Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Το ίδιο σχοινί... [Etta James]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1058188720" data-attributes="member: 30418"><p style="text-align: center">[ATTACH]154768[/ATTACH]</p><p></p><p>Παιχταρά μου, κάπως έτσι είναι τα πράγματα, όχι όμως ακριβώς... Αν θέλουμε να είμαστε περιληπτικοί και συνάμα περιεκτικοί, το ιδίωμα για το οποίο μιλάμε είναι ασφαλώς η <strong>Σάουθερν Σόουλ</strong>. Ο ήχος είχε σε γενικές γραμμές κάποια <u>κοινά</u> χαρακτηριστικά, αλλά σαφώς ήταν οι <u>μουσικοί κάποιων θρυλικών στούντιο</u> που ύφαιναν το ιδιαίτερο ηχόχρωμα και τις λεπτοφυείς (όχι πάντα) αν και υπαρκτές διαφορές. Π.χ. για τον ήχο των <strong>Stax Recording Studio</strong>, που αναφέρθηκε, ήταν υπεύθυνοι οι <strong>Booker T. & the MGs</strong>, ενώ για τον ήχο των <strong>Muscle Shoals Sound Studios</strong> ήταν οι <strong>Swampers</strong>, που έκανα ειδική μνεία. Υπήρχαν και τα <strong>American Sound Studio</strong> με το δικό τους ρυθμ σέξιον γκρουπ, καθώς και το <strong>Hi Rhythm Section</strong> και οι <strong>Bar-Kays</strong> για να αναφέρουμε τα σημαντικότερα.</p><p></p><p>Για να κατανοήσετε, τη "διαπλοκή" τους, εάν οι παραγωγοί και επικεφαλής των ετικετών το επιθυμούσαν, μπορούσαν να πάνε σ' ένα από αυτά τα στούντιο ή να δανειστούν τους σεσιονάδες τους για να προσδώσουν "ήχο" στις παραγωγές τους. Αναφέρω ενδεικτικά ότι εταιρείες σαν τις <em> Atlantic, Backbeat, Bell, Cadet, Canyon, Checker, Chess, Chimneyville, Columbia, Dial, Dot, Enterprise, Excello, Fame, Federal, Gee Bee, Goldwax, Happy Tiger, Hi, Kent, King, Ko Ko, Mankind, MGM, Murco, Odds And Ends, P-Vine, Paula, Quinvy, Revue, Sims, Soul Power, Sounds Of Memphis, South Camp, Spring, Stax, Tower, United Artists, Volt, Wand, Westbound, Westside, Zane</em> μπορούσαν να αλλάζουν ήχο μ' αυτόν το τρόπο στις κυκλοφορίες τους, <u>πάντα στα πλαίσια της Σάουθερν Σόουλ</u>.</p><p></p><p>Για να αναφερθούμε στους δύο συγκεκριμένους δίσκους, της Αρίθα και της Τζέιμς, υπάρχει ακουστική συγγένεια γιατί απλούστατα ηχογραφήθηκαν στα περίφημα <strong>FAME</strong> στούντιο του <strong>Rick Hall</strong> ή η ρυθμ σέξιον των στούντιο, στην περίπτωση της Αρίθα, για κάποια κομμάτια της πήγε στη Νέα Υόρκη. Η <strong>Atlantic</strong> με την <strong>Stax</strong> του Μέμφις ήταν ένα άλλο εξίσου κορυφαίο κεφάλαιο με τα <strong><a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=101933" target="_blank">Muscle Shoals</a></strong> της Αλαμπάμα. Για τη σπουδαία <strong>Stax</strong> θα τα πούμε εκτενώς μια άλλη φορά φτάνει να υπάρχει χρόνος, διάθεση και ίσως και κάποια αφορμή.</p><p></p><p>Πάντως το <strong>παράδοξο, υπέροχο</strong> και <strong>σημαντικό</strong> είναι ότι ο ήχος του νότου θεμελιώθηκε με μια μοναδική ευθυγράμμιση μαύρων τραγουδιστών και λευκών μουσικών σε μια εποχή και τόπο (Νότο) όπου οι φυλετικές σχέσεις ήταν επικίνδυνα τεταμένες. Αυτά βέβαια μόνο η μουσική μπορεί να πετύχει και να αποδείξει πόσο "μικρές" γίνονται οι ζωές των ανθρώπων που κυριεύονται από τη μισαλλοδοξία.</p><p></p><p>Πάνο, ευχαριστώ για την ανταπόκριση!</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]154769[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1058188720, member: 30418"] [CENTER][ATTACH alt="Reels.jpg"]154768[/ATTACH][/CENTER] Παιχταρά μου, κάπως έτσι είναι τα πράγματα, όχι όμως ακριβώς... Αν θέλουμε να είμαστε περιληπτικοί και συνάμα περιεκτικοί, το ιδίωμα για το οποίο μιλάμε είναι ασφαλώς η [B]Σάουθερν Σόουλ[/B]. Ο ήχος είχε σε γενικές γραμμές κάποια [U]κοινά[/U] χαρακτηριστικά, αλλά σαφώς ήταν οι [U]μουσικοί κάποιων θρυλικών στούντιο[/U] που ύφαιναν το ιδιαίτερο ηχόχρωμα και τις λεπτοφυείς (όχι πάντα) αν και υπαρκτές διαφορές. Π.χ. για τον ήχο των [B]Stax Recording Studio[/B], που αναφέρθηκε, ήταν υπεύθυνοι οι [B]Booker T. & the MGs[/B], ενώ για τον ήχο των [B]Muscle Shoals Sound Studios[/B] ήταν οι [B]Swampers[/B], που έκανα ειδική μνεία. Υπήρχαν και τα [B]American Sound Studio[/B] με το δικό τους ρυθμ σέξιον γκρουπ, καθώς και το [B]Hi Rhythm Section[/B] και οι [B]Bar-Kays[/B] για να αναφέρουμε τα σημαντικότερα. Για να κατανοήσετε, τη "διαπλοκή" τους, εάν οι παραγωγοί και επικεφαλής των ετικετών το επιθυμούσαν, μπορούσαν να πάνε σ' ένα από αυτά τα στούντιο ή να δανειστούν τους σεσιονάδες τους για να προσδώσουν "ήχο" στις παραγωγές τους. Αναφέρω ενδεικτικά ότι εταιρείες σαν τις [I] Atlantic, Backbeat, Bell, Cadet, Canyon, Checker, Chess, Chimneyville, Columbia, Dial, Dot, Enterprise, Excello, Fame, Federal, Gee Bee, Goldwax, Happy Tiger, Hi, Kent, King, Ko Ko, Mankind, MGM, Murco, Odds And Ends, P-Vine, Paula, Quinvy, Revue, Sims, Soul Power, Sounds Of Memphis, South Camp, Spring, Stax, Tower, United Artists, Volt, Wand, Westbound, Westside, Zane[/I] μπορούσαν να αλλάζουν ήχο μ' αυτόν το τρόπο στις κυκλοφορίες τους, [U]πάντα στα πλαίσια της Σάουθερν Σόουλ[/U]. Για να αναφερθούμε στους δύο συγκεκριμένους δίσκους, της Αρίθα και της Τζέιμς, υπάρχει ακουστική συγγένεια γιατί απλούστατα ηχογραφήθηκαν στα περίφημα [B]FAME[/B] στούντιο του [B]Rick Hall[/B] ή η ρυθμ σέξιον των στούντιο, στην περίπτωση της Αρίθα, για κάποια κομμάτια της πήγε στη Νέα Υόρκη. Η [B]Atlantic[/B] με την [B]Stax[/B] του Μέμφις ήταν ένα άλλο εξίσου κορυφαίο κεφάλαιο με τα [B][URL='http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=101933']Muscle Shoals[/URL][/B] της Αλαμπάμα. Για τη σπουδαία [B]Stax[/B] θα τα πούμε εκτενώς μια άλλη φορά φτάνει να υπάρχει χρόνος, διάθεση και ίσως και κάποια αφορμή. Πάντως το [B]παράδοξο, υπέροχο[/B] και [B]σημαντικό[/B] είναι ότι ο ήχος του νότου θεμελιώθηκε με μια μοναδική ευθυγράμμιση μαύρων τραγουδιστών και λευκών μουσικών σε μια εποχή και τόπο (Νότο) όπου οι φυλετικές σχέσεις ήταν επικίνδυνα τεταμένες. Αυτά βέβαια μόνο η μουσική μπορεί να πετύχει και να αποδείξει πόσο "μικρές" γίνονται οι ζωές των ανθρώπων που κυριεύονται από τη μισαλλοδοξία. Πάνο, ευχαριστώ για την ανταπόκριση! [CENTER][ATTACH alt="JamesHall.jpg"]154769[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Το ίδιο σχοινί... [Etta James]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…