Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ρεντίκολο
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Γιώργος Κουν." data-source="post: 330758" data-attributes="member: 383"><p><strong>Talk Talk –Laughing Stock , LP, Polydor (1991)</strong></p><p></p><p><img src="http://ecx.images-amazon.com/images/I/417M2MGQ7WL.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Η εικόνα που είχα για τους Talk Talk, περιοριζόταν σε κανα δυό βίντεο κλιπ και μερικά τραγούδια στο ράδιο. Η αποψή μου ήταν, πως αποτελούσαν ένα αξιοπρεπές ποπ σύνολο και τέλος.</p><p>Εδώ όμως είχα να κάνω, με μια απο τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που είχα νοιώσει όλα τα χρόνια που άκουγα μουσική. Και αφορμή να μακαρίζω τον άγνωστο φίλο για την προτροπή του. Οι άνθρωποι εδώ ζωγραφίσανε.</p><p>Ο δίσκος αποτελεί το κύκνειο άσμα του γκρούπ και περιέχει έξι μόνο κομμάτια (όχι πάντως τρίλεπτα). Το συγκρότημα είναι τύποις τετραμελές, στην ουσία πολυμελές και πολυοργανικό. Η παραγωγή είναι εκπληκτική, θάπαιρνα όρκο πως είναι Eno, αλλά δεν ήταν. Στη μουσική δύσκολα θάβρισκα ταμπέλα. Έχει πολλά ambient στοιχεία αλλά είναι πολύ πέρα απο αυτό. Progressive.. κάτι, ίσως; Ποπ πάντως, με την συνηθισμένη έννοια του όρου, δεν τον λές με τίποτα. Εσωτερικός και χαμηλόφωνος.</p><p>Εχει ένα αργό γενικά ρυθμό, με μια αφαιρετική λογική στην ενορχήστρωση. Παρότι δηλαδή χρησιμοποιούνται αρκετά όργανα, αυτό έχει γίνει με οικονομία και αυτό που προκύπτει τελικά είναι ένα κουτί με περίτεχνα στολίδια. </p><p>Ψήγματα ήχων, αγγίγματα χορδών, θροΐσματα κυμβάλων, πνευστά, έγχορδα και μια καταπληκτική φωνή με το χαρακτηριστικό της vibrato, σε μια χαμηλόφωνη προσευχή, μιά παραληρηματική εξομολόγηση, μια εσωτερική αυτοκάθαρση, ή και όλα μαζί. Η μουσική και οι παύσεις να είναι εξίσου σημαντικά. Λεπτοδουλειά.</p><p>Οι στίχοι σχεδόν ακατάληπτοι με τον τρόπο που τραγουδιούνται.(αλλά και όταν αναγράφονται <em>χειρόγραφοι </em>στο ένθετο). Έπρεπε να περιμένω το διαδίκτυο για να τους διαβάσω.Και πάλι, χωρίς να τους αποκρυπτογραφήσω τελείως. Όχι πως έχει απόλυτη σημασία η ερμηνεία τους. Η τρυφερή και σπαράσσουσα φωνή στο ίδιο πλάνο και επίπεδο με τα όργανα ή θαμμένη στη μίξη- ένα επιπλέον όργανο και η ίδια. Μια μουσική χαμηλής ακουστικής έντασης μεν, που πάλλεται όμως εσωτερικά απο τρομερό πάθος. </p><p>Σκοτάδι που γυρεύει να βγεί στο Φως.</p><p>Μουσική πυκνή σε λυρισμό και συναισθήματα.</p><p></p><p>Προτιμώ να τον ακούω με σκοτεινό καιρό και βροχή. </p><p>Κάθαρση.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Γιώργος Κουν., post: 330758, member: 383"] [B]Talk Talk –Laughing Stock , LP, Polydor (1991)[/B] [IMG]http://ecx.images-amazon.com/images/I/417M2MGQ7WL.jpg[/IMG] Η εικόνα που είχα για τους Talk Talk, περιοριζόταν σε κανα δυό βίντεο κλιπ και μερικά τραγούδια στο ράδιο. Η αποψή μου ήταν, πως αποτελούσαν ένα αξιοπρεπές ποπ σύνολο και τέλος. Εδώ όμως είχα να κάνω, με μια απο τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που είχα νοιώσει όλα τα χρόνια που άκουγα μουσική. Και αφορμή να μακαρίζω τον άγνωστο φίλο για την προτροπή του. Οι άνθρωποι εδώ ζωγραφίσανε. Ο δίσκος αποτελεί το κύκνειο άσμα του γκρούπ και περιέχει έξι μόνο κομμάτια (όχι πάντως τρίλεπτα). Το συγκρότημα είναι τύποις τετραμελές, στην ουσία πολυμελές και πολυοργανικό. Η παραγωγή είναι εκπληκτική, θάπαιρνα όρκο πως είναι Eno, αλλά δεν ήταν. Στη μουσική δύσκολα θάβρισκα ταμπέλα. Έχει πολλά ambient στοιχεία αλλά είναι πολύ πέρα απο αυτό. Progressive.. κάτι, ίσως; Ποπ πάντως, με την συνηθισμένη έννοια του όρου, δεν τον λές με τίποτα. Εσωτερικός και χαμηλόφωνος. Εχει ένα αργό γενικά ρυθμό, με μια αφαιρετική λογική στην ενορχήστρωση. Παρότι δηλαδή χρησιμοποιούνται αρκετά όργανα, αυτό έχει γίνει με οικονομία και αυτό που προκύπτει τελικά είναι ένα κουτί με περίτεχνα στολίδια. Ψήγματα ήχων, αγγίγματα χορδών, θροΐσματα κυμβάλων, πνευστά, έγχορδα και μια καταπληκτική φωνή με το χαρακτηριστικό της vibrato, σε μια χαμηλόφωνη προσευχή, μιά παραληρηματική εξομολόγηση, μια εσωτερική αυτοκάθαρση, ή και όλα μαζί. Η μουσική και οι παύσεις να είναι εξίσου σημαντικά. Λεπτοδουλειά. Οι στίχοι σχεδόν ακατάληπτοι με τον τρόπο που τραγουδιούνται.(αλλά και όταν αναγράφονται [I]χειρόγραφοι [/I]στο ένθετο). Έπρεπε να περιμένω το διαδίκτυο για να τους διαβάσω.Και πάλι, χωρίς να τους αποκρυπτογραφήσω τελείως. Όχι πως έχει απόλυτη σημασία η ερμηνεία τους. Η τρυφερή και σπαράσσουσα φωνή στο ίδιο πλάνο και επίπεδο με τα όργανα ή θαμμένη στη μίξη- ένα επιπλέον όργανο και η ίδια. Μια μουσική χαμηλής ακουστικής έντασης μεν, που πάλλεται όμως εσωτερικά απο τρομερό πάθος. Σκοτάδι που γυρεύει να βγεί στο Φως. Μουσική πυκνή σε λυρισμό και συναισθήματα. Προτιμώ να τον ακούω με σκοτεινό καιρό και βροχή. Κάθαρση. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ρεντίκολο
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…