Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 8ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058458747" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Άρπαξε τα όνειρά σου προτού γλιστρήσουν!</h3><p><strong>The Rolling Stones</strong> - <strong>Between The Buttons</strong> (Ιανουάριος 1967, Decca)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]169138[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Yesterday's Papers, A2 My Obsession, A3 Back Street Girl, A4 Connection, A5 She Smiled Sweetly, A6 Cool Calm And Collected, B1 All Sold Out, B2 Please Go Home, B3 Who's Been Sleeping Here, B4 Complicated, B5 Miss Amanda Jones, B6 Something Happened To Me Yesterday</p><p><span style="color: Indianred">***</span> H αμερικάνικη έκδοση παραλείπει το A3 και B2, προσθέτοντας τα σινγκλ "Let's Spend the Night Together" και "Ruby Tuesday"</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Mick Jagger (κύρια φωνητικά, υποστηρικτικά φωνητικά: A1-A2, B1, B2, B4-B6, ντέφι: A2-A5, B3, B4, γκρανκάσα: A4, φυσαρμόνικα: A6), Keith Richards (ηλεκτρική κιθάρα: A1, A2, A4, A6-B6, υποστηρικτικά φωνητικά: A1-A5, B1, B2, B4-B6, ακουστική κιθάρα: A3, B3, B6, πιάνο: A1, A4, A5, μπάσο: A1, A4, A5, διπλό μπάσο: A3), Brian Jones (όργανο: A1, A5, B4, πιάνο: A3, φλογέρα: A3, B1, ηλεκτρική κιθάρα: A1, βιμπράφωνο: A2, μαρίμπα: A2, καζού: A6, φυσαρμόνικα: B3, τρομπέτα: B6, τρομπόνι: B6, υποστηρικτικά φωνητικά: A2, φωνητικές αρμονίες: A3), Bill Wyman (μπάσο: A2, A3, A6-B6, διπλό μπάσο: A3, υποστηρικτικά φωνητικά: A2), Charlie Watts (τύμπανα, μαράκα: B4), Jack Nitzsche (πιάνο: A1, A3, A5, A6, B3, B6, αρπίχορδο: A2), Ian Stewart (πιάνο: B1, B2, B4, B5, όργανο: B5)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Andrew Loog Oldham / David Hassinger (στούντιο RCA)</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε στις 3-11 Αυγούστου, στις 8-26 Νοεμβρίου και στις 13 Δεκεμβρίου του 1966 στα <em>RCA Studios</em> του Λος Άντζελες, στα <em>IBC Studios, Olympic Sound Studios</em> και <em>Pye Studios</em> του Λονδίνου</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]169139[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Προωθητική διαφήμιση / 11 Ιανουαρίου 1967: Οι <em>Rolling Stones</em> στο Γκριν Παρκ του Λονδίνου</p><p></p><p>Μέσα στο 1967, τη χρονιά των αριστουργημάτων της ψυχεδέλειας και του Καλοκαιριού της Αγάπης, οι <strong>Rolling Stones</strong> παρουσίασαν τρία άλμπουμ, το <em>Between The Buttons</em>, τη συλλογή <strong><span style="color: Dodgerblue">Flowers</span></strong> και το <strong><span style="color: Dodgerblue">Their Satanic Majesties Request</span></strong>, προκαλώντας από συζητήσεις μέχρι αντιπαραθέσεις. Πολλοί κριτικοί θεώρησαν ότι «<em><span style="color: Darkorange">διακυβεύουν την ακατέργαστη, βασισμένη στις ρίζες δύναμή τους με τρέντυ μιμήσεις άλλων γκρουπ και ψυχεδελική μουσική</span></em>». Και τα τρία έχουν τους φίλους και τους ενάντιούς τους, αλλά εγώ θα σταθώ στο πρώτο, για τους λόγους που θα διαβάσετε παρακάτω.</p><p></p><p>Το <strong>Between The Buttons</strong> κυκλοφόρησε στις 20 Ιανουαρίου του 1967 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις 11 Φεβρουαρίου στην Αμερική και υπήρξε η αρχή της σύντομης "ενασχόλησης" των <em>Stones</em> με την ψυχεδέλεια. Ακολουθώντας το φιλόδοξο <a href="https://avclub.gr/forum/showthread.php/160435" target="_blank"><strong>Aftermath</strong></a> του 1966, απομάκρυνε περαιτέρω την μπάντα από τις ρυθμ εντ μπλουζ ρίζες τους. Το άλμπουμ είναι επίσης το τελευταίο στο οποίο το ιδρυτικό μέλος <strong>Brian Jones</strong> διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις εκτελέσεις των τραγουδιών, αν και θα παραμείνει επίσημο μέλος της μπάντας για άλλα δυόμισι χρόνια, πριν "απομακρυνθεί" και χαθεί άδικα, αμέσως μετά. Ο εντυπωσιακά ταλαντούχος <em>Jones</em>, έπαιξε ένα τεράστιο φάσμα οργάνων πάνω από τους σταθερούς ροκ και μπλουζ ρυθμούς, δίνοντας στο άλμπουμ ένα καθοριστικό μουσικό πλεονέκτημα. Ο δίσκος κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το διπλό-A σινγκλ "<em>Let's Spend the Night Together</em>"/"<em>Ruby Tuesday</em>", τα οποία όμως περιελήφθησαν στην Αμερικάνικη έκδοσή του. Το <em>Between The Buttons</em> ήταν το τελευταίο άλμπουμ των <em>Stones</em> που είχε διαφορετικές εκδόσεις (στις δυο πλευρές του Ατλαντικού), καθώς η πρακτική της εταιρίας σχεδόν καταργήθηκε μετά το 1967.</p><p></p><p>Το λάγνο "<strong>Let's Spend the Night Together</strong>" είναι ένα καθαρό ρόκερ με τον <strong>Keith Richards</strong> να αναλαμβάνει πολλές από τις μουσικές λεπτομέρειες, παίζοντας κιθάρα, μπάσο και πιάνο. Το τραγούδι έφτασε το νούμερο 3 στα τσαρτ του Ηνωμένου Βασιλείου. Αν και ήταν αυτό η προγραμματισμένη "A πλευρά" του σινγκλ, το 45άρι αναποδογύριζε συχνά από τους ντιτζέι για να παίξουν το όμορφο, μελαγχολικό "<strong>Ruby Tuesday</strong>", αλλά και οι περισσότεροι ραδιοφωνικοί σταθμοί, λόγω της τότε επίμαχης φύσης των στίχων του με την πρόταση για ευκαιριακό σεξ, προτιμούσαν την πίσω του πλευρά με το "<em>Ruby Tuesday</em>", που τελικά έγινε νούμερο 1 χιτ στην Αμερική. Ενδεχομένως το καλύτερο ψυχεδελικό τραγούδι από τους Stones, ηχογραφήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το "<em>Strawberry Fields Forever</em>" των <em>Beatles</em> και διερευνά παρόμοια μουσική κατεύθυνση. Ο πολυοργανίστας <em>Jones</em> άνοιξε τον δρόμο σε αυτό το κομμάτι, παίζοντας πιάνο και φλογέρα, ενώ διπλό μπάσο έπαιξαν από κοινού ο <strong>Bill Wyman</strong> και ο <em>Richards</em>. Το τραγούδι έχει επίσης μια πολύ ωραία μελωδία τραγουδισμένη από τον <strong>Mick Jagger</strong> και στίχους γραμμένους από τον <em>Richards</em>, με τη βοήθεια του <em>Jones</em> στη μουσική σύνθεση, και αφορούν την <em>Linda Keith</em>, φίλη του <em>Richards</em> στα μέσα της δεκαετίας του 1960...</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><em>Δεν θα έλεγε ποτέ από πού ήρθε<br /> Το χθες δεν έχει σημασία όταν παρέλθει<br /> Ενόσω ο ήλιος είναι φωτεινός<br /> ή στην πιο σκοτεινή νύχτα<br /> Κανείς δεν ξέρει, αυτή έρχεται και φεύγει<br /> <br /> Αντίο Ρουμπινί Τρίτη<br /> Ποιος μπορεί να σε χαρακτηρίσει;<br /> Όταν αλλάζεις με κάθε καινούργια ημέρα<br /> Παρόλα αυτά, θα μου λείψεις<br /> <br /> Μην ρωτάς γιατί πρέπει να είναι τόσο ελεύθερη<br /> Θα σου πει ότι είναι ο μόνος τρόπος που έχει<br /> Απλά δεν μπορεί να αλυσοδεθεί<br /> Σε μια ζωή που τίποτα δεν κερδίζεται<br /> και τίποτα δεν χάνεται, με τέτοιο κόστος</em><br /> <br /> (ρεφρέν)<br /> <br /> <em>«Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο», την άκουσα να λέει<br /> Άρπαξε τα όνειρά σου προτού γλιστρήσουν<br /> Πεθαίνοντας όλη την ώρα<br /> Χάσε τα όνειρά σου και θα χάσεις το μυαλό σου<br /> Δεν είναι σκληρή η ζωή;</em><br /> <br /> (ρεφρέν x 2)<br /> - Ruby Tuesday (στίχοι Keith Richards)</td><td><p style="text-align: center">- <strong>The Rolling Stones · Ruby Tuesday</strong> (Official Lyric Video) -<br /> [MEDIA=youtube]ADtnUC_ctNk[/MEDIA]</p> </td></tr></table><p></p><p>Το <em>Between The Buttons</em> ήταν το τελευταίο των πέντε αρχικών <em>Rolling Stones</em> που παρήγαγε ο μάνατζερ του συγκροτήματος <strong>Andrew Loog Oldham</strong> και ηχογραφήθηκε σε μηχάνημα τεσσάρων καναλιών, με πολύ "συγχώνευση καναλιών" (<em>track bouncing</em>) για να φιλοξενήσει τις εμπλουτισμένες εκτελέσεις. Ο <em>Jagger</em> εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για το τελικό αποτέλεσμα, λόγω του υπερβολικού θορύβου της ταινίας που δημιουργήθηκε από τις διαδοχικές μείξεις των καναλιών και τις πρόσθετες ηχογραφήσεις πάνω στην αρχική (<em>overdubbing</em>).</p><p></p><p>Το διακριτικό, οδηγούμενο από μπάσο "<strong>Yesterday's Papers</strong>" ξεκινά το άλμπουμ με μια μεγάλη δόση μαρίμπα από τον <em>Jones</em>. Το τραγούδι γράφτηκε αποκλειστικά από τον <em>Jagger</em>, για μια πρόσφατη σχέση που ξέφτισε. Ο μάνατζερ περιοδειών <strong>Ian Stewart</strong>, πρώην μουσικός της μπάντας, δάνεισε τις πιάνο-μπούγκι δεξιότητές του σε μερικά κομμάτια. Το "<strong>My Obsession</strong>" χωρίζεται σε τμήματα που ξεκινούν με ένα ρυθμό τυμπάνου και περιέχουν μερικούς κλασικούς ροκ ήχους και κομπασμούς του <em>Jagger</em> σ' όλη τη διάρκεια, άλλωστε το τραγούδι αφορά εμμονές. Ο <em>Stewart</em> παίζει επίσης στο "<strong>Connection</strong>", γραμμένο ως επί το πλείστον από τον <em>Richards</em> (που μοιράζεται τα κύρια φωνητικά), ένα δημοφιλές λάιβ ροκ τραγούδι για τα επόμενα χρόνια.</p><p></p><p>Στο "<strong>Back Street Girl</strong>", λαμβάνεται μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Μια ευχάριστη και μελαγχολική μπαλάντα με καλοπαιγμένη ακουστική κιθάρα από τον <em>Richards</em>, μια σπουδαία μελωδία από τον <em>Jagger</em> και τον <em>Jones</em> στο ακορντεόν, δίνουν στο τραγούδι μεγάλο βάθος και πλούσια αίσθηση. Αν και αυτό εξαιρέθηκε από την αμερικάνικη έκδοση, είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. Το "<strong>She Smiled Sweetly</strong>" συνεχίζει το φλερτ στα διαφορετικά στυλ, καθώς ένα όργανο παρουσιάζει ένα ήπιο βαλς με μερικά όμορφα ροκ στοιχεία, ειδικά στη ρυθμ σέξιον των <em>Wyman</em> και <strong>Charlie Watts</strong>. Η πρώτη πλευρά ολοκληρώνεται με το "<strong>Cool, Calm And Collected</strong>", το οποίο εναλλάσσεται μεταξύ των χαρούμενων στίχων που οδηγούνται από το μπούγκι πιάνο του <strong>Jack Nitzche</strong> και τα ήρεμα ψυχεδελικά ρεφρέν με το σιτάρ από τον <em>Jones</em>. Αργότερα στο τραγούδι ο <em>Jagger</em> προσέθεσε φυσαρμόνικα και το τραγούδι επιταχύνεται πριν φτάσει σε ένα εκκωφαντικό τέλος.</p><p></p><p>Η δεύτερη πλευρά ξεκινά με τα λίγα τραγούδια στο άλμπουμ, που η ηλεκτρική κιθάρα κάνει αισθητή τη παρουσία της, τα "<strong>All Sold Out</strong>" και "<strong>Please Go Home</strong>", με το δεύτερο να περιλαμβάνει ένα Μπο Ντιντλεϊκό ριφ σε "<em>Hand Jive</em>" στυλ. Το "<strong>Who's Been Sleeping Here?</strong>" με την Ντυλανική αισθητική, ξεκινά με μια ακουστική εισαγωγή πριν ξεσπάσει ένα μουσικό μοτίβο με πιάνο, φυσαρμόνικα και μερικό εξαιρετικό μπάσο από τον <em>Wyman</em>. Το "<strong>Complicated</strong>" είναι ένα άλλο τραγούδι που παρουσιάζει ένα ηχητικό πότ πουρι διατηρώντας παράλληλα ένα πολύ ποπ προσανατολισμένο ύφος. Όσο για το "<strong>Miss Amanda Jones</strong>" δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι παρά την πειραματική τους διάθεση, οι <em>Stones</em> εδώ διαθέτουν τον κλασικό ροκ ήχο τους, με την αλληλεπίδραση της κιθάρας και τον γρήγορο χορευτικό ρυθμό.</p><p></p><p>Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με ένα τέλειο κλείσιμο, το "<strong>Something Happened To Me Yesterday</strong>". Εδώ ο <em>Richards</em> προσθέτει κάποια στεγνά (χωρίς αντήχηση) και ευχάριστα φωνητικά σε αυτό το χαρούμενο και ανέμελο ντουέτο, το οποίο ακούγεται σαν να δανείστηκε κάτι στον ήχο του από τους <em>Kinks</em>. Το τραγούδι υποτίθεται ότι αφορά το πρώτο Ελ Ες Ντι ταξίδι του <em>Richards</em>, αλλά παραμένει μακριά από το βαθύτερο, σουρεαλιστικό ηχοτοπίο (που η μπάντα θα εξερευνήσει στο επόμενο άλμπουμ τους), για έναν πιο αισιόδοξο ήχο με τον <em>Jones</em> να παίζει μια σύνθετη ενορχήστρωση πνευστών του <em>Jack Nitzsche</em>.</p><p></p><p>Το <strong>Between The Buttons</strong> αποδείχθηκε το πιο συμπαγές ροκ άλμπουμ του πρώιμου καταλόγου των <strong>Rolling Stones</strong>, μια πολιτιστική, δημιουργική και μουσική κορωνίδα, που παραμένει όμως εγκληματικά, υποτιμημένο καθώς σ' αυτό ξένισε η ελαχιστοποίηση του μέχρι τότε παραδοσιακού τους ήχου, δίνοντας μια άλλη προσωπικότητα για το μεγαλύτερο μέρος του. Περιέχει επίσης έντονα σημάδια της κατεύθυνσης που θα έπαιρναν στην τελευταία τους κυκλοφορία του '67, <em>Their Satanic Majesties Request</em>, του πιο αμφιλεγόμενου άλμπουμ της καριέρας τους. Μετά την εμπειρία αυτή, ήταν πια ώριμοι και έτοιμοι για τα μεγάλα έργα τους, της επόμενης τετραετίας, με σαφώς πιο εστιασμένη και ολοκληρωμένη υπόσταση.</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, classicrockreview.com, Jim DeRogatis - Turn on Your Mind: Four Decades of Great Psychedelic Rock, 2003)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]169157[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Η περίφημη κομμένη σκηνή/λήψη από τη φωτογράφιση για το <em>Between The Buttons</em>, τραβηγμένη στο Πρίμροουζ Χιλ, στο Βόρειο Λονδίνο μετά από ένα ολονύχτιο σέσιον ηχογράφησης (φωτο <em>Gered Mankowitz</em>)</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058458747, member: 30418"] [HEADING=2]Άρπαξε τα όνειρά σου προτού γλιστρήσουν![/HEADING] [B]The Rolling Stones[/B] - [B]Between The Buttons[/B] (Ιανουάριος 1967, Decca) [CENTER][ATTACH alt="BetweenTheButtons.jpg"]169138[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Yesterday's Papers, A2 My Obsession, A3 Back Street Girl, A4 Connection, A5 She Smiled Sweetly, A6 Cool Calm And Collected, B1 All Sold Out, B2 Please Go Home, B3 Who's Been Sleeping Here, B4 Complicated, B5 Miss Amanda Jones, B6 Something Happened To Me Yesterday [COLOR=Indianred]***[/COLOR] H αμερικάνικη έκδοση παραλείπει το A3 και B2, προσθέτοντας τα σινγκλ "Let's Spend the Night Together" και "Ruby Tuesday" [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Mick Jagger (κύρια φωνητικά, υποστηρικτικά φωνητικά: A1-A2, B1, B2, B4-B6, ντέφι: A2-A5, B3, B4, γκρανκάσα: A4, φυσαρμόνικα: A6), Keith Richards (ηλεκτρική κιθάρα: A1, A2, A4, A6-B6, υποστηρικτικά φωνητικά: A1-A5, B1, B2, B4-B6, ακουστική κιθάρα: A3, B3, B6, πιάνο: A1, A4, A5, μπάσο: A1, A4, A5, διπλό μπάσο: A3), Brian Jones (όργανο: A1, A5, B4, πιάνο: A3, φλογέρα: A3, B1, ηλεκτρική κιθάρα: A1, βιμπράφωνο: A2, μαρίμπα: A2, καζού: A6, φυσαρμόνικα: B3, τρομπέτα: B6, τρομπόνι: B6, υποστηρικτικά φωνητικά: A2, φωνητικές αρμονίες: A3), Bill Wyman (μπάσο: A2, A3, A6-B6, διπλό μπάσο: A3, υποστηρικτικά φωνητικά: A2), Charlie Watts (τύμπανα, μαράκα: B4), Jack Nitzsche (πιάνο: A1, A3, A5, A6, B3, B6, αρπίχορδο: A2), Ian Stewart (πιάνο: B1, B2, B4, B5, όργανο: B5) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Andrew Loog Oldham / David Hassinger (στούντιο RCA) Ηχογραφήθηκε στις 3-11 Αυγούστου, στις 8-26 Νοεμβρίου και στις 13 Δεκεμβρίου του 1966 στα [I]RCA Studios[/I] του Λος Άντζελες, στα [I]IBC Studios, Olympic Sound Studios[/I] και [I]Pye Studios[/I] του Λονδίνου [CENTER][ATTACH alt="AdRollingStonesInGreenPark.jpg"]169139[/ATTACH] Προωθητική διαφήμιση / 11 Ιανουαρίου 1967: Οι [I]Rolling Stones[/I] στο Γκριν Παρκ του Λονδίνου[/CENTER] Μέσα στο 1967, τη χρονιά των αριστουργημάτων της ψυχεδέλειας και του Καλοκαιριού της Αγάπης, οι [B]Rolling Stones[/B] παρουσίασαν τρία άλμπουμ, το [I]Between The Buttons[/I], τη συλλογή [B][COLOR=Dodgerblue]Flowers[/COLOR][/B] και το [B][COLOR=Dodgerblue]Their Satanic Majesties Request[/COLOR][/B], προκαλώντας από συζητήσεις μέχρι αντιπαραθέσεις. Πολλοί κριτικοί θεώρησαν ότι «[I][COLOR=Darkorange]διακυβεύουν την ακατέργαστη, βασισμένη στις ρίζες δύναμή τους με τρέντυ μιμήσεις άλλων γκρουπ και ψυχεδελική μουσική[/COLOR][/I]». Και τα τρία έχουν τους φίλους και τους ενάντιούς τους, αλλά εγώ θα σταθώ στο πρώτο, για τους λόγους που θα διαβάσετε παρακάτω. Το [B]Between The Buttons[/B] κυκλοφόρησε στις 20 Ιανουαρίου του 1967 στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις 11 Φεβρουαρίου στην Αμερική και υπήρξε η αρχή της σύντομης "ενασχόλησης" των [I]Stones[/I] με την ψυχεδέλεια. Ακολουθώντας το φιλόδοξο [URL='https://avclub.gr/forum/showthread.php/160435'][B]Aftermath[/B][/URL] του 1966, απομάκρυνε περαιτέρω την μπάντα από τις ρυθμ εντ μπλουζ ρίζες τους. Το άλμπουμ είναι επίσης το τελευταίο στο οποίο το ιδρυτικό μέλος [B]Brian Jones[/B] διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις εκτελέσεις των τραγουδιών, αν και θα παραμείνει επίσημο μέλος της μπάντας για άλλα δυόμισι χρόνια, πριν "απομακρυνθεί" και χαθεί άδικα, αμέσως μετά. Ο εντυπωσιακά ταλαντούχος [I]Jones[/I], έπαιξε ένα τεράστιο φάσμα οργάνων πάνω από τους σταθερούς ροκ και μπλουζ ρυθμούς, δίνοντας στο άλμπουμ ένα καθοριστικό μουσικό πλεονέκτημα. Ο δίσκος κυκλοφόρησε ταυτόχρονα με το διπλό-A σινγκλ "[I]Let's Spend the Night Together[/I]"/"[I]Ruby Tuesday[/I]", τα οποία όμως περιελήφθησαν στην Αμερικάνικη έκδοσή του. Το [I]Between The Buttons[/I] ήταν το τελευταίο άλμπουμ των [I]Stones[/I] που είχε διαφορετικές εκδόσεις (στις δυο πλευρές του Ατλαντικού), καθώς η πρακτική της εταιρίας σχεδόν καταργήθηκε μετά το 1967. Το λάγνο "[B]Let's Spend the Night Together[/B]" είναι ένα καθαρό ρόκερ με τον [B]Keith Richards[/B] να αναλαμβάνει πολλές από τις μουσικές λεπτομέρειες, παίζοντας κιθάρα, μπάσο και πιάνο. Το τραγούδι έφτασε το νούμερο 3 στα τσαρτ του Ηνωμένου Βασιλείου. Αν και ήταν αυτό η προγραμματισμένη "A πλευρά" του σινγκλ, το 45άρι αναποδογύριζε συχνά από τους ντιτζέι για να παίξουν το όμορφο, μελαγχολικό "[B]Ruby Tuesday[/B]", αλλά και οι περισσότεροι ραδιοφωνικοί σταθμοί, λόγω της τότε επίμαχης φύσης των στίχων του με την πρόταση για ευκαιριακό σεξ, προτιμούσαν την πίσω του πλευρά με το "[I]Ruby Tuesday[/I]", που τελικά έγινε νούμερο 1 χιτ στην Αμερική. Ενδεχομένως το καλύτερο ψυχεδελικό τραγούδι από τους Stones, ηχογραφήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με το "[I]Strawberry Fields Forever[/I]" των [I]Beatles[/I] και διερευνά παρόμοια μουσική κατεύθυνση. Ο πολυοργανίστας [I]Jones[/I] άνοιξε τον δρόμο σε αυτό το κομμάτι, παίζοντας πιάνο και φλογέρα, ενώ διπλό μπάσο έπαιξαν από κοινού ο [B]Bill Wyman[/B] και ο [I]Richards[/I]. Το τραγούδι έχει επίσης μια πολύ ωραία μελωδία τραγουδισμένη από τον [B]Mick Jagger[/B] και στίχους γραμμένους από τον [I]Richards[/I], με τη βοήθεια του [I]Jones[/I] στη μουσική σύνθεση, και αφορούν την [I]Linda Keith[/I], φίλη του [I]Richards[/I] στα μέσα της δεκαετίας του 1960... [TABLE] [TR] [TD][I]Δεν θα έλεγε ποτέ από πού ήρθε Το χθες δεν έχει σημασία όταν παρέλθει Ενόσω ο ήλιος είναι φωτεινός ή στην πιο σκοτεινή νύχτα Κανείς δεν ξέρει, αυτή έρχεται και φεύγει Αντίο Ρουμπινί Τρίτη Ποιος μπορεί να σε χαρακτηρίσει; Όταν αλλάζεις με κάθε καινούργια ημέρα Παρόλα αυτά, θα μου λείψεις Μην ρωτάς γιατί πρέπει να είναι τόσο ελεύθερη Θα σου πει ότι είναι ο μόνος τρόπος που έχει Απλά δεν μπορεί να αλυσοδεθεί Σε μια ζωή που τίποτα δεν κερδίζεται και τίποτα δεν χάνεται, με τέτοιο κόστος[/I] (ρεφρέν) [I]«Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο», την άκουσα να λέει Άρπαξε τα όνειρά σου προτού γλιστρήσουν Πεθαίνοντας όλη την ώρα Χάσε τα όνειρά σου και θα χάσεις το μυαλό σου Δεν είναι σκληρή η ζωή;[/I] (ρεφρέν x 2) - Ruby Tuesday (στίχοι Keith Richards)[/TD] [TD][CENTER]- [B]The Rolling Stones · Ruby Tuesday[/B] (Official Lyric Video) - [MEDIA=youtube]ADtnUC_ctNk[/MEDIA][/CENTER][/TD] [/TR] [/TABLE] Το [I]Between The Buttons[/I] ήταν το τελευταίο των πέντε αρχικών [I]Rolling Stones[/I] που παρήγαγε ο μάνατζερ του συγκροτήματος [B]Andrew Loog Oldham[/B] και ηχογραφήθηκε σε μηχάνημα τεσσάρων καναλιών, με πολύ "συγχώνευση καναλιών" ([I]track bouncing[/I]) για να φιλοξενήσει τις εμπλουτισμένες εκτελέσεις. Ο [I]Jagger[/I] εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για το τελικό αποτέλεσμα, λόγω του υπερβολικού θορύβου της ταινίας που δημιουργήθηκε από τις διαδοχικές μείξεις των καναλιών και τις πρόσθετες ηχογραφήσεις πάνω στην αρχική ([I]overdubbing[/I]). Το διακριτικό, οδηγούμενο από μπάσο "[B]Yesterday's Papers[/B]" ξεκινά το άλμπουμ με μια μεγάλη δόση μαρίμπα από τον [I]Jones[/I]. Το τραγούδι γράφτηκε αποκλειστικά από τον [I]Jagger[/I], για μια πρόσφατη σχέση που ξέφτισε. Ο μάνατζερ περιοδειών [B]Ian Stewart[/B], πρώην μουσικός της μπάντας, δάνεισε τις πιάνο-μπούγκι δεξιότητές του σε μερικά κομμάτια. Το "[B]My Obsession[/B]" χωρίζεται σε τμήματα που ξεκινούν με ένα ρυθμό τυμπάνου και περιέχουν μερικούς κλασικούς ροκ ήχους και κομπασμούς του [I]Jagger[/I] σ' όλη τη διάρκεια, άλλωστε το τραγούδι αφορά εμμονές. Ο [I]Stewart[/I] παίζει επίσης στο "[B]Connection[/B]", γραμμένο ως επί το πλείστον από τον [I]Richards[/I] (που μοιράζεται τα κύρια φωνητικά), ένα δημοφιλές λάιβ ροκ τραγούδι για τα επόμενα χρόνια. Στο "[B]Back Street Girl[/B]", λαμβάνεται μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Μια ευχάριστη και μελαγχολική μπαλάντα με καλοπαιγμένη ακουστική κιθάρα από τον [I]Richards[/I], μια σπουδαία μελωδία από τον [I]Jagger[/I] και τον [I]Jones[/I] στο ακορντεόν, δίνουν στο τραγούδι μεγάλο βάθος και πλούσια αίσθηση. Αν και αυτό εξαιρέθηκε από την αμερικάνικη έκδοση, είναι ένα από τα καλύτερα κομμάτια του άλμπουμ. Το "[B]She Smiled Sweetly[/B]" συνεχίζει το φλερτ στα διαφορετικά στυλ, καθώς ένα όργανο παρουσιάζει ένα ήπιο βαλς με μερικά όμορφα ροκ στοιχεία, ειδικά στη ρυθμ σέξιον των [I]Wyman[/I] και [B]Charlie Watts[/B]. Η πρώτη πλευρά ολοκληρώνεται με το "[B]Cool, Calm And Collected[/B]", το οποίο εναλλάσσεται μεταξύ των χαρούμενων στίχων που οδηγούνται από το μπούγκι πιάνο του [B]Jack Nitzche[/B] και τα ήρεμα ψυχεδελικά ρεφρέν με το σιτάρ από τον [I]Jones[/I]. Αργότερα στο τραγούδι ο [I]Jagger[/I] προσέθεσε φυσαρμόνικα και το τραγούδι επιταχύνεται πριν φτάσει σε ένα εκκωφαντικό τέλος. Η δεύτερη πλευρά ξεκινά με τα λίγα τραγούδια στο άλμπουμ, που η ηλεκτρική κιθάρα κάνει αισθητή τη παρουσία της, τα "[B]All Sold Out[/B]" και "[B]Please Go Home[/B]", με το δεύτερο να περιλαμβάνει ένα Μπο Ντιντλεϊκό ριφ σε "[I]Hand Jive[/I]" στυλ. Το "[B]Who's Been Sleeping Here?[/B]" με την Ντυλανική αισθητική, ξεκινά με μια ακουστική εισαγωγή πριν ξεσπάσει ένα μουσικό μοτίβο με πιάνο, φυσαρμόνικα και μερικό εξαιρετικό μπάσο από τον [I]Wyman[/I]. Το "[B]Complicated[/B]" είναι ένα άλλο τραγούδι που παρουσιάζει ένα ηχητικό πότ πουρι διατηρώντας παράλληλα ένα πολύ ποπ προσανατολισμένο ύφος. Όσο για το "[B]Miss Amanda Jones[/B]" δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι παρά την πειραματική τους διάθεση, οι [I]Stones[/I] εδώ διαθέτουν τον κλασικό ροκ ήχο τους, με την αλληλεπίδραση της κιθάρας και τον γρήγορο χορευτικό ρυθμό. Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με ένα τέλειο κλείσιμο, το "[B]Something Happened To Me Yesterday[/B]". Εδώ ο [I]Richards[/I] προσθέτει κάποια στεγνά (χωρίς αντήχηση) και ευχάριστα φωνητικά σε αυτό το χαρούμενο και ανέμελο ντουέτο, το οποίο ακούγεται σαν να δανείστηκε κάτι στον ήχο του από τους [I]Kinks[/I]. Το τραγούδι υποτίθεται ότι αφορά το πρώτο Ελ Ες Ντι ταξίδι του [I]Richards[/I], αλλά παραμένει μακριά από το βαθύτερο, σουρεαλιστικό ηχοτοπίο (που η μπάντα θα εξερευνήσει στο επόμενο άλμπουμ τους), για έναν πιο αισιόδοξο ήχο με τον [I]Jones[/I] να παίζει μια σύνθετη ενορχήστρωση πνευστών του [I]Jack Nitzsche[/I]. Το [B]Between The Buttons[/B] αποδείχθηκε το πιο συμπαγές ροκ άλμπουμ του πρώιμου καταλόγου των [B]Rolling Stones[/B], μια πολιτιστική, δημιουργική και μουσική κορωνίδα, που παραμένει όμως εγκληματικά, υποτιμημένο καθώς σ' αυτό ξένισε η ελαχιστοποίηση του μέχρι τότε παραδοσιακού τους ήχου, δίνοντας μια άλλη προσωπικότητα για το μεγαλύτερο μέρος του. Περιέχει επίσης έντονα σημάδια της κατεύθυνσης που θα έπαιρναν στην τελευταία τους κυκλοφορία του '67, [I]Their Satanic Majesties Request[/I], του πιο αμφιλεγόμενου άλμπουμ της καριέρας τους. Μετά την εμπειρία αυτή, ήταν πια ώριμοι και έτοιμοι για τα μεγάλα έργα τους, της επόμενης τετραετίας, με σαφώς πιο εστιασμένη και ολοκληρωμένη υπόσταση. (*****, πηγές: εξώφυλλο, classicrockreview.com, Jim DeRogatis - Turn on Your Mind: Four Decades of Great Psychedelic Rock, 2003) [CENTER][ATTACH alt="BehindTheButtons1966PrimroseHill.jpg"]169157[/ATTACH] Η περίφημη κομμένη σκηνή/λήψη από τη φωτογράφιση για το [I]Between The Buttons[/I], τραβηγμένη στο Πρίμροουζ Χιλ, στο Βόρειο Λονδίνο μετά από ένα ολονύχτιο σέσιον ηχογράφησης (φωτο [I]Gered Mankowitz[/I])[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 8ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…