Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Cicadelic Ranger" data-source="post: 1058371834" data-attributes="member: 48688"><p>Γρηγορη μιλαω για προσωπικες ερμηνιες, που απο κεκτημενη ταχυτητα γινονται κοινοτυπιες περι ολοκληρωτισμου. </p><p> Υπαρχουν παρα πολλα στοιχεια θα αναφερω δυο για να γινω κατανοητος.</p><p>Το πρωτο παραδειγμα που μου ρχεται στο μυαλο ειναι τα περι "προβατοποιησης" της κοινωνιας.</p><p>Στην πραγματικοτητα δεν προκειται για καμμια προβατοποιηση και σε καμμια περιπτωση για "προβατα". Το αντιθετο. Προκειται για ατομα με απολυτο ατομικισμο και ιδιτικοποιηση. Ειναι το αποτελεσμα της προσωπικης αναζητησης της ευχαριστησης και του ηδονισμου. Το σεξ ειναι διαχυτο παντου και με οποιονδηποτε, για παραδειγμα και οι προσωπικες ευχαριστησεις υποδικνυονται. Μια τεραστεια παρτουζα αλλα οπου το ζευγαρι δεν προτεινεται, και η οικογενεια ειναι απαγορευμενη και εξαφανισμενη.</p><p>Προκειται για μια τεραστεια μαζα απολυτα ιδιοτικοποιημενων ατομων που συνηπαρχουν. Εξαλλου αν καποιος πεθανει στο θαυμαστο αυτο κοσμο κανεις δεν τον κλαιει.</p><p>Αρα "κοπαδι" δεν υφισταται. Προκειται για την δικτατορια των προσωπικων αισθησιακων και υλικων αναζητησεων. Που εχουν πλεον ικανοποιηθει. Και οχι μονο...αλλα υπαρχει και αυξηση.</p><p></p><p>Το ατομο δεν εκμεταλευεται απο κατι, απο τους Α εως του Ε, απροροφαται απο την αμνησια της υπαρξης σε απολυτη ικανοποιηση της καταστασης του, δηλαδη ειναι ατομικοτητα χωρις ταυτοτητα, Ιστορια δεν υπαρχει δεν διδασκεται, οικογενεια φυσικα οχι (απο τα πρωτα που εξαλειφθηκαν μεσα στην προχωρημενη αυτη κοινωνια). Και η θρησκεια επισης δεν υπαρχει υπαρχει μονο ο εξτασιακος χορός για να εκτονονονεται η οποια υποθαλπομενη ανησυχια (εκει βρισκονται σε τρανς που ακουν το ανωτατο ον να ανεβαινει τις σκαλες αν θυμαμαι καλα, τι σκηνη και τι γελιο βεβαια μες στο δραμα). </p><p></p><p>Το δευτερο που μου ερχεται στο μυαλο σαν παρερμηνια, ειναι ολη αυτο το αντιπολεμικο πνευμα που δεθηκε με το εργο μεσα στα χρονια που αναφερεις. Στην δυστοπια αυτη χει εξαλειφθει ειναι το "πιθανο προβλημα", δηλαδη η επιθετικοτητα του ανθρωπου, το ενστικτο της μαχης εχει καταυναστει, πολυ απλα με το Σομα που αλωστε κανει τοσα αλλα...συν αυτο. Εξαλου το σομα τα κανει ολα και συμφερει. Οποιαδηποτε αντιπαλοτητα διενεξη συγκρουση δεν υπαρχει δεν εχει λογο να υπαρξει. Η επιστημη εχει επεμβει ηδη...</p><p></p><p>Εξ αλλου ακομα και η ερευνα εχει σαματησει. Δεν χρειαζεται πλεον. Δεν υπαρχει αναγκη για φαρμακα. </p><p></p><p>Το νοημα του εργου ειναι ο ορθολογισμος που εχει κατατροπωσει και εξαφανισει την πνευματικοτητα. Ολα μεσα απο την αναζητηση της πληρους υλικης απολαυσης.</p><p>Με λιγα λογια αυτο που σε ολες τις πολιτικες συζητησεις απασχολει ΜΟΝΟ.</p><p></p><p>Τελος παντων πιστευω οτι μεσω των διαταραχων και ανακαταταξεων που αναφερεις και την κουλτουρα που απορρεει απο αυτες και κατα καποιον τροπο οικιοποιηθηκαν το εργο κρατωντας την εικονα του απολυταρχισμου, ειναι σε αλλο δρομο απο την ουσια του εργου.</p><p></p><p>Την οποια μπορουμε να την βρουμε σε παρα πολλες πτυχες της ζωης μας που προερχονται απο αυτην την "παρεξηγηση".</p><p></p><p>Για να τελειωσω, θυμαμαι κατι που λεγαν κατι παλιοι 68ρηδες και οχι "οι λιγοτεροι". <em>"Το κυριο πραγμα που μας εκαιγε ηταν πανω απόλα να πηδηξουμε".</em></p><p>Πανω κατω οτι απασχολει και αυτον τον θαυμασιο νεο κοσμο... οσον αφορα αυτα και αλλα πολλα που πιστευω οτι τα επιασες, ειναι in tune.</p><p>Kαι η συγχρονη κοινωνια μας πανω κατω η αποροια του. οπως την ειχε "δει" ο Αλντους.</p><p></p><p>Τωρα οσον αφορα τον ιδιο τον συγγραφεα που ειχε συλαβει τις γενικες γραμμες του απανθρωπισμου του ανθρωπου, και ειχε αρχισει να πιστευει πραγματικα την δυναμη δημιουργια της, ειχε μεχρι στο τελος της ζωης του σκυψει πανω στην θρησκεια σαν πιθανο αντιβαρο.</p><p>Και αυτο που συνεχισε να τον απασχολει κατα κυριο λογο ηταν η θρησκεια η πνευματικοτητα και το προβλημα (η αλλη πιθανοτητα του κακου) της πυρηνικης υπεροπλοιας.</p><p></p><p>Αν ενα σημερινο γνωστη του εργου (που να το εχει διαβασει πραγματικα) τον παρεις και τον ρωτησεις τι διαλεγει τον Θαυμαστο αυτον κοσμο η Μad Max τι θα διαλεξει, ειναι απλο... Τον θαυμαστο ΝΕο κοσμο ! Με τα ματια κλειστα και το χερι ψηλα... Εξαλλου... παιρναμε καλα εκει ! ειτε ειμαστε Αλφα ειτε Επσιλον.</p><p>Και ποια ειναι ο κυριος προβληματισμος σημερα... "δεν περναμε καλα".</p><p></p><p>Οποτε...δεν ξερω αν μας τρομαζει πργματικα, η αν κανουμε οτι μας τρομαζει κλπ...Νομιζω οτι φτασαμε σχεδον στο κατοφλι του.</p><p></p><p>Ελπιζω οτι με εννοησες.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Cicadelic Ranger, post: 1058371834, member: 48688"] Γρηγορη μιλαω για προσωπικες ερμηνιες, που απο κεκτημενη ταχυτητα γινονται κοινοτυπιες περι ολοκληρωτισμου. Υπαρχουν παρα πολλα στοιχεια θα αναφερω δυο για να γινω κατανοητος. Το πρωτο παραδειγμα που μου ρχεται στο μυαλο ειναι τα περι "προβατοποιησης" της κοινωνιας. Στην πραγματικοτητα δεν προκειται για καμμια προβατοποιηση και σε καμμια περιπτωση για "προβατα". Το αντιθετο. Προκειται για ατομα με απολυτο ατομικισμο και ιδιτικοποιηση. Ειναι το αποτελεσμα της προσωπικης αναζητησης της ευχαριστησης και του ηδονισμου. Το σεξ ειναι διαχυτο παντου και με οποιονδηποτε, για παραδειγμα και οι προσωπικες ευχαριστησεις υποδικνυονται. Μια τεραστεια παρτουζα αλλα οπου το ζευγαρι δεν προτεινεται, και η οικογενεια ειναι απαγορευμενη και εξαφανισμενη. Προκειται για μια τεραστεια μαζα απολυτα ιδιοτικοποιημενων ατομων που συνηπαρχουν. Εξαλλου αν καποιος πεθανει στο θαυμαστο αυτο κοσμο κανεις δεν τον κλαιει. Αρα "κοπαδι" δεν υφισταται. Προκειται για την δικτατορια των προσωπικων αισθησιακων και υλικων αναζητησεων. Που εχουν πλεον ικανοποιηθει. Και οχι μονο...αλλα υπαρχει και αυξηση. Το ατομο δεν εκμεταλευεται απο κατι, απο τους Α εως του Ε, απροροφαται απο την αμνησια της υπαρξης σε απολυτη ικανοποιηση της καταστασης του, δηλαδη ειναι ατομικοτητα χωρις ταυτοτητα, Ιστορια δεν υπαρχει δεν διδασκεται, οικογενεια φυσικα οχι (απο τα πρωτα που εξαλειφθηκαν μεσα στην προχωρημενη αυτη κοινωνια). Και η θρησκεια επισης δεν υπαρχει υπαρχει μονο ο εξτασιακος χορός για να εκτονονονεται η οποια υποθαλπομενη ανησυχια (εκει βρισκονται σε τρανς που ακουν το ανωτατο ον να ανεβαινει τις σκαλες αν θυμαμαι καλα, τι σκηνη και τι γελιο βεβαια μες στο δραμα). Το δευτερο που μου ερχεται στο μυαλο σαν παρερμηνια, ειναι ολη αυτο το αντιπολεμικο πνευμα που δεθηκε με το εργο μεσα στα χρονια που αναφερεις. Στην δυστοπια αυτη χει εξαλειφθει ειναι το "πιθανο προβλημα", δηλαδη η επιθετικοτητα του ανθρωπου, το ενστικτο της μαχης εχει καταυναστει, πολυ απλα με το Σομα που αλωστε κανει τοσα αλλα...συν αυτο. Εξαλου το σομα τα κανει ολα και συμφερει. Οποιαδηποτε αντιπαλοτητα διενεξη συγκρουση δεν υπαρχει δεν εχει λογο να υπαρξει. Η επιστημη εχει επεμβει ηδη... Εξ αλλου ακομα και η ερευνα εχει σαματησει. Δεν χρειαζεται πλεον. Δεν υπαρχει αναγκη για φαρμακα. Το νοημα του εργου ειναι ο ορθολογισμος που εχει κατατροπωσει και εξαφανισει την πνευματικοτητα. Ολα μεσα απο την αναζητηση της πληρους υλικης απολαυσης. Με λιγα λογια αυτο που σε ολες τις πολιτικες συζητησεις απασχολει ΜΟΝΟ. Τελος παντων πιστευω οτι μεσω των διαταραχων και ανακαταταξεων που αναφερεις και την κουλτουρα που απορρεει απο αυτες και κατα καποιον τροπο οικιοποιηθηκαν το εργο κρατωντας την εικονα του απολυταρχισμου, ειναι σε αλλο δρομο απο την ουσια του εργου. Την οποια μπορουμε να την βρουμε σε παρα πολλες πτυχες της ζωης μας που προερχονται απο αυτην την "παρεξηγηση". Για να τελειωσω, θυμαμαι κατι που λεγαν κατι παλιοι 68ρηδες και οχι "οι λιγοτεροι". [I]"Το κυριο πραγμα που μας εκαιγε ηταν πανω απόλα να πηδηξουμε".[/I] Πανω κατω οτι απασχολει και αυτον τον θαυμασιο νεο κοσμο... οσον αφορα αυτα και αλλα πολλα που πιστευω οτι τα επιασες, ειναι in tune. Kαι η συγχρονη κοινωνια μας πανω κατω η αποροια του. οπως την ειχε "δει" ο Αλντους. Τωρα οσον αφορα τον ιδιο τον συγγραφεα που ειχε συλαβει τις γενικες γραμμες του απανθρωπισμου του ανθρωπου, και ειχε αρχισει να πιστευει πραγματικα την δυναμη δημιουργια της, ειχε μεχρι στο τελος της ζωης του σκυψει πανω στην θρησκεια σαν πιθανο αντιβαρο. Και αυτο που συνεχισε να τον απασχολει κατα κυριο λογο ηταν η θρησκεια η πνευματικοτητα και το προβλημα (η αλλη πιθανοτητα του κακου) της πυρηνικης υπεροπλοιας. Αν ενα σημερινο γνωστη του εργου (που να το εχει διαβασει πραγματικα) τον παρεις και τον ρωτησεις τι διαλεγει τον Θαυμαστο αυτον κοσμο η Μad Max τι θα διαλεξει, ειναι απλο... Τον θαυμαστο ΝΕο κοσμο ! Με τα ματια κλειστα και το χερι ψηλα... Εξαλλου... παιρναμε καλα εκει ! ειτε ειμαστε Αλφα ειτε Επσιλον. Και ποια ειναι ο κυριος προβληματισμος σημερα... "δεν περναμε καλα". Οποτε...δεν ξερω αν μας τρομαζει πργματικα, η αν κανουμε οτι μας τρομαζει κλπ...Νομιζω οτι φτασαμε σχεδον στο κατοφλι του. Ελπιζω οτι με εννοησες. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Πολιτισμός
Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…