Αργότερα υπέγραψε με την Atlantic Records και ηχογράφησε 3 δουλειές τα A Street Called Straight, Loading Zone, και You're Not Alone τα οποία κινήθηκαν στα επίπεδα των τελευταίων άλμπουμ της Polydor .Η προσπάθεια της μουσικής βιομηχανίας να κάνει πιο mainstream τον ήχο του Roy δεν βρήκε ανταπόκριση και έτσι έμεινε χωρίς συμβόλαιο από το ’81 εως το ’85.
Στο διάστημα αυτό έδινε και καιρούς συναυλίες με διάφορους άλλους καλλιτέχνες ώσπου ο ιδρυτής της Alligator Records παρακολουθώντας κάποια gig στο Toronto τον έπεισε να υπογράψει στην εταιρεία του.
Κυκλοφόρησε λοιπόν το When a Guitar Plays the Blues το οποίο έμεινε 13 εβδομάδες στο Billboard και ήταν υποψήφιο για Grammy ως καλλίτερο blues άλμπουμ της χρονιάς, ακολούθησε το Dancing on the Edge το 1986 με ισχυρές δόσεις από το χαρακτηριστικό παίξιμο του και με guest τον Delbert McClinton.Το 12ατο και τελευταίο άλμπουμ της καριέρας του ονομάστηκε Hot Wires όπου και εδώ έχει guest μεγάλα ονόματα της soul και blues σκηνής.
Στις 14 Αυγούστου 1988 συνελήφθη για δημόσια χρήση τοξικών ουσιών και οδηγήθηκε στις φυλακές της Fairfax County στην Virginia όπου σύμφωνα με το επίσημο πόρισμα της αστυνομίας κρεμάστηκε στο κελί του όμως αυτή η εκδοχή αμφισβητείτe από πολλούς. Μετά τον τραγικό θάνατο του κυκλοφορήσαν πολυάριθμες συλλογές από τις δουλειές του , ακυκλοφόρητα κομμάτια και πολλά live oπως το 'Sweet Dreams: The Anthology , 'Guitar on Fire: The Atlantic Sessions, 'Deluxe Edition,''20th Century Masters.'
Το Sweet Dreams ειδικά αποτελεί ένα διαμάντι με τις καλλίτερες στιγμές του Roy από 70’s και 9 ακυκλοφόρητα κομμάτια . Άκρως αντιπροσωπευτικό και must have για κάθε δισκοθήκη.
Αυτή ήταν σε γενικές γραμμές η zωή και το έργο του Roy Buchanan ενός “Μάγου τη Κιθάρας” που πραγματικά έπαιζε με την ψυχή του την αγαπημένη του Tele…