Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 9ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058545481" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Παρατηρώντας από ψηλά</h3><p><strong>The Hollies</strong> - <strong>Butterfly</strong> (Νοέμβριος 1967, Parlophone)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]173570[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Dear Eloise, A2 Away Away Away, A3 Maker, A4 Pegasus, A5 Would You Believe, A6 Wishyouawish, B1 Postcard, B2 Charlie And Fred, B3 Try It, B4 Elevated Observations?, B5 Step Inside, B6 Butterfly</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί / Συντελεστές</span>: Allan Clarke (φωνητικά, φυσαρμόνικα, σύνθεση), Tony Hicks (ληντ κιθάρα, φωνητικά, ηλεκτρικό σιτάρ: A3, σύνθεση), Graham Nash (ρυθμική κιθάρα, φωνητικά, αρμόνιο: A1, σύνθεση), Bobby Elliott (τύμπανα), Bernie Calvert (μπάσο, πληκτροφόρα), John Scott (ενορχηστρώσεις εγχόρδων και πνευστών)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: Ron Richards / Peter Vince</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε από 1 Αυγούστου έως 6 Οκτωβρίου του 1967 στα <em>Abbey Road Studios</em>, Λονδίνο</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]173571[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Πίσω Α-Δ: <em>Bernie Calvert, Tony Hicks</em>. Εμπρός Α-Δ: <em>Graham Nash, Bobby Elliott, Allan Clarke</em>, στο Κέντρο Τηλεόρασης του <em>BBC</em></p><p></p><p>Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1967, το ινδιάνικο καλοκαίρι της αγάπης ήταν σε πλήρη πολύχρωμη άνθηση. Αφού οι υπερβολές της ψυχεδέλειας του <em>Sgt. Pepper</em> είχαν γίνει δημόσια ιδιοκτησία, οι <strong>Hollies</strong> - ιδίως ο <strong>Graham Nash</strong> - ήθελαν να λάβουν μέρος. Το <strong>Butterfly</strong>, το τέταρτο άλμπουμ τους με εντελώς δικά τους τραγούδια, μετά από μόνο δύο χρόνια, που αποδίδονται στον πυρήνα των <em>Hicks/Clarke/Nash</em>, αντιπροσώπευε όλα όσα ήταν καλά και κακά για τη βρετανική ψυχεδέλεια. </p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em> Στην κορυφή ενός λόφου βρίσκεται ένα ωραίο μέρος</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ψάχνοντας τη χώρα για μίλια μακριά</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Παρακολουθώντας τους ανθρώπους σαν μυρμήγκια στην πλαγιά ενός λόφου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τρέχοντας πέρα δώθε, τρέχοντας πέρα δώθε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Μέχρι τώρα, από κάτω μου βλέπω τη σύγχυση</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Στενόμυαλοι άνδρες με τις στενόμυαλες γυναίκες τους</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αν μπορούσαν να δουν τον εαυτό τους από εδώ πού στέκομαι</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Θα άλλαζαν τη ζωή τους, θα άλλαζαν τη ζωή τους</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και είμαι τόσο ψηλά που αγγίζω τον ουρανό</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και είμαι τόσο ψηλά που αγγίζω τον ουρανό</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em></em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ανεβείτε εδώ, πηδήξτε εδώ, χοροπηδήξτε ή τρέξτε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ελάτε κάπως εδώ γιατί θα βρείτε το μυαλό σας</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Βρίσκοντας, τελικά το επίπεδο που ψάχνετε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Το εγώ είναι νεκρό, το εγώ είναι νεκρό</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Μακάρι να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το μονοπάτι του αύριο</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Υπάρχει μόνο ένας τρόπος προς τα πάνω και ένας τρόπος προς τα κάτω</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Αποφασίστε μόνοι σας για το μονοπάτι που θα ακολουθήσετε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όταν κοιτάζεις κάτω, κάτω και γύρω</em></p> <p style="margin-left: 20px">...</p> <p style="margin-left: 20px">- Elevated Observations?</p><p></p><p>Παρόλο που είναι ένας τυπικά καλοφτιαγμένος δίσκος των <em>Hollies</em>, και ευλογημένος με τις άψογες τρίφωνες αρμονίες τους, διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά της εποχής του - παραμυθένιους στίχους ("<strong>Pegasus</strong>"), το να είσαι «<em>τόσο ψηλά που αγγίζεις τον ουρανό</em>» ("<strong>Elevated Observations</strong>" ), πλήρεις ενορχηστρώσεις ("<strong>Away Away Away</strong>") και, φυσικά το αναπόφευκτα, Ανατολικό οργανικό ("<strong>Maker</strong>"). Οι κορυφώσεις περιλαμβάνουν το σύνθετο "<strong>Dear Eloise</strong>" του <em>Nash</em> και το ίδιο το "<strong>Butterfly</strong>", με τις «<em>λίμνες λεμονάδας</em>» και το «<em>χιόνι μαλλί της γριάς</em>». Από την άλλη υπάρχει και η συμπονετική ιστορία από τον <em>Clarke</em>, του παλιατζή με το άλογό του, "<strong>Charlie And Fred</strong>". Είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό, δίσκος του <em>Graham Nash</em>, που αποδίδει τα περισσότερα από τα κύρια φωνητικά και επικρατούν οι νοσταλγικές, αξιαγάπητες ιδιότητές του.</p><p></p><p>Στην Αμερική το άλμπουμ ήταν γνωστό ως <strong><span style="color: Dodgerblue">Dear Eloise / King Midas in Reverse</span></strong> και περιελάμβανε το "<strong>King Midas In Reverse</strong>" του <em>Nash</em>, αναμφισβήτητα την καλύτερη ηχογράφηση των <em>Hollies</em>, αλλά μια σχετική αποτυχία ως σινγκλ το αφαίρεσε από τη βρετανική έκδοση. Είχε κυκλοφορήσει ενάντια στις συμβουλές του μακροχρόνιου παραγωγού του γκρουπ, <em>Ron Richards</em>, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν πολύ περίπλοκο για τους οπαδούς των <em>Hollies</em> και αποδείχθηκε σωστός.</p><p></p><p>Ο <em>Nash</em>, ωστόσο, ήθελε να φτάσει πέρα από τα όρια των θαυμαστών της μπάντας. Συναντήθηκε με τον <em>David Crosby</em> ενώ παρευρέθηκε σε μια ηχογράφηση των <em>Mamas And Papas</em> στο Λος Άντζελες στα τέλη του 1967, και σπάρθηκαν οι σπόροι μιας νέας συνεργασίας. Μια συνέχεια του <em>Butterfly</em> ήταν σε εξέλιξη τον Μάρτιο του 1968, αλλά σύντομα εγκαταλείφθηκε. Δυο νέα τραγούδια του <em>Nash</em>, "<strong>Marrakesh Express</strong>" και "<strong>Lady Of The Island</strong>", δεν επιχειρήθηκαν καν.</p><p></p><p>Για την υπόλοιπη χρονιά η σχέση του <em>Nash</em> με την μπάντα ήταν όλο και πιο τεταμένη. Οι 'απαιτήσεις' του κυκλώματος των παραθαλάσσιων κλαμπ και το αμφιλεγόμενο άλμπουμ με διασκευές του <em>Dylan</em>, τον οδήγησαν να εγκαταλείψει την μπάντα στις 8 Δεκεμβρίου, οπότε πήγε κατευθείαν σε πρόβες με τους <a href="https://avclub.gr/forum/showthread.php/93753" target="_blank"><strong>Crosby</strong> και <strong>Stephen Stills</strong></a>. Στο μεταξύ, το <strong><span style="color: Dodgerblue">The Hollies' Greatest</span></strong>, το μοναδικό νούμερο ένα άλμπουμ τους, εξακολουθούσε να απολαμβάνει 22 εβδομάδες στο Τοπ 10.</p><p></p><p>Το <strong>Butterfly</strong> είναι ένα από τα καλύτερα ιδιόμορφα ψυχεδελικά αγγλικά άλμπουμ της περιόδου, γεμάτο με σουρεαλιστικούς στίχους, σιτάρ, κατάλληλα ηχητικά εφέ και παραισθησιογόνες (προσ)μίξεις. Πήγασοι (ναι, το ιπτάμενο άλογο της μυθολογίας μας), καρτ-ποστάλ από ηλιόλουστες διακοπές και πεταλούδες που φτερουγίζουν, φύση, περιέργεια για τον κόσμο αλλά και σκοτεινές, ενήλικες δυνάμεις με κανόνες και κάθε λογής εφηβικά συναισθήματα με ελαφρώς κλειστοφοβική αύρα...</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Όταν η άμμος είναι κοντά μου και η θάλασσα με αγγίζει</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Νιώθω πολύ πιο ευτυχισμένος από ποτέ</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και περνάει πολύς χρόνος και επιπλέω στον ουρανό</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και μακάρι να ήσουν, εύχομαι να ήσουν,</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>εύχομαι να ήσουν εδώ</em></p> <p style="margin-left: 20px">...</p> <p style="margin-left: 20px">- Postcard</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, theholliesofficial.com, Mojo)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]173572[/ATTACH]</p> <p style="text-align: center">Α-Δ: <em>Tony Hicks, Graham Nash, Allan Clarke, Bobby Elliott</em> και <em>Bernie Calvert</em> ποζάρουν για ένα πορτρέτο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου τους, στη Νέα Υόρκη, στις 4 Ιανουαρίου του 1967</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058545481, member: 30418"] [HEADING=2]Παρατηρώντας από ψηλά[/HEADING] [B]The Hollies[/B] - [B]Butterfly[/B] (Νοέμβριος 1967, Parlophone) [CENTER][ATTACH=CONFIG]173570._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Dear Eloise, A2 Away Away Away, A3 Maker, A4 Pegasus, A5 Would You Believe, A6 Wishyouawish, B1 Postcard, B2 Charlie And Fred, B3 Try It, B4 Elevated Observations?, B5 Step Inside, B6 Butterfly [COLOR=Indianred]Μουσικοί / Συντελεστές[/COLOR]: Allan Clarke (φωνητικά, φυσαρμόνικα, σύνθεση), Tony Hicks (ληντ κιθάρα, φωνητικά, ηλεκτρικό σιτάρ: A3, σύνθεση), Graham Nash (ρυθμική κιθάρα, φωνητικά, αρμόνιο: A1, σύνθεση), Bobby Elliott (τύμπανα), Bernie Calvert (μπάσο, πληκτροφόρα), John Scott (ενορχηστρώσεις εγχόρδων και πνευστών) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: Ron Richards / Peter Vince Ηχογραφήθηκε από 1 Αυγούστου έως 6 Οκτωβρίου του 1967 στα [I]Abbey Road Studios[/I], Λονδίνο [CENTER][ATTACH=CONFIG]173571._xfImport[/ATTACH] Πίσω Α-Δ: [I]Bernie Calvert, Tony Hicks[/I]. Εμπρός Α-Δ: [I]Graham Nash, Bobby Elliott, Allan Clarke[/I], στο Κέντρο Τηλεόρασης του [I]BBC[/I][/CENTER] Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1967, το ινδιάνικο καλοκαίρι της αγάπης ήταν σε πλήρη πολύχρωμη άνθηση. Αφού οι υπερβολές της ψυχεδέλειας του [I]Sgt. Pepper[/I] είχαν γίνει δημόσια ιδιοκτησία, οι [B]Hollies[/B] - ιδίως ο [B]Graham Nash[/B] - ήθελαν να λάβουν μέρος. Το [B]Butterfly[/B], το τέταρτο άλμπουμ τους με εντελώς δικά τους τραγούδια, μετά από μόνο δύο χρόνια, που αποδίδονται στον πυρήνα των [I]Hicks/Clarke/Nash[/I], αντιπροσώπευε όλα όσα ήταν καλά και κακά για τη βρετανική ψυχεδέλεια. [INDENT][I] Στην κορυφή ενός λόφου βρίσκεται ένα ωραίο μέρος Ψάχνοντας τη χώρα για μίλια μακριά Παρακολουθώντας τους ανθρώπους σαν μυρμήγκια στην πλαγιά ενός λόφου Τρέχοντας πέρα δώθε, τρέχοντας πέρα δώθε Μέχρι τώρα, από κάτω μου βλέπω τη σύγχυση Στενόμυαλοι άνδρες με τις στενόμυαλες γυναίκες τους Αν μπορούσαν να δουν τον εαυτό τους από εδώ πού στέκομαι Θα άλλαζαν τη ζωή τους, θα άλλαζαν τη ζωή τους Και είμαι τόσο ψηλά που αγγίζω τον ουρανό Και είμαι τόσο ψηλά που αγγίζω τον ουρανό Ανεβείτε εδώ, πηδήξτε εδώ, χοροπηδήξτε ή τρέξτε Ελάτε κάπως εδώ γιατί θα βρείτε το μυαλό σας Βρίσκοντας, τελικά το επίπεδο που ψάχνετε Το εγώ είναι νεκρό, το εγώ είναι νεκρό ... Μακάρι να αρχίσουν να χρησιμοποιούν το μονοπάτι του αύριο Υπάρχει μόνο ένας τρόπος προς τα πάνω και ένας τρόπος προς τα κάτω Αποφασίστε μόνοι σας για το μονοπάτι που θα ακολουθήσετε Όταν κοιτάζεις κάτω, κάτω και γύρω[/I] ... - Elevated Observations?[/INDENT] Παρόλο που είναι ένας τυπικά καλοφτιαγμένος δίσκος των [I]Hollies[/I], και ευλογημένος με τις άψογες τρίφωνες αρμονίες τους, διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά της εποχής του - παραμυθένιους στίχους ("[B]Pegasus[/B]"), το να είσαι «[I]τόσο ψηλά που αγγίζεις τον ουρανό[/I]» ("[B]Elevated Observations[/B]" ), πλήρεις ενορχηστρώσεις ("[B]Away Away Away[/B]") και, φυσικά το αναπόφευκτα, Ανατολικό οργανικό ("[B]Maker[/B]"). Οι κορυφώσεις περιλαμβάνουν το σύνθετο "[B]Dear Eloise[/B]" του [I]Nash[/I] και το ίδιο το "[B]Butterfly[/B]", με τις «[I]λίμνες λεμονάδας[/I]» και το «[I]χιόνι μαλλί της γριάς[/I]». Από την άλλη υπάρχει και η συμπονετική ιστορία από τον [I]Clarke[/I], του παλιατζή με το άλογό του, "[B]Charlie And Fred[/B]". Είναι επίσης σε μεγάλο βαθμό, δίσκος του [I]Graham Nash[/I], που αποδίδει τα περισσότερα από τα κύρια φωνητικά και επικρατούν οι νοσταλγικές, αξιαγάπητες ιδιότητές του. Στην Αμερική το άλμπουμ ήταν γνωστό ως [B][COLOR=Dodgerblue]Dear Eloise / King Midas in Reverse[/COLOR][/B] και περιελάμβανε το "[B]King Midas In Reverse[/B]" του [I]Nash[/I], αναμφισβήτητα την καλύτερη ηχογράφηση των [I]Hollies[/I], αλλά μια σχετική αποτυχία ως σινγκλ το αφαίρεσε από τη βρετανική έκδοση. Είχε κυκλοφορήσει ενάντια στις συμβουλές του μακροχρόνιου παραγωγού του γκρουπ, [I]Ron Richards[/I], ο οποίος ισχυρίστηκε ότι ήταν πολύ περίπλοκο για τους οπαδούς των [I]Hollies[/I] και αποδείχθηκε σωστός. Ο [I]Nash[/I], ωστόσο, ήθελε να φτάσει πέρα από τα όρια των θαυμαστών της μπάντας. Συναντήθηκε με τον [I]David Crosby[/I] ενώ παρευρέθηκε σε μια ηχογράφηση των [I]Mamas And Papas[/I] στο Λος Άντζελες στα τέλη του 1967, και σπάρθηκαν οι σπόροι μιας νέας συνεργασίας. Μια συνέχεια του [I]Butterfly[/I] ήταν σε εξέλιξη τον Μάρτιο του 1968, αλλά σύντομα εγκαταλείφθηκε. Δυο νέα τραγούδια του [I]Nash[/I], "[B]Marrakesh Express[/B]" και "[B]Lady Of The Island[/B]", δεν επιχειρήθηκαν καν. Για την υπόλοιπη χρονιά η σχέση του [I]Nash[/I] με την μπάντα ήταν όλο και πιο τεταμένη. Οι 'απαιτήσεις' του κυκλώματος των παραθαλάσσιων κλαμπ και το αμφιλεγόμενο άλμπουμ με διασκευές του [I]Dylan[/I], τον οδήγησαν να εγκαταλείψει την μπάντα στις 8 Δεκεμβρίου, οπότε πήγε κατευθείαν σε πρόβες με τους [URL="https://avclub.gr/forum/showthread.php/93753"][B]Crosby[/B] και [B]Stephen Stills[/B][/URL]. Στο μεταξύ, το [B][COLOR=Dodgerblue]The Hollies' Greatest[/COLOR][/B], το μοναδικό νούμερο ένα άλμπουμ τους, εξακολουθούσε να απολαμβάνει 22 εβδομάδες στο Τοπ 10. Το [B]Butterfly[/B] είναι ένα από τα καλύτερα ιδιόμορφα ψυχεδελικά αγγλικά άλμπουμ της περιόδου, γεμάτο με σουρεαλιστικούς στίχους, σιτάρ, κατάλληλα ηχητικά εφέ και παραισθησιογόνες (προσ)μίξεις. Πήγασοι (ναι, το ιπτάμενο άλογο της μυθολογίας μας), καρτ-ποστάλ από ηλιόλουστες διακοπές και πεταλούδες που φτερουγίζουν, φύση, περιέργεια για τον κόσμο αλλά και σκοτεινές, ενήλικες δυνάμεις με κανόνες και κάθε λογής εφηβικά συναισθήματα με ελαφρώς κλειστοφοβική αύρα... [INDENT][I]Όταν η άμμος είναι κοντά μου και η θάλασσα με αγγίζει Νιώθω πολύ πιο ευτυχισμένος από ποτέ Και περνάει πολύς χρόνος και επιπλέω στον ουρανό Και μακάρι να ήσουν, εύχομαι να ήσουν, εύχομαι να ήσουν εδώ[/I] ... - Postcard[/INDENT] (*****, πηγές: εξώφυλλο, theholliesofficial.com, Mojo) [CENTER][ATTACH=CONFIG]173572._xfImport[/ATTACH] Α-Δ: [I]Tony Hicks, Graham Nash, Allan Clarke, Bobby Elliott[/I] και [I]Bernie Calvert[/I] ποζάρουν για ένα πορτρέτο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου τους, στη Νέα Υόρκη, στις 4 Ιανουαρίου του 1967[/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ταξιδιωτικές οδηγίες, 9ο Μέρος [Η βρετανική ψυχεδέλεια]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…