Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 9ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058545480" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Ξεπούλημα...</h3> <p style="text-align: center">[ATTACH]173568[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Α->Δ: <em>Roger Daltrey, Pete Townshend, Keith Moon, John Entwistle</em></p><p></p><p>Ένας γρήγορος συνδυασμός τριών ακόμη "<strong>Radio London</strong>" σποτ, οδηγεί στο "<strong>I Can See For Miles</strong>", ίσως το πιο δημοφιλές τραγούδι από το <em>The Who Sell Out</em>. Το τραγούδι μόλις σύρθηκε στο τοπ 10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, απογοητεύοντας τον <em>Townshend</em> που παραδέχτηκε ότι ποτέ δεν το ξεπέρασε. «<em><span style="color: Darkorange">Για μένα ήταν ο απόλυτος δίσκος των Who ακόμα και αν δεν πούλησε. Έχω για φτύσιμο τον Βρετανό αγοραστή δίσκων</span></em>». Το τραγούδι είναι έντονο καθ' όλη τη διάρκεια, με διαρκές παίξιμο κιθάρας παράλληλα με τους στίχους που συνοδεύουν οι έξοχες τυμπανοκρουσίες του <em>Moon</em>. Η ένταση διακόπτεται από την απογειωτική απελευθέρωση του περάσματος κατά τη διάρκεια του ρεφρέν, που τονίζεται από τις ένρινες κιθαριστικές νότες.</p><p></p><p>Η δεύτερη πλευρά του άλμπουμ παραιτείται σχεδόν από τις διαφημίσεις (υπάρχει μόνο το "<strong>Medac</strong>") και τις δημόσιες ανακοινώσεις για περισσότερα έντεχνα τραγούδια που προαναγγέλλουν τις επερχόμενες ροκ όπερές τους, ειδικά το <strong><span style="color: Dodgerblue">Tommy</span></strong> του 1969. Το "<strong>I Can't Reach You</strong>" ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψε ο <em>Townshend</em> στο πιάνο και παρέχει ένα μελωδικό και χαλαρό αντιστάθμισμα στο σφοδρό "<em>I Can See for Miles</em>". Το "<strong>Relax</strong>" διαθέτει τον <em>Townshend</em> στο όργανο, προσθέτοντας ένα ακόμα στοιχείο στο αυξανόμενο φάσμα ήχου της μπάντας. Το κινητικό και εγκληματικά υποτιμημένο "<strong>Silas Stingy</strong>" του <em>Entwistle</em>, είναι γραμμένο στο παραδοσιακό αγγλικό φολκ στυλ αναφερόμενο στη δική του "τσιγκουνιά" στην αγορά του πρώτου σπιτιού του, ενώ το "<strong>Sunrise</strong>" είναι ένα σόλο κομμάτι από τον <em>Townshend</em>, που περιέχει τζαζ συγχορδίες σε μια ακουστική κιθάρα και πολύ 'φολκίζοντα' φωνητικά και στίχους.</p><p></p><p>Το "<strong>Rael</strong>" είναι μια μίνι σουίτα που κλείνει το πρωτότυπο άλμπουμ. Ξεκινά με ρυθμό παρέλασης και στίχο που οδηγείται από τα δυνατά φωνητικά του <em>Daltrey</em>. Η δεύτερη ενότητα του τραγουδιού αλλάζει τη μελωδία, καθοδηγούμενη από ένα σταθερό όργανο και τα οδηγικά τύμπανα του <em>Moon</em>. Στη συνέχεια μπαίνει ένα τμήμα που θα επαναχρησιμοποιηθεί στο επόμενο άλμπουμ <em>Tommy</em> ως το οργανικό "<strong>Underture</strong>" πριν επιστρέψει στο αρχικό θέμα.</p><p></p><p>Σίγουρα το <em>The Who Sell Out</em> δείχνει οριστικά ποια ήταν η κατεύθυνσή τους στα τέλη του 1967. Παρόλο που το κύρος του σαν ψυχεδελικό κλασικό, βασίζεται περισσότερο στην τρυφερή διακωμώδηση της ρηχότητας του Λονδίνου παρά στις συνήθεις ινδικές αναφορές και τα λυσεργικά ταξίδια, τα "<em>Armenia City In The Sky</em>", "<em>I Can See For Miles</em>", "<em>Rael</em>" και "<em>Silas Stingy</em>" κατατάσσονται σε υψηλή θέση ανάμεσα στα σπουδαιότερα τραγούδια της Βρετανικής ψυχεδέλειας.</p><p></p><p>Αλλά όσο περισσότερο ταξιδεύουμε στις συγκλονιστικές νεανικές συγκινήσεις των τελών της δεκαετίας του '60, τόσο πιο ονειρεμένα καταδικασμένοι φαίνονται οι χαρακτήρες-πρωταγωνιστές των κομματιών του δίσκου. Το <strong>The Who Sell Out</strong>, αντίθετα από οποιοδήποτε άλλο δίσκο της περιόδου, φαίνεται σαν μια πρόβλεψη της αναπόφευκτης αποτυχίας της αντικουλτούρας να αναλάβει τον κόσμο. Δεν πρόκειται για το ξεπούλημα των <strong>Who</strong>, για <strong>εμάς</strong> πρόκειται!</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, classicrockreview.com, Mojo/Garry Mulholland)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]173569[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Τρεις θρυλικές αφίσες: Η πρώτη τυπωμένη σε μωβ και πορτοκαλί φόντο, σχεδιάστηκε από την <em>Bonnie MacLean</em> και αφορά το σόου των <em>Who</em>, τον Ιούνιο του 1967 στο <em>Fillmore</em>. Το δεύτερο πόστερ για την προώθηση του σινγκλ, "<em>I Can See For Miles</em>" σχεδιάστηκε από τους <em><a href="https://avclub.gr/forum/showthread.php/162188&viewfull=1#post1058110080" target="_blank">Hapshash And The Colored Coat</a></em>, για τους <em>Osiris Visions</em> το 1967 ενώ το τρίτο ψυχεδελικό πόστερ συμπεριλήφθηκε στα πρώτα 1000 αντίγραφα του <em>The Who Sell Out</em>, όταν το <em>LP</em> κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο από την <em>Track Record</em> το 1967.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058545480, member: 30418"] [HEADING=2]Ξεπούλημα...[/HEADING] [CENTER][ATTACH=CONFIG]173568._xfImport[/ATTACH] Α->Δ: [I]Roger Daltrey, Pete Townshend, Keith Moon, John Entwistle[/I][/CENTER] Ένας γρήγορος συνδυασμός τριών ακόμη "[B]Radio London[/B]" σποτ, οδηγεί στο "[B]I Can See For Miles[/B]", ίσως το πιο δημοφιλές τραγούδι από το [I]The Who Sell Out[/I]. Το τραγούδι μόλις σύρθηκε στο τοπ 10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, απογοητεύοντας τον [I]Townshend[/I] που παραδέχτηκε ότι ποτέ δεν το ξεπέρασε. «[I][COLOR=Darkorange]Για μένα ήταν ο απόλυτος δίσκος των Who ακόμα και αν δεν πούλησε. Έχω για φτύσιμο τον Βρετανό αγοραστή δίσκων[/COLOR][/I]». Το τραγούδι είναι έντονο καθ' όλη τη διάρκεια, με διαρκές παίξιμο κιθάρας παράλληλα με τους στίχους που συνοδεύουν οι έξοχες τυμπανοκρουσίες του [I]Moon[/I]. Η ένταση διακόπτεται από την απογειωτική απελευθέρωση του περάσματος κατά τη διάρκεια του ρεφρέν, που τονίζεται από τις ένρινες κιθαριστικές νότες. Η δεύτερη πλευρά του άλμπουμ παραιτείται σχεδόν από τις διαφημίσεις (υπάρχει μόνο το "[B]Medac[/B]") και τις δημόσιες ανακοινώσεις για περισσότερα έντεχνα τραγούδια που προαναγγέλλουν τις επερχόμενες ροκ όπερές τους, ειδικά το [B][COLOR=Dodgerblue]Tommy[/COLOR][/B] του 1969. Το "[B]I Can't Reach You[/B]" ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που έγραψε ο [I]Townshend[/I] στο πιάνο και παρέχει ένα μελωδικό και χαλαρό αντιστάθμισμα στο σφοδρό "[I]I Can See for Miles[/I]". Το "[B]Relax[/B]" διαθέτει τον [I]Townshend[/I] στο όργανο, προσθέτοντας ένα ακόμα στοιχείο στο αυξανόμενο φάσμα ήχου της μπάντας. Το κινητικό και εγκληματικά υποτιμημένο "[B]Silas Stingy[/B]" του [I]Entwistle[/I], είναι γραμμένο στο παραδοσιακό αγγλικό φολκ στυλ αναφερόμενο στη δική του "τσιγκουνιά" στην αγορά του πρώτου σπιτιού του, ενώ το "[B]Sunrise[/B]" είναι ένα σόλο κομμάτι από τον [I]Townshend[/I], που περιέχει τζαζ συγχορδίες σε μια ακουστική κιθάρα και πολύ 'φολκίζοντα' φωνητικά και στίχους. Το "[B]Rael[/B]" είναι μια μίνι σουίτα που κλείνει το πρωτότυπο άλμπουμ. Ξεκινά με ρυθμό παρέλασης και στίχο που οδηγείται από τα δυνατά φωνητικά του [I]Daltrey[/I]. Η δεύτερη ενότητα του τραγουδιού αλλάζει τη μελωδία, καθοδηγούμενη από ένα σταθερό όργανο και τα οδηγικά τύμπανα του [I]Moon[/I]. Στη συνέχεια μπαίνει ένα τμήμα που θα επαναχρησιμοποιηθεί στο επόμενο άλμπουμ [I]Tommy[/I] ως το οργανικό "[B]Underture[/B]" πριν επιστρέψει στο αρχικό θέμα. Σίγουρα το [I]The Who Sell Out[/I] δείχνει οριστικά ποια ήταν η κατεύθυνσή τους στα τέλη του 1967. Παρόλο που το κύρος του σαν ψυχεδελικό κλασικό, βασίζεται περισσότερο στην τρυφερή διακωμώδηση της ρηχότητας του Λονδίνου παρά στις συνήθεις ινδικές αναφορές και τα λυσεργικά ταξίδια, τα "[I]Armenia City In The Sky[/I]", "[I]I Can See For Miles[/I]", "[I]Rael[/I]" και "[I]Silas Stingy[/I]" κατατάσσονται σε υψηλή θέση ανάμεσα στα σπουδαιότερα τραγούδια της Βρετανικής ψυχεδέλειας. Αλλά όσο περισσότερο ταξιδεύουμε στις συγκλονιστικές νεανικές συγκινήσεις των τελών της δεκαετίας του '60, τόσο πιο ονειρεμένα καταδικασμένοι φαίνονται οι χαρακτήρες-πρωταγωνιστές των κομματιών του δίσκου. Το [B]The Who Sell Out[/B], αντίθετα από οποιοδήποτε άλλο δίσκο της περιόδου, φαίνεται σαν μια πρόβλεψη της αναπόφευκτης αποτυχίας της αντικουλτούρας να αναλάβει τον κόσμο. Δεν πρόκειται για το ξεπούλημα των [B]Who[/B], για [B]εμάς[/B] πρόκειται! (*****, πηγές: εξώφυλλο, classicrockreview.com, Mojo/Garry Mulholland) [CENTER][ATTACH=CONFIG]173569._xfImport[/ATTACH] Τρεις θρυλικές αφίσες: Η πρώτη τυπωμένη σε μωβ και πορτοκαλί φόντο, σχεδιάστηκε από την [I]Bonnie MacLean[/I] και αφορά το σόου των [I]Who[/I], τον Ιούνιο του 1967 στο [I]Fillmore[/I]. Το δεύτερο πόστερ για την προώθηση του σινγκλ, "[I]I Can See For Miles[/I]" σχεδιάστηκε από τους [I][URL="https://avclub.gr/forum/showthread.php/162188&viewfull=1#post1058110080"]Hapshash And The Colored Coat[/URL][/I], για τους [I]Osiris Visions[/I] το 1967 ενώ το τρίτο ψυχεδελικό πόστερ συμπεριλήφθηκε στα πρώτα 1000 αντίγραφα του [I]The Who Sell Out[/I], όταν το [I]LP[/I] κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο από την [I]Track Record[/I] το 1967.[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 9ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…