Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νουθεσίες για παιδιά! [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #4]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058414799" data-attributes="member: 30418"><p><strong>Μια από τις πιο επιδραστικές και αγνοημένες ταινίες του Χόλιγουντ...</strong></p><p></p><p><strong>ή τι θα μπορούσε να έχει συμβεί χωρίς τους Monkees;</strong></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]166524[/ATTACH]</p><p></p><p>Για το τι θα επέλεγε ο καθένας από το ερώτημα του τίτλου, εξαρτάται από την οπτική και επαφή που έχει με το θέμα, αλλά σε κάθε περίπτωση το κόνσεπτ του <strong>Head</strong>, με τις σινεφίλ προεκτάσεις, και τις καταστάσεις που το γέννησαν, υπήρξε αναμφίβολα καθοριστικό, καταλυτικό και επιρρωστικό για τα άτομα που ενεπλάκησαν αλλά και γενικότερα για την ευρύτερη σκηνή και τη κουλτούρα της.</p><p></p><p>Το φανταστικό, ψυχεδελικό τραγούδι "<em>Porpoise Song (Theme from Head)</em>", που πολύ συχνά αναφέρεται ως "<em>Goodbye</em>", από την επαναλαμβανόμενη λέξη του ρεφρέν, υπήρξε η προσπάθεια των <em>Monkees</em> να αποχαιρετήσουν τη ρετσινιά που οι μουσικοκριτικοί τους είχαν αποδώσει, ότι δεν ήταν πραγματικοί μουσικοί, ότι ήταν φτηνά αντίγραφα των <em>Beatles</em>, που δεν αξίζουν ούτε έπαινο ούτε εκτίμηση.</p><p></p><p>Για τους <em>Monkees</em>, το πιο απογοητευτικό μέρος αυτού του ισχυρισμού ήταν ότι κέρδισε έδαφος κατά τη διάρκεια της περιοδείας για τον δίσκο τους, <strong><span style="color: Dodgerblue">Headquarter</span></strong>, που έγραψαν όλα τα τραγούδια και έπαιζαν όλα τα όργανα. Το άλμπουμ θεωρείται γενικά ένα από τα καλύτερά τους, αλλά ο τίτλος "<em>Pre-Fab Four</em>"/Τέσσερις Προκάτ συνέχισε να τους αποδίδεται, ακόμα και όταν κυκλοφορούσαν δυο ακόμη σημαντικά πετυχημένα άλμπουμ, τα <strong><span style="color: Dodgerblue">Pisces, Aquarius, Capricorn & Jones Ltd.</span></strong> και <strong><span style="color: Dodgerblue">Head</span></strong>, παρουσιάζοντας τις ικανότητές τους ως μουσικοί αλλά και στη σύνθεση. Και αυτό, δικαιολογημένα, τους απογοήτευσε.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]166525[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center"><em>Bob Rafelson</em> και <em>Bert Schneider</em></p><p></p><p>Έτσι ενάντια σε μια τρίτη σεζόν της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς τους, αποφάσισαν να επικεντρωθούν στην ταινία Head και στην απόπειρα να κερδίσουν τη χαμένη υπόληψή τους. Αυτό που πραγματικά κάνει το <em>Head</em> τόσο σημαντικό είναι οι συντελεστές του, πέρα φυσικά από τα μέλη της μπάντας: ο <em>Bob Rafelson</em>, ο <em>Bert Schneider</em>... και ο <em>Jack Nicholson</em>. </p><p></p><p>Ο <em>Jack Nicholson</em> δεν είχε ακόμη αρπάξει τη μεγάλη ευκαιρία ως ηθοποιός όταν κυκλοφόρησε η ταινία <em>Head</em>. Είχε αρκετούς ρόλους, αλλά τίποτα δεν ήταν τόσο σημαντικό ή πρωτοποριακό. Η ταινία σίγουρα δεν συνέβαλε για να ξεκινήσει την καριέρα του ως σεναριογράφος, αλλά τον παρουσίασε όμως στον <em>Rafelson</em> και τον <em>Schneider</em>. Για αυτούς τους δύο, το <em>Head</em> ήταν η εισαγωγή τους στον κόσμο του κινηματογράφου από αυτόν της τηλεόρασης. Τα χρήματα που έκαναν από το <em>Head</em> καθώς και από τους <em>Monkees</em> τους επέτρεψαν να ξεκινήσουν τα δικά τους πρότζεκτ, συμπεριλαμβανομένης μιας ταινίας, δύο φορές υποψήφιας για Όσκαρ, που ονομάστηκε <strong>Easy Rider</strong> (σκηνοθετημένης από τον <em>Dennis Hopper</em>, που επίσης εμφανίστηκε στο <em>Head</em>).</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]166526[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Ο <em>Jack Nicholson</em> και ο <em>Bob Rafelson</em> στο <em>Head</em> (1968)</p><p></p><p>Στο επόμενο εγχείρημα του <em>Rafelson</em>, την τέσσερις φορές υποψήφια για Όσκαρ ταινία, <strong>Five Easy Pieces</strong>, ο <em>Jack Nicholson</em> πήρε πρωταγωνιστικό ρόλο, και η καριέρα του απογειώθηκε. Αλλά ο <em>Nicholson</em> δεν ήταν ο μόνος που επωφελήθηκε από το <em>Head</em>. Ο <em>Bob Rafelson</em> υπήρξε απ' αυτούς που οδήγησαν στην εποχή του κινηματογράφου, "<em>New Hollywood</em>", ένα κίνημα που έδωσε φωνή στους σκηνοθέτες που δεν έλεγαν πάντα συμβατικά πράγματα. Και το <em>Head</em> πραγματικά συμβόλιζε αυτό το κίνημα.</p><p></p><p>Πολλάκις τα γεγονότα δεν είναι άμεσα επιδραστικά αλλά οι διεργασίες για την επίτευξή τους διαμορφώνουν συνθήκες και καταστάσεις που κυοφορούν σπουδαίες εξελίξεις, σηματοδοτώντας την εποχή τους. Πάντα ανατρέχοντας στην ιστορία, το αποτέλεσμα καταδεικνύει πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα, χωρίς ιδεοληψίες, κατεστημένους μύθους και πολιτικές ορθότητες.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]166527[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058414799, member: 30418"] [b]Μια από τις πιο επιδραστικές και αγνοημένες ταινίες του Χόλιγουντ...[/b] [B]ή τι θα μπορούσε να έχει συμβεί χωρίς τους Monkees;[/B] [CENTER][ATTACH=CONFIG]166524._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Για το τι θα επέλεγε ο καθένας από το ερώτημα του τίτλου, εξαρτάται από την οπτική και επαφή που έχει με το θέμα, αλλά σε κάθε περίπτωση το κόνσεπτ του [B]Head[/B], με τις σινεφίλ προεκτάσεις, και τις καταστάσεις που το γέννησαν, υπήρξε αναμφίβολα καθοριστικό, καταλυτικό και επιρρωστικό για τα άτομα που ενεπλάκησαν αλλά και γενικότερα για την ευρύτερη σκηνή και τη κουλτούρα της. Το φανταστικό, ψυχεδελικό τραγούδι "[I]Porpoise Song (Theme from Head)[/I]", που πολύ συχνά αναφέρεται ως "[I]Goodbye[/I]", από την επαναλαμβανόμενη λέξη του ρεφρέν, υπήρξε η προσπάθεια των [I]Monkees[/I] να αποχαιρετήσουν τη ρετσινιά που οι μουσικοκριτικοί τους είχαν αποδώσει, ότι δεν ήταν πραγματικοί μουσικοί, ότι ήταν φτηνά αντίγραφα των [I]Beatles[/I], που δεν αξίζουν ούτε έπαινο ούτε εκτίμηση. Για τους [I]Monkees[/I], το πιο απογοητευτικό μέρος αυτού του ισχυρισμού ήταν ότι κέρδισε έδαφος κατά τη διάρκεια της περιοδείας για τον δίσκο τους, [B][COLOR=Dodgerblue]Headquarter[/COLOR][/B], που έγραψαν όλα τα τραγούδια και έπαιζαν όλα τα όργανα. Το άλμπουμ θεωρείται γενικά ένα από τα καλύτερά τους, αλλά ο τίτλος "[I]Pre-Fab Four[/I]"/Τέσσερις Προκάτ συνέχισε να τους αποδίδεται, ακόμα και όταν κυκλοφορούσαν δυο ακόμη σημαντικά πετυχημένα άλμπουμ, τα [B][COLOR=Dodgerblue]Pisces, Aquarius, Capricorn & Jones Ltd.[/COLOR][/B] και [B][COLOR=Dodgerblue]Head[/COLOR][/B], παρουσιάζοντας τις ικανότητές τους ως μουσικοί αλλά και στη σύνθεση. Και αυτό, δικαιολογημένα, τους απογοήτευσε. [CENTER][ATTACH=CONFIG]166525._xfImport[/ATTACH] [I]Bob Rafelson[/I] και [I]Bert Schneider[/I][/CENTER] Έτσι ενάντια σε μια τρίτη σεζόν της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς τους, αποφάσισαν να επικεντρωθούν στην ταινία Head και στην απόπειρα να κερδίσουν τη χαμένη υπόληψή τους. Αυτό που πραγματικά κάνει το [I]Head[/I] τόσο σημαντικό είναι οι συντελεστές του, πέρα φυσικά από τα μέλη της μπάντας: ο [I]Bob Rafelson[/I], ο [I]Bert Schneider[/I]... και ο [I]Jack Nicholson[/I]. Ο [I]Jack Nicholson[/I] δεν είχε ακόμη αρπάξει τη μεγάλη ευκαιρία ως ηθοποιός όταν κυκλοφόρησε η ταινία [I]Head[/I]. Είχε αρκετούς ρόλους, αλλά τίποτα δεν ήταν τόσο σημαντικό ή πρωτοποριακό. Η ταινία σίγουρα δεν συνέβαλε για να ξεκινήσει την καριέρα του ως σεναριογράφος, αλλά τον παρουσίασε όμως στον [I]Rafelson[/I] και τον [I]Schneider[/I]. Για αυτούς τους δύο, το [I]Head[/I] ήταν η εισαγωγή τους στον κόσμο του κινηματογράφου από αυτόν της τηλεόρασης. Τα χρήματα που έκαναν από το [I]Head[/I] καθώς και από τους [I]Monkees[/I] τους επέτρεψαν να ξεκινήσουν τα δικά τους πρότζεκτ, συμπεριλαμβανομένης μιας ταινίας, δύο φορές υποψήφιας για Όσκαρ, που ονομάστηκε [B]Easy Rider[/B] (σκηνοθετημένης από τον [I]Dennis Hopper[/I], που επίσης εμφανίστηκε στο [I]Head[/I]). [CENTER][ATTACH=CONFIG]166526._xfImport[/ATTACH] Ο [I]Jack Nicholson[/I] και ο [I]Bob Rafelson[/I] στο [I]Head[/I] (1968)[/CENTER] Στο επόμενο εγχείρημα του [I]Rafelson[/I], την τέσσερις φορές υποψήφια για Όσκαρ ταινία, [B]Five Easy Pieces[/B], ο [I]Jack Nicholson[/I] πήρε πρωταγωνιστικό ρόλο, και η καριέρα του απογειώθηκε. Αλλά ο [I]Nicholson[/I] δεν ήταν ο μόνος που επωφελήθηκε από το [I]Head[/I]. Ο [I]Bob Rafelson[/I] υπήρξε απ' αυτούς που οδήγησαν στην εποχή του κινηματογράφου, "[I]New Hollywood[/I]", ένα κίνημα που έδωσε φωνή στους σκηνοθέτες που δεν έλεγαν πάντα συμβατικά πράγματα. Και το [I]Head[/I] πραγματικά συμβόλιζε αυτό το κίνημα. Πολλάκις τα γεγονότα δεν είναι άμεσα επιδραστικά αλλά οι διεργασίες για την επίτευξή τους διαμορφώνουν συνθήκες και καταστάσεις που κυοφορούν σπουδαίες εξελίξεις, σηματοδοτώντας την εποχή τους. Πάντα ανατρέχοντας στην ιστορία, το αποτέλεσμα καταδεικνύει πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα, χωρίς ιδεοληψίες, κατεστημένους μύθους και πολιτικές ορθότητες. [CENTER][ATTACH=CONFIG]166527._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Νουθεσίες για παιδιά! [Η "σκηνή" του Λος Άντζελες #4]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…