Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 3ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058105966" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Κοίταξέ με, είμαι εσύ</h3><p><strong>Blossom Toes - We Are Ever So Clean</strong> (Οκτώβριος/Νοέμβριος 1967, Marmalade)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]151210[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Look At Me I'm You, A2 I'll Be Late For Tea, A3 The Remarkable Saga Of The Frozen Dog, A4 Telegram Tuesday, A5 Love Is, A6 What's It For, A7 People Of The Royal Parks, B1 What On Earth, B2 Mrs. Murphy's Budgerigar, B3 I Will Bring You This And That, B4 Mister Watchmaker, B5 When The Alarm Clock Rings, B6 The Intrepid Balloonist's Handbook, Volume One, B7 You, B8 Track For Speedy Freaks (Or Instant LP Digest)</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Brian Belshaw (μπάσο, φωνητικά), Jim Cregan (κιθάρα, φωνητικά), Brian Godding (κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά), Kevin Westlake (τύμπανα), David Whittaker (ενορχήστρωση)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή</span>: Giorgio Gomelsky</p><hr /><p>Περιγράφηκε με διαφορετικούς τρόπους ως «<em><span style="color: Darkorange">το καλύτερο ποπ-σάικ άλμπουμ που ηχογραφήθηκε ποτέ</span></em>», «<em><span style="color: Darkorange">μια ιδιαίτερη ματιά στη βρετανική ζωή στα τέλη της δεκαετίας του '60 με τσάι και κέικ στο γρασίδι, παπαγαλάκια και μπαλόνια να πλανώνται στο αεράκι</span></em>» και «<em><span style="color: Darkorange">το Lonely Hearts Club Band του Georgio Gomelsky</span></em>» και θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αυτή η οριστική παιχνιδιάρικη ψυχεδελική δημιουργία ήταν μια προμελετημένη προσπάθεια να επισκιάσει τους Μπητλς και τους Κινκς στο δικό τους παιχνίδι, από ένα παρόμοιο σχήμα.</p><p></p><p>Στην πραγματικότητα ήταν λίγο-πολύ, το τυχαίο αποτέλεσμα μιας άσωτης μπάντας, ρυθμ εντ μπλουζ διασκευών, που είχε προσλάβει πολλά "φάρμακα", γράφοντας διστακτικά το δικό της υλικό, παρακινούμενη από τον πειστικό παραγωγό της να τα καταφέρει με έμφαση στα χιτ σινγκλ και που έγινε μάρτυρας στις διακοσμημένες ορχηστικές επενδύσεις της δισκογραφικής εταιρείας, των ιδιόρρυθμων στιχουργικά αλλά μουσικά απλών άσιντ-ποπ τραγουδιών της.</p><p></p><p>Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται σαν συνταγή για μια σπασμωδική, στυλιστική καταστροφή ενός άλμπουμ με τίτλους κομματιών όπως "<em>The Remarkable Saga of the Frozen Dog</em>", "<em>I Will Bring You This And That</em>" και "<em>The Intrepid Balloonist’s Handbook, Volume 1</em>", που δεν βοηθούσαν να διαλυθεί αυτή η αρχική εντύπωση. Κυκλοφόρησε πολύ αργά για το καλοκαίρι της αγάπης και λαμβάνοντας μια εντελώς πολωμένη κριτική υποδοχή, κατέρρευσε εμπορικά. Ωστόσο, σταδιακά καθιέρωσε μια φήμη ως ένα από τα μεγάλα "χαμένα" ψυχεδελικά τεχνουργήματα και συνέχισε να προσελκύει ενθουσιασμό και αντιπαράθεση, στον ίδιο βαθμό, μέχρι σήμερα.</p><p></p><p>Οι <strong>Brian Godding</strong>, <strong>Jim Cregan</strong>, <strong>Brian Belshaw</strong> και <strong>Kevin Westlake</strong> υπήρξαν αρχικά οι <em>Ingoes</em>, διαβαίνοντας το πολυπερπατημένο μονοπάτι, από μπητ μπάντα του Αμβούργου μέσω του φρικμπήτ στις διασκευές ρυθμ εντ μπλουζ και σόουλ. Υιοθετήθηκαν από τον <em>Gomelsky</em>, πρώην μάνατζερ των <em>Stones/Yardbirds</em> και επαναβαπτιζόμενοι <strong>Blossom Toes</strong>, υπέγραψαν στην <em>Polydor</em> ετοιμάζοντας μια αγκαλιά από κομμάτια που έγραψαν οι ίδιοι με λυσεργικούς στίχους, λιτή, εύθραυστη υποστήριξη και πυκνά αρμονικά φωνητικά στο ύφος των <em>Ivy League</em>. Αυτά στη συνέχεια υποβλήθηκαν, ενάντια στις επιθυμίες της μπάντας, σε διάφορους βαθμούς ενορχήστρωσης, με μερικά κομμάτια να παραμένουν περισσότερο ή λιγότερο αστόλιστα, ενώ άλλα ήταν εντελώς τυλιγμένα από μπάντες με χάλκινα, κουαρτέτα εγχόρδων, παραπονιάρικα ξύλινα πνευστά και όλα τα σχετικά...</p><p></p><p>Οι πυκνές αρμονίες και οι ανάποδες κιθάρες του "<strong>Look At Me I'm You</strong>", το απόλυτα εξαίρετο, σχεδόν καρικατούρα, "<strong>I’ll Be Late For Tea</strong>", το ρυθμικό τρελό "<strong>Frozen Dog</strong>", το ποπ "<strong>Telegram Tuesday</strong>" με τις πλούσιες αρμονίες, ο χαρούμενος ρυθμός παρέλασης και το υστερικό ειρωνικό γέλιο του "<strong>People Of The Royal Parks</strong>", το κλασσικό ανάλαφρο και διακοσμημένο από αρπίχορδο, έγχορδα και πίκολο τρομπέτα, "<strong>Mrs Murphy’s Budgerigar</strong>", η παλαβή ρούμπα "<strong>Balloonist’s Handbook</strong>" με συνοδεία οργάνου, ακορντεόν και θεατρικά φωνητικά που παραπέμπουν λίγο στους <em>Bonzo</em> και το κολλάζ με αποσπάσματα, από όλα τα προηγούμενα κομμάτια, στο καταληκτικό "<strong>Track For Speedy Freaks</strong>", διαμορφώνουν ένα άλμπουμ με διασκεδαστική γοητεία, εύθραυστη ομορφιά και ξεχωριστή βρετανική ιδιοσυγκρασία.</p><p></p><p>Σίγουρα, θα προσυπογράψουμε, το <strong><span style="color: Dodgerblue">We Are Ever So Clean</span></strong> είναι «<em><span style="color: Darkorange">ένα από τα πιο χαρούμενα και υποτιμημένα κειμήλια της βρετανικής ψυχεδέλειας</span></em>».</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, therisingstorm.net)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]151211[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058105966, member: 30418"] [HEADING=2]Κοίταξέ με, είμαι εσύ[/HEADING] [B]Blossom Toes - We Are Ever So Clean[/B] (Οκτώβριος/Νοέμβριος 1967, Marmalade) [CENTER][ATTACH=CONFIG]151210._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Look At Me I'm You, A2 I'll Be Late For Tea, A3 The Remarkable Saga Of The Frozen Dog, A4 Telegram Tuesday, A5 Love Is, A6 What's It For, A7 People Of The Royal Parks, B1 What On Earth, B2 Mrs. Murphy's Budgerigar, B3 I Will Bring You This And That, B4 Mister Watchmaker, B5 When The Alarm Clock Rings, B6 The Intrepid Balloonist's Handbook, Volume One, B7 You, B8 Track For Speedy Freaks (Or Instant LP Digest) [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Brian Belshaw (μπάσο, φωνητικά), Jim Cregan (κιθάρα, φωνητικά), Brian Godding (κιθάρα, πλήκτρα, φωνητικά), Kevin Westlake (τύμπανα), David Whittaker (ενορχήστρωση) [COLOR=Indianred]Παραγωγή[/COLOR]: Giorgio Gomelsky [HR][/HR]Περιγράφηκε με διαφορετικούς τρόπους ως «[I][COLOR=Darkorange]το καλύτερο ποπ-σάικ άλμπουμ που ηχογραφήθηκε ποτέ[/COLOR][/I]», «[I][COLOR=Darkorange]μια ιδιαίτερη ματιά στη βρετανική ζωή στα τέλη της δεκαετίας του '60 με τσάι και κέικ στο γρασίδι, παπαγαλάκια και μπαλόνια να πλανώνται στο αεράκι[/COLOR][/I]» και «[I][COLOR=Darkorange]το Lonely Hearts Club Band του Georgio Gomelsky[/COLOR][/I]» και θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αυτή η οριστική παιχνιδιάρικη ψυχεδελική δημιουργία ήταν μια προμελετημένη προσπάθεια να επισκιάσει τους Μπητλς και τους Κινκς στο δικό τους παιχνίδι, από ένα παρόμοιο σχήμα. Στην πραγματικότητα ήταν λίγο-πολύ, το τυχαίο αποτέλεσμα μιας άσωτης μπάντας, ρυθμ εντ μπλουζ διασκευών, που είχε προσλάβει πολλά "φάρμακα", γράφοντας διστακτικά το δικό της υλικό, παρακινούμενη από τον πειστικό παραγωγό της να τα καταφέρει με έμφαση στα χιτ σινγκλ και που έγινε μάρτυρας στις διακοσμημένες ορχηστικές επενδύσεις της δισκογραφικής εταιρείας, των ιδιόρρυθμων στιχουργικά αλλά μουσικά απλών άσιντ-ποπ τραγουδιών της. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται σαν συνταγή για μια σπασμωδική, στυλιστική καταστροφή ενός άλμπουμ με τίτλους κομματιών όπως "[I]The Remarkable Saga of the Frozen Dog[/I]", "[I]I Will Bring You This And That[/I]" και "[I]The Intrepid Balloonist’s Handbook, Volume 1[/I]", που δεν βοηθούσαν να διαλυθεί αυτή η αρχική εντύπωση. Κυκλοφόρησε πολύ αργά για το καλοκαίρι της αγάπης και λαμβάνοντας μια εντελώς πολωμένη κριτική υποδοχή, κατέρρευσε εμπορικά. Ωστόσο, σταδιακά καθιέρωσε μια φήμη ως ένα από τα μεγάλα "χαμένα" ψυχεδελικά τεχνουργήματα και συνέχισε να προσελκύει ενθουσιασμό και αντιπαράθεση, στον ίδιο βαθμό, μέχρι σήμερα. Οι [B]Brian Godding[/B], [B]Jim Cregan[/B], [B]Brian Belshaw[/B] και [B]Kevin Westlake[/B] υπήρξαν αρχικά οι [I]Ingoes[/I], διαβαίνοντας το πολυπερπατημένο μονοπάτι, από μπητ μπάντα του Αμβούργου μέσω του φρικμπήτ στις διασκευές ρυθμ εντ μπλουζ και σόουλ. Υιοθετήθηκαν από τον [I]Gomelsky[/I], πρώην μάνατζερ των [I]Stones/Yardbirds[/I] και επαναβαπτιζόμενοι [B]Blossom Toes[/B], υπέγραψαν στην [I]Polydor[/I] ετοιμάζοντας μια αγκαλιά από κομμάτια που έγραψαν οι ίδιοι με λυσεργικούς στίχους, λιτή, εύθραυστη υποστήριξη και πυκνά αρμονικά φωνητικά στο ύφος των [I]Ivy League[/I]. Αυτά στη συνέχεια υποβλήθηκαν, ενάντια στις επιθυμίες της μπάντας, σε διάφορους βαθμούς ενορχήστρωσης, με μερικά κομμάτια να παραμένουν περισσότερο ή λιγότερο αστόλιστα, ενώ άλλα ήταν εντελώς τυλιγμένα από μπάντες με χάλκινα, κουαρτέτα εγχόρδων, παραπονιάρικα ξύλινα πνευστά και όλα τα σχετικά... Οι πυκνές αρμονίες και οι ανάποδες κιθάρες του "[B]Look At Me I'm You[/B]", το απόλυτα εξαίρετο, σχεδόν καρικατούρα, "[B]I’ll Be Late For Tea[/B]", το ρυθμικό τρελό "[B]Frozen Dog[/B]", το ποπ "[B]Telegram Tuesday[/B]" με τις πλούσιες αρμονίες, ο χαρούμενος ρυθμός παρέλασης και το υστερικό ειρωνικό γέλιο του "[B]People Of The Royal Parks[/B]", το κλασσικό ανάλαφρο και διακοσμημένο από αρπίχορδο, έγχορδα και πίκολο τρομπέτα, "[B]Mrs Murphy’s Budgerigar[/B]", η παλαβή ρούμπα "[B]Balloonist’s Handbook[/B]" με συνοδεία οργάνου, ακορντεόν και θεατρικά φωνητικά που παραπέμπουν λίγο στους [I]Bonzo[/I] και το κολλάζ με αποσπάσματα, από όλα τα προηγούμενα κομμάτια, στο καταληκτικό "[B]Track For Speedy Freaks[/B]", διαμορφώνουν ένα άλμπουμ με διασκεδαστική γοητεία, εύθραυστη ομορφιά και ξεχωριστή βρετανική ιδιοσυγκρασία. Σίγουρα, θα προσυπογράψουμε, το [B][COLOR=Dodgerblue]We Are Ever So Clean[/COLOR][/B] είναι «[I][COLOR=Darkorange]ένα από τα πιο χαρούμενα και υποτιμημένα κειμήλια της βρετανικής ψυχεδέλειας[/COLOR][/I]». (*****, πηγές: εξώφυλλο, wikipedia.org, therisingstorm.net) [CENTER][ATTACH=CONFIG]151211._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 3ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…