Oι δύο όψεις της Μεταδημοκρατίας

17 June 2006
14,350
Οι δύο όψεις της Μεταδημοκρατίας




Μετά τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών η ιριδίζουσα φούσκα των ψευδών αντιθέσεων κατέλαβε, ακόμη μία φορά, τον χώρο των πραγματικών, αναπαράγοντας φαντασμαγορικά το ίδιο ως νέο. Εκείνοι οι οποίοι εξακολουθούν να εκπλήσσονται θλιβόμενοι ή να θλίβονται εκπλησσόμενοι από την αναφαινόμενη μετάβαση των δυτικών δημοκρατιών προς μια νεόκοπη μορφή ολοκληρωτισμού είναι εκείνοι ακριβώς που η ίδια η ύπαρξή τους -η λειτουργία τους, η σκέψη τους, η πολιτική τους- συμβάλλει αποφασιστικά σ’ αυτή την εφιαλτική πολιτισμική μετάλλαξη.

Οι διαχειριστές, εκπρόσωποι και υπέρμαχοι του παγκόσμιου «δημοκρατικού τόξου», ερμηνεύοντας τον εκλογικό θρίαμβο του τηλεοπτικού αρλεκίνου τους στην Αμερική, μιλούν για «υπερίσχυση του συναισθήματος επί της λογικής», του («ανεύθυνου») θυμικού επί του («υπεύθυνου»)λογιστικού, χωρίς να διανοούνται το μέγεθος της ύβρεώς τους προς τους χαμένους της παγκοσμιοποίησης που τους τσουβαλιάζουν πολύ βολικά στην «αντισυστημική» εφεδρεία του συστήματός τους –ενώ οι ίδιοι βέβαια κρατάνε για τον εαυτό τους τον χολλυγουντιανό φωτογενή ρόλο του «δημοκράτη».

Αυτή η επικερδώς εθελοτυφλούσα ελίτ δεν θα μπορούσε να φτάσει σε διαφορετικά συμπεράσματα και σε διαφορετικούς ισχυρισμούς από αυτούς που συνήθως προέβαλλε, θέλοντας να παγιδέψει και να ακινητοποιήσει τη σκέψη μας ανάμεσα στα δύο «άκρα» ή, εντελώς πρόσφατα, ανάμεσα στη συστημική Σκύλλα του ολοκληρωτικού οικονομισμού και την «αντισυστημική» Χάρυβδη του εθνολαϊκιστικού ολοκληρωτισμού.
Το «απροσδόκητο» αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών δεν φάνηκε να ραγίζει τη «δημοκρατική» αυταρέσκεια ενός συστήματος το οποίο είχε φροντίσει προηγουμένως – τορπιλίζοντας την υποψηφιότητα του μη αρεστού Σάντερς- να αποκλείσει κάθε άλλη εναλλακτική: τα εξαθλιωμένα θύματά του είχαν να διαλέξουν ανάμεσα στο αυθάδες και ασύστολα προκλητικό πρόσωπο της ελίτ και στο «αρνητικό» της. Και διάλεξαν τον γνωστό εκείνο μεταμοντέρνο «αρχαϊσμό» που σταδιοδρομεί και στη χώρα μας και στην Ευρώπη υπό τις ποικίλες μορφές ενός εργαλειοποιημένου «αντισυστημικού» φολκλόρ.

Αν βέβαια θέλουμε να περιγράψουμε με άλλους όρους αυτό που συμβαίνει στους καιρούς μας –μια εικόνα χάους και διάλυσης- θα κάνουμε λόγο για έναν βαθύτερο μηδενισμό, έναν εκφυλιστικό ιδιωτισμό που εκρέει από τα σπλάχνα της «Προόδου» ως προδοσία και διάψευση της ουμανιστικής επαγγελίας της. Ούτως ή άλλως, γνήσιο είτε νόθο τέκνο του Διαφωτισμού, η «Πρόοδος» αυτή, ως μια διαδικασία άνευ άλλου αξιακού κριτηρίου πλην της οικονομικής αποτελεσματικότητας, κατέληξε στο σημερινό ηθικό μηδενισμό του αέναου άσκοπου κέρδους και της σκόπιμης «δημιουργικής καταστροφής»: η «Πρόοδος» σημαίνει πλέον γεωμετρική πρόοδο της ανισότητας και της δυστυχίας.

Οι κερδισμένοι αυτού του συστήματος είναι φυσικό και λογικό να το υπερασπίζονται επαναλαμβάνοντας το διάσημο ευφυολόγημα του Τσώρτσιλ («Η αστική δημοκρατία είναι το χειρότερο πολίτευμα, αν εξαιρέσουμε όλα τα υπόλοιπα») διασκευασμένο στον τρέχοντα κυνικό ισχυρισμό: “There Is No Alternative”.

Δεν υπάρχει, όντως, άλλος δρόμος. Ο ισχυρισμός αυτός παραμένει, αλλοίμονο, ακλόνητος αφού η αδικία στην οποία στηρίζεται μπορεί να διατηρεί την όψη του αναγκαίου και του αυτονόητου. Γι αυτό καλύτερα ας μη μιλάμε πια για Δημοκρατία.





περιοδικό σημειώσεις, τ.83, Απρίλιος 2017
 
Last edited:

teddy743

Supreme Member
16 August 2014
7,175
Θεσσαλονίκη
Σωστά, ποια δημοκρατία; Η λέξη είναι πλέον κούφια, το παιχνίδι στημένο και όσοι επιλέγουν πλευρές ίσως εξαπατημένοι από τον πρόλογο της οποιασδήποτε ιδεολογίας απλά χάνουν τον καιρό τους.

Καλά τα λέει ο Τσώρτσιλ. Από την άλλη αν πεις σε κανέναν ότι δεν θες να πας να ψηφίσεις θα σου πει τα κλασσικά..."...αν όλοι σκεφτόντουσαν όμως έτσι τότε ζήτω που καήκαμε...." ή ακόμα χειρότερα " ...εγώ άσκησα το δικαίωμα μου...κανε το καλό και ρίξτο στο γιαλό" και φυσικά το "...κάποιοι έχυσαν αίμα για το δικαίωμα σου να ψηφίζεις".

...και τότε, αν όλα είναι σάπια με ποιο κριτήριο να ψηφίσεις; Μα φυσικά...ανάλογα με το σε πια παράταξη έχεις βύσμα ή ποιος πιστεύεις ότι θα σε φορολογήσει λιγότερο....και μετά ακολουθεί το άλλο κλασσικό "μην είσαι κυνικός".

Έμενα κέντρο για πολύ καιρό και έχω ακούσει όλα τα συνθήματα...."...εσείς που τώρα κοιτάτε την πορεία..." κτλ όσο αυτοί που θεωρητικά θα έπρεπε να αγχώνονται για τις συγκεντρώσεις έχουν φύγει "διακοπές" μαζί με τα χρήματα τους έξω εδώ και πάρα πολλά χρόνια....τότε που όλοι έτρωγαν καλά και κανείς δεν κοιτούσε.

Όλα προχωρούν καλά και με σχέδιο μέχρι να γίνει όλη η ανθρωπότητα μια καλά οργανωμένη μυρμηγκοφωλιά με "βασίλισσα" ένα μάτσο άπληστους.

Τα ερωτήματα παραμένουν πως θα φάνε αυτοί που θα γεννηθούν σε πενήντα, εκατό, πεντακόσια χρόνια; Με ποιο τρόπο θα γίνει το population control;

Δεν βαριέσαι...αν βουλιάξει το "πλοίο" κάποιοι θα πάνε στον Άρη. Ποιοι θα είναι αυτοί; Σίγουρα όχι εγώ και εσύ ή τα παιδιά μας.
 

grio

Αν. Γενικός Διαχειριστής
Staff member
16 March 2011
4,388
Αθήνα
Τα λέει εξαιρετικά, η μετα-εποχή είναι γεγονός. Η μασημένη τροφή καταναλώνεται άκριτα, αφού η δύναμη της εικόνας της, υπερισχύει της οποιαδήποτε αλήθειας ή ψέματος. Αυτά τα περί της επικράτησης του απόλυτου θυμικού πάνω στον στοιχειώδη ορθολογισμό είναι σαν να βγήκαν από το στόμα μου, αφού σχεδόν τα επαναλαμβάνω αυτολεξεί στους φίλους μου συχνά...

Αλλά για μένα η παγίδα και εν πολλοίς η αιτία του φαινομένου είναι ο φόβος. Όσο τραγική και εάν είναι η επικρατούσα ή η υποσχόμενη κατάσταση, ο φόβος που καλλιεργείται τεχνηέντως για αποφυγή επερχόμενης δυστοπίας οδηγεί σε επιβεβλημένη αποδοχή κάθε εξανδραποδισμού αφού ευνουχίζει κάθε αντίδραση. Η "μεθόδευση" υιοθετείται πλέον από όλα τα "συστήματα" και αποδεδειγμένα ο εκβιασμός τους έχει τα επιθυμητά γι' αυτούς αποτελέσματα. Η πληροφορία δεν κρίνεται ούτε αξιολογείται, θεωρείται δεδομένη και καταναλώνεται. Οι άνθρωποι εκπαιδεύονται από μικροί στην πρόσληψη της πληροφορίας αλλά όχι στην ανάλυση και στην ανάπτυξη κρίσης. Ο Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος του Άλντους Χάξλεϋ είναι κοντά μας, ανεξάρτητα άν μας διαβεβαιώνουν ότι όλα γίνονται για να τον αποφύγουμε...

Κώστα, σ' ευχαριστώ για το νήμα, μου έδωσες αφορμή να εξορκίσω πάλι τον εφιάλτη μου...
 

Sonic

Supreme Member
25 November 2012
6,370
Γουκόγιαφκα εν Kashyyyk
Εγκεφαλικά δωσμένα και με ακρίβεια τοποθετημένα, περιγράφουν το σήμερα, και τι προοιωνίζει το αύριο.
Όπως υπάρχουν άνθρωποι που τα ποστάρουν εδώ, τα γράφουν και τα συζητάνε, ευτυχώς έτσι υπάρχουν και στην καθημερινότητά μας έξω.
Πιστεύω στις ηθικές μας αντιστάσεις και στην τέχνη. Την πραγματική μορφή της τέχνη. Την μορφή επικοινωνίας που μιλάει κατευθείαν στην ψυχή και τη σκέψη μας.