Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
τι να τον κάνεις τον Καντ , αμα υπάρχει ο James Brown ;
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="by proxy" data-source="post: 1056310191" data-attributes="member: 31328"><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">( επ’ ευκαιρία ενός ποστ μου στο νήμα «Που πάει η χώρα;» και επειδή όλα άνήκουν στην σφαίρα του πολιτικού σήμερα )</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">1. Το φιλελεύθερο πρόταγμα κατ’ ουσίαν είναι η ασφάλεια και η ιδιωτική απόλαυση . Η νεωτερικότητα προκρίνει , μόνη αυτή στην Ιστορία από οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό , την αυτοδιατήρηση και την αυτοσυντήρηση πρώτη και μοναδική φροντίδα του έλλογου ατόμου και ιδρυτικό ιδεώδες της υπό διαμόρφωση φιλελεύθερης κοινωνίας . Ο Benjamin Constant , εξέχων φιλελεύθερος και υπέρμαχος των πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων το θέτει με τον πιο εύγλωττο τρόπο : «Σκοπός των μοντέρνων είναι η ασφάλεια μέσα στις ιδιωτικές απολαύσεις. Και ονομάζουν ελευθερία τις εγγυήσεις που παρέχουν οι θεσμοί στις απολαύσεις αυτές» . Εκκινώντας από την υπέρτατη ανάγκη να εξαφανισθεί μια και καλή η φρίκη του πολέμου και ιδίως η προκαλούμενη από την ιδεολογική , εμφύλια σύρραξη, ο φιλελευθερισμός επέμεινε κυρίως στην απάλειψη της επικίνδυνης διαμάχης που επιφέρει η πίστη ότι οι προτιμήσεις μας επί του Καλού , του ωραίου και του Αληθούς δεν είναι οικουμενικά κοινωνήσιμες αλλά αποτελούν μάλλον υπόθεση συνήθειας ή απλού γούστου. </span></span></span></p><p></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">Στο «Σχεδίασμα για την αιώνια ειρήνη» ο Ι. Κάντ σημειώνει μάλιστα – μέσα στην άτεγκτη υπερβατική λογική του -ότι η μηχανική του Δικαίου , εάν και εφ’όσον υφίσταται ένα τέλειο νομοθετικό έργο , είναι σε θέση να εξασφαλίσει την ειρηνική συνύπαρξη ακόμη και σε μια κοινωνία δαιμόνων. Συνεπώς ο μηχανισμός εξισορρόπησης , παροχής ασφάλειας και σταθεροποίησης των κανονιστικών προσδοκιών είναι το Δίκαιο – πάντοτε αξιολογικά ουδέτερο , όμως . Το ζητούμενο είναι όμως η ασφάλεια κι η απόλαυση , ως ήδη επεσημάνθη .</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι ο καπιταλισμός , ο οποίος αποτελεί την ιστορική μορφή τελείωσης του φιλελευθερισμού του 17ου και 18ου αιώνα , για να μπορεί να διατηρηθεί και να διατηρήσει την ασφάλεια χρειάζεται το Δίκαιο . Χρειάζεται όμως , όσον αφορά την απόλαυση , και την οικονομική μεγέθυνση , ώστε να μπορεί να μπορεί να διανέμει ένα μικρό μέρος των κερδών του και στους πολίτες , μέσω της διανεμητικής ιδιότητας του Δικαίου ώστε να διατηρείται άθικτη η δομή του συστήματος . Απαιτείται συνεπώς και μία ηγεμονική δύναμη κατά την γκραμσιανή έννοια του όρου για να επιβάλλει στοχοθεσίες και πρότυπα πολιτισμού και πολιτικής . Αυτή η δύναμη προς το παρόν είναι οι ΗΠΑ και το «αμερικάνικο όραμα» η πολιτική- πολιτισμική πρόταση της .</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"><span style="font-family: 'Calibri'">2. Η λαϊκή σοφία έχει ερμηνεύσει αυτήν την επιβολή με όρους πραγματολογικούς. Οσο έχουμε κάποια λεφτά κι εμείς , τότε κι εσείς δεν πρόκειται να κινδυνεύσετε με επαναστάσεις κλπ, φαίνεται να λένε οι εξουσιαζόμενοι στους κατέχοντες – εξουσιαστές . Η συγκρότηση του επαναστατικού υποκειμένου σκοντάφτει στο ιδεολόγημα της ευμάρειας για όλους . </span></span></span></p><p><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"><span style="font-family: 'Calibri'"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">Ο James Brown , γνήσιος εκπρόσωπος μιας βαθιάς λαϊκότητας , έχει το χρέος που έχει κάθε λαϊκός καλλιτέχνης να μετατρέπει σε καλλιτέχνημα την λαϊκή σοφία , παράδοση , τα ήθη και τις αντιλήψεις της τάξης που τον γέννησε . Όλα τα παραπάνω μεταφράστηκαν λοιπόν στον James Brown με μια δωρική καθαρότητα στον πολλαπλά υπαινικτικό τίτλο του τραγουδιού και μοναδικό , ταυτόχρονα , στίχο του : <strong>You can have your Watergate , just gimme some bucks and I’ll be straight </strong>. Φράση που διαπερνά από την αρχή ως το τέλος διαχεόμενη σε όλο το εκπληκτικό και ως Doin’ it to the Death τιτλοφορούμενο άλμπουμ των J.B.’ s , της 12μελούς μπάντας του που ανέλαβε την εκτέλεση αυτής και μερικών άλλων συνθέσεων του , καλύπτοντας ένα φάσμα από το απόλυτο φρενιτιώδες κοφτό φανκ έως την τζαζ . “Κάντο μέχρι να πεθάνεις» κι η Λύτρωση έρχεται μέσα από την ηδονιστική επανάληψη ενός αρχέγονου tribe ρυθμού που υπάρχει στο συλλογικό ασυνείδητο. Είναι ο χτύπος της καρδιάς καθώς στέλνει το αίμα για να κυκλοφορήσει στις φλέβες σου . Είναι ο χτύπος που δίνει ζωή . Είναι η ίδια η Ζωή. Γι αυτό είσαι αναγκασμένος να το κάνεις μέχρι να πεθάνεις .</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">Συνεπής ως το μεδούλι με την αμερικάνικη λογική της θεοποίησης του χρήματος – καμιά εικοσαριά χρόνια αργότερα ο Bill Clinton είπε ξανά το ίδιο πράγμα με την περίφημη φράση του “It’s the economy , stupid”- ο Brown ταυτίζεται , διαισθητικά φυσικά , με τις αρχές του πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού επιβεβαιώνοντας από τα κάτω την αρραγή ενότητα του : Φέρε τα φράγκα φίλε και κάνε ότι θες . Επόμενο άλλωστε αφού ο φιλελευθερισμός είναι μια αξιολογικά ουδέτερη θεωρία .</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">Όποιος θέλει , αμφισβητεί ελεύθερα τα εισαγωγικά στο θέμα. Τον James Brown όμως και τους J.B.’s ούτε για πλάκα </span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">Πηγές : Jean Claude Michea “Η αυτοκρατορία του μικρότερου κακού”</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000">Doing It to Death</span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"><a href="http://www.allmusic.com/artist/the-jbs-p89579" target="_blank">The J.B.'s</a> ( 1973) </span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"></span></span></span></p><p><span style="font-family: 'Calibri'"><span style="font-size: 12px"><span style="color: #000000"><img src="http://image.allmusic.com/00/amg/cov200/drg000/g064/g06463er0ap.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></span></span></span></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="by proxy, post: 1056310191, member: 31328"] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]( επ’ ευκαιρία ενός ποστ μου στο νήμα «Που πάει η χώρα;» και επειδή όλα άνήκουν στην σφαίρα του πολιτικού σήμερα ) [/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]1. Το φιλελεύθερο πρόταγμα κατ’ ουσίαν είναι η ασφάλεια και η ιδιωτική απόλαυση . Η νεωτερικότητα προκρίνει , μόνη αυτή στην Ιστορία από οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό , την αυτοδιατήρηση και την αυτοσυντήρηση πρώτη και μοναδική φροντίδα του έλλογου ατόμου και ιδρυτικό ιδεώδες της υπό διαμόρφωση φιλελεύθερης κοινωνίας . Ο Benjamin Constant , εξέχων φιλελεύθερος και υπέρμαχος των πολιτικών και ατομικών δικαιωμάτων το θέτει με τον πιο εύγλωττο τρόπο : «Σκοπός των μοντέρνων είναι η ασφάλεια μέσα στις ιδιωτικές απολαύσεις. Και ονομάζουν ελευθερία τις εγγυήσεις που παρέχουν οι θεσμοί στις απολαύσεις αυτές» . Εκκινώντας από την υπέρτατη ανάγκη να εξαφανισθεί μια και καλή η φρίκη του πολέμου και ιδίως η προκαλούμενη από την ιδεολογική , εμφύλια σύρραξη, ο φιλελευθερισμός επέμεινε κυρίως στην απάλειψη της επικίνδυνης διαμάχης που επιφέρει η πίστη ότι οι προτιμήσεις μας επί του Καλού , του ωραίου και του Αληθούς δεν είναι οικουμενικά κοινωνήσιμες αλλά αποτελούν μάλλον υπόθεση συνήθειας ή απλού γούστου. [/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]Στο «Σχεδίασμα για την αιώνια ειρήνη» ο Ι. Κάντ σημειώνει μάλιστα – μέσα στην άτεγκτη υπερβατική λογική του -ότι η μηχανική του Δικαίου , εάν και εφ’όσον υφίσταται ένα τέλειο νομοθετικό έργο , είναι σε θέση να εξασφαλίσει την ειρηνική συνύπαρξη ακόμη και σε μια κοινωνία δαιμόνων. Συνεπώς ο μηχανισμός εξισορρόπησης , παροχής ασφάλειας και σταθεροποίησης των κανονιστικών προσδοκιών είναι το Δίκαιο – πάντοτε αξιολογικά ουδέτερο , όμως . Το ζητούμενο είναι όμως η ασφάλεια κι η απόλαυση , ως ήδη επεσημάνθη . [/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]Αυτό με τη σειρά του σημαίνει ότι ο καπιταλισμός , ο οποίος αποτελεί την ιστορική μορφή τελείωσης του φιλελευθερισμού του 17ου και 18ου αιώνα , για να μπορεί να διατηρηθεί και να διατηρήσει την ασφάλεια χρειάζεται το Δίκαιο . Χρειάζεται όμως , όσον αφορά την απόλαυση , και την οικονομική μεγέθυνση , ώστε να μπορεί να μπορεί να διανέμει ένα μικρό μέρος των κερδών του και στους πολίτες , μέσω της διανεμητικής ιδιότητας του Δικαίου ώστε να διατηρείται άθικτη η δομή του συστήματος . Απαιτείται συνεπώς και μία ηγεμονική δύναμη κατά την γκραμσιανή έννοια του όρου για να επιβάλλει στοχοθεσίες και πρότυπα πολιτισμού και πολιτικής . Αυτή η δύναμη προς το παρόν είναι οι ΗΠΑ και το «αμερικάνικο όραμα» η πολιτική- πολιτισμική πρόταση της . [/COLOR][/SIZE][/FONT] [SIZE=3][COLOR=#000000][FONT=Calibri]2. Η λαϊκή σοφία έχει ερμηνεύσει αυτήν την επιβολή με όρους πραγματολογικούς. Οσο έχουμε κάποια λεφτά κι εμείς , τότε κι εσείς δεν πρόκειται να κινδυνεύσετε με επαναστάσεις κλπ, φαίνεται να λένε οι εξουσιαζόμενοι στους κατέχοντες – εξουσιαστές . Η συγκρότηση του επαναστατικού υποκειμένου σκοντάφτει στο ιδεολόγημα της ευμάρειας για όλους . [/FONT][/COLOR][/SIZE] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]Ο James Brown , γνήσιος εκπρόσωπος μιας βαθιάς λαϊκότητας , έχει το χρέος που έχει κάθε λαϊκός καλλιτέχνης να μετατρέπει σε καλλιτέχνημα την λαϊκή σοφία , παράδοση , τα ήθη και τις αντιλήψεις της τάξης που τον γέννησε . Όλα τα παραπάνω μεταφράστηκαν λοιπόν στον James Brown με μια δωρική καθαρότητα στον πολλαπλά υπαινικτικό τίτλο του τραγουδιού και μοναδικό , ταυτόχρονα , στίχο του : [B]You can have your Watergate , just gimme some bucks and I’ll be straight [/B]. Φράση που διαπερνά από την αρχή ως το τέλος διαχεόμενη σε όλο το εκπληκτικό και ως Doin’ it to the Death τιτλοφορούμενο άλμπουμ των J.B.’ s , της 12μελούς μπάντας του που ανέλαβε την εκτέλεση αυτής και μερικών άλλων συνθέσεων του , καλύπτοντας ένα φάσμα από το απόλυτο φρενιτιώδες κοφτό φανκ έως την τζαζ . “Κάντο μέχρι να πεθάνεις» κι η Λύτρωση έρχεται μέσα από την ηδονιστική επανάληψη ενός αρχέγονου tribe ρυθμού που υπάρχει στο συλλογικό ασυνείδητο. Είναι ο χτύπος της καρδιάς καθώς στέλνει το αίμα για να κυκλοφορήσει στις φλέβες σου . Είναι ο χτύπος που δίνει ζωή . Είναι η ίδια η Ζωή. Γι αυτό είσαι αναγκασμένος να το κάνεις μέχρι να πεθάνεις . [/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]Συνεπής ως το μεδούλι με την αμερικάνικη λογική της θεοποίησης του χρήματος – καμιά εικοσαριά χρόνια αργότερα ο Bill Clinton είπε ξανά το ίδιο πράγμα με την περίφημη φράση του “It’s the economy , stupid”- ο Brown ταυτίζεται , διαισθητικά φυσικά , με τις αρχές του πολιτικού και οικονομικού φιλελευθερισμού επιβεβαιώνοντας από τα κάτω την αρραγή ενότητα του : Φέρε τα φράγκα φίλε και κάνε ότι θες . Επόμενο άλλωστε αφού ο φιλελευθερισμός είναι μια αξιολογικά ουδέτερη θεωρία . [/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]Όποιος θέλει , αμφισβητεί ελεύθερα τα εισαγωγικά στο θέμα. Τον James Brown όμως και τους J.B.’s ούτε για πλάκα [/COLOR][/SIZE][/FONT] [FONT=Calibri][SIZE=3][COLOR=#000000]Πηγές : Jean Claude Michea “Η αυτοκρατορία του μικρότερου κακού” Doing It to Death [URL="http://www.allmusic.com/artist/the-jbs-p89579"]The J.B.'s[/URL] ( 1973) [IMG]http://image.allmusic.com/00/amg/cov200/drg000/g064/g06463er0ap.jpg[/IMG][/COLOR][/SIZE][/FONT] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
τι να τον κάνεις τον Καντ , αμα υπάρχει ο James Brown ;
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…