Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Το λευκό καράβι [H.P. Lovecraft]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057630088" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Στη θάλασσα των ονείρων</h3> <p style="text-align: center">[ATTACH]126182[/ATTACH]</p><p></p><p>Το ιδρυτικό μέλος των <em>H.P. Lovecraft</em>, κιθαρίστας και τραγουδιστής <strong>George Edwards</strong> (1943, πραγματικό όνομα <em>Charles Ethan Kenning</em>) ξεκίνησε από το φολκ και μπλουζ κύκλωμα του Σικάγο το 1962, πριν αναχωρήσει για την Καλιφόρνια και το Κόκονατ Γκρόουβ της Φλόριντα. Αφού εργάστηκε ως ακομπανιατέρ για τους φολκ καλλιτέχνες <em>Village Singers</em> και <em>Len & Judy</em>, επέστρεψε στο Σικάγο στα τέλη του 1965 και συνδέθηκε με τον μελλοντικό μάνατζερ και παραγωγό των <em>H.P. Lovecraft</em>, <strong>George Badonsky</strong>. Ένας ένθερμος αναγνώστης των λογοτεχνικών έργων του Χ.Φ. Λάβκραφτ, ο <em>Badonsky</em> έγινε φίλος μ' ένα άλλο λάτρη του Λάβκραφτ, τον τοπικό μουσικό, νομικό εκπρόσωπο της μουσικής βιομηχανίας και παραγωγό, <strong>Bill Traut</strong> και μαζί δημιούργησαν την εταιρεία παραγωγής, <strong>Dunwich</strong> (το όνομά της, από το διήγημα <em>The Dunwich Horror</em> του Λάβκραφτ). Ο <em>Traut</em> είχε ένα γραφείο κοντά στα <em>Universal Recording Studios</em> στη <em>Rush Street</em>, που του επέτρεπε να κλείνει χρόνο ηχογράφησης για το αυξανόμενο ρόστερ των τοπικών συμβολαίων του συνεταίρου του.</p><p></p><p>Ο <em>Edwards</em> προσχώρησε στο δυναμικό της <em>Dunwich</em> και κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, ηχογράφησε μερικά κομμάτια, συμπεριλαμβανομένης μιας καλόγουστης έκδοσης του "<strong>Norwegian Wood</strong>" των <em>Beatles</em>, που κοσμεί τη μια πλευρά του ντεμπούτου σόλο σινγκλ, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1966 και μια εντυπωσιακή διασκευή του "<strong>Quit Your Low Down Ways</strong>" του <em>Bob Dylan</em>, που ανεξήγητα έμεινε στο ράφι μέχρι το 1972, όταν εμφανίστηκε τελικά στη συλλογή <em>Early Chicago</em> της <em>Happy Tiger Records</em>. Εκτός από τη σόλο δουλειά του, ο <em>Edwards</em>, έπαιξε επίσης στο φολκ/τζαζ σχήμα <em>The Will Mercier Trio</em>, όπου συνάντησε τον μελλοντικό, κλασσικής εκπαίδευσης, κιμπορντίστα και τραγουδιστή των <em>H.P. Lovecraft</em>, <strong>Dave Michaels</strong> (1944, πραγματικό όνομα David Miotke). Ο Michaels θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στη διαμόρφωση του μοναδικού ήχου του γκρουπ, χάρη στο τριών-οκτάβων φωνητικό εύρος, στις θαυμάσιες συνθετικές δεξιότητες και στα επιδέξια πλήκτρα του. Η σημασία του στην μπάντα θα γίνει προφανής στα επόμενα χρόνια, καθώς η αναχώρησή του οδήγησε ουσιαστικά σε πρόωρη διάλυση της μπάντας. Πριν την ένταξή του, στους <em>Will Mercier Trio</em>, ο <em>Michaels</em> είχε δουλέψει σ' ένα πανεπιστημιακό τρίο με τον μελλοντικό τζαζ σαξοφωνίστα <em>David Sanborn</em>. Το τρίο έκανε μια αξιοπρεπή διαβίωση, περιφερόμενο από τραπέζι σε τραπέζι στο περιστρεφόμενο εστιατόριο στο ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο <em>Holiday Inn στη Lake Shore Drive</em>, αλλά ούτε ο <em>Edwards</em> ούτε ο <em>Michaels</em> είδαν πολύ μέλλον σ' αυτό και μετά από κάποια απέλπιδα τοπικά σινγκλ, ο <em>Edwards</em> αποφάσισε ότι ήταν καιρός να επανεκκινήσει τη σόλο καριέρα του. Με την υποστήριξη του <em>Badonsky</em>, κλείστηκε ένα στούντιο σέσιον για τις 16 Φεβρουαρίου του 1967 για ηχογράφηση νέου υλικού για ένα δεύτερο σινγκλ του <em>George Edwards</em> που θα σηματοδοτούσε την έναρξη των <em>Η.Ρ. Lovecraft</em>.</p><p></p><p>Προφανώς, ήταν ιδέα του <em>Badonsky</em> και του <em>Bill Traut</em> να ηχογραφήσουν μια διασκευή του <em>Chip Taylor</em>, το "<strong>Anyway That You Want Me</strong>" (ένα πρόσφατο UK χιτ για τους <em>Troggs</em>) σαν υποψήφιο για α-πλευρά σινγκλ και ένα υποστηρικτικό καστ μουσικών επιστρατεύτηκε να βοηθήσει από το τοπικό γκρουπ, <em>Rovin' Kind</em>. Το φωνητικό μέρος της αρμονίας του <em>Dave Michaels</em>, σύμφωνα με τον <em>Edwards</em>, προστέθηκε εκ των υστέρων. Το σινγκλ κυκλοφόρησε την άνοιξη στη θυγατρική ετικέτα της <em>Mercury Records</em>, <strong>Philips</strong> φέροντας το ασυνήθιστο όνομα <strong>Η.Ρ. Lovecraft</strong>. Ο Michaels εξηγεί πώς προέκυψε το όνομα. "<em><span style="color: Darkorange">Θυμάμαι, ήμουνα με τους George Badonsky, Bill Traut και George Edwards στο διαμέρισμα του Badonsky πάνω από το κλαμπ Mother Blues. Η δισκογραφική εταιρεία είχε στείλει στους παραγωγούς μια λίστα με τα πιθανά ονόματα του γκρουπ... και μουρμουρίζαμε γιατί κανένα δεν μας ταίριαζε. Το όνομα του σκύλου του Badonsky (ένα Γιορκσάιρ τερριέ που ονομαζόταν Yuggoth) ήρθε στην κουβέντα, μαζί με το όνομα H.P. Lovecraft. Όλοι αναπηδήσαμε από χαρά στην ιδέα της ονομασίας του γκρουπ από τον συγγραφέα. Για καλή μας τύχη, ο Traut ήξερε τον August Derleth, που διαχειριζόταν την ακίνητη περιουσία του H.P. Lovecraft</span></em>". Ο <em>Traut</em> κάλεσε τον <em>Derleth</em> για να τον ρωτήσει εάν το γκρουπ μπορούσε να χρησιμοποιήσει το όνομα και αυτός έδωσε δεόντως τη συγκατάθεσή του. Οι <em>Edwards</em> και <em>Michaels</em> ξεκίνησαν την πρόσληψη μουσικών.</p><p></p><p>Ο πυρήνας του γκρουπ διαμορφώθηκε εκείνο τον Μάρτιο μετά από ακροάσεις που πραγματοποιήθηκαν στον διάσημο φολκ και μπλουζ χώρο, <em>Mother Blues</em>, στην παλιά πόλη του Σικάγου. Ένας από τους πρώτους ανθρώπους που πέρασε οντισιόν ήταν ένας νεαρός κιθαρίστας, ο <strong>Tony Cavallari</strong>. "<em><span style="color: Darkorange">Είχε παίζει σ' ορισμένα γκρουπ στην Ιντιάνα</span></em>", λέει ο <em>Edwards</em>. "<em><span style="color: Darkorange">Ήταν ένας ροκ παίκτης, αλλά ήταν βουτηγμένος στα μπλουζ. Είχε μάθει πολλές μπλουζ φράσεις, που μ' άρεσαν πραγματικά. Ήρθε στην οντισιόν και τα πήγαμε καλά</span></em>". Το τρίο άρχισε αμέσως πρόβες και το γράψιμο υλικού, στο διαμέρισμα του Έντουαρντς. "<em><span style="color: Darkorange">Πήραμε μια αίθουσα για πρόβα στο κέντρο του Σικάγου και ξεκινήσαμε στα σοβαρά</span></em>", θυμάται ο <em>Edwards</em> "<em><span style="color: Darkorange">και είχαμε ένα σωρό ανθρώπους που πέρασαν από εκεί</span></em>". Μέσα σε λίγες μέρες, η μπάντα βρήκε τον τέλειο ντράμερ, τον <strong>Michael Tegza</strong>, ένα δυναμικό μουσικό που ο <em>Badonsky</em> έφερε μαζί του, μια ημέρα μετά μια αποτυχημένη οντισιόν με το τοπικό γκρουπ, <em>Shadows of Knight</em>. Ο <em>Tegza</em> είχε μάθει, την τέχνη του στην εφηβεία, παίζοντας σε πόλκα γκρουπ και γάμους. Ο μπασίστας <strong>Tom Skidmore</strong> συμπλήρωσε τη σύνθεση των <em>H.P. Lovecraft</em>, μετά. Το γκρουπ ανέπτυξε σύντομα ένα εξαιρετικά πρωτότυπο ήχο, με επίκεντρο τα αντίθετα αν και συμπληρωματικά φωνητικά στυλ των <em>Edwards</em> και <em>Michaels</em>. Ο <em>Edwards</em>, ο ηγέτης της μπάντας, ήταν βασικός στην επιλογή υλικού που δανείστηκε σε μεγάλο βαθμό από το φολκ υπόβαθρό του. Ψηλά στη λίστα του, για πηγή υλικού ήταν ο μέντοράς του, ο <em>Fred Neil</em>. Άλλα αγαπημένα περιλάμβαναν το "<strong>Get Together</strong>" του <em>Dino Valente</em> και ένα ζευγάρι πρώιμα τραγούδια του <em>Randy Newman</em>: "<strong>I've Been Wrong Before</strong>" και "<strong>Tickle Me</strong>". Ο <em>Edwards</em> εισήγαγε επίσης το "<strong>The Drifter</strong>" του <em>Travis Edmunson</em>, που είχε μάθει από τον φολκ φίλο από το Σικάγο, <a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=101033" target="_blank">Terry Callier</a> και το φολκ στάνταρτ, "<strong>Wayfaring Stranger</strong>", ένα τραγούδι που είχε ακούσει για πρώτη φορά σ' ένα άλμπουμ του <em>Bob Gibson</em>. Με τη βοήθεια του <em>Michaels</em>, ο <em>Edwards</em> επεξεργάστηκε νέες συνθέσεις που δάνειζαν στα τραγούδια μια στοιχειωμένη ατμόσφαιρα. Οι <em>H.P. Lovecraft</em> άρχισαν να παίζουν σ' όλη την περιοχή του Σικάγου κατά τη διάρκεια του Ιουνίου, αλλά σύντομα έγινε προφανές ότι ο <em>Tom Skidmore</em> δεν επρόκειτο να παραμείνει. Ο <em>Edwards</em> άρχισε να ρίχνει το βλέμμα του γύρω, για ένα κατάλληλο αντικαταστάτη και στα τέλη Ιουλίου στράφηκε στον πρώην ρυθμικό κιθαρίστα των <em>Shadows of Knight</em>, <strong>Jerry McGeorge</strong> (1945). "<em><span style="color: Darkorange">Αν και είχα παίξει μπάσο με τους Shadows of Knight σε μερικά κομμάτια... πραγματικά δεν αισθανόμουν σαν μπασίστας</span></em>", παραδέχεται ο <em>McGeorge</em>. "<em><span style="color: Darkorange">Τους είπα ότι το σκέφτηκα και λίγες μέρες αργότερα αποφάσισα ότι θα ήταν μια καλή κίνηση. Ο Tom Skidmore στη συνέχεια μας άφησε και άρχισα αμέσως πρόβες μαζί τους, μαθαίνοντας ταυτόχρονα τα τραγούδια τους και το μπάσο</span></em>".</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]126183[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057630088, member: 30418"] [HEADING=2]Στη θάλασσα των ονείρων[/HEADING] [CENTER][ATTACH=CONFIG]126182._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Το ιδρυτικό μέλος των [I]H.P. Lovecraft[/I], κιθαρίστας και τραγουδιστής [B]George Edwards[/B] (1943, πραγματικό όνομα [I]Charles Ethan Kenning[/I]) ξεκίνησε από το φολκ και μπλουζ κύκλωμα του Σικάγο το 1962, πριν αναχωρήσει για την Καλιφόρνια και το Κόκονατ Γκρόουβ της Φλόριντα. Αφού εργάστηκε ως ακομπανιατέρ για τους φολκ καλλιτέχνες [I]Village Singers[/I] και [I]Len & Judy[/I], επέστρεψε στο Σικάγο στα τέλη του 1965 και συνδέθηκε με τον μελλοντικό μάνατζερ και παραγωγό των [I]H.P. Lovecraft[/I], [B]George Badonsky[/B]. Ένας ένθερμος αναγνώστης των λογοτεχνικών έργων του Χ.Φ. Λάβκραφτ, ο [I]Badonsky[/I] έγινε φίλος μ' ένα άλλο λάτρη του Λάβκραφτ, τον τοπικό μουσικό, νομικό εκπρόσωπο της μουσικής βιομηχανίας και παραγωγό, [B]Bill Traut[/B] και μαζί δημιούργησαν την εταιρεία παραγωγής, [B]Dunwich[/B] (το όνομά της, από το διήγημα [I]The Dunwich Horror[/I] του Λάβκραφτ). Ο [I]Traut[/I] είχε ένα γραφείο κοντά στα [I]Universal Recording Studios[/I] στη [I]Rush Street[/I], που του επέτρεπε να κλείνει χρόνο ηχογράφησης για το αυξανόμενο ρόστερ των τοπικών συμβολαίων του συνεταίρου του. Ο [I]Edwards[/I] προσχώρησε στο δυναμικό της [I]Dunwich[/I] και κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών, ηχογράφησε μερικά κομμάτια, συμπεριλαμβανομένης μιας καλόγουστης έκδοσης του "[B]Norwegian Wood[/B]" των [I]Beatles[/I], που κοσμεί τη μια πλευρά του ντεμπούτου σόλο σινγκλ, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1966 και μια εντυπωσιακή διασκευή του "[B]Quit Your Low Down Ways[/B]" του [I]Bob Dylan[/I], που ανεξήγητα έμεινε στο ράφι μέχρι το 1972, όταν εμφανίστηκε τελικά στη συλλογή [I]Early Chicago[/I] της [I]Happy Tiger Records[/I]. Εκτός από τη σόλο δουλειά του, ο [I]Edwards[/I], έπαιξε επίσης στο φολκ/τζαζ σχήμα [I]The Will Mercier Trio[/I], όπου συνάντησε τον μελλοντικό, κλασσικής εκπαίδευσης, κιμπορντίστα και τραγουδιστή των [I]H.P. Lovecraft[/I], [B]Dave Michaels[/B] (1944, πραγματικό όνομα David Miotke). Ο Michaels θα διαδραματίσει καίριο ρόλο στη διαμόρφωση του μοναδικού ήχου του γκρουπ, χάρη στο τριών-οκτάβων φωνητικό εύρος, στις θαυμάσιες συνθετικές δεξιότητες και στα επιδέξια πλήκτρα του. Η σημασία του στην μπάντα θα γίνει προφανής στα επόμενα χρόνια, καθώς η αναχώρησή του οδήγησε ουσιαστικά σε πρόωρη διάλυση της μπάντας. Πριν την ένταξή του, στους [I]Will Mercier Trio[/I], ο [I]Michaels[/I] είχε δουλέψει σ' ένα πανεπιστημιακό τρίο με τον μελλοντικό τζαζ σαξοφωνίστα [I]David Sanborn[/I]. Το τρίο έκανε μια αξιοπρεπή διαβίωση, περιφερόμενο από τραπέζι σε τραπέζι στο περιστρεφόμενο εστιατόριο στο ολοκαίνουργιο ξενοδοχείο [I]Holiday Inn στη Lake Shore Drive[/I], αλλά ούτε ο [I]Edwards[/I] ούτε ο [I]Michaels[/I] είδαν πολύ μέλλον σ' αυτό και μετά από κάποια απέλπιδα τοπικά σινγκλ, ο [I]Edwards[/I] αποφάσισε ότι ήταν καιρός να επανεκκινήσει τη σόλο καριέρα του. Με την υποστήριξη του [I]Badonsky[/I], κλείστηκε ένα στούντιο σέσιον για τις 16 Φεβρουαρίου του 1967 για ηχογράφηση νέου υλικού για ένα δεύτερο σινγκλ του [I]George Edwards[/I] που θα σηματοδοτούσε την έναρξη των [I]Η.Ρ. Lovecraft[/I]. Προφανώς, ήταν ιδέα του [I]Badonsky[/I] και του [I]Bill Traut[/I] να ηχογραφήσουν μια διασκευή του [I]Chip Taylor[/I], το "[B]Anyway That You Want Me[/B]" (ένα πρόσφατο UK χιτ για τους [I]Troggs[/I]) σαν υποψήφιο για α-πλευρά σινγκλ και ένα υποστηρικτικό καστ μουσικών επιστρατεύτηκε να βοηθήσει από το τοπικό γκρουπ, [I]Rovin' Kind[/I]. Το φωνητικό μέρος της αρμονίας του [I]Dave Michaels[/I], σύμφωνα με τον [I]Edwards[/I], προστέθηκε εκ των υστέρων. Το σινγκλ κυκλοφόρησε την άνοιξη στη θυγατρική ετικέτα της [I]Mercury Records[/I], [B]Philips[/B] φέροντας το ασυνήθιστο όνομα [B]Η.Ρ. Lovecraft[/B]. Ο Michaels εξηγεί πώς προέκυψε το όνομα. "[I][COLOR=Darkorange]Θυμάμαι, ήμουνα με τους George Badonsky, Bill Traut και George Edwards στο διαμέρισμα του Badonsky πάνω από το κλαμπ Mother Blues. Η δισκογραφική εταιρεία είχε στείλει στους παραγωγούς μια λίστα με τα πιθανά ονόματα του γκρουπ... και μουρμουρίζαμε γιατί κανένα δεν μας ταίριαζε. Το όνομα του σκύλου του Badonsky (ένα Γιορκσάιρ τερριέ που ονομαζόταν Yuggoth) ήρθε στην κουβέντα, μαζί με το όνομα H.P. Lovecraft. Όλοι αναπηδήσαμε από χαρά στην ιδέα της ονομασίας του γκρουπ από τον συγγραφέα. Για καλή μας τύχη, ο Traut ήξερε τον August Derleth, που διαχειριζόταν την ακίνητη περιουσία του H.P. Lovecraft[/COLOR][/I]". Ο [I]Traut[/I] κάλεσε τον [I]Derleth[/I] για να τον ρωτήσει εάν το γκρουπ μπορούσε να χρησιμοποιήσει το όνομα και αυτός έδωσε δεόντως τη συγκατάθεσή του. Οι [I]Edwards[/I] και [I]Michaels[/I] ξεκίνησαν την πρόσληψη μουσικών. Ο πυρήνας του γκρουπ διαμορφώθηκε εκείνο τον Μάρτιο μετά από ακροάσεις που πραγματοποιήθηκαν στον διάσημο φολκ και μπλουζ χώρο, [I]Mother Blues[/I], στην παλιά πόλη του Σικάγου. Ένας από τους πρώτους ανθρώπους που πέρασε οντισιόν ήταν ένας νεαρός κιθαρίστας, ο [B]Tony Cavallari[/B]. "[I][COLOR=Darkorange]Είχε παίζει σ' ορισμένα γκρουπ στην Ιντιάνα[/COLOR][/I]", λέει ο [I]Edwards[/I]. "[I][COLOR=Darkorange]Ήταν ένας ροκ παίκτης, αλλά ήταν βουτηγμένος στα μπλουζ. Είχε μάθει πολλές μπλουζ φράσεις, που μ' άρεσαν πραγματικά. Ήρθε στην οντισιόν και τα πήγαμε καλά[/COLOR][/I]". Το τρίο άρχισε αμέσως πρόβες και το γράψιμο υλικού, στο διαμέρισμα του Έντουαρντς. "[I][COLOR=Darkorange]Πήραμε μια αίθουσα για πρόβα στο κέντρο του Σικάγου και ξεκινήσαμε στα σοβαρά[/COLOR][/I]", θυμάται ο [I]Edwards[/I] "[I][COLOR=Darkorange]και είχαμε ένα σωρό ανθρώπους που πέρασαν από εκεί[/COLOR][/I]". Μέσα σε λίγες μέρες, η μπάντα βρήκε τον τέλειο ντράμερ, τον [B]Michael Tegza[/B], ένα δυναμικό μουσικό που ο [I]Badonsky[/I] έφερε μαζί του, μια ημέρα μετά μια αποτυχημένη οντισιόν με το τοπικό γκρουπ, [I]Shadows of Knight[/I]. Ο [I]Tegza[/I] είχε μάθει, την τέχνη του στην εφηβεία, παίζοντας σε πόλκα γκρουπ και γάμους. Ο μπασίστας [B]Tom Skidmore[/B] συμπλήρωσε τη σύνθεση των [I]H.P. Lovecraft[/I], μετά. Το γκρουπ ανέπτυξε σύντομα ένα εξαιρετικά πρωτότυπο ήχο, με επίκεντρο τα αντίθετα αν και συμπληρωματικά φωνητικά στυλ των [I]Edwards[/I] και [I]Michaels[/I]. Ο [I]Edwards[/I], ο ηγέτης της μπάντας, ήταν βασικός στην επιλογή υλικού που δανείστηκε σε μεγάλο βαθμό από το φολκ υπόβαθρό του. Ψηλά στη λίστα του, για πηγή υλικού ήταν ο μέντοράς του, ο [I]Fred Neil[/I]. Άλλα αγαπημένα περιλάμβαναν το "[B]Get Together[/B]" του [I]Dino Valente[/I] και ένα ζευγάρι πρώιμα τραγούδια του [I]Randy Newman[/I]: "[B]I've Been Wrong Before[/B]" και "[B]Tickle Me[/B]". Ο [I]Edwards[/I] εισήγαγε επίσης το "[B]The Drifter[/B]" του [I]Travis Edmunson[/I], που είχε μάθει από τον φολκ φίλο από το Σικάγο, [URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=101033"]Terry Callier[/URL] και το φολκ στάνταρτ, "[B]Wayfaring Stranger[/B]", ένα τραγούδι που είχε ακούσει για πρώτη φορά σ' ένα άλμπουμ του [I]Bob Gibson[/I]. Με τη βοήθεια του [I]Michaels[/I], ο [I]Edwards[/I] επεξεργάστηκε νέες συνθέσεις που δάνειζαν στα τραγούδια μια στοιχειωμένη ατμόσφαιρα. Οι [I]H.P. Lovecraft[/I] άρχισαν να παίζουν σ' όλη την περιοχή του Σικάγου κατά τη διάρκεια του Ιουνίου, αλλά σύντομα έγινε προφανές ότι ο [I]Tom Skidmore[/I] δεν επρόκειτο να παραμείνει. Ο [I]Edwards[/I] άρχισε να ρίχνει το βλέμμα του γύρω, για ένα κατάλληλο αντικαταστάτη και στα τέλη Ιουλίου στράφηκε στον πρώην ρυθμικό κιθαρίστα των [I]Shadows of Knight[/I], [B]Jerry McGeorge[/B] (1945). "[I][COLOR=Darkorange]Αν και είχα παίξει μπάσο με τους Shadows of Knight σε μερικά κομμάτια... πραγματικά δεν αισθανόμουν σαν μπασίστας[/COLOR][/I]", παραδέχεται ο [I]McGeorge[/I]. "[I][COLOR=Darkorange]Τους είπα ότι το σκέφτηκα και λίγες μέρες αργότερα αποφάσισα ότι θα ήταν μια καλή κίνηση. Ο Tom Skidmore στη συνέχεια μας άφησε και άρχισα αμέσως πρόβες μαζί τους, μαθαίνοντας ταυτόχρονα τα τραγούδια τους και το μπάσο[/COLOR][/I]". [CENTER][ATTACH=CONFIG]126183._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Το λευκό καράβι [H.P. Lovecraft]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…