Με προτροπή ενός πολυ καλού μου φίλου 
, έψαξα και βρήκα αυτόν το δίσκο που πρωτοκυκλοφόρησε το 1969.
Η συζήτηση μας αφορούσε, τι άλλο, τις κατα καιρούς πολλές αναθεωρήσεις που έχουμε κάνει σε εκτιμήσεις μας για καλλιτέχνες ,δίσκους κλπ
Όταν ρωτήθηκα για το τι άποψη έχω για τους αδελφούς Gibb και απάντησα :twoguns: , εκείνος μου είπε "καλά άκουσε το Odessa και τα ξαναλέμε".
Και επειδή ξέρετε πως άμα μου λέτε τέτοια εγώ τα "δένω κόμπο στο μαντήλι", έψαξα να τον βρώ ...
Εκείνοι που Ξέρουν λένε πως ο δίσκος πέρασε την εποχή εκείνη σχεδόν απαρατήρητος, πως δεν περιείχε κανένα hit και μάλλον τα αδέρφια θέλανε να τον ξεχάσουν στα γρήγορα.
Τι έχουμε εδώ;
Κοινός τόπος των τραγουδιών οι περίτεχνα δουλεμένες μελωδίες (κέντημα πραγματικό) και εκπληκτικά φωνητικά (όχι τα γνωστά φαλτσέτο των '70s).Απο κεί και πέρα τόσο η στιχουργική θεματολογία όσο και τα μουσικά στύλ των τραγουδιών "ανατολή και δύση". Η μουσική πάντα ποπ σαν πρωτο συνθετικό αλλά και prog(!) και folk-country και ψυχεδέλεια και soundtrackίζουσα συμφωνική και ενίοτε "ελαφρά" και..
Οι έξυπνες ενορχηστρώσεις κρατάνε το γλυκό δεμένο μέχρι τέλους και εξομαλύνουν τις όποιες διαφορές στο ύφος των τραγουδιών.
Ίσως να ηχήσει μερικές στιγμές και ως παλιομοδίτικος και λίγο πομπώδης, αλλά όχι υπερβολικά..
Οι μπητλικές επιρροές σε μερικά σημεία πολύ εμφανείς, αλλά με την καλή έννοια..
Οι δε στίχοι; απο τη Οδησσό και τη Μαύρη Θάλασσα στον Τόμας Έντισον, απο τους εφιάλτες και τα όνειρα στην καλή χαρά της φιλίας και του έρωτα, στον αποχωρισμό και την ορφάνια κλπ.
Το αποτέλεσμα, πάντως είναι ένα απρόσμενα εθιστικό χαρμάνι που σε κερδίζει και θες να το ακούς ξανά και ξανά (και μάλιστα με ελάχιστη χρήση του.. skip) και όλο να ανακαλύπτεις κάτι που σου διέφυγε την προηγούμενη .
Όσοι απο τους λάτρεις της φιλόδοξης ποπ τον πετύχετε, χτυπήσατε φλέβα..
Για τους υπόλοιπους, απλά η όποια γνώμη (εάν θέλετε να) έχετε για τους Bee Gees θα είναι μη ολοκληρωμένη, αν δεν έχετε ακούσει αυτόν το δίσκο
, έψαξα και βρήκα αυτόν το δίσκο που πρωτοκυκλοφόρησε το 1969.Η συζήτηση μας αφορούσε, τι άλλο, τις κατα καιρούς πολλές αναθεωρήσεις που έχουμε κάνει σε εκτιμήσεις μας για καλλιτέχνες ,δίσκους κλπ
Όταν ρωτήθηκα για το τι άποψη έχω για τους αδελφούς Gibb και απάντησα :twoguns: , εκείνος μου είπε "καλά άκουσε το Odessa και τα ξαναλέμε".
Και επειδή ξέρετε πως άμα μου λέτε τέτοια εγώ τα "δένω κόμπο στο μαντήλι", έψαξα να τον βρώ ...
Εκείνοι που Ξέρουν λένε πως ο δίσκος πέρασε την εποχή εκείνη σχεδόν απαρατήρητος, πως δεν περιείχε κανένα hit και μάλλον τα αδέρφια θέλανε να τον ξεχάσουν στα γρήγορα.
Τι έχουμε εδώ;
Κοινός τόπος των τραγουδιών οι περίτεχνα δουλεμένες μελωδίες (κέντημα πραγματικό) και εκπληκτικά φωνητικά (όχι τα γνωστά φαλτσέτο των '70s).Απο κεί και πέρα τόσο η στιχουργική θεματολογία όσο και τα μουσικά στύλ των τραγουδιών "ανατολή και δύση". Η μουσική πάντα ποπ σαν πρωτο συνθετικό αλλά και prog(!) και folk-country και ψυχεδέλεια και soundtrackίζουσα συμφωνική και ενίοτε "ελαφρά" και..
Οι έξυπνες ενορχηστρώσεις κρατάνε το γλυκό δεμένο μέχρι τέλους και εξομαλύνουν τις όποιες διαφορές στο ύφος των τραγουδιών.
Ίσως να ηχήσει μερικές στιγμές και ως παλιομοδίτικος και λίγο πομπώδης, αλλά όχι υπερβολικά..
Οι μπητλικές επιρροές σε μερικά σημεία πολύ εμφανείς, αλλά με την καλή έννοια..
Οι δε στίχοι; απο τη Οδησσό και τη Μαύρη Θάλασσα στον Τόμας Έντισον, απο τους εφιάλτες και τα όνειρα στην καλή χαρά της φιλίας και του έρωτα, στον αποχωρισμό και την ορφάνια κλπ.
Το αποτέλεσμα, πάντως είναι ένα απρόσμενα εθιστικό χαρμάνι που σε κερδίζει και θες να το ακούς ξανά και ξανά (και μάλιστα με ελάχιστη χρήση του.. skip) και όλο να ανακαλύπτεις κάτι που σου διέφυγε την προηγούμενη .
Όσοι απο τους λάτρεις της φιλόδοξης ποπ τον πετύχετε, χτυπήσατε φλέβα..
Για τους υπόλοιπους, απλά η όποια γνώμη (εάν θέλετε να) έχετε για τους Bee Gees θα είναι μη ολοκληρωμένη, αν δεν έχετε ακούσει αυτόν το δίσκο
