Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Δικάναλος Ήχος
Γενικά περί Δικάναλου Ήχου
Sounds at an exhibition..
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δαμιανός Δημητριάδης" data-source="post: 73051" data-attributes="member: 206"><p>Φέτος πήγα στην έκθεση με συγκεκριμένο σκοπό. Να ακούσω ορισμένα από τα συστήματα των εκθετών πώς παίζουν ένα μεγάλο συμφωνικό έργο. Πήρα λοιπόν ένα υβριδικό (SACD/CD) δισκάκι της Pentatone με την 8η συμφωνία του Σοστακόβιτς, ερμηνευμένη από τον Πάαβο Μπέργκλουντ σε άψογη ηχογράφηση του 2006 και ξεκίνησα.</p><p></p><p>Πρώτη στάση η αίθουσα με τα Krell και τα JM Lab Grande Utopia Be. Ο ευγενέστατος αντιπρόσωπος, με την μεσολάβηση του άρχοντα της κατηγορίας Τζίμη Μανωλάκου, δέχθηκε και τοποθέτησε στο SACD της Krell το δισκάκι βάζοντας το τρίτο μέρος. Ήταν το <strong>μοναδικό</strong> περίπτερο που ο αντιπρόσωπος είχε τη διάθεση, το χώρο και τα μηχανήματα για δημιουργήσει ρεαλιστικές στάθμες. Οι κορυφώσεις του έργου σε έναν ακροατή που κάθεται στην πρώτη σειρά μιας αίθουσας συναυλιών ξεπερνούν με άνεση τα 110db. Λοιπόν, άκουσα <strong>εκρηκτική</strong> δυναμική περιοχή, με μια <strong>τεράστια</strong> στερεοφωνική εικόνα, που έδινε την εντύπωση πως η ορχήστρα ήταν μπροστά μας. Εδώ ήταν η μόνη φορά σ' ολόκληρη την έκθεση που είχα πλήρη συναισθηματική εμπλοκή με την μουσική, που γνωρίζω πολύ καλά. Παρ' όλα αυτά, με λύπη μου παρατήρησα πως και πάλι υπήρχαν τρανταχτά προβλήματα σε αυτόν τον συνδυασμό συσκευών, την αιτία των οποίων δεν μπορούσα να εξηγήσω. Σκληρές, μεταλλικές χροιές, τσιριχτά χάλκινα και μειωμένη ανάλυση στις κορυφώσεις, με άφησαν στο τέλος με την πικρή αίσθηση πως το αποτέλεσμα ήταν γεμάτο μύες, αλλά με μυαλό κουκούτσι.</p><p></p><p>Δεύτερη στάση, το περίπτερο της MF Audio με τα Lamm και τα Verity. Πάλι ο άρχων Τζίμης φρόντισε για μια θερμή υποδοχή από τον αντιπρόσωπο, ενώ στο δωμάτιο παρεβρίσκονταν η Αυτού Υψηλότης, ο κ. Σουσούριν. Αν και δηλωμένος λάτρης των Λαμ, το αποτέλεσμα αυτήν τη φορά δεν με ικανοποίησε. Κάποια από τα μοναδικά πλεονεκτήματα των Λαμ (το φόντο τους, η ροή της μουσικής, η φυσικότητα των χροιών), ήταν και πάλι παρόντα, αλλά υπήρχε ένας κρίσιμος απών. Δεν υπήρχε νεύρο, η κλίμακα του μεγάλου συμφωνικού έργου είχε συρρικνωθεί και σε αυτό συνέβαλε και ο ίδιος ο Σουσούριν που επέμενε να κρατά τα ρυθμιστικά του προενισχυτή πριν την ώρα έντεκα. Κρίμα.</p><p></p><p>Το αντίστοιχο αποτέλεσμα στο περίπτερο της Oracle με τα μεγάλα Aerial, ήταν σημαντικά καλύτερο, χωρίς τις καταπληκτικές χροιές των Λαμ φυσικά.</p><p></p><p>Την καλύτερη αναπαραγωγή την πέτυχα σε δύο περίπτερα. Το πρώτο ήταν του Studio Genesis, με τα Wilson Sophia 2 και τους 'μικρούς' Reference της Audio Research. Οι στάθμες κάπως υψηλές - αν και στα τύμπανα τα VUμετρα των τελικών τερμάτιζαν - η ανάλυση και η εικόνα εξαιρετική, οι χροιές πολύ καλές, προς το εύηχο, με την κάπως μειωμένη υγρασία που έχουν τα Wilson.</p><p></p><p>Το δεύτερο ήταν του Ορφέα με τα Burmester. Οι στάθμες ανάλογες, και εδώ η ανάλυση και η εικόνα εξαιρετική, με πιο λαμπρές χροιές. Εδώ πρέπει να παραδεχτώ πως ανασκεύασα πλήρως την αρχική κακή εντύπωση που μου είχαν αφήσει μεγαλύτερα μοντέλα της εταιρίας σε παλιότερη έκθεση στο Park Hotel της Αλεξάνδρας.</p><p></p><p>Πολύ καλό αποτέλεσμα πήρα στο περίπτερο της Outsourcing με τα μεγάλα Elac, τα 609, οδηγούμενα από τους μεγάλους μονομπλοκ της Audionote. Το μπάσο μόνο έβγαινε υπερβολικά ελεγχόμενο και στεγνό, κάτι που το αποδίδω στο ταίριασμα των ψυχρών και κλινικών Audionote, με τα υπεραναλυτικά Elac. Αν κέρδιζα το λαχείο, θα δοκίμαζα ευχαρίστως προς αγορά τους 200ριδες τρανζιστοράτους Λαμ με τα 609. Επίσης o συνδυασμός του τουΐτερ heil και του 'καπέλου' με την παντοκατευθυντική ταινία, απλά δεν παίζεται. Ο αντιπρόσωπος φιλικός και εξυπηρετικός.</p><p></p><p>Στο περίπτερο του Studio 82, με κάτι μεγάλα Zingali να οδηγούνται από τους ολοκληρωμένους UR S8, το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό, ζεστό και αγαπησιάρικο, δεν ήταν όμως ακριβές. Το μπάσο υποελεγχόμενο, οι κορυφώσεις στρογγυλεμένες - φυσικό είναι οι S8 να τα έχουν φτύσει με μεγάλη ορχήστρα - και οι χροιές γλυκερές.</p><p></p><p>Σε αυτά τα περίπτερα ζήτησα - και δέχτηκαν - να ακούσω το δισκάκι μου. Στα υπόλοιπα περίπτερα, είτε δεν πήγα λόγω χρόνου, είτε παίζαν τα δικά τους και αυτό που άκουσα δεν με βοήθησε να βγάλω αξιόπιστα συμπεράσματα. Συμπαθητικό και πολύ τίμιο για τα λεφτά του μου φάνηκε το σύνολο creek - epos.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δαμιανός Δημητριάδης, post: 73051, member: 206"] Φέτος πήγα στην έκθεση με συγκεκριμένο σκοπό. Να ακούσω ορισμένα από τα συστήματα των εκθετών πώς παίζουν ένα μεγάλο συμφωνικό έργο. Πήρα λοιπόν ένα υβριδικό (SACD/CD) δισκάκι της Pentatone με την 8η συμφωνία του Σοστακόβιτς, ερμηνευμένη από τον Πάαβο Μπέργκλουντ σε άψογη ηχογράφηση του 2006 και ξεκίνησα. Πρώτη στάση η αίθουσα με τα Krell και τα JM Lab Grande Utopia Be. Ο ευγενέστατος αντιπρόσωπος, με την μεσολάβηση του άρχοντα της κατηγορίας Τζίμη Μανωλάκου, δέχθηκε και τοποθέτησε στο SACD της Krell το δισκάκι βάζοντας το τρίτο μέρος. Ήταν το [B]μοναδικό[/B] περίπτερο που ο αντιπρόσωπος είχε τη διάθεση, το χώρο και τα μηχανήματα για δημιουργήσει ρεαλιστικές στάθμες. Οι κορυφώσεις του έργου σε έναν ακροατή που κάθεται στην πρώτη σειρά μιας αίθουσας συναυλιών ξεπερνούν με άνεση τα 110db. Λοιπόν, άκουσα [B]εκρηκτική[/B] δυναμική περιοχή, με μια [B]τεράστια[/B] στερεοφωνική εικόνα, που έδινε την εντύπωση πως η ορχήστρα ήταν μπροστά μας. Εδώ ήταν η μόνη φορά σ' ολόκληρη την έκθεση που είχα πλήρη συναισθηματική εμπλοκή με την μουσική, που γνωρίζω πολύ καλά. Παρ' όλα αυτά, με λύπη μου παρατήρησα πως και πάλι υπήρχαν τρανταχτά προβλήματα σε αυτόν τον συνδυασμό συσκευών, την αιτία των οποίων δεν μπορούσα να εξηγήσω. Σκληρές, μεταλλικές χροιές, τσιριχτά χάλκινα και μειωμένη ανάλυση στις κορυφώσεις, με άφησαν στο τέλος με την πικρή αίσθηση πως το αποτέλεσμα ήταν γεμάτο μύες, αλλά με μυαλό κουκούτσι. Δεύτερη στάση, το περίπτερο της MF Audio με τα Lamm και τα Verity. Πάλι ο άρχων Τζίμης φρόντισε για μια θερμή υποδοχή από τον αντιπρόσωπο, ενώ στο δωμάτιο παρεβρίσκονταν η Αυτού Υψηλότης, ο κ. Σουσούριν. Αν και δηλωμένος λάτρης των Λαμ, το αποτέλεσμα αυτήν τη φορά δεν με ικανοποίησε. Κάποια από τα μοναδικά πλεονεκτήματα των Λαμ (το φόντο τους, η ροή της μουσικής, η φυσικότητα των χροιών), ήταν και πάλι παρόντα, αλλά υπήρχε ένας κρίσιμος απών. Δεν υπήρχε νεύρο, η κλίμακα του μεγάλου συμφωνικού έργου είχε συρρικνωθεί και σε αυτό συνέβαλε και ο ίδιος ο Σουσούριν που επέμενε να κρατά τα ρυθμιστικά του προενισχυτή πριν την ώρα έντεκα. Κρίμα. Το αντίστοιχο αποτέλεσμα στο περίπτερο της Oracle με τα μεγάλα Aerial, ήταν σημαντικά καλύτερο, χωρίς τις καταπληκτικές χροιές των Λαμ φυσικά. Την καλύτερη αναπαραγωγή την πέτυχα σε δύο περίπτερα. Το πρώτο ήταν του Studio Genesis, με τα Wilson Sophia 2 και τους 'μικρούς' Reference της Audio Research. Οι στάθμες κάπως υψηλές - αν και στα τύμπανα τα VUμετρα των τελικών τερμάτιζαν - η ανάλυση και η εικόνα εξαιρετική, οι χροιές πολύ καλές, προς το εύηχο, με την κάπως μειωμένη υγρασία που έχουν τα Wilson. Το δεύτερο ήταν του Ορφέα με τα Burmester. Οι στάθμες ανάλογες, και εδώ η ανάλυση και η εικόνα εξαιρετική, με πιο λαμπρές χροιές. Εδώ πρέπει να παραδεχτώ πως ανασκεύασα πλήρως την αρχική κακή εντύπωση που μου είχαν αφήσει μεγαλύτερα μοντέλα της εταιρίας σε παλιότερη έκθεση στο Park Hotel της Αλεξάνδρας. Πολύ καλό αποτέλεσμα πήρα στο περίπτερο της Outsourcing με τα μεγάλα Elac, τα 609, οδηγούμενα από τους μεγάλους μονομπλοκ της Audionote. Το μπάσο μόνο έβγαινε υπερβολικά ελεγχόμενο και στεγνό, κάτι που το αποδίδω στο ταίριασμα των ψυχρών και κλινικών Audionote, με τα υπεραναλυτικά Elac. Αν κέρδιζα το λαχείο, θα δοκίμαζα ευχαρίστως προς αγορά τους 200ριδες τρανζιστοράτους Λαμ με τα 609. Επίσης o συνδυασμός του τουΐτερ heil και του 'καπέλου' με την παντοκατευθυντική ταινία, απλά δεν παίζεται. Ο αντιπρόσωπος φιλικός και εξυπηρετικός. Στο περίπτερο του Studio 82, με κάτι μεγάλα Zingali να οδηγούνται από τους ολοκληρωμένους UR S8, το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό, ζεστό και αγαπησιάρικο, δεν ήταν όμως ακριβές. Το μπάσο υποελεγχόμενο, οι κορυφώσεις στρογγυλεμένες - φυσικό είναι οι S8 να τα έχουν φτύσει με μεγάλη ορχήστρα - και οι χροιές γλυκερές. Σε αυτά τα περίπτερα ζήτησα - και δέχτηκαν - να ακούσω το δισκάκι μου. Στα υπόλοιπα περίπτερα, είτε δεν πήγα λόγω χρόνου, είτε παίζαν τα δικά τους και αυτό που άκουσα δεν με βοήθησε να βγάλω αξιόπιστα συμπεράσματα. Συμπαθητικό και πολύ τίμιο για τα λεφτά του μου φάνηκε το σύνολο creek - epos. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Δικάναλος Ήχος
Γενικά περί Δικάναλου Ήχου
Sounds at an exhibition..
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…