Shame

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
11,043
Ελλαδα
Εσυ δεν μου ειπες οτι την ειδες ρε???

ΑΜΑΝ!!!!!
ποτε βρε το ειπα ?
ειναι στην αναμονη ....


Αυτος το'χει ριξει στο ρουμανοκορεατικο κουνγκ φου!
Δεν καταδεχεται να δει ταινιες που μιλανε αγγλικα....
δεν εχω δει ακομα το mother
kai το 3-iron
μετα λεω να κανω ενα διαλειμμα και να το γυρισω σε ταινιες που μιλανε Αγγλικα
εχεις να προτεινεις κατι καλο αλλα δυσκολο ?
 
Last edited by a moderator:

paulmarinis

Supreme Member
7 September 2007
4,578
να τσεκαρετε και το Hunger του ιδιου σκηνοθετη, πολυ καλο και αυτο
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
11,043
Ελλαδα
Μια ερωτηση !
οταν μελος της κατηγοριας ταινιες ρωτα συντονιστη
της ιδιας κατηγοριας
- εχετε να μου προεινετε καποια καλη ταινια
και η απαντηση ειναι
-να ψαξεις να βρεις , ολα στο πιατο τα θελεις

Τοτε ο super moderator τι κανει ? γιατι δεν επεμβαινει ?που κρυβεται ?

μηπως θα επρεπε ενα ...:7SFGSFG:
 

opsim

Moderator
Staff member
11 May 2008
16,167
Αθήνα
Ένας καλός και αγαπημένος φίλος μου είπε να αντιπαραθέσω το "Shame" με το παραπλήσιας θεματολογίας "Rodger Dodger". Eίδα πρώτα την δεύτερη και κατόπιν την ταινία του νήματος. Το Shame θυμίζει στον ρυθμό Eυρωπαϊκή ταινία ενώ έχει κάποιες ομοιότητες με το "Bel'Antonio" του Bolognini. Συμφωνώ απόλυτα με τον Πάνο ότι ο ήρωας δεν αποτελεί περίπτωση "άρρωστου" με την έννοια του σεξομανή αλλά είναι ένας μοναχικός άνθρωπος μέσα σε μια πόλη που ευοδώνει τέτοια νοοτροπία.
Ο McQueen με τη σκηνοθεσία του δίνει έναν απίστευτα αβανταδόρικο ρόλο στον Fassbender ο οποίος αποδίδει ικανοποιητικά τον ρόλο του. Ο Γερμανο-Ιρλανδός αποτελεί το νέο hot όνομα της Βρετανικής σκηνής, δεν μπορώ να αποφανθώ ακόμα αν είναι τόσο καλός ηθοποιός, μένει ακόμα να δω την ερμηνεία του στην "Επικίνδυνη μέθοδο" του μεγάλου Κρόνενμπεργκ καθώς και τις μελλοντικές του επιλογές.
Η πορεία του ήρωα, η "πτώση" και η "λύτρωσή" του γίνονται με έναν τρόπο "προτεσταντικό" μέσα από τον αυτοεξευτελισμό μέχρι τέλους έτσι ώστε να επέλθει η τελευταία με εκλυτικό παράγοντα την εισβολή της αδελφής του στη ζωή του και μέσα από την αντιπαράθεση με αυτήν (η οποία προκαλεί την αντιπαράθεση του ήρωα με τα συναισθήματά του) και με αφορμή ένα "ακραίο επεισόδιο" (spoiler alert!!!!!) στο οποίο όμως ακούγεται η φράση "δεν είμαστε κακοί άνθρωποι, είμαστε αυτό που είμαστε".
Το Rodger Dodger ήταν μια διαμετρικά αντίθετη ταινία, με γρήγορο ρυθμό, άπειρες ατάκες με έναν Campbell Scott ο οποίος έκανε μια απέριττη ερμηνεία στον ρόλο ενός γιάπι Νεο-Υορκέζου (όπως ο Fassbender) ο οποίος προσπαθεί να εκπαιδεύσει τον ανιψιό του να ρίχνει γυναίκες ακολουθώντας το αυτάρεσκό του στυλ που βασίζεται στην ατάκα. Όταν πετυχαίνει γυναίκες πολύ έξυπνες που δεν "μασάνε" αποτυγχάνει παταγωδώς χωρίς όμως να πτοείται και συνεχίζει ακάθεκτος.
Μου άρεσε περισσότερο σαν ταινία ίσως γιατί δεν ήταν ενοχική και μάλιστα με τον τρόπο που ήταν το Shame και γιατί ο Scott έπαιζε καλύτερα, φυσικά όμως το Shame ήταν πολύ καλύτερο σχδόν απ'όλες τις υποψήφιες για Όσκαρ ταινίες της χρονιάς με θέμα αρκετά 'καυτό" για τις επιλογές της Ακαδημίας ώστε αυτή να πάρει κάποια υποψηφιότητα. Το γεγονός αυτό μάλλον αποτελεί τίτλο τιμής γι'αυτήν παρά μειονέκτημα.
 
Last edited:

skysound

Supreme Member
28 January 2007
7,038
Θεσσαλονίκη
Ρεστα, οπως ειπε και ο Superfly, για μια πολυ καλη ταινια,
που σιγουρα δεν προκειται να ξεχαστει ευκολα.

Ρεστα επισης και για τη μουσικη επενδυση της ταινιας.

Ψυχιατρικα ειδωμενο το θεμα, φαινεται οτι η μανιοκαταθλιπτικη αδελφη, ειναι
ο καταλυτης για το επεισοδιο διαταραγμενης συμπεριφορας του πρωταγωνιστη,
που με αυτο τον τροπο περναει απο το ανουσιο ναρκισιστικο-σεξουαλικο ραλλυ
και τον αγωνα για συνεχη επιβεβαιωση του ανδρισμου του,
σε μια πιο ανθρωπινη διασταση στις σχεσεις των δυο φυλων.
(Χωρις ομως ευτυχως για κανενα λογο να ενοχοποιειται το σεξ)
 

Constantinos Milonas

AVClub Addicted Member
20 August 2006
1,782
Την ταινία την έχω δει αρκετό τώρα και πραγματικά σου σφηνώνεται στο μυαλό με τίποτα δεν την ξεχνάς.
Εγώ προσωπικά την είδα χάρις τα γραφόμενα του Superfly με έπεισε πραγματικά να την δω και λίγο η συμπάθεια στον συγκεκριμένο ηθοποιό αυτό ήταν.
Μια πολύ - πολύ καλή ταινία.
Superfly respect !!
 

journeyman

Senior Member
21 June 2008
516
+10000 στον Superfly για την ανάλυση και το σχόλιο.
Προσωπικά δεν μου άρεσε, αν και δίνω περιθώρια να αλλάξω γνώμη σε περίπτωση που την ξαναδώ.
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
11,043
Ελλαδα
Απάντηση: Re: Shame

+10000 στον Superfly για την ανάλυση και το σχόλιο.
Προσωπικά δεν μου άρεσε, αν και δίνω περιθώρια να αλλάξω γνώμη σε περίπτωση που την ξαναδώ.

αντι να δινεις δεκα χιλιαδες + στον superfly
θα μας ενδιεφερε να πεις τους λογους που δεν σ αρεσε
για μας που δεν το εχουμε δει
 

journeyman

Senior Member
21 June 2008
516
Re: Απάντηση: Re: Shame

αντι να δινεις δεκα χιλιαδες + στον superfly
θα μας ενδιεφερε να πεις τους λογους που δεν σ αρεσε
για μας που δεν το εχουμε δει

εντάξει λοπόν!!
θεωρώ ότι σαν ταινία είναι πολύ ωμή και δεν βρίσκω τον λόγο για τον οποίο πολλοί λένε, πως ο Michael Fassbender, ερμηνεύει για Όσκαρ (λέμε τώρα).
Όσο αφορά το θέμα/σενάριο, η ταινία θέλει να έχει σαν βάση την πραγματικότητα, αλλά κατά την γνώμη μου απέχει πάρα πολύ από αυτήν.
 

cmoustos

AVClub Addicted Member
25 August 2008
2,095
Θεσσαλονικη
Η ταινία μου άρεσε αρκετά. Σε αυτό συνετέλεσε η σκηνοθεσία η οποία είναι υψηλού επιπέδου και διαχειρίζεται τα θέματα της ταινίας άψογα, η μουσική επένδυση μαγευτική και ο fassbender αν όχι για Όσκαρ σε πολύ υψηλά επίπεδα παιξίματος. Ειδικά δε η σκηνή με το τρίο και η απεικόνιση των συναισθημάτων που ένιωθε (από οργασμό, σε χαρά, σε χαρμολύπη, σε λύπηση ) ήταν μοναδική. Σίγουρα είναι ταινία που θέλει τον χρόνο της, το χώρο της για να την απολαύσει κάποιος.
 

Chrpep

AVClub Enthusiast
18 June 2010
1,200
Εξαιρετική...για όλους τους λόγους που έχουν αναφερθεί στο νήμα...
 

panostr

Senior Member
18 January 2011
339
Αθήνα
Αυτό είχα γράψει όταν είχε βγει η ταινία:

"Δε μαθαίνεται η συμπεριφορά, είναι ένστικτο. Συγκρατείται όμως, αλλοιώνεται από τη ζωή που μας μοιράστηκε και τις συνθήκες που μας εγκλωβίζουν. Δοκίμασε να συμπεριφερθείς άνευ όρων και προετοιμάσου για την αποτυχία και τον κατήφορο. Χιλιάδες χρόνων για να μπούμε τελικά σε καλούπια, φίλε. Η Νέα Υόρκη ορίζει τη μεγαλούπολη γύρω από τον φυλακισμένο συναισθηματικά άνθρωπο, ο Στιβ ΜακΚουίν εμπιστεύεται ξανά στο μεγαλειώδες ταλέντο του Μίκαελ Φασμπέντερ ένα σκληρό πορτρέτο αστικής απομόνωσης, η αυτοκαταστροφική μανία βαφτίζεται σεξουαλική. Και έτσι περνάει ως μανία διαχείρισης, μανία επινοημένης ενοχής, περνάει ως ντροπή του συμπλέγματος της επικοινωνίας και ως, τελικά, το πιο απλό πράγμα στο ένστικτο του ανθρώπου που κατάφερε να γίνει ο εφιάλτης του. Ο φόβος της αποτυχίας γιγαντώνεται σε ένα στημένα χαμένο παιχνίδι εκτόνωσης. Δεν υπάρχει απόλυτη διαγραφή στο βάσανο, δεν υπάρχει reset στις ανθρώπινες σχέσεις, δεν υπάρχει ξαναγράψιμο (ούτε καν ξαναδιάβασμα) του οικογενειακού παρελθόντος κι ας επιστρέφει τείνοντας το χέρι. Υπάρχει η γυμνή αλήθεια που φέρνει εσωτερικό, καθολικό πόνο και για να κοιτάξεις στα μάτια (ακόμα κι αν τελικά παραιτηθείς τρομαγμένος), χρειάζεσαι την ψυχή των λίγων. Εκείνων των λίγων που τολμούν να εκθέσουν στον καθρέφτη το σύγχρονο άνδρα ως φυσική συνέχεια της ιστορίας του “αρσενικού”, κλεισμένου πια σε έναν μικρόκοσμο με απαράβατα σύνορα. Του άνδρα δηλαδή σε ελεύθερη πτώση, στην οδυνηρή έκσταση της λανθασμένης κορύφωσης, εκεί που κανείς συναντά όλο το παρελθόν του σε μερικές στιγμές, απλά επειδή τόλμησε να πιστέψει πως το είχε ξεγελάσει."
 

dimxr

Established Member
3 January 2014
177
Ο Στιβ ΜακΚουίν ασχολείται πάντα με ακραίες εκφάνσεις της ανθρώπινης ύπαρξης. Η πρώτη του ταινία με την ακραία πείνα, η δεύτερη με την ακραία σεξουαλική επιθυμία, η τρίτη-δεν την έχω δει, δε μιλάω.
Γι'αυτό το λόγο το να το συγκρίνουμε άμεσα με την πραγματικότητα είναι κάπως λάθος καθώς δεν είναι η κοινή πραγματικότητα, αλλά η ακραία. Θέλει θάρρος πολλές φορές να δεις αυτές τις ταινίες, πόσο μάλλον να τις εκτιμήσεις. Αναφέρω ενδεικτικά ότι σε αίθουσα της Θεσσαλονίκης που είχα δει το Hunger, στα μέσα τις ταινία είχαν φύγει οι μισοί!
Το Shame ήταν μια εξαιρετική ταινία γεμάτη πόνο κι ένα εξαιρετικό Φασμπέντερ που το ζούσε πραγματικά.
Γεμάτος ανυπομονησία, περιμένω να δω το Twelve Years a Slave!
 

Cosmic Wonder

AVClub Addicted Member
24 October 2012
2,854
Ο χαρακτήρας που διαπραγματεύεται η ταινία του Steve McQueen,έχει να κάνει με έναν άνθρωπο,ο οποίος είναι εθισμένος στο sex...Και μόνο αυτό!! Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί αρρώστια,αλλά σίγουρα δεν μιλάμε μόνο για ''αγνές'' ορμές.
Η ταινία κατα την γνώμη μου,αντικατοπτρίζει ως ενα βαθμό,και την σύγχρονη πραγματικότητα του σημερινού άνδρα....και γιατί όχι και της γυναίκας! Ενός ανθρώπου,που για διάφορους λόγους επέλεξε αυτήν την ζωή,και στην συνέχεια βυθίστηκε σε αυτήν την κατάσταση.

Όσον αφορά τις ενστάσεις κάποιων,για διεστραμένο σεξομανή (Εγώ δεν θα τον χαρακτήριζα έτσι)...μάλλον επηρεάστηκαν απο την σκηνή που τον δείχνει με 1 άνδρα στον οίκο ανοχής....Εκεί ίσως να ξεφεύγει λίγο το πράγμα. Βέβαια δεν είμαι ειδικός,και ούτε προσπαθώ να το παίξω.

Στην περίπτωση του συναισθήματος,κατα την γνώμη μου ο ''ήρωας'' της ταινίας ναι μεν έχει συναισθήματα,αλλά δεν έχει αφήσει τον εαυτό του να ζεί με αυτά...και είχε ως αποτέλεσμα να μπερδευτεί όταν ήρθε αντιμέτωπος με 1 τέτοια κατάσταση. Εξού και η αντιμετώπιση που είχε για την αδερφή του.

Η ταινία ήταν καλή,και η ερμηνεία του Michael Fassbender,υποδειγματική για αυτόν τον ρόλο. Έπαιξε τον ρόλο του και ο σκηνοθέτης.


Φίλε ''superfly'',δεν νομίζω ότι θα ήθελαν όλοι οι άντρες του πλανήτη να βρίσκονται στην θέση του ήρωα που παρουσίασε η ταινία!!

Τουλάχιστον όχι ακριβώς με αυτόν τον τρόπο.(Αν εννοείς αυτό).
 

dimxr

Established Member
3 January 2014
177
μάλλον επηρεάστηκαν απο την σκηνή που τον δείχνει με 1 άνδρα στον οίκο ανοχής....Εκεί ίσως να ξεφεύγει λίγο το πράγμα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι η κορύφωση προσπαθώντας να δείξει ότι σε δύσκολες καταστάσεις, όλα είναι ανοιχτά, απλά τουλάχιστον για να «πάρει τη δόση του».
 

Cosmic Wonder

AVClub Addicted Member
24 October 2012
2,854
Θα συμφωνήσω!! Μήπως όμως καταντάει τελικά να είναι μια είδους ασθένεια;...Όπως είναι ο αλκοολισμός,ή διάφορες άλλες ουσίες.
 

dimxr

Established Member
3 January 2014
177
Θα συμφωνήσω!! Μήπως όμως καταντάει τελικά να είναι μια είδους ασθένεια;...Όπως είναι ο αλκοολισμός,ή διάφορες άλλες ουσίες.
Ναι, ίσως... Στην τελική αν κάτι δυσκολεύει τη ζωή ενός ανθρώπου σε τέτοιο σημείο (ή και την εξουσιάζει αν όχι «δυσκολεύει»), ίσως είναι μια ένδειξη ότι όντως πλέον έχει αρχίσει να είναι ασθένεια...