Μία από τις σημαντικότερες ίσως τροπές από τις πολλές που έχει πάρει η popular μουσική έκφραση , καθώς την ίδια στιγμή απομακρυνόταν από τις παραδοσιακές ποπ/ροκ φόρμες που όχι μόνον ήταν πλέον αδύνατον να αποτυπώσουν με ακρίβεια τα νέα δεδομένα του σύγχρονου κόσμου αλλά δυσκολευόντουσαν να παρακολουθήσουν τις εξελίξεις στην τεχνολογία και τις εφαρμογές της στην μουσική δημιουργία , ήταν η στροφή προς μια προσέγγιση της μουσικής δημιουργίας μέσω του ήχου ως αυτόνομης αισθητικής αξίας και η εντεύθεν μουσική έκφραση μέσω χροιών , τόνων , διαθέσεων και όγκων , αναδεικνύοντας τόσο την κατασκευή του , όσο και την ανα-κατασκευή του , ως κεντρικό μέλημα των καλλιτεχνών εκείνων που ήθελαν να αρθρώσουν έναν καινούργιο λόγο «μαζικής στόχευσης» κατ’ αρχήν ( τουλάχιστον σε επίπεδο προθέσεων ) .
Με άλλα λόγια η παραδοσιακή μορφή της σύνθεσης , κυρίως της τραγουδοποιητικής, ( κουπλέ , κουπλέ , ρεφρέν , σόλο …) έπαψε να μπορεί να καθρεφτίζει το σήμερα , να το στηρίζει , να το ερμηνεύει και να βοηθά τον άνθρωπο να τοποθετηθεί , μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας , απέναντι στα νέα – λόγω πολυπλοκότητας της μορφής τους – δεδομένα , που όμως συνέχιζαν να εκφράζουν τα ίδια αιώνια ερωτηματικά , σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη , είτε στην καθημερινή της διάσταση , είτε σε συμπαντικό επίπεδο .
Μαζί άλλαξαν και οι ηχητικές πηγές με το laptop να αναλαμβάνει πρωτεύοντα ρόλο και από κοντά όλες οι κατακτήσεις της avant garde να εισέρχονται στο καθημερινό λεξιλόγιο ( field recordings , music concrete ) .
Σε αυτό το κλίμα κινούνται oι Αυστραλοί Τriosk . Η μουσική τους και στους τρείς δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει έως σήμερα από το 2001 που δημιουργήθηκαν [ "1+3+1" w/ Jan Jelinek ( 2003 ) 9,5 /10 , "Moment returns" ( 2004) 9 ,5 /10 "The headlight serenade "( 2006 ) 9,5 /10 ] είναι η μελέτη του ήχου όπως αυτός παραλλάσσει στον χώρο και τον χρόνο , καθώς η τζαζ ιδεολογία του πιάνο τρίο , «κατακερματίζεται » από ένα ψηφιακό υπόβαθρο και ανασυντίθεται / επαναδημιουργείται σε πιανιστικά γλυπτά και όγκους κρουστών που μετακινούνται μέσα στον χωρόχρονο , όπως οι όγκοι των αντικειμένων παραλλάσσονται όταν το φως διαχέεται , ανακλάται ή τους διαπερνά , μετατρέποντας την μορφή τους έστω και για κλάσματα δευτερολέπτου σε εναλλακτικές παραστάσεις του ίδιου αντικειμένου .
YΓ . Σε άλλο θρεντ η άποψη του κ. Παναγιωτίδη
Με άλλα λόγια η παραδοσιακή μορφή της σύνθεσης , κυρίως της τραγουδοποιητικής, ( κουπλέ , κουπλέ , ρεφρέν , σόλο …) έπαψε να μπορεί να καθρεφτίζει το σήμερα , να το στηρίζει , να το ερμηνεύει και να βοηθά τον άνθρωπο να τοποθετηθεί , μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας , απέναντι στα νέα – λόγω πολυπλοκότητας της μορφής τους – δεδομένα , που όμως συνέχιζαν να εκφράζουν τα ίδια αιώνια ερωτηματικά , σχετικά με την ανθρώπινη ύπαρξη , είτε στην καθημερινή της διάσταση , είτε σε συμπαντικό επίπεδο .
Μαζί άλλαξαν και οι ηχητικές πηγές με το laptop να αναλαμβάνει πρωτεύοντα ρόλο και από κοντά όλες οι κατακτήσεις της avant garde να εισέρχονται στο καθημερινό λεξιλόγιο ( field recordings , music concrete ) .
Σε αυτό το κλίμα κινούνται oι Αυστραλοί Τriosk . Η μουσική τους και στους τρείς δίσκους που έχουν κυκλοφορήσει έως σήμερα από το 2001 που δημιουργήθηκαν [ "1+3+1" w/ Jan Jelinek ( 2003 ) 9,5 /10 , "Moment returns" ( 2004) 9 ,5 /10 "The headlight serenade "( 2006 ) 9,5 /10 ] είναι η μελέτη του ήχου όπως αυτός παραλλάσσει στον χώρο και τον χρόνο , καθώς η τζαζ ιδεολογία του πιάνο τρίο , «κατακερματίζεται » από ένα ψηφιακό υπόβαθρο και ανασυντίθεται / επαναδημιουργείται σε πιανιστικά γλυπτά και όγκους κρουστών που μετακινούνται μέσα στον χωρόχρονο , όπως οι όγκοι των αντικειμένων παραλλάσσονται όταν το φως διαχέεται , ανακλάται ή τους διαπερνά , μετατρέποντας την μορφή τους έστω και για κλάσματα δευτερολέπτου σε εναλλακτικές παραστάσεις του ίδιου αντικειμένου .
YΓ . Σε άλλο θρεντ η άποψη του κ. Παναγιωτίδη