Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νομίζω ότι ονειρεύομαι... [The Byrds, Buffalo Springfield]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058292828" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Γαλαζοπούλι</h3><p><strong>Buffalo Springfield - Buffalo Springfield Again</strong> (Νοέμβριος 1967, ATCO Records)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]159503[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Mr. Soul (N. Young), A2 A Child's Claim To Fame (R. Furay), A3 Everydays (S. Stills), A4 Expecting To Fly (N. Young), A5 Bluebird (S. Stills), B1 Hung Upside Down (S. Stills), B2 Sad Memory (R. Furay), B3 Good Time Boy (R. Furay), B4 Rock And Roll Woman (S. Stills), B5 Broken Arrow (N. Young)</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Stephen (Steve) Stills (φωνητικά A3/A5/B1/B4, κιθάρες, πληκτροφόρα), Neil Young (φωνητικά A1/A4/B5, κιθάρες), Richie Furay (φωνητικά A2/B1/B2, ακουστική κιθάρα B2), Bruce Palmer (μπάσο), Dewey Martin (φωνητικά B3, τύμπανα), James Burton (ντόμπρο A2), Jim Fielder (μπάσο A3), Jack Nitzsche (ηλεκτρικό πιάνο A4, ενορχήστρωση), Don Randi (πιάνο A4/B5), Charlie Chin (μπάντζο A5), Bobby West (μπάσο A5), Norris Badeaux (βαρύτονο σαξόφωνο B3), The American Soul Train (πνευστά B3), Chris Sarns (κιθάρα B5)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Buffalo Springfield, Ahmet Ertegun, Jack Nitzsche, Charlie Greene & Brian Stone</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε από τις 9 Ιανουαρίου μέχρι 3 Οκτωβρίου 1967, στα <em>Atlantic Studios</em>, Νέα Υόρκη και στα <em>Columbia Recording Studios, Gold Star Studios</em> και <em>Sunset Sound</em>, Λος Άντζελες, Καλιφόρνια</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]159504[/ATTACH]</p><p></p><p>«<em><span style="color: Darkorange">Ένα σπουδαίο γκρουπ</span></em>», δήλωσε ο <strong>Neil Young</strong>. «<em><span style="color: Darkorange">Όλοι ήταν μια γ@μημένη μεγαλοφυΐα σ' αυτό που έκαναν, αλλά μόλις που μας έβγαινε στον δίσκο</span></em>». Για ένα τέτοιο βραχυχρόνιο σχήμα, οι <strong>Buffalo Springfield</strong> θα είχαν μια τεράστια επιρροή: ένα μεγάλο μέρος του ροκ κινήματος της Δυτικής Ακτής των '70ς, από τους <em>Eagles</em> και πέρα, μπορούσε να εντοπίσει την καταγωγή του πίσω στο θορυβώδες συγκρότημα που ιδρύθηκε όταν ο <em>Young</em>, με τη φολκ τραγουδιστική καριέρα του στον Καναδά να μην οδηγεί πουθενά, πήδηξε τα σύνορα σε μια νεκροφόρα Πόντιακ με τον φίλο του <strong>Bruce Palmer</strong> και κατευθύνθηκε προς το Λος Άντζελες σε αναζήτηση του παλιού γνωστού, <strong>Stephen Stills</strong>.</p><p></p><p>Οι <em>Buffalo Springfield</em> - ονομάστηκαν από τον οδοστρωτήρα που έστρωνε το δρόμο έξω από το σπίτι τους - έχοντας την επιδοκιμασία και υποστήριξη των <em>Byrds</em>, έγιναν η σπιτική μπάντα στο <em>Whiskey A Go Go</em> και έκαναν μια μεγάλη συμφωνία με δισκογραφική. Εξίσου γρήγορα όμως άρχισαν και οι καβγάδες, αφού ακόμα και κατά την ηχογράφηση του επώνυμου ντεμπούτου τους υπήρχαν διαφωνίες για του ποιου τα τραγούδια θα έπρεπε να συμπεριληφθούν. Αυτό τους έδωσε και το πρώτο χιτ σινγκλ τους - το γραμμένο από τον <em>Stills</em> τραγούδι διαμαρτυρίας του Σάνσετ Στριπ, "<strong>For What It’s Worth</strong>" - που έλαβε λαμπρές κριτικές.</p><p></p><p>Για ένα επόμενο άλμπουμ, που θα ονομαζόταν <em>Stampede</em>, τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, αρκετά υπό την επίβλεψη του αφεντικού της ετικέτας, <em>Ahmet Ertegun</em>. Αλλά ο δίσκος εγκαταλείφθηκε εν μέσω εντάσεων για τραγούδια, ενορχηστρώσεις και την ηγεσία του συγκροτήματος - ο τελευταίος αυτός ρόλος όλο και περισσότερο διεκδικούνταν από τον <em>Stills</em>, που κατά τον <strong>Richie Furay</strong> υπήρξε η «<em><span style="color: Darkorange">καρδιά και ψυχή των Μπάφαλο Σπρίνγκφιλντ</span></em>». Οι εξωτερικές πιέσεις δεν βοηθούσαν, αφού ο <em>Bruce Palmer</em> συνελήφθη με κατηγορία για κατοχή χόρτου και απελάθηκε στον Καναδά. Ο <em>Ken Koblun</em>, παλιός φίλος του <em>Young</em> από τους <em>Squires</em>, κατέβηκε να συνεισφέρει, αλλά επέστρεψε κι' αυτός στον Καναδά όταν η τεταμένη ατμόσφαιρα επιδεινώθηκε. Ένα καλοκαιρινό σινγκλ κυκλοφόρησε με δύο νέα τραγούδια, το "<em>Bluebird</em>" του <em>Steve</em> υποστηριζόμενο από το "<em>Mr. Soul</em>" του <em>Neil</em>. Ο <em>Stills</em> από τη μια πλευρά, ο <em>Young</em> από την άλλη, όπως ήταν στην πραγματικότητα - σπάνια βρίσκονταν στο στούντιο την ίδια στιγμή, και με τον <em>Young</em> σε δίλημμα ανάμεσα στην εγκατάλειψη της μπάντας (που έκανε δύο φορές, σχετικά με τις αποφάσεις τους να εμφανιστούν στο συμβατικό <em>Tonight Show</em> του <em>Johnny Carson</em> και στο <em>Monterey Pop Festival</em>) και την επανένταξή του. Πέρα από τις διαφορές, η μουσική που έβγαζαν με τα επαναπρογραμματισμένα σέσιον (μερικά από τα οποία αναδιαμόρφωναν το υλικό του <em>Stampede</em>) ήταν συχνά εξαιρετική.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]159506[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Μαζεύοντας την οροφή της Κορβέτας...</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Εκεί στεκόσουν στην άκρη του φτερού σου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αναμένοντας για να πετάξεις</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ενώ γέλασα, αναρωτήθηκα αν</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Θα μπορούσα να σε αποχαιρετήσω γνέφοντας</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Γνωρίζοντας ότι είχες φύγει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Μέχρι το καλοκαίρι αυτό θεραπευόταν,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Είπαμε αντίο</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όλα τα χρόνια που περάσαμε με (συν)αίσθημα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τελείωσαν με κλάμα, μωρό μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τελείωσαν με κλάμα, μωρό μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τελείωσαν με κλάμα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Προσπάθησα τόσο πολύ να σταθώ</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Καθώς σκόνταψα και έπεσα στο έδαφος</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τόσο πολύ για να γελάσω, όσο έψαχνα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και έκανα να πιάσω την αγάπη που βρήκα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ξέροντας ότι είχε φύγει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αν έζησα ποτέ χωρίς εσένα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τώρα ξέρεις ότι πέθανα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αν είπα ποτέ ότι σε αγαπούσα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τώρα ξέρεις ότι προσπάθησα, μωρό μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τώρα ξέρεις ότι προσπάθησα, μωρό μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τώρα ξέρεις ότι προσπάθησα, μωρό μου</em></p> <p style="margin-left: 20px">- Expecting To Fly (N. Young)</p><p></p><p>Ο <em>Neil Young</em> ηγείται στο "<strong>Mr. Soul</strong>", που ανοίγει το <strong><span style="color: Dodgerblue">Buffalo Springfield Again</span></strong>, όπως τελικά ονομάστηκε, με τον επίμονο ρυθμό και την παραμορφωμένη, ψυχεδελική κιθάρα. Ο <em>Richie Furay</em> ερμηνεύει το δικό του, "<strong>A Child's Claim To Fame</strong>", ένα καθαρό κάντρι-ροκ κόσμημα. Ο <em>Stephen Stills</em> γράφει και τραγουδά το "<strong>Everydays</strong>", μοιραζόμενος τα κύρια φωνητικά με τον <em>Furay</em>. Ένα ωραίο, απαλό ροκ τραγούδι, ελαφρώς επηρεασμένο από την τζαζ (ειδικά τα τμήματα του πιάνου), που ο <em>Neil</em> καταφέρνει να στριμώξει την παραμορφωμένη κιθάρα του! Το "<strong>Expecting To Fly</strong>", είναι υπέροχο και μια ένδειξη για την επακόλουθη σόλο καριέρα του <em>Young</em>. Το κομμάτι δημιουργήθηκε μόνο από τον <em>Neil</em>, με τη βοήθεια του παραγωγού <a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=120345" target="_blank"><em>Jack Nitsche</em></a> στο πιάνο και την ενορχήστρωση εγχόρδων. Ο <em>Steve Stills</em>, που στο άλμπουμ αυτό εμφανίζεται πολύ ώριμος ως τραγουδοποιός, μας χαρίζει το αξεπέραστο αριστούργημά του, "<strong>Bluebird</strong>" που ολοκληρώνει την πρώτη πλευρά. Στην αρχή είναι πιο συμβατικό, ένα φολκ-ρόκερ με περισσότερο εξαιρετικό ηλεκτρικό παίξιμο από τους <em>Stills</em> και <em>Neil</em> αλλά και με πολλές ακουστικές προσθήκες, προτού σβήσει και αποκτήσει ξαφνικά στη συνέχεια ένα κάντρι τελείωμα, οδηγούμενο από ένα μπάντζο.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Άκουσε το γέλιο από το γαλαζοπούλι μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δεν μπορεί να σου πει γιατί</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Βαθιά μέσα στην καρδιά της, βλέπεις</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ξέρει μόνο να κλαίει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Απλά να κλαίει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Κάθεται εκεί, ψηλά στην κούρνια</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το πιο ασυνήθιστο μπλε χρώμα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το πέταγμα ξεχάστηκε τώρα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Σκέφτεται μόνο εσένα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Μόνο σένα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ω! ναι</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Έτσι, πάρε όλα αυτά τα μπλε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πρέπει να είναι χίλιες αποχρώσεις</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και απλά να χρησιμοποιούνται διαφορετικά</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Απλά ξέρεις</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Κάθεσαι εκεί υπνωτισμένος</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Από το βάθος των ματιών της</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Που δεν μπορείς να κατηγοριοποιήσεις</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Έχει ψυχή</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Έχει ψυχή</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Έχει ψυχή</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Έχει ψυχή</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πιστεύεις ότι σε αγαπάει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Πιστεύεις καθόλου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Σύντομα θα πετάξει μακριά</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Η θλίψη είναι δική της</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δίνει στον εαυτό της ένα λουτρό από δάκρυα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και πηγαίνει σπίτι, και πηγαίνει σπίτι</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>- Bluebird (S. Stills)</em></p><p>______________________________</p><p>Ένας πιθανώς, <em>LSD</em> διαλογισμός, για μια γυναίκα, ένα πουλί και έναν παρατηρητή που επικοινωνούν εσωτερικά, αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους. Το γαλαζοπούλι αντιπροσωπεύει μια άλλη από τις πολλές αποχρώσεις του "μπλε", όπου δεν τραγουδάει αλλά "γελάει", κρύβοντας τα δάκρυά του. Για μια στιγμή ξεχνάει να πετάξει, κουρνιάζοντας έξω από την πόρτα του εκλεκτού, που παρατηρώντας το πουλί από κοντά, μπορεί να κοιτάξει τα μάτια και να δει εκεί την "ψυχή" της, επιτυγχάνοντας μια πνευματική επαφή. Ερωτήματα τον πλημμυρίζουν και φαντάζεται ότι σύντομα το πουλί θα πετάξει μακριά, επιστρέφοντας στο μέρος της όπου τα δάκρυα θα την εξαγνίσουν και λυτρώσουν. Υποτιμημένος ο <em>Stills</em>, αν και αναγνωρισμένος για τις εκτελεστικές ικανότητες, ήταν βιρτουόζος πολυοργανίστας, εδώ αποκαλύπτει (δεν το έκανε συχνά λόγω ιδιοσυγκρασίας) και τη στιχουργική/συνθετική πλευρά του, στα πλαίσια βέβαια της περιρρέουσας ατμόσφαιρας της εποχής του. Πραγματικά έξοχος!</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]159505[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058292828, member: 30418"] [HEADING=2]Γαλαζοπούλι[/HEADING] [B]Buffalo Springfield - Buffalo Springfield Again[/B] (Νοέμβριος 1967, ATCO Records) [CENTER][ATTACH=CONFIG]159503._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Mr. Soul (N. Young), A2 A Child's Claim To Fame (R. Furay), A3 Everydays (S. Stills), A4 Expecting To Fly (N. Young), A5 Bluebird (S. Stills), B1 Hung Upside Down (S. Stills), B2 Sad Memory (R. Furay), B3 Good Time Boy (R. Furay), B4 Rock And Roll Woman (S. Stills), B5 Broken Arrow (N. Young) [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Stephen (Steve) Stills (φωνητικά A3/A5/B1/B4, κιθάρες, πληκτροφόρα), Neil Young (φωνητικά A1/A4/B5, κιθάρες), Richie Furay (φωνητικά A2/B1/B2, ακουστική κιθάρα B2), Bruce Palmer (μπάσο), Dewey Martin (φωνητικά B3, τύμπανα), James Burton (ντόμπρο A2), Jim Fielder (μπάσο A3), Jack Nitzsche (ηλεκτρικό πιάνο A4, ενορχήστρωση), Don Randi (πιάνο A4/B5), Charlie Chin (μπάντζο A5), Bobby West (μπάσο A5), Norris Badeaux (βαρύτονο σαξόφωνο B3), The American Soul Train (πνευστά B3), Chris Sarns (κιθάρα B5) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Buffalo Springfield, Ahmet Ertegun, Jack Nitzsche, Charlie Greene & Brian Stone Ηχογραφήθηκε από τις 9 Ιανουαρίου μέχρι 3 Οκτωβρίου 1967, στα [I]Atlantic Studios[/I], Νέα Υόρκη και στα [I]Columbia Recording Studios, Gold Star Studios[/I] και [I]Sunset Sound[/I], Λος Άντζελες, Καλιφόρνια [CENTER][ATTACH=CONFIG]159504._xfImport[/ATTACH][/CENTER] «[I][COLOR=Darkorange]Ένα σπουδαίο γκρουπ[/COLOR][/I]», δήλωσε ο [B]Neil Young[/B]. «[I][COLOR=Darkorange]Όλοι ήταν μια γ@μημένη μεγαλοφυΐα σ' αυτό που έκαναν, αλλά μόλις που μας έβγαινε στον δίσκο[/COLOR][/I]». Για ένα τέτοιο βραχυχρόνιο σχήμα, οι [B]Buffalo Springfield[/B] θα είχαν μια τεράστια επιρροή: ένα μεγάλο μέρος του ροκ κινήματος της Δυτικής Ακτής των '70ς, από τους [I]Eagles[/I] και πέρα, μπορούσε να εντοπίσει την καταγωγή του πίσω στο θορυβώδες συγκρότημα που ιδρύθηκε όταν ο [I]Young[/I], με τη φολκ τραγουδιστική καριέρα του στον Καναδά να μην οδηγεί πουθενά, πήδηξε τα σύνορα σε μια νεκροφόρα Πόντιακ με τον φίλο του [B]Bruce Palmer[/B] και κατευθύνθηκε προς το Λος Άντζελες σε αναζήτηση του παλιού γνωστού, [B]Stephen Stills[/B]. Οι [I]Buffalo Springfield[/I] - ονομάστηκαν από τον οδοστρωτήρα που έστρωνε το δρόμο έξω από το σπίτι τους - έχοντας την επιδοκιμασία και υποστήριξη των [I]Byrds[/I], έγιναν η σπιτική μπάντα στο [I]Whiskey A Go Go[/I] και έκαναν μια μεγάλη συμφωνία με δισκογραφική. Εξίσου γρήγορα όμως άρχισαν και οι καβγάδες, αφού ακόμα και κατά την ηχογράφηση του επώνυμου ντεμπούτου τους υπήρχαν διαφωνίες για του ποιου τα τραγούδια θα έπρεπε να συμπεριληφθούν. Αυτό τους έδωσε και το πρώτο χιτ σινγκλ τους - το γραμμένο από τον [I]Stills[/I] τραγούδι διαμαρτυρίας του Σάνσετ Στριπ, "[B]For What It’s Worth[/B]" - που έλαβε λαμπρές κριτικές. Για ένα επόμενο άλμπουμ, που θα ονομαζόταν [I]Stampede[/I], τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, αρκετά υπό την επίβλεψη του αφεντικού της ετικέτας, [I]Ahmet Ertegun[/I]. Αλλά ο δίσκος εγκαταλείφθηκε εν μέσω εντάσεων για τραγούδια, ενορχηστρώσεις και την ηγεσία του συγκροτήματος - ο τελευταίος αυτός ρόλος όλο και περισσότερο διεκδικούνταν από τον [I]Stills[/I], που κατά τον [B]Richie Furay[/B] υπήρξε η «[I][COLOR=Darkorange]καρδιά και ψυχή των Μπάφαλο Σπρίνγκφιλντ[/COLOR][/I]». Οι εξωτερικές πιέσεις δεν βοηθούσαν, αφού ο [I]Bruce Palmer[/I] συνελήφθη με κατηγορία για κατοχή χόρτου και απελάθηκε στον Καναδά. Ο [I]Ken Koblun[/I], παλιός φίλος του [I]Young[/I] από τους [I]Squires[/I], κατέβηκε να συνεισφέρει, αλλά επέστρεψε κι' αυτός στον Καναδά όταν η τεταμένη ατμόσφαιρα επιδεινώθηκε. Ένα καλοκαιρινό σινγκλ κυκλοφόρησε με δύο νέα τραγούδια, το "[I]Bluebird[/I]" του [I]Steve[/I] υποστηριζόμενο από το "[I]Mr. Soul[/I]" του [I]Neil[/I]. Ο [I]Stills[/I] από τη μια πλευρά, ο [I]Young[/I] από την άλλη, όπως ήταν στην πραγματικότητα - σπάνια βρίσκονταν στο στούντιο την ίδια στιγμή, και με τον [I]Young[/I] σε δίλημμα ανάμεσα στην εγκατάλειψη της μπάντας (που έκανε δύο φορές, σχετικά με τις αποφάσεις τους να εμφανιστούν στο συμβατικό [I]Tonight Show[/I] του [I]Johnny Carson[/I] και στο [I]Monterey Pop Festival[/I]) και την επανένταξή του. Πέρα από τις διαφορές, η μουσική που έβγαζαν με τα επαναπρογραμματισμένα σέσιον (μερικά από τα οποία αναδιαμόρφωναν το υλικό του [I]Stampede[/I]) ήταν συχνά εξαιρετική. [CENTER][ATTACH=CONFIG]159506._xfImport[/ATTACH] Μαζεύοντας την οροφή της Κορβέτας...[/CENTER] [INDENT][I]Εκεί στεκόσουν στην άκρη του φτερού σου Αναμένοντας για να πετάξεις Ενώ γέλασα, αναρωτήθηκα αν Θα μπορούσα να σε αποχαιρετήσω γνέφοντας Γνωρίζοντας ότι είχες φύγει Μέχρι το καλοκαίρι αυτό θεραπευόταν, Είπαμε αντίο Όλα τα χρόνια που περάσαμε με (συν)αίσθημα Τελείωσαν με κλάμα, μωρό μου Τελείωσαν με κλάμα, μωρό μου Τελείωσαν με κλάμα Προσπάθησα τόσο πολύ να σταθώ Καθώς σκόνταψα και έπεσα στο έδαφος Τόσο πολύ για να γελάσω, όσο έψαχνα Και έκανα να πιάσω την αγάπη που βρήκα Ξέροντας ότι είχε φύγει Αν έζησα ποτέ χωρίς εσένα Τώρα ξέρεις ότι πέθανα Αν είπα ποτέ ότι σε αγαπούσα Τώρα ξέρεις ότι προσπάθησα, μωρό μου Τώρα ξέρεις ότι προσπάθησα, μωρό μου Τώρα ξέρεις ότι προσπάθησα, μωρό μου[/I] - Expecting To Fly (N. Young)[/INDENT] Ο [I]Neil Young[/I] ηγείται στο "[B]Mr. Soul[/B]", που ανοίγει το [B][COLOR=Dodgerblue]Buffalo Springfield Again[/COLOR][/B], όπως τελικά ονομάστηκε, με τον επίμονο ρυθμό και την παραμορφωμένη, ψυχεδελική κιθάρα. Ο [I]Richie Furay[/I] ερμηνεύει το δικό του, "[B]A Child's Claim To Fame[/B]", ένα καθαρό κάντρι-ροκ κόσμημα. Ο [I]Stephen Stills[/I] γράφει και τραγουδά το "[B]Everydays[/B]", μοιραζόμενος τα κύρια φωνητικά με τον [I]Furay[/I]. Ένα ωραίο, απαλό ροκ τραγούδι, ελαφρώς επηρεασμένο από την τζαζ (ειδικά τα τμήματα του πιάνου), που ο [I]Neil[/I] καταφέρνει να στριμώξει την παραμορφωμένη κιθάρα του! Το "[B]Expecting To Fly[/B]", είναι υπέροχο και μια ένδειξη για την επακόλουθη σόλο καριέρα του [I]Young[/I]. Το κομμάτι δημιουργήθηκε μόνο από τον [I]Neil[/I], με τη βοήθεια του παραγωγού [URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=120345"][I]Jack Nitsche[/I][/URL] στο πιάνο και την ενορχήστρωση εγχόρδων. Ο [I]Steve Stills[/I], που στο άλμπουμ αυτό εμφανίζεται πολύ ώριμος ως τραγουδοποιός, μας χαρίζει το αξεπέραστο αριστούργημά του, "[B]Bluebird[/B]" που ολοκληρώνει την πρώτη πλευρά. Στην αρχή είναι πιο συμβατικό, ένα φολκ-ρόκερ με περισσότερο εξαιρετικό ηλεκτρικό παίξιμο από τους [I]Stills[/I] και [I]Neil[/I] αλλά και με πολλές ακουστικές προσθήκες, προτού σβήσει και αποκτήσει ξαφνικά στη συνέχεια ένα κάντρι τελείωμα, οδηγούμενο από ένα μπάντζο. [INDENT][I]Άκουσε το γέλιο από το γαλαζοπούλι μου Δεν μπορεί να σου πει γιατί Βαθιά μέσα στην καρδιά της, βλέπεις Ξέρει μόνο να κλαίει Απλά να κλαίει Κάθεται εκεί, ψηλά στην κούρνια Το πιο ασυνήθιστο μπλε χρώμα Το πέταγμα ξεχάστηκε τώρα Σκέφτεται μόνο εσένα Μόνο σένα Ω! ναι Έτσι, πάρε όλα αυτά τα μπλε Πρέπει να είναι χίλιες αποχρώσεις Και απλά να χρησιμοποιούνται διαφορετικά Απλά ξέρεις Κάθεσαι εκεί υπνωτισμένος Από το βάθος των ματιών της Που δεν μπορείς να κατηγοριοποιήσεις Έχει ψυχή Έχει ψυχή Έχει ψυχή Έχει ψυχή Πιστεύεις ότι σε αγαπάει Πιστεύεις καθόλου Σύντομα θα πετάξει μακριά Η θλίψη είναι δική της Δίνει στον εαυτό της ένα λουτρό από δάκρυα Και πηγαίνει σπίτι, και πηγαίνει σπίτι - Bluebird (S. Stills)[/I][/INDENT] ______________________________ Ένας πιθανώς, [I]LSD[/I] διαλογισμός, για μια γυναίκα, ένα πουλί και έναν παρατηρητή που επικοινωνούν εσωτερικά, αλληλεπιδρώντας μεταξύ τους. Το γαλαζοπούλι αντιπροσωπεύει μια άλλη από τις πολλές αποχρώσεις του "μπλε", όπου δεν τραγουδάει αλλά "γελάει", κρύβοντας τα δάκρυά του. Για μια στιγμή ξεχνάει να πετάξει, κουρνιάζοντας έξω από την πόρτα του εκλεκτού, που παρατηρώντας το πουλί από κοντά, μπορεί να κοιτάξει τα μάτια και να δει εκεί την "ψυχή" της, επιτυγχάνοντας μια πνευματική επαφή. Ερωτήματα τον πλημμυρίζουν και φαντάζεται ότι σύντομα το πουλί θα πετάξει μακριά, επιστρέφοντας στο μέρος της όπου τα δάκρυα θα την εξαγνίσουν και λυτρώσουν. Υποτιμημένος ο [I]Stills[/I], αν και αναγνωρισμένος για τις εκτελεστικές ικανότητες, ήταν βιρτουόζος πολυοργανίστας, εδώ αποκαλύπτει (δεν το έκανε συχνά λόγω ιδιοσυγκρασίας) και τη στιχουργική/συνθετική πλευρά του, στα πλαίσια βέβαια της περιρρέουσας ατμόσφαιρας της εποχής του. Πραγματικά έξοχος! [CENTER][ATTACH=CONFIG]159505._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νομίζω ότι ονειρεύομαι... [The Byrds, Buffalo Springfield]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…