Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λιστας !!)

[Cicadelic Ranger]

Re: Απάντηση: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λιστας !!)

Έλα, πολύ γνωστή ...φυσιογνωμία απ αυτές τις πολυφορεμενες στο Γιουτουμπι για όποιον ασχολείται με τα ...καλλιτεχνικά !!

Ο πιο απολαυστικός για μένα μαστροΚωστας είναι όταν κοντράρεται αλλα καταφέρνει να συγκρατηθεί έστω και δεμένος στο κατάρτι (γι αυτό πασχίζω να τον διατηρώ σε μια τέτοια κατάσταση !!), τότε του βγαίνουν οι πιο απίθανες ατάκες που παραδόξως σχεδόν περνούν απαρατήρητες ή τουλάχιστον ασχολίαστες.

Θα χρησιμοποιήσω μια πολύ φρέσκια του για το παραπάνω που ταιριάζει γάντι.
Αρχοντομουνα !!!

Πάντως ότι θα μεταλλασσοταν τοσο φευγάτα αυτό το ερμο thread , ούτε για το H2N2 να ταν !!!
Και στην αρχή το πρόσεχα σαν παιδί μου !!!

Ειναι μεγαλος γνωστης της τεχνης της γλωσσας και των τερτιπιων της. Το εχω καταλαβει. Και οχι μονο στα Ελληνικα.
Μιλαω για τεχνη οχι για φιλολογια μονο (αλλα και σε αυτην σκιζει). Αυτο ειναι feeling και ταλεντο.
Το θεμα ειναι οταν βλεπεις την τεχνη του λογου να υπερβαινει τις μουσικες που περιγραφει.
Ειναι κατηγορια απο μονος του και δεν το κανει και επιτηδες.

 

[Panoramix]

Re: Απάντηση: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λιστας !!)

Πάντως ότι θα μεταλλασσοταν τοσο φευγάτα αυτό το ερμο thread , ούτε για το H2N2 να ταν !!!
Και στην αρχή το πρόσεχα σαν παιδί μου !!!

Ε να το σοβαρεψω λιγο με ενα απαιχτο

Και το clip φανταστικο και το τραγουδι φυσικα.

 

[johnnyguitar]

Επιτέλους και ένας αληθινά σοβαρός κύριος ! Ειχα αρχίσει να απελπίζομαι.

Panoramix όνομα και πραμα ! Μη σου πω πιο βάρδος και απ τον Κακοφωνιξ !

Και ποια κατηγορία που συντονιζετε σας στερείται αυτή τη στιγμή ? Τα LEGO ???

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λιστας !!)

https://www.youtube.com/watch?v=JUII7DTACf4

David Fincher ε?:worshippy:

Mια και μιλαμε για σκηνοθετες

https://www.youtube.com/watch?v=pllRW9wETzw

Terry Gilliam

https://www.youtube.com/watch?v=o82U6tqExF4

Spike Jonze

https://www.youtube.com/watch?v=TYApdmp6je8

https://www.youtube.com/watch?v=aKj5cJ9_KSg

Gore Verbinski


https://www.youtube.com/watch?v=Epgo8ixX6Wo

Michel Gondry

https://www.youtube.com/watch?v=qvVvN0QvzTk

David Fincher

https://www.youtube.com/watch?v=RaNr43IjFqU

Mark Romanek

 

[superfly]

Kαι μερικα ακομα αγαπημενα


https://www.youtube.com/watch?v=7vhhTvcLoRw


https://www.youtube.com/watch?v=8EdxM72EZ94


https://www.youtube.com/watch?v=ASwge9wc-eI


https://www.youtube.com/watch?v=_VU9DjQpvMQ

https://www.youtube.com/watch?v=UIklk1gHbuQ

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λισ

...
Ας οψεται το καταπληκτικο Clear Spot που ηταν η πραγματικη μεγαλη ανατροπη)

....

Το Stictly Personal και το Mirror Man ήταν τέτοιες.
Το Clear Spot είναι το πιο listener friendly. Και η πιο εμπορική επιτυχία του.

 

[superfly]

https://www.youtube.com/watch?v=rXuvdeEC5y8


https://www.youtube.com/watch?v=eW2cNGs5wnk

https://www.youtube.com/watch?v=3Gwahh04Y1Y

 

[superfly]

https://www.youtube.com/watch?v=C8oyxrrEk58

Tουτο δω μπαινει οχι γιατι ειναι τιποτα το σπουδαιο ως κλιπ,αλλα ειναι τραγουδαρα και ετσι κι αλλιως καθε εμφανιση του Shane MacGowan ειναι de facto....visual art.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λισ

...

(Σε αντιπαραθεση με το παραπανω διαπυρο σχολιο του Lybe για τους διαστημικους Crimson .
Eνω το Trout Μask ηταν τοσο κοντρολαρισμενο ..

Δεν με λές...τον Πικάσσο, τι είδους καλλιτέχνη τον θεωρείς; Τον Gaudi; Τον Joyce; Τον Terry Gilliam; Για να καταλάβω τι ακριβώς εννοείς μ αυτό το ...κοντρολαρισμένο.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Να προσθέσω επίσης ότι ενώ κατανοώ απόλυτα πόσο πρωτοποριακό είναι το Trout Mask Replica, δεν ανήκει στα αγαπημένα μου άλμπουμ του Beefheart. Αλλη η αξία των σημαντικών και άλλη εκείνα που έχεις μέσα στην καρδιά σου.

 

[johnnyguitar]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδ

Δεν με λές...τον Πικάσσο, τι είδους καλλιτέχνη τον θεωρείς; Τον Gaudi; Τον Joyce; Τον Terry Gilliam; Για να καταλάβω τι ακριβώς εννοείς μ αυτό το ...κοντρολαρισμένο.

Ο συγκεκριμενος χαρακτηρισμος "κοντρολαρισμενο" ειχε να κανει με το αναπαντεχο σχολιο "...Music very difficult to play and very easy to forget. Lots of stylistic barbarities too..." που εκανες για το Larks tongues in aspic .

Πολυ απλα παραλληλισα το συγκεκριμενο απολυτως "ελεγχομενο" avant metal (που δυστυχως για τα γουστα μου, απετελεσε σχεδον την αποκλειστικη συνεχεια του συγκροτηματος στις επομενες δεκαετιες στεροντας ολες τις καταπληκτικες κλασσικοτροπες και jazz επιρροες του πρωτερου ηχου τους) με τον τελειως χαωτικο ηχο του Trout Masc Replica (για το οποιο θα ταιριαζε γαντι το σχολιο που ειχες κανει για τους Crimson και ξερω οτι σεβεσαι και υπερεκτιμας)

Και το αναπαντεχο σχολιο σου πηγαινε για ενα συγκροτημα που διατηρουσε ακομα ενα τοσο ξεχωριστο ,πολυσυνθετο ηχο πριν ακομα βγαλουν το Red με το αριστουργηματικο Starless που μονο στυλιστικους βαρβαρισμους δεν περιειχε !

Ανεφερα επισης το Clear Spot ως πρωτοπορο γιατι με αυτο απεδειξε οτι μπορουσε να φτιαξει και εκπληκτικα πραγματα (που μονο εμπορικα δεν ηταν !) με ηχο απολυτως αποδεκτο και απο το mainstream.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Η Replica είναι μιά βέβηλη παράβαση του κανόνα σαν αυτές που παρέθεσα παραπάνω. Ανεξάρτητα από το πόσο δύστροπη δείχνει έχει concept, θα φανερώσει τα μυστικά της μόνο μετά από επανειλημμένα ακούσματα: το δίσκο τον προσεγγίζεις με ανοιχτό μυαλό, κάτι ανάλογο με τους κυβιστές ζωγράφους που βλέπουν το αντικείμενό τους από πολλές οπτικές γωνίες ταυτόχρονα. Προσωπικά, κυριολεκτικά "τον έσκαψα", πράγμα που, μέσα στο μπάχαλο της υπερ-πληροφόρησης και του αιώνιου Τώρα που ζούμε, εξακολουθεί πεισματικά να παραμένει ο μόνος τρόπος για να εκτιμήσεις πραγματικά ένα δίσκο. Εμένα "μου μίλησε" - με ξεκούφανε για την ακρίβεια. Δεν τονίζω το "Εμένα", δε θέλω να πώ κάτι μ αυτό, εδώ άλλοι κι άλλοι, πολλοί μάλιστα, δεν μου μίλησαν καθόλου ή άκουσα τι μου έλεγαν πολύ καθυστερημένα. Η μουσική είναι κυρίως θέμα διάθεσης, της στιγμής, έχω κατά καιρούς απαξιώσει αριστουργήματα που τα ξανα άκουσα μετά από χρόνια και μουτζωνόμουνα.
Δε θέλω να μπώ σε αντιπαράθεση για τους Crimson: απλά δεν μου πάνε. Ελάχιστα απ αυτά που έβγαλαν με έκαναν να τείνω το ους. Πάντα είχα την αίσθηση λίγο ως πολύ αχταρμά και look mama! no hands! Αυτό μου συμβαίνει με τη συντριπτική πλειοψηφία των μπουρζουάδων του prog, "υπερμουσικάρες" αλλό κο-κο-κο κι από αβγό τίποτα. Και no staying power: απαξίωση πολύ σύντομα. Τύπου ΟΚ! Ξέρουν να παίζουν. Και μετά;
Κακές παρέες ορθά διάβλεψες παραπάνω. Ας όψονται οι Stooges, οι Modern Lovers, η Patti, οι Dolls, οι Ramones, παλιότερα οι Troggs, όλο αυτό το σινάφι που με βοήθησε να βρώ το δρόμο μου μετά το 1973-5. Μετά, ανέλαβαν οι Fall, οι Dead Kennedys, οι Birthday Party.

 

[johnnyguitar]

Mα και το metal machine music (για το οποιο συνεχιζω να επιμενω) σαν μια αντιστοιχη βεβηλη παραβαση του κανονα εσκασε , μονο που δεν ειχε την ελαχιστη καλλιτεχνικη αξια , ενα παραφωνο "βαρβαρο" αντιμουσικο ανεκδοτο ηταν που στεκεται πλεον μονο σαν τυφλη αντιδραση παρα σαν ενα συμβολο της οποιας κακοποιημενης "αντιστασης" !

Ειπες την τελεια εκφραση παντως "απλα δεν μου πανε" , οπως αντιστοιχα δεν σου πανε και οι Genesis με εναν εκπληκτικο ηχο που αντιστοιχης ποιοτητας λυρισμο δεν μπορεσε να αναπαραγει αλλη Αγγλικη μπαντα και μαλιστα απο τα 2 σημαντικοτερα και πιο παραγνωρισμενα μελη του (Banks & Hackett) , μεχρι το Wind and Wuthering (την επιτομη του αερινου ηχου!) δεν ειχαν ομοιο τους και ξαφνικα ηρθαν και εσκασαν και αυτοι με παταγο στο χωμα μολις εφυγε ο Hackett !!

Το να συγκρινεις παντως την διαρκως εναλλασσομενη κολεκτιβα σχεδον περιθωριακων μουσικων του Fripp με τους επιδειξιες , υπερφιαλους "μπουρζουαδες" του πλαδαρου prog , αν δεν ηξερα ποσο βαθυς γνωστης εισαι θα νομιζα οτι το γραφει ενας χθεσινος ... punkακος ιδεολογηματος '76 ! :blush:
Μισω κυριολεκτικα το αντιαισθητικο ELP αρχετυπο , δεν μπορω να ακουσω Gentle Giant , η μεγαλομανια των Yes κατεστρεψε ενα υπερφυσικο group σχεδον σε καθε album τους , αλλα ο Fripp παρεμενε παντα ενας συνειδητος αναχωρητης (απ οποιοδηποτε προσκηνιο), ψυχαναγκαστικος τελειομανης μεχρι τη στιγμη που κατεστρεψε αυτοκαταστροφικα το group (1974) , και το συνεχισε σχεδον μονοδιαστατα πλεον στην avant metal νεκρανασταση του.

Παντως χρειαζεται να σε ζοριζει κανεις για να αναδεικνυεις συχνοτερα το ... de profundis σου που ολοι περιμενουν εναγωνιως !!

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λιστας !!)

...ο Fripp παρεμενε παντα ενας συνειδητος αναχωρητης (απ οποιοδηποτε προσκηνιο), ...

Aναχωρητής και pussy addict είναι δυό έννοιες που δεν συμβιβάζονται. Ευτυχώς γι αυτόν τον παντρεύτηκε η Toya και -μάλλον- τον συμμάζεψε.
Ητανε τόσο τελειομανής που δεν άκουσε ποτέ του το "Dandy" των Kinks:

...And when you 're old and grey you will remember what they said
that two girls are too many, three's a crowd and four you 're dead

 

[johnnyguitar]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Τα πιο αγαπημενα μας Μουσικα videoclips (εν ειδει ....λιστας

Ρε μπαγασα , πού πας και ξετρυπωνεις τοσες πληροφοριες για τον καθενα τους ?
Τωρα θυμηθηκα οτι σε καποια απιθανη Τoya αναφερεσαι αλλα θεωρεις οτι τον μειωνει σε κατι αυτο ??
Το αντιθετο !!

Ακομα θυμαμαι καποιες επικες κριτικες που εκανες και πεταγες κατι ατακες για τα ...μπουτια της ... (δεν θυμαμαι ονομα) !!

Και απο κατω ολοι μας
:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043:grinning-smiley-043

 

[Cicadelic Ranger]

Οταν η συζητηση παει στους Κριμσον, αργα η γρηγορα γυρναει γυρω απο τον Φριππ.
Δεν ξερω γιατι, η μαλλον ρητορικο σχημα, ξερω γιατι, γιατι ο Φριπ ειναι αυτος ο μονος μονιμο μελος του γκρουπ, αυτοκαθιερωθηκε σαν ηγετης αρχηγος και αποφασιστης (με αυτους με φατσα διανοουμενου με γυαλακια στα νιατα τους παντα ημουν επιφυλακτικος) αλλα δεν ειμαι στην ιδια γραμμη αυτων που βλεπουν ετσι. Και φυσικα ουτε παιρνω γραμμη απο τον Φριππ.
Πρωτα απο ολα εχω ολα τα εργα του γκρουπ μεχρι το Discipline (χωρις αυτο το τελευταιο). Παιρνω καθε δισκο στα χερια μου και βλεπω τα κομματια που με συγκινουν ακομα. Ολα ειναι γραμμενα απο πολλα μελη του γκρουπ. Οχι μονο απο τον Φριππ. Εξ αλλου στο πιο σημαντικο για μενα λαμβανεις το μουσικο σημα το αποτυπωμα των διαφορων μουσικων. Αρα κατα καποιον τροπο ειναι ενας σφεταιρισμος.

Οτι ειναι καθαρα Φριππ δηλαδη απο Discipline και μετα, μου ειναι καθαρα αδιαφορο και για μενα φερνει το ψυχικο αποτυπωμα του κιθαριστα... "ειδες ποσο καλα παιζω" "με τι εμμονη κανω μια εναλαγη σε δυο ακκορντα" και ολο αυτο το διανοουμενιστικο ψυχρο και μεταλικο που δε μου κανει.

Ετσι κανω και κυκλο για να επανελθω στο παραπανω βιντεο. Αρχιζει η εποχη της ποστουρας Φριππ, και δεν ειναι αυτο που αγαπαω στο γκρουπ. Αγαπη που παει φθινουσα απο το πρωτο αλμπουμ (αλλα χωρις ελευθερη πτωση) αλλα κρατιεται μεχρι ενα ορισμενο σημειο. Μεχρι το Red που περιεχει το Starless και που γιαυτο και μονο αξιζει. Μετα γιοκ.

 

[Panoramix]

You aint no punk you punk...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]