Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τρένο στο πουθενά! [Savoy Brown]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057640624" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Η Βρετανική έκρηξη του μπλουζ</h3><p>Για τα αδιέξοδα λέγονται διάφορα, πάντως στη μουσική σίγουρα δεν υπάρχουν. Η άχρωμη, μουντή μεταπολεμική λιτότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο δημιούργησε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τις επείγουσες και αδιοχέτευτες εκφραστικές ανάγκες των νέων από τις φτωχογειτονιές των υποβαθμισμένων βιομηχανικών περιοχών και λιμανιών. Η Αγγλία της δεκαετίας του '60 φάνταζε ένα απίθανο μέρος για μια μπλουζ επανάσταση, αλλά αυτή συνέβη πραγματικά. Οι εισαγόμενοι αμερικάνικοι δίσκοι, έφεραν το μπλουζ ιδίωμα σε επαφή με τους νεαρούς Βρετανούς, που η αγάπη και ο σεβασμός τους για τους αυθεντικούς δημιουργούς, παρακίνησε πολλούς αφροαμερικανούς καλλιτέχνες να περιοδεύσουν στη Βρετανία.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]126634[/ATTACH]</p><p></p><p>Οι <em>Alexis Korner's Blues Incorporated</em>, ο <em>Cyril Davies</em>, οι <em>Yardbirds</em>, ο <em><a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php/96166" target="_blank">John Mayall</a> με τους Bluesbreakers</em>, ο <em>Graham Bond</em>, ο <em>Long John Baldry</em>, οι <em>Rolling Stones</em>, οι <em><a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=61242" target="_blank">Fleetwood Mac</a> του Peter Green</em>, οι <em>Cream</em>, οι <em><a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=148809" target="_blank">Ten Years After</a></em>, οι <em>Free</em>, οι <em>Savoy Brown</em>, οι <em><a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=61165" target="_blank">Chicken Shack</a></em>, οι <em>Love Sculpture του Dave Edmunds</em>, το γκρουπ του <em>Jeff Beck με τους Rod Stewart και Ronnie Wood</em>, οι πρώιμοι <em>Led Zeppelin</em>... όλοι αυτοί και αρκετοί ακόμα, με την καινοτόμο προσέγγισή τους στα μπλουζ και ρυθμ εντ μπλουζ άλλαξαν το πρόσωπο της ποπ για πάντα.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]126635[/ATTACH]</p><p></p><p>Οι στίχοι απλοί, άμεσοι και κοφτεροί και η μουσική εξηλεκτρισμένη, δυνατή και αρκούντως παραμορφωμένη, πρόκληση για τους καθαρολόγους. Μόνο το μπλουζ μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη ύλη για κάτι όμως ολότελα δικό τους, που έγινε αναγνωρίσιμο σαν ροκ.</p><p></p><p>Όπως ο Ρίτσαρντς είπε κάποτε: "<em><span style="color: Darkorange">Αν δεν ξέρεις τα μπλουζ, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πάρεις την κιθάρα και να παίξεις ροκ εντ ρολ...</span></em>".</p><p></p><p>Οι ήρωες του αφιερώματός μας, δεν ήταν δεύτεροι σχετικά με τα γνωστότερα ονόματα, αφού το ταλέντο ξεχείλιζε και η μουσική τους άποψη, ήταν εξίσου σημαντική και επιδραστική. Το μπούγκι τους ήταν απολαυστικό, ανάλογο σε αξία με αυτό των Αμερικάνων ομολόγων τους, <em><a href="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=142468" target="_blank">Canned Heat</a></em>, αντικαθιστώντας όμως το στοιχείο της ψυχεδέλειας αυτών, με τζαζ αποχρώσεις. Ήμουν μαθητής στην 5η γυμνασίου, το 1977, όταν πήγα στο πρατήριο της (τραγικής, για την ποιότητα των βινυλίων της) <em>Music-box</em> στη Νίκης για να αλλάξω ένα δίσκο, που μου είχαν κάνει δώρο, με την πρόσφατη τότε συλλογή, <strong><span style="color: Dodgerblue">The Best Of Savoy Brown</span></strong>. Οι σημειώσεις στο οπισθόφυλλο και η μπροστινή φωτογραφία του <em>Kim Simmonds</em>, ήταν αρκετά για να επιλέξω το δίσκο και μετά ακούγοντάς τον στο σπίτι, η μαγεία έκανε πάλι το θαύμα της...</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]126636[/ATTACH]</p><p></p><p>Ενάντια, λοιπόν, στη μέση επισκεψιμότητα/αναγνωσιμότητα του ενός λεπτού (!) ανά νήμα, παραθέτουμε κάτι που απαιτεί πολλά, μα πολλά περισσότερα και το αποτολμάμε γιατί το γρήγορο και εν πολλοίς πρόχειρο, από το φαγητό μέχρι ...το συναίσθημα, ποτέ δεν μας εκπροσωπούσε. Αν τώρα δεν σας λένε τίποτα οι καταστάσεις, τα ονόματα και οι αναφορές του αφιερώματος, διαβάστε το, σαν μια οποιαδήποτε ιστορία. Άλλωστε, ως γνωστόν, οι εποχές "ερμηνεύονται" μέσα από την αφήγηση των ιστοριών τους.</p><p></p><p style="text-align: center"><strong><em><span style="color: Firebrick"><span style="font-size: 18px">It's blues time! Are you ready for the Blues?</span></span></em></strong></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057640624, member: 30418"] [HEADING=2]Η Βρετανική έκρηξη του μπλουζ[/HEADING] Για τα αδιέξοδα λέγονται διάφορα, πάντως στη μουσική σίγουρα δεν υπάρχουν. Η άχρωμη, μουντή μεταπολεμική λιτότητα στο Ηνωμένο Βασίλειο δημιούργησε τις απαραίτητες προϋποθέσεις για τις επείγουσες και αδιοχέτευτες εκφραστικές ανάγκες των νέων από τις φτωχογειτονιές των υποβαθμισμένων βιομηχανικών περιοχών και λιμανιών. Η Αγγλία της δεκαετίας του '60 φάνταζε ένα απίθανο μέρος για μια μπλουζ επανάσταση, αλλά αυτή συνέβη πραγματικά. Οι εισαγόμενοι αμερικάνικοι δίσκοι, έφεραν το μπλουζ ιδίωμα σε επαφή με τους νεαρούς Βρετανούς, που η αγάπη και ο σεβασμός τους για τους αυθεντικούς δημιουργούς, παρακίνησε πολλούς αφροαμερικανούς καλλιτέχνες να περιοδεύσουν στη Βρετανία. [CENTER][ATTACH=CONFIG]126634._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Οι [I]Alexis Korner's Blues Incorporated[/I], ο [I]Cyril Davies[/I], οι [I]Yardbirds[/I], ο [I][URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php/96166"]John Mayall[/URL] με τους Bluesbreakers[/I], ο [I]Graham Bond[/I], ο [I]Long John Baldry[/I], οι [I]Rolling Stones[/I], οι [I][URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=61242"]Fleetwood Mac[/URL] του Peter Green[/I], οι [I]Cream[/I], οι [I][URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=148809"]Ten Years After[/URL][/I], οι [I]Free[/I], οι [I]Savoy Brown[/I], οι [I][URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=61165"]Chicken Shack[/URL][/I], οι [I]Love Sculpture του Dave Edmunds[/I], το γκρουπ του [I]Jeff Beck με τους Rod Stewart και Ronnie Wood[/I], οι πρώιμοι [I]Led Zeppelin[/I]... όλοι αυτοί και αρκετοί ακόμα, με την καινοτόμο προσέγγισή τους στα μπλουζ και ρυθμ εντ μπλουζ άλλαξαν το πρόσωπο της ποπ για πάντα. [CENTER][ATTACH=CONFIG]126635._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Οι στίχοι απλοί, άμεσοι και κοφτεροί και η μουσική εξηλεκτρισμένη, δυνατή και αρκούντως παραμορφωμένη, πρόκληση για τους καθαρολόγους. Μόνο το μπλουζ μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη ύλη για κάτι όμως ολότελα δικό τους, που έγινε αναγνωρίσιμο σαν ροκ. Όπως ο Ρίτσαρντς είπε κάποτε: "[I][COLOR=Darkorange]Αν δεν ξέρεις τα μπλουζ, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πάρεις την κιθάρα και να παίξεις ροκ εντ ρολ...[/COLOR][/I]". Οι ήρωες του αφιερώματός μας, δεν ήταν δεύτεροι σχετικά με τα γνωστότερα ονόματα, αφού το ταλέντο ξεχείλιζε και η μουσική τους άποψη, ήταν εξίσου σημαντική και επιδραστική. Το μπούγκι τους ήταν απολαυστικό, ανάλογο σε αξία με αυτό των Αμερικάνων ομολόγων τους, [I][URL="http://www.avclub.gr/forum/showthread.php?t=142468"]Canned Heat[/URL][/I], αντικαθιστώντας όμως το στοιχείο της ψυχεδέλειας αυτών, με τζαζ αποχρώσεις. Ήμουν μαθητής στην 5η γυμνασίου, το 1977, όταν πήγα στο πρατήριο της (τραγικής, για την ποιότητα των βινυλίων της) [I]Music-box[/I] στη Νίκης για να αλλάξω ένα δίσκο, που μου είχαν κάνει δώρο, με την πρόσφατη τότε συλλογή, [B][COLOR=Dodgerblue]The Best Of Savoy Brown[/COLOR][/B]. Οι σημειώσεις στο οπισθόφυλλο και η μπροστινή φωτογραφία του [I]Kim Simmonds[/I], ήταν αρκετά για να επιλέξω το δίσκο και μετά ακούγοντάς τον στο σπίτι, η μαγεία έκανε πάλι το θαύμα της... [CENTER][ATTACH=CONFIG]126636._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Ενάντια, λοιπόν, στη μέση επισκεψιμότητα/αναγνωσιμότητα του ενός λεπτού (!) ανά νήμα, παραθέτουμε κάτι που απαιτεί πολλά, μα πολλά περισσότερα και το αποτολμάμε γιατί το γρήγορο και εν πολλοίς πρόχειρο, από το φαγητό μέχρι ...το συναίσθημα, ποτέ δεν μας εκπροσωπούσε. Αν τώρα δεν σας λένε τίποτα οι καταστάσεις, τα ονόματα και οι αναφορές του αφιερώματος, διαβάστε το, σαν μια οποιαδήποτε ιστορία. Άλλωστε, ως γνωστόν, οι εποχές "ερμηνεύονται" μέσα από την αφήγηση των ιστοριών τους. [CENTER][B][I][COLOR=Firebrick][SIZE=5]It's blues time! Are you ready for the Blues?[/SIZE][/COLOR][/I][/B][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Τρένο στο πουθενά! [Savoy Brown]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…