Το να προτείνει αυτός ο κύριος εγκατάσταση κοντά σε τοίχους είναι αν μη τι άλλο λάθος...
Είναι σαν να προτείνει το ηχείο να παίζει σε σημείο που ενεργοποιεί όσο το δυνατόν περισσότερο τους ιδιοσυντονισμούς του δωματίου με ότι αυτό συνεπάγεται...
Αυτό που παρατήρησες (μπουμάρισμα) είναι απόλυτα λογικό και έχει να κάνει (εκτός από την μεγαλύτερη ενεργοποίηση των συντονισμών του δωματίου κοντά στα όριά του), και με το φαινόμενο SBIR (Speaker Boundary Interference Response).
Με λίγα λόγια, ο άμεσος ήχος από τα ηχεία, σε συνδυασμό με τις ανακλάσεις από τους γειτονικούς τοίχους συντελεί στην ενίσχυση ή αποδυνάμωση συγκεκριμένων συχνοτήτων και αυτό γίνεται πιο αισθητό στις χαμηλές συχνότητες.
Συγκεκριμένα ακούμε μπουμάρισμα ακολοθούμενο συχνοτικά από μια απότομη πτώση, όταν τα ηχεία είναι κοντά σε γωνία για τον εξής λόγο:
Ας πούμε πως έχεις ένα ηχείο σε πλήρως ελεύθερο χώρο με συγκεκριμένη απόκριση στις χαμηλές.
Αν τώρα προσθέσεις έναν τοίχο 1,20μ. πίσω του, η συνδυασμένη απόκριση του συστήματος ηχείου-τοίχου, θα είναι 6db μεγαλύτερη στις χαμηλές συχνότητες, καθώς επίσης θα δημιουργηθεί και μια απότομη πτώση αμέσως μετά.
Αν μετά προσθέσεις κι άλλον τοίχο (και γίνει γωνία), θα ενισχυθούν οι χαμηλές κι άλλα 6db και θα βαθύνει κι άλλο η πτώση αμέσως μετά.
Κι αν όλο αυτό το σύστημα το έχεις προφανώς και σε πάτωμα (3η επιφάνεια), άλλα 6db και ακόμα πιο βαθιά πτώση μετά.
Αυτό συμβαίνει, γιατί όταν η γωνία που μπορεί να εκπέμπψει ένα ηχείο μειώνεται με ένα συντελεστή 2 (λόγο της τοποθέτησης τοίχου σε μια πλευρά στο παράδειγμά μας), τότε η ηχητική πίεση στις χαμηλές συχνότητες αυξάνεται με συντελεστή 2 (6db).
Έτσι, τοποθετώντας ένα ηχείο σε πάτωμα και σε γωνία (3 επιφάνειες) , η γωνία που εκπέμπει το ηχείο (4π) μειώνεται στα π/2 και το συνολικό κέρδος στις χαμηλές προσεγγίζει τα 18db.
Όσο πλησιάζεις δε το ηχείο προς τους τοίχους, τόσο η απότομη πτώση μετά, μεταφέρεται σε μεγαλύτερη συχνότητα, καλύπτει μεγαλύτερο εύρος καθώς επίσης ενισχύεται και μεγαλύτερο εύρος χαμηλών συχνοτήτων.