Γεννημένος στη Μόσχα πριν από 77 χρόνια*, πέθανε στο σπίτι του, στο Περεντέλκινο. Με μέντορα τον Μπορίς Πάστερνακ, επηρεάστηκε από τον Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και τον Πάμπλο Νερούντα και διέπρεψε στις μεγάλες δημόσιες αναγνώσεις ποιημάτων. Ο Νικίτα Χρουστσόφ, παρά την κριτική που άσκησε στον σταλινισμό, το 1964, στη Συνάντηση Νέων Καλλιτεχνών, κατήγγειλε ότι η ποίησή του έχει επηρεαστεί από την αμερικανική μπιτ. Πάντα αιρετικός ο Βοζνισιένσκι, δεν δίστασε να γράψει ένα ποίημα αφιερωμένο στον Τσετσένο αντάρτη που σκοτώθηκε από τον ρωσικό στρατό, έχοντας στην τσέπη του δικά του ποιήματα. Είχε επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη, το 1997, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε, το 1974, μια ανθολογία ποιημάτων του, από την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ («Μπουκουμάνης»).</p><p>*(12 Μαΐου 1933, Μόσχα - 1 Ιουνίου 2010)</p><p></p><p><strong>Πετρώσαμε</strong></p><p></p><p style="margin-left: 20px">Βάλε τις παλάμες στους ώμους μου</p> <p style="margin-left: 20px">αγκάλιασέ με,</p> <p style="margin-left: 20px">μόνο τα χείλη σου ανασαίνουν στα δικά μου</p> <p style="margin-left: 20px">μόνο η θάλασσα στην πλάτη μας παφλάζει.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">Οι πλάτες μας σα φεγγαρίσια όστρακα</p> <p style="margin-left: 20px">που πίσω μας σφαλίσαν τώρα.</p> <p style="margin-left: 20px">Ακούμε τεντωμένοι</p> <p style="margin-left: 20px"> ακουμπισμένοι.</p> <p style="margin-left: 20px">Εμείς - ένα διαφορούμενο σχήμα ζωής.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">Στον αέρα του τσίρκου του κόσμου</p> <p style="margin-left: 20px">σκεπάζουμε με τους δικούς μας ώμους</p> <p style="margin-left: 20px">ό,τι γεννιέται ανάμεσά μας</p> <p style="margin-left: 20px">όπως οι φούχτες τη φλόγα φυλάνε.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">Αν στ' αλήθεια κάθε κύτταρο έχει ψυχή</p> <p style="margin-left: 20px">άνοιξε τους φεγγίτες σου εσύ</p> <p style="margin-left: 20px">και στους δικούς μου πόρους</p> <p style="margin-left: 20px"> πετροχελίδονα φυλακισμένα</p> <p style="margin-left: 20px">οι ψυχές σου θα φτερουγίζουν μέσα σε μένα!</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">Τα κρυφά κάποτε γίνονται φανερά.</p> <p style="margin-left: 20px">Μ' άραγε σε τι καταρράχτη από φωνές πουλιών</p> <p style="margin-left: 20px">τ' αγκάλιασμα θα στερηθούμε, θα μαραθούμε</p> <p style="margin-left: 20px">σαν τα όστρακα τα βουβά;</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">Αλλά ώς τότε, ανάφτρα, ξαπλώσου</p> <p style="margin-left: 20px">στο κέλυφος της πλάτης σου το ελαστικό.</p> <p style="margin-left: 20px">Ετσι εσύ σε μένα κι εγώ σε σε θα βυθιστώ.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">Κοιμηθήκαμε.</p><p></p><p></p><p>Ποίημα από την έκδοση Σύγχρονη ποίηση - Αντρέι Βοζνισιένσκι, Μπουκουμάνης 1974</p><p>εισ.-μτφρ.: Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ</p><p></p><p><a href="http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=565811" target="_blank">1987</a></p><p></p><p style="margin-left: 20px">10</p> <p style="margin-left: 20px">Μα τι ’ναι αυτό; Δες! Πετά από πάνω σου.</p> <p style="margin-left: 20px">Αρχίζεις απ’ το δέκα και τελειώνεις με το ένα;</p> <p style="margin-left: 20px">Επτά, έξι, πέντε, τέσσερα, τρία, δύο...</p> <p style="margin-left: 20px">Ξεκινάμε; Εκτόξευση;</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">9</p> <p style="margin-left: 20px">Στρέφεται πίσω η Βηθλεέμ;</p> <p style="margin-left: 20px">Και το πάθος – γίνεται σκόνη;</p> <p style="margin-left: 20px">Εννιά, οκτώ, εφτά, έξι, τέσσερα, τρία...</p> <p style="margin-left: 20px">Ξεκινάμε; Εκτόξευση;</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">8</p> <p style="margin-left: 20px">Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά απ’ το δέκα...</p> <p style="margin-left: 20px">Ανάβεις τον αντιστροφομετρητή.</p> <p style="margin-left: 20px">Φόρμαν, Πούσκιν, Βούδας, Ζεν.</p> <p style="margin-left: 20px">Μπήκαμε στην εποχή των πιθήκων;</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">7</p> <p style="margin-left: 20px">Στάλιν. Πέτρος. Κι αντιστρόφως.</p> <p style="margin-left: 20px">Το ταξίμετρο γράφει.</p> <p style="margin-left: 20px">Μέχρι να εκχριστιανιστεί η Ρωσία</p> <p style="margin-left: 20px">με τη θέλησή της: ένας χρόνος.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">6</p> <p style="margin-left: 20px">Κάποιος στο «Σύννεφο με παντελόνια» –</p> <p style="margin-left: 20px">παλαιομοδίτης∙ και μετρά:«Οκτώ, εννιά, δέκα».</p> <p style="margin-left: 20px">Μέτρα σωστά! «Εννιά, οκτώ, εφτά».</p> <p style="margin-left: 20px">Όπως στην εκτόξευση.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">5</p> <p style="margin-left: 20px">Μαυσωλεία – οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ξύπνιοι.</p> <p style="margin-left: 20px">Ο Νίτσε λέει: «Στον Θεό που πιστεύουμε!»</p> <p style="margin-left: 20px">Ποιος ξεκινά;</p> <p style="margin-left: 20px">Ποιος εκτοξεύεται;</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">4</p> <p style="margin-left: 20px">Χάθα Γιόγκα. Αναλγητικά.</p> <p style="margin-left: 20px">Δεν υπάρχει αλληλογραφία.</p> <p style="margin-left: 20px">Μόνο «Γκαίτε-Έκκερμαν»</p> <p style="margin-left: 20px">και «Αστάφιεβ-Έιντελμαν».</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">3</p> <p style="margin-left: 20px">Τρόμος το «Αν» στον ουρανό∙</p> <p style="margin-left: 20px">πετά και προσπερνάει.</p> <p style="margin-left: 20px">Μέτρα αντίστροφα: εννιά, οκτώ, εφτά</p> <p style="margin-left: 20px">έξι, πέντε, τέσσερα. Ξεκινάμε; Εκτόξευση;</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">2</p> <p style="margin-left: 20px">Συγγνώμη για το ανόητο πνεύμα μας –</p> <p style="margin-left: 20px">εποχή της εικόνας και των βίντεο-κλιπ.</p> <p style="margin-left: 20px">Συγγνώμη για τα παιδιά</p> <p style="margin-left: 20px">των δέκα, εννιά, οκτώ, επτά.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">1</p> <p style="margin-left: 20px">Εκτοξεύουμε ό,τι απαγορεύουν∙</p> <p style="margin-left: 20px">όπως τον «Ζιβάγκο»: συναρπαστικό!</p> <p style="margin-left: 20px">Υπάρχουν πολλά ονόματα διαθέσιμα;</p> <p style="margin-left: 20px">Εννιά... Οκτώ... Εφτά... Πέντε... Τέσσερα...</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">0</p> <p style="margin-left: 20px">Αργά, μες στο χαμό,</p> <p style="margin-left: 20px">στη θύελλα, η ελευθερία προχωράει –</p> <p style="margin-left: 20px">σαν πινακίδα∙ στον δρόμο, δεξιά:</p> <p style="margin-left: 20px">«9», «8», «7» κ.λπ.</p> <p style="margin-left: 20px"></p> <p style="margin-left: 20px">1</p> <p style="margin-left: 20px">Γιατί έχουμε Κίττυ, Λέβιν,</p> <p style="margin-left: 20px">Μαρξ, Βούδα-Ζεν, Χριστό;</p> <p style="margin-left: 20px">Μέτρα: εννιά, οκτώ, εφτά...</p> <p style="margin-left: 20px">Τελειώνεις με μηδέν, αρχίζεις απ’ το δέκα...</p><p></p><p></p><p>Μετάφραση: Μιχάλης Παπαντωνόπουλος. Εφημερίδα “Αυγή”, φ. 14/3/2010.</p><p></p><p><a href="http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=565810" target="_blank">Ο θάνατος του ποιητή</a></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1056846834, member: 30418"] [b]Ο Ρώσος μπίτνικ[/b] [CENTER][ATTACH=CONFIG]94511._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [B]Ο ποιητής [URL="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=168804"]Αντρέι Βοζνεσένσκι ή Βοζνισιένσκι[/URL] -όπως έχει αποδοθεί το όνομά του στα ελληνικά- χαρακτηρίστηκε ο Γκίνσμπεργκ της Ρωσίας.[/B] Γεννημένος στη Μόσχα πριν από 77 χρόνια*, πέθανε στο σπίτι του, στο Περεντέλκινο. Με μέντορα τον Μπορίς Πάστερνακ, επηρεάστηκε από τον Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι και τον Πάμπλο Νερούντα και διέπρεψε στις μεγάλες δημόσιες αναγνώσεις ποιημάτων. Ο Νικίτα Χρουστσόφ, παρά την κριτική που άσκησε στον σταλινισμό, το 1964, στη Συνάντηση Νέων Καλλιτεχνών, κατήγγειλε ότι η ποίησή του έχει επηρεαστεί από την αμερικανική μπιτ. Πάντα αιρετικός ο Βοζνισιένσκι, δεν δίστασε να γράψει ένα ποίημα αφιερωμένο στον Τσετσένο αντάρτη που σκοτώθηκε από τον ρωσικό στρατό, έχοντας στην τσέπη του δικά του ποιήματα. Είχε επισκεφθεί τη Θεσσαλονίκη, το 1997, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Στα ελληνικά κυκλοφόρησε, το 1974, μια ανθολογία ποιημάτων του, από την Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ («Μπουκουμάνης»). *(12 Μαΐου 1933, Μόσχα - 1 Ιουνίου 2010) [B]Πετρώσαμε[/B] [INDENT]Βάλε τις παλάμες στους ώμους μου αγκάλιασέ με, μόνο τα χείλη σου ανασαίνουν στα δικά μου μόνο η θάλασσα στην πλάτη μας παφλάζει. Οι πλάτες μας σα φεγγαρίσια όστρακα που πίσω μας σφαλίσαν τώρα. Ακούμε τεντωμένοι ακουμπισμένοι. Εμείς - ένα διαφορούμενο σχήμα ζωής. Στον αέρα του τσίρκου του κόσμου σκεπάζουμε με τους δικούς μας ώμους ό,τι γεννιέται ανάμεσά μας όπως οι φούχτες τη φλόγα φυλάνε. Αν στ' αλήθεια κάθε κύτταρο έχει ψυχή άνοιξε τους φεγγίτες σου εσύ και στους δικούς μου πόρους πετροχελίδονα φυλακισμένα οι ψυχές σου θα φτερουγίζουν μέσα σε μένα! Τα κρυφά κάποτε γίνονται φανερά. Μ' άραγε σε τι καταρράχτη από φωνές πουλιών τ' αγκάλιασμα θα στερηθούμε, θα μαραθούμε σαν τα όστρακα τα βουβά; Αλλά ώς τότε, ανάφτρα, ξαπλώσου στο κέλυφος της πλάτης σου το ελαστικό. Ετσι εσύ σε μένα κι εγώ σε σε θα βυθιστώ. Κοιμηθήκαμε.[/INDENT] Ποίημα από την έκδοση Σύγχρονη ποίηση - Αντρέι Βοζνισιένσκι, Μπουκουμάνης 1974 εισ.-μτφρ.: Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ [URL="http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=565811"]1987[/URL] [INDENT]10 Μα τι ’ναι αυτό; Δες! Πετά από πάνω σου. Αρχίζεις απ’ το δέκα και τελειώνεις με το ένα; Επτά, έξι, πέντε, τέσσερα, τρία, δύο... Ξεκινάμε; Εκτόξευση; 9 Στρέφεται πίσω η Βηθλεέμ; Και το πάθος – γίνεται σκόνη; Εννιά, οκτώ, εφτά, έξι, τέσσερα, τρία... Ξεκινάμε; Εκτόξευση; 8 Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά απ’ το δέκα... Ανάβεις τον αντιστροφομετρητή. Φόρμαν, Πούσκιν, Βούδας, Ζεν. Μπήκαμε στην εποχή των πιθήκων; 7 Στάλιν. Πέτρος. Κι αντιστρόφως. Το ταξίμετρο γράφει. Μέχρι να εκχριστιανιστεί η Ρωσία με τη θέλησή της: ένας χρόνος. 6 Κάποιος στο «Σύννεφο με παντελόνια» – παλαιομοδίτης∙ και μετρά:«Οκτώ, εννιά, δέκα». Μέτρα σωστά! «Εννιά, οκτώ, εφτά». Όπως στην εκτόξευση. 5 Μαυσωλεία – οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ξύπνιοι. Ο Νίτσε λέει: «Στον Θεό που πιστεύουμε!» Ποιος ξεκινά; Ποιος εκτοξεύεται; 4 Χάθα Γιόγκα. Αναλγητικά. Δεν υπάρχει αλληλογραφία. Μόνο «Γκαίτε-Έκκερμαν» και «Αστάφιεβ-Έιντελμαν». 3 Τρόμος το «Αν» στον ουρανό∙ πετά και προσπερνάει. Μέτρα αντίστροφα: εννιά, οκτώ, εφτά έξι, πέντε, τέσσερα. Ξεκινάμε; Εκτόξευση; 2 Συγγνώμη για το ανόητο πνεύμα μας – εποχή της εικόνας και των βίντεο-κλιπ. Συγγνώμη για τα παιδιά των δέκα, εννιά, οκτώ, επτά. 1 Εκτοξεύουμε ό,τι απαγορεύουν∙ όπως τον «Ζιβάγκο»: συναρπαστικό! Υπάρχουν πολλά ονόματα διαθέσιμα; Εννιά... Οκτώ... Εφτά... Πέντε... Τέσσερα... 0 Αργά, μες στο χαμό, στη θύελλα, η ελευθερία προχωράει – σαν πινακίδα∙ στον δρόμο, δεξιά: «9», «8», «7» κ.λπ. 1 Γιατί έχουμε Κίττυ, Λέβιν, Μαρξ, Βούδα-Ζεν, Χριστό; Μέτρα: εννιά, οκτώ, εφτά... Τελειώνεις με μηδέν, αρχίζεις απ’ το δέκα...[/INDENT] Μετάφραση: Μιχάλης Παπαντωνόπουλος. Εφημερίδα “Αυγή”, φ. 14/3/2010. [URL="http://archive.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=565810"]Ο θάνατος του ποιητή[/URL] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Μπιτ κουλτούρα
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…