Μερικές φορές θέλουμε να δούμε ένα απλό film,
χωρίς μπερδεμένη υποθεση αλλά να μην υποτιμάει την σκέψη..
Μια κοπέλα χτυπάει την πόρτα μιας τροχοβίλας ενος άνδρα,
μια βροχερή νύχτα.
Απο την στιγμή που ανοίγει ο πόρτα αυτή ο θεατής
μπαίνει σε ενα αριστοτεχνικό παιχνίδι αποκάλυψης χαρακτήρων,
ανάμεσα σε ψιλοκουβέντα και ανίχνευσης προθέσεων,
μέχρι το λυτρωτικό END.
Η ταινία καταφέρνει να φορτίζει με περιέργεια τους θεατές
που βλέπουν τα παράδοξα της νυχτερινής άφιξης με τους
δύο άξιους πρωταγωνιστές.
Το σινεμά του φανταστικού έχει ανάγκη απο τέτοια film..
Πάμε σε επιστημονική φαντασία που έχει μια πρωτοτυπία.
Αντί για ταξίδι στο χρόνο ενός ανθρώπου, στέλνει στο κοντινό παρελθόν,
με συντεταγμένες χωροχρόνου ένα υποατομικό σωματίδιο που σκάει
στο κεφάλι ενός προσώπου, καταργώντας όλες τις επιδράσεις του στο μέλλον.
Αν είχε αφαιρέσει μία ζωή, το παρόν θα άλλαζε και θα υπήρχε η ζωή που
ειχε αφαιρεθεί.
Την ευκαιρία τσιμπάει η Sophie, μία μητέρα που έχασε τον επιστήμονα άνδρα της
απο ενα μεθυσμένο οδηγό, και αποφασίζει να κάνει την πρώτη
δοκιμή εξαφάνισης του επιπόλαιου οδηγού,
ελπίζοντας να αλλάξει την δύσκολη ζωή της.
Μην μείνετε στη μηχανή που κατασκεύασε ο Ινδός επιστήμονας
που μοιάζει με μηχανή αυτοκινήτου.
Ο στόχος είναι το δραματικό αντίκτυπο, με τις άπειρες εκδοχές
της πραγματικότητας και να τεθούν ερωτήματα,
όταν και μία μικρή καθυστέρηση αλλάζει τόσα πράγματα,
γιατί τελικά είμαστε οι εμπειρίες μας.
Οι ηθοποιοί μεταφέρουν την την αγωνία της δύσκολης θέσης τους,
με τα ηθικά ερωτήματα που δημιουργούνται οταν παίζουμε τον Θεό.
Ιδιαίτερα η συγκινητική ερμηνεία της Judy Greer,
κάνει το film κατάλληλο για οσους θέλουν και δράμα και sci fi,
τύπου Twilight Zone..
