Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Παροδική βροχή... [Terry Callier]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058678779" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Τι χρώμα είναι η αγάπη;</h3><p><strong>Terry Callier - What Color Is Love</strong> (1972, Cadet)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]183237[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Dancing Girl (Terry Callier) - 8:58, A2 What Color Is Love (Terry Callier) - 4:04, A3 You Goin' Miss Your Candyman (Phyllis Braxton, Terry Callier) - 7:20, B1 Just As Long As We're In Love (Larry Wade, Terry Callier) - 3:40, B2 Ho Tsing Mee (A Song Of The Sun) (Terry Callier) - 4:20, B3 I'd Rather Be With You (Jerry Butler, Larry Wade, Terry Callier) - 6:38, B4 You Don't Care (Larry Wade, Terry Callier) - 5:28</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Terry Callier (φωνητικά, κιθάρα) • Louis A Satterfield (μπάσο) • Alfred Nalls (κόνγκας, μπόνγκος) • Fred Walker (κόνγκας, κρουστά) • Donny Simmons (ντραμς) • Morris Jennings (ντραμς) • Charles Stepney (πιάνο) • W Zlatoff-Mirsky, Jerry Sabransky, Elliot M Golub, Ruth Goodman, Joseph Golan, Theodore Silavin, William Faldner, Irving Kaplan, Sol A Bobrov (βιολί) • Harold Kupper, Harold Klatz, Arthur Ahlman, Bruce Hayden, Roger Moulton (βιόλα) • Karl B Fruth (τσέλο) • Leonard Chausow (τσέλο) • Edward Druzinsky (άρπα) • Cyril Touff (φυσαρμόνικα) • Phil Upchurch (κιθάρα) • Donald Myrick (άλτο σαξόφωνο και φλάουτο) • Ethel Merker, Paule Tervelt (γαλλικό κόρνο) • Arthur Hoyle (τρομπέτα) • John Howell (τρομπέτα)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικοί</span>: Charles Stepney / Brian Christian, Gary Starr, Roger Anfinsen</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στα <em>RCA Studios</em>, Σικάγο, Ιλινόις</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]227006[/ATTACH]</p><p></p><p>Ο <strong>Terry Callier</strong> έκανε δίσκους στη δεκαετία του 1970, ουσιαστικά χωρίς να γνωρίζει ότι, δύο δεκαετίες αργότερα, θα είχε τόσο ένθερμους θαυμαστές που ταξίδεψαν στα μισά του κόσμου για να τον πείσουν να εγκαταλείψει την καθημερινή του δουλειά στον προγραμματισμό υπολογιστών και να επιστρέψει στη μουσική. Πόσοι δίσκοι είναι τόσο δυνατοί, που δικαιολογούν τέτοιες αντιδράσεις;</p><p></p><p>Το αριστούργημα του <em>Callier</em> είναι μια πνευματική εμπειρία, πλούσια σε σοφία, υφή και σημασία. Μέσα σε στροβιλιζόμενες ορχηστρικές ενορχηστρώσεις και διακριτικές γραμμές κιθάρας, γεμάτες ομορφιά και ευφυΐα, η φωνή του φαίνεται σχεδόν υπερφυσική. Αισθάνεσαι ότι αν τα δέντρα, τα βουνά ή τα ποτάμια μπορούσαν να τραγουδούν, θα ακούγονταν σαν τον <em>Terry Callier</em>.</p><p></p><p>Σύγχρονος του <em>Curtis Mayfield</em> και των <em>Impressions</em> και στο περιβάλλον του <em>Jerry Butler</em>, ο <em>Callier</em> μεγάλωσε στη βόρεια πλευρά του Σικάγου. Απελευθερωμένος από το <strong><span style="color: Dodgerblue">A Love Supreme</span></strong> του <em>John Coltrane</em> και ενεργοποιούμενος από την τραγουδοποιΐα του <em>Bob Dylan</em>, ηχογράφησε το ντεμπούτο του, <strong><span style="color: Dodgerblue">The New Folk Sound Of Terry Callier</span></strong>, και συμμετείχε στο εργαστήριο σύνθεσης του <em>Butler</em>. Το 1971, ο παραγωγός <em>Charles Stepney</em> της <em>Chess/Cadet</em> του ζήτησε να ηχογραφήσει μερικές από τις συνθέσεις του.</p><p></p><p>Το <strong><span style="color: Dodgerblue">What Color Is Love</span></strong> και η συνέχειά του, το <strong><span style="color: Dodgerblue">Occasional Rain</span></strong>, προορίζονταν για διπλό άλμπουμ, αλλά οικονομικοί προβληματισμοί οδήγησαν να χωριστεί σε δύο μονά <em>LP, </em>παρουσιάζοντας τη μοναδική συγχώνευση σόουλ, μπλουζ, φολκ και τζαζ του <em>Callier</em>. Η ηχογράφηση ήταν γρήγορη, τόσο ο καλλιτέχνης όσο και ο παραγωγός προτιμούσαν μοναδικές λήψεις, ακόμη και με πολύπλοκες ενορχηστρώσεις. Τρία από τα τέσσερα κομμάτια στη δεύτερη πλευρά - η πανέμορφη μπαλάντα "<strong>Just As Long As We're In Love</strong>", το πολιτικό ερωτικό τραγούδι "<strong>Ho Tsing Mee (A Song Of The Sun)</strong>" και το κομμάτι κλεισίματος "<strong>You Don't Care</strong>" - ηχογραφήθηκαν σε ένα μόνο σέσιον, καθώς ο <em>Callier</em> τραγουδούσε δίπλα σε εικοσαμελή ορχήστρα, που συντόνιζε ο <em>Stepney</em>.</p><p></p><p>Αλλά είναι το εντυπωσιακό εναρκτήριο, "<strong>Dancing Girl</strong>" και το ευαίσθητο κομμάτι τίτλου που έχουν γίνει οι 'υπογραφές' του <em>Callier</em>. Το τελευταίο είναι ένα απλό, σχεδόν εύθραυστο τραγούδι, με τον <em>Callier</em> να στοχάζεται σε αιώνιες ερωτήσεις πάνω από μια λεπτή περίτεχνη ακουστική κιθάρα, ενώ το πρώτο, το "<em>Dancing Girl</em>", είναι ένα εννιάλεπτο έπος μεταφυσικού κοινωνικού σχολιασμού, περιστρεφόμενο «<em><span style="color: #ff8c00">μεταξύ χρόνου και χώρου</span></em>», σε πρεζόνια και πάμφτωχες μητέρες.</p><p></p><p>«<em><span style="color: Darkorange">'Το What Color Is Love' χρειάστηκε γύρω στα είκοσι λεπτά για να γραφτεί, αλλά το 'Dancing Girl' δημιουργούνταν περίπου δύο χρόνια</span></em>», θυμάται. «<em><span style="color: Darkorange">Είναι κάτι που οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν αμέσως. Ξέρουν ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν στη ζωή σου.</span></em>»</p><p></p><p>Όταν το έπαιξε στο <em>Jazz Café</em> του Λονδίνου, σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το γράψιμό του, άγγιξε τους πάντες και οι θαμώνες δάκρυσαν. Η καριέρα του <strong>Terry Callier </strong>ξαναγεννήθηκε, κάνοντας πολλά ωραία άλμπουμ με δυνατή μουσική, αλλά το κλασικό πια του γνώστη, <strong>What Color Is Love</strong>, είναι ένας δίσκος να τον λατρέψεις.</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, Jason Ankeny: Terry Callier | Biography, mojo4music.com)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH=full]227007[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">στη σκηνή του <em>Jazz Cafe</em> στο Κάμντεν του Λονδίνου στις 10 Μαΐου 2004</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058678779, member: 30418"] [HEADING=2]Τι χρώμα είναι η αγάπη;[/HEADING] [B]Terry Callier - What Color Is Love[/B] (1972, Cadet) [CENTER][ATTACH type="full" alt="WhatColorIsLove.jpg"]183237[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Dancing Girl (Terry Callier) - 8:58, A2 What Color Is Love (Terry Callier) - 4:04, A3 You Goin' Miss Your Candyman (Phyllis Braxton, Terry Callier) - 7:20, B1 Just As Long As We're In Love (Larry Wade, Terry Callier) - 3:40, B2 Ho Tsing Mee (A Song Of The Sun) (Terry Callier) - 4:20, B3 I'd Rather Be With You (Jerry Butler, Larry Wade, Terry Callier) - 6:38, B4 You Don't Care (Larry Wade, Terry Callier) - 5:28 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Terry Callier (φωνητικά, κιθάρα) • Louis A Satterfield (μπάσο) • Alfred Nalls (κόνγκας, μπόνγκος) • Fred Walker (κόνγκας, κρουστά) • Donny Simmons (ντραμς) • Morris Jennings (ντραμς) • Charles Stepney (πιάνο) • W Zlatoff-Mirsky, Jerry Sabransky, Elliot M Golub, Ruth Goodman, Joseph Golan, Theodore Silavin, William Faldner, Irving Kaplan, Sol A Bobrov (βιολί) • Harold Kupper, Harold Klatz, Arthur Ahlman, Bruce Hayden, Roger Moulton (βιόλα) • Karl B Fruth (τσέλο) • Leonard Chausow (τσέλο) • Edward Druzinsky (άρπα) • Cyril Touff (φυσαρμόνικα) • Phil Upchurch (κιθάρα) • Donald Myrick (άλτο σαξόφωνο και φλάουτο) • Ethel Merker, Paule Tervelt (γαλλικό κόρνο) • Arthur Hoyle (τρομπέτα) • John Howell (τρομπέτα) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικοί[/COLOR]: Charles Stepney / Brian Christian, Gary Starr, Roger Anfinsen Ηχογραφήθηκε στα [I]RCA Studios[/I], Σικάγο, Ιλινόις [CENTER][ATTACH type="full"]227006[/ATTACH][/CENTER] Ο [B]Terry Callier[/B] έκανε δίσκους στη δεκαετία του 1970, ουσιαστικά χωρίς να γνωρίζει ότι, δύο δεκαετίες αργότερα, θα είχε τόσο ένθερμους θαυμαστές που ταξίδεψαν στα μισά του κόσμου για να τον πείσουν να εγκαταλείψει την καθημερινή του δουλειά στον προγραμματισμό υπολογιστών και να επιστρέψει στη μουσική. Πόσοι δίσκοι είναι τόσο δυνατοί, που δικαιολογούν τέτοιες αντιδράσεις; Το αριστούργημα του [I]Callier[/I] είναι μια πνευματική εμπειρία, πλούσια σε σοφία, υφή και σημασία. Μέσα σε στροβιλιζόμενες ορχηστρικές ενορχηστρώσεις και διακριτικές γραμμές κιθάρας, γεμάτες ομορφιά και ευφυΐα, η φωνή του φαίνεται σχεδόν υπερφυσική. Αισθάνεσαι ότι αν τα δέντρα, τα βουνά ή τα ποτάμια μπορούσαν να τραγουδούν, θα ακούγονταν σαν τον [I]Terry Callier[/I]. Σύγχρονος του [I]Curtis Mayfield[/I] και των [I]Impressions[/I] και στο περιβάλλον του [I]Jerry Butler[/I], ο [I]Callier[/I] μεγάλωσε στη βόρεια πλευρά του Σικάγου. Απελευθερωμένος από το [B][COLOR=Dodgerblue]A Love Supreme[/COLOR][/B] του [I]John Coltrane[/I] και ενεργοποιούμενος από την τραγουδοποιΐα του [I]Bob Dylan[/I], ηχογράφησε το ντεμπούτο του, [B][COLOR=Dodgerblue]The New Folk Sound Of Terry Callier[/COLOR][/B], και συμμετείχε στο εργαστήριο σύνθεσης του [I]Butler[/I]. Το 1971, ο παραγωγός [I]Charles Stepney[/I] της [I]Chess/Cadet[/I] του ζήτησε να ηχογραφήσει μερικές από τις συνθέσεις του. Το [B][COLOR=Dodgerblue]What Color Is Love[/COLOR][/B] και η συνέχειά του, το [B][COLOR=Dodgerblue]Occasional Rain[/COLOR][/B], προορίζονταν για διπλό άλμπουμ, αλλά οικονομικοί προβληματισμοί οδήγησαν να χωριστεί σε δύο μονά [I]LP, [/I]παρουσιάζοντας τη μοναδική συγχώνευση σόουλ, μπλουζ, φολκ και τζαζ του [I]Callier[/I]. Η ηχογράφηση ήταν γρήγορη, τόσο ο καλλιτέχνης όσο και ο παραγωγός προτιμούσαν μοναδικές λήψεις, ακόμη και με πολύπλοκες ενορχηστρώσεις. Τρία από τα τέσσερα κομμάτια στη δεύτερη πλευρά - η πανέμορφη μπαλάντα "[B]Just As Long As We're In Love[/B]", το πολιτικό ερωτικό τραγούδι "[B]Ho Tsing Mee (A Song Of The Sun)[/B]" και το κομμάτι κλεισίματος "[B]You Don't Care[/B]" - ηχογραφήθηκαν σε ένα μόνο σέσιον, καθώς ο [I]Callier[/I] τραγουδούσε δίπλα σε εικοσαμελή ορχήστρα, που συντόνιζε ο [I]Stepney[/I]. Αλλά είναι το εντυπωσιακό εναρκτήριο, "[B]Dancing Girl[/B]" και το ευαίσθητο κομμάτι τίτλου που έχουν γίνει οι 'υπογραφές' του [I]Callier[/I]. Το τελευταίο είναι ένα απλό, σχεδόν εύθραυστο τραγούδι, με τον [I]Callier[/I] να στοχάζεται σε αιώνιες ερωτήσεις πάνω από μια λεπτή περίτεχνη ακουστική κιθάρα, ενώ το πρώτο, το "[I]Dancing Girl[/I]", είναι ένα εννιάλεπτο έπος μεταφυσικού κοινωνικού σχολιασμού, περιστρεφόμενο «[I][COLOR=#ff8c00]μεταξύ χρόνου και χώρου[/COLOR][/I]», σε πρεζόνια και πάμφτωχες μητέρες. «[I][COLOR=Darkorange]'Το What Color Is Love' χρειάστηκε γύρω στα είκοσι λεπτά για να γραφτεί, αλλά το 'Dancing Girl' δημιουργούνταν περίπου δύο χρόνια[/COLOR][/I]», θυμάται. «[I][COLOR=Darkorange]Είναι κάτι που οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν αμέσως. Ξέρουν ότι αυτά τα πράγματα συμβαίνουν στη ζωή σου.[/COLOR][/I]» Όταν το έπαιξε στο [I]Jazz Café[/I] του Λονδίνου, σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά το γράψιμό του, άγγιξε τους πάντες και οι θαμώνες δάκρυσαν. Η καριέρα του [B]Terry Callier [/B]ξαναγεννήθηκε, κάνοντας πολλά ωραία άλμπουμ με δυνατή μουσική, αλλά το κλασικό πια του γνώστη, [B]What Color Is Love[/B], είναι ένας δίσκος να τον λατρέψεις. (*****, πηγές: εξώφυλλο, Jason Ankeny: Terry Callier | Biography, mojo4music.com) [CENTER][ATTACH type="full"]227007[/ATTACH] στη σκηνή του [I]Jazz Cafe[/I] στο Κάμντεν του Λονδίνου στις 10 Μαΐου 2004[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Παροδική βροχή... [Terry Callier]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…