Απάντηση: ΠΟΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ
Είμαι ελάχιστες σελίδες πριν το τέλος μίας πολύ ωραίας sci-fi ενάγνωσης.
Σε δύο μεγάλα βιβλία με τίτλους Ilium και Olympus (Ελληνικά ΙΛΙΟΝ και ΟΛΥΜΠΟΣ από την Anubis) o Dan Simmons βασίζεται στον Όμηρο, τον Σαίξπηρ και άλλους για να καταστρώσει ένα έπος επιστημονικής φαντασίας.
Το πρώτο βιβλίο ξεκινάει με τρεις ιστορίες: Στην πρώτη, περίπου 2,500 χρόνια από σήμερα, τα ημι-οργανικά ρομπότ που κατοικούν στους δορυφόρους του Δία διαπιστώνουν κάποιες χωροχρονικές αστάθειες στον Άρη και σπεύδουν να τις ερευνήσουν. Στη Γη, οι μικρές κοινότητες ανθρώπων παλαιού τύπου ζουν αδιάφορες ζωές σαν Έλοϊ, μέχρι που κάποιος αναρρωτιέται γιατί η ζωή του πρέπει υποχρεωτικά να τελειώσει τώρα που σε λίγους μήνες θα κλείσει τα πέμπτα του Είκοσι. Τέλος, ένας λόγιος του 20ου αιώνα έχει αναστηθεί με σκοπό να παρακολουθήσει ζωντανά τον Τρωικό πόλεμο και να αναφέρει τις εξελίξεις στην Μούσα.
Οι ιστορίες ξεκινούν σε πολύ αργό ρυθμό και λίγες ανατροπές. Αλλά βαθμιαία, νέοι χαρακτήρες με άγνωστα κίνητρα εισέρχονται στο προσκήνιο, δίνοντας όλο και πιο απρόβλεπτες εξελίξεις στα γεγονότα, ενώ παράλληλα μαθαίνουμε το τι έχει μεσολαβήσει από τη Χαμένη Εποχή (πριν τον 22ο αιώνα) μέχρι σήμερα.
Το ύφος των βιβλίων αλλάζει ανάλογα με τον χαρακτήρα και το περιβάλλον, από επικές περιγραφές των πράξεων ανθρώπων και θεών στην Τροία, μέχρι φιλοσοφικές συζητήσεις πάνω στον Σαίξπηρ και τον Προυστ μεταξύ των ρομπότ στο διαπλανητικό ταξίδι τους. Η τεχνολογία άλλοτε κάνει ισχυρή την παρουσία της και άλλοτε σιγεί, θυμίζοντας λογοτεχνία του φανταστικού. Φυσικά, τα πράγματα αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όταν οι τόσο διαφορετικοί κόσμοι έρχονται αντιμέτωποι μεταξύ τους.
Πολύ καλή η μετάφραση του κ. Τσιριμώκου στο ΙΛΙΟΝ, ένα κλικ υποδεέστερη αυτή του κ. Μανουσάκη στον ΟΛΥΜΠΟ.
ζωή του Νικ Γκεστ, φιλοξενούμενου σε ένα σπίτι υπουργού της Θάτσερ.
