Με έπιασε αδιάβαστη τελείως αυτή η ταινία!
Πρόκειται για ένα θρίλερ με φόντο τη δικατορια του "αιμοβόρου" Αμίν Μπαμπά (ή Ίντι Αμίν) στην Ουγκάντα των 70s.
Πήγα να τη δω χωρίς να γνωρίζω το θέμα και βγήκα από την αίθουσα.. σα να είχα φάει μία γροθιά στο στομάχι!
Δεν ξέρω πότε βγήκε στις αίθουσες στην Ελλάδα οπότε μπορεί να είμαι πολύ εκτός..
Πάντως θέλησα να μοιραστώ μαζί σας τη γνώμη που σχημάτισα για την ταινία.
Ο Forrest Whitaker τί να πω.. συγκλονιστικός, όπως το συνηθίζει. Πολύ θα χαρώ να πάρει επιτέλους ένα 'Οσκαρ.
Πολύ καλός και ο νεαρός James McAvoy στο πλευρό του.
Το στόρι... συγκλονιστικό επίσης. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι περιστρέφεται γύρω από μία πραγματική ιστορία ενός υπαρκτού προσώπου και περιγράφει κάθε στιγμή το πραγματικό δράμα που έζησε ένα κράτος. Και που είναι τόσο φρέσκο, που οι ντόπιοι συντελεστές της ταινίας να φανταστείτε, έχουν ακόμα νωπές τις μνήμες από τη θητεία του Αμίν και τους 300.000 νεκρούς που άφησε πίσω.
Είναι νομίζω από τις ταινίες που σε κάνουν να βγαίνεις από την αίθουσα και συνειδητοποιείς πόσο αστεία είναι η ζώη σου. Και πόσα έχεις ακόμα να μάθεις.
Για τον κόσμο, για την ιστορία, για τον εαυτό σου, τα όριά σου, την ηθική...
Και χαίρομαι που υπάρχουν δημιουργοί που ασχολούνται με τέτοια θέματα.
Πρόκειται για ένα θρίλερ με φόντο τη δικατορια του "αιμοβόρου" Αμίν Μπαμπά (ή Ίντι Αμίν) στην Ουγκάντα των 70s.
Πήγα να τη δω χωρίς να γνωρίζω το θέμα και βγήκα από την αίθουσα.. σα να είχα φάει μία γροθιά στο στομάχι!
Δεν ξέρω πότε βγήκε στις αίθουσες στην Ελλάδα οπότε μπορεί να είμαι πολύ εκτός..
Πάντως θέλησα να μοιραστώ μαζί σας τη γνώμη που σχημάτισα για την ταινία.
Ο Forrest Whitaker τί να πω.. συγκλονιστικός, όπως το συνηθίζει. Πολύ θα χαρώ να πάρει επιτέλους ένα 'Οσκαρ.
Πολύ καλός και ο νεαρός James McAvoy στο πλευρό του.
Το στόρι... συγκλονιστικό επίσης. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι περιστρέφεται γύρω από μία πραγματική ιστορία ενός υπαρκτού προσώπου και περιγράφει κάθε στιγμή το πραγματικό δράμα που έζησε ένα κράτος. Και που είναι τόσο φρέσκο, που οι ντόπιοι συντελεστές της ταινίας να φανταστείτε, έχουν ακόμα νωπές τις μνήμες από τη θητεία του Αμίν και τους 300.000 νεκρούς που άφησε πίσω.
Είναι νομίζω από τις ταινίες που σε κάνουν να βγαίνεις από την αίθουσα και συνειδητοποιείς πόσο αστεία είναι η ζώη σου. Και πόσα έχεις ακόμα να μάθεις.
Για τον κόσμο, για την ιστορία, για τον εαυτό σου, τα όριά σου, την ηθική...
Και χαίρομαι που υπάρχουν δημιουργοί που ασχολούνται με τέτοια θέματα.
Last edited:
