Satyagraha

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Philip Glass: Satyagraha (CBS 3XCD - 1985)

Το Satyagraha είναι το δεύτερο μέρος από την τριλογία με τις όπερες που έγραψε ο Philip Glass την οκταετία 1976 - 1984 (τα άλλα 2 είναι τα 'Einstein On The Beach' και 'Akhnaten').
Ολόκληρη η τριλογία στο σύνολό της είναι εξαιρετική αλλά το Satyagraha, κατά τη γνώμη μου, είναι το ζενίθ της.
Ο όρος Satyagraha είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της φιλοσοφίας του Μαχάτμα Γκάντι και σημαίνει εσωτερική δύναμη και πίστη στην Αλήθεια, ανυπακοή χωρίς τη χρήση βίας, παθητική αντίσταση γρανιτένια και ανυποχώρητη απέναντι στο Κακό. Η θεματολογία του λιμπρέτου περιστρέφεται γύρω από τρείς κορυφαίες μορφές πνευματικών ηγετών που η παρουσία τους κόσμησε τον 20ό αιώνα: τον Τολστόϋ, τον Γκάντι και τον Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ.
Η όπερα έχει γραφτεί για φωνές (τενόρο, σοπράνο, βαρύτονο και άλτο), χορωδία και ορχήστρα.
Το στοιχείο που την ξεχωρίζει είναι ότι σε ολόκληρη τη διάρκειά της μοιάζει να ισορροπεί επί ξυρού ακμής: ένα Εργο-διελκυστίνδα ανάμεσα στην Τάξη και στο Χάος, από τη μιά απόλυτα οργανωμένο, από την άλλη αλλόφρον, μεθυσμένο από ρομαντική παράκρουση. Ακουστικά, είναι μία Αγρια Γιορτή: Τα χορωδιακά του μέρη συμπλέκονται και διαγκωνίζονται, στροβιλίζονται και περιελίσσονται εκστατικά γύρω από τις φωνές που μοιάζουν να τις έχει φιλήσει ο ήλιος. Τα έγχορδα κλωτσάνε συνέχεια με Αποκαλυπτική μανία το ακρόαμα με σκοπό όχι να το εκτροχιάσουν αλλά να το εκτοξεύσουν σ ένα άλλο Σύμπαν. Το σύνολο αποπνέει απερίσκεπτη, ξέφρενη ανεμελιά μαζί με μια ονειρική ομορφιά, μια ζεστασιά που τρεμοσβύνει χωρίς ποτέ να γίνεται υπνωτική, παραδομένη. Σου δίνει την εντύπωση μιας αμήχανης ανακωχής ανάμεσα στο πνευματικό και στο ζωώδες, μιας ανησυχητικής εκεχειρίας κάτω από την επιφάνεια της οποίας υποβόσκει ο Ψυχρός Πόλεμος.

 

[tmjuju]

To Akhnaten είναι υπέροχο έργο,
Πολύ θα ήθελα να το έχω παρακολουθήσει ζωντανά
Και εγώ έχω την αντίστοιχη έκδοση με αυτή που παρουσιάζεις

είδα μόλις ότι υπάρχει και έκδοση από τη sony που δεν έχω ακούσει, αλλά δε μπορώ καν να φανταστώ καλύτερη έκδοση.

Έχω καιρό, να ακούσω τα άλλα δύο μέρη της τριλογίας. Το Akhnaten ήταν το πρώτο που άκουσα και με έχει κρατήσει περισσότερο κοντά του. Μιας και μου τα θύμισες το ΣΚ έχει επανάληψη!

Ο Philip Glass είναι μεγαλοφυΐα.

 

[Δημοκηδής]

....και οι τρεις αναφερθείσες όπερες του Γκλας, συνιστούν, κατ' εμέ το δημιουργικό απόγειο του ... στην συνέχεια, το γεγονός ότι είναι πολυγραφότατος και εν γένει πολυπράγμων τον κατέστησε από ανιαρό και άνευρο έως και ενίοτε γραφικό .... με κάποιες λάμπουσες λεν, σπάνιες δε, εξαιρέσεις ...

και γω αγαπώ περισσότερο την του νήματος ... μετά τον Akhnaten και τέλος τον Einstein που έχει περιπλοκότερη δομή, φιλοδοξίες και νοήματα, αλλά υστερεί φανερά στο μουσικό μέρος, μάλλον γιατί ο Φίλιπ ξέμενε σιγά σιγά από ενδιαφέρουσες ιδέες ...

οι βασικές άριες του satyagraha είναι έμπλεες της αβρότητας και στωικότητας της ανατολικής φιλοσοφίας ... έχουν πράγματι μία γλυκιά τρέλλα, λες και τα δομικά συστατικά τους είναι η κρέμα με τις φράουλες από το παλιό fresh ... ακόμη και όταν πρέπει να βροντοφωνάξουν ''όχι'', το κάνουν με έναν μειλίχιο (πλην σίγουρο τρόπο), κουνώντας μαλακά πέρα δώθε το κεφάλι, χωρίς φωνασκίες, χωρίς αγριεμένες ματιές ...

ένα καλός τρόπος να μπει κάποιος στον κόσμο των τριών έργων είναι η συλλογή ''songs from the trilogy'' ...

 

[kl11]

Ωραια παρουσιαση , για τον κορυφαιο εν ζωη συνθετη του 21 αιωνα !

 

[Lucas Stephanides - Anakrousis]

Όντως είναι η καλύτερη από τις τρεις. Ήταν η πρώτη που απόκτησα σε βινύλιο και μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση, μολονότι ήμουν εξοικειωμένος με τον συνθέτη από πολλούς άλλους δίσκους που έχω στη δισκοθήκη μου. Δεν ήταν απλός εντυπωσιασμός του διαφορετικού. Μετά απόκτησα τις άλλες δύο αλλά δεν νομίζω να είναι του ίδιου επιπέδου. Λ.Σ.