Είδα την ταινία χθες, στο Ιντεάλ. Βασισμένη στα ιστορικά γεγονότα, εστιασμένη αποκλειστικά στις ημέρες της ανάκρισης και της εκτέλεσης, με λιτή, δωρική κινηματογράφηση. Η ατμόσφαιρα βαριά, όσο περισσότερο κρατιέται μακριά από μελοδραματισμούς και σχηματοποιήσεις, τόσο πιο συγκινητική γίνεται.
Η Γιεντς έχει ομόφωνα επαινεθεί για την ερμηνεία της και τ' αξίζει. 'Οπως επίσης και ο ανακριτής της. Το άλλο -εξίσου σημαντικό- επίτευγμα της ταινίας είναι η απόδοση της απουσίας της κοινωνίας. Μια δεσμοφύλακας δείχνει πολύ συγκρατημένα και επιφυλακτικά τη συμπάθεια, ή τη συμπόνια της, αλλά η κυρίαρχη αίσθηση είναι πως τα παιδιά ανεβαίνουν το Γολγοθά τους σε απόλυτη απομόνωση, πως η κοινωνία δε θέλει να ασχοληθεί ή να γνωρίζει γι' αυτούς.
Η Γιεντς έχει ομόφωνα επαινεθεί για την ερμηνεία της και τ' αξίζει. 'Οπως επίσης και ο ανακριτής της. Το άλλο -εξίσου σημαντικό- επίτευγμα της ταινίας είναι η απόδοση της απουσίας της κοινωνίας. Μια δεσμοφύλακας δείχνει πολύ συγκρατημένα και επιφυλακτικά τη συμπάθεια, ή τη συμπόνια της, αλλά η κυρίαρχη αίσθηση είναι πως τα παιδιά ανεβαίνουν το Γολγοθά τους σε απόλυτη απομόνωση, πως η κοινωνία δε θέλει να ασχοληθεί ή να γνωρίζει γι' αυτούς.