Την Τρίτη μέρα του ταξιδιού με όλη την παρέα ξεκινήσαμε δρόμο 120 χιλιομέτρων για να επισκευτούμε το σύστημα για το οποίο όλοι μίλαγαν και τόσα πολλά είχαμε ακούσει. Πρόκειται για ένα εξοχικό σ ένα φανταστικό μικρό χωριό δίπλα στην θάλλασα. Το τοπίο μαγικό, ηρεμία και απόλυτη ησυχία την οποία σύντομα θα διαταράσαμε. Ο οικοδεσπότης ευγενέστατος και πάντα ευχάριστος με όλη την σημασία κύριος.
Πριν χρόνια που ξεκίνησε το χτίσιμο –κυριολεκτικά- του συστήματος ήξερε ακριβώς τι έψαχνε. Σύμβουλος του οι περισότερες απο 5 δεκαετείες στο πιάνο αλλά και στο εκκλησιαστικό όργανο.
Εκκλησιαστικό όργανο χμμμμ, άρα το σύστημα έπρεπε να κατεβαίνει χαμηλά σε απόκριση.
Και τι θα μπορούσε να κατέβει τόσο χαμηλά με χαμηλές παραμορφώσεις και υψηλή ευαισθησία;
Μα φυσικά μια κόρνα.
Ναι, αλλά θα είναι λίγο μεγάλη, πάνω απο 6 μέτρα.
Κανένα πρόβλημα θα χτιστεί στο υπόγειο.
Συνάδελφοι, η ωραία κοιμωμένη βρίσκεται που λέτε στο υπόγειο χτισμένη στην κυριολεξία και στην αρχή της ένα JBL 15ιντσο με τον ενισχυτή του. Δίπλα της βρίσκεται η δίδυμη αδερφή για το άλλο κανάλι. Η έξοδος βρίσκεται πίσω αριβώς απ την θέση ακρόασης και καλύπτεται απο σιδηροκατασκευή για αποφυγή ατυχημάτων. Η σχεδίαση της ανήκει στον Peter.
Το υπόλοιπο σύστημα ηχείων αποτελείται μια τερατώδη tractrix φτιαγμένη απο μπετό με TAD 12” και custom phase plug στο κέντρο. Γι αυτή την κόρνα ας γράψω δύο γραμμές παραπάνω. Κατά πρώτον αποτελεί σχεδίαση του Ulf και είναι μεν τετράγωνη, αλλά καμμιά πλευρά της δεν έχει την ίδια καμπύλη έκθεσης με καμμιά άλλη πλευρά. Μ αυτό τον τρόπο ανάμεσα στ άλλα πετυχαίνει καλύτερο coupling με το πάτωμα.
Πιο πάνω βρίσκεται η κόρνα των μεσαίων κι αυτή φτιαγμένη απο μπετό -και αν θυμάμαι καλά κι αυτή είναι σχεδίαση του Ulf- με TAD 4001 compression driver.
Ακόμα πιο πάνω η κόρνα υψηλών απο αλουμίνιο με τουίτερ θόλου της Visaton. Οχι ακριβώς ένα μοντέλο που θα βρείτε στον κατάλογο της. Εχουν κατασκευαστεί τέσσερα τεμάχια απ τα οποία δύο παίζουν στο σύστημα αυτό και άλλα δύο έχει κρατήσει ο μηχανικός που τα σχεδίασε.
Οπως θα δείτε και στις φωτογραφίες τα μεγάφωνα είναι τοποθετημένα με τα πηνία τους ακριβώς στον ίδιο κατακόριφο άξονα. Και φυσικά όλα ρυθμίστηκαν να είναι στην ίδια κατακόρυφο με το πηνίο της κόρνας χαμηλών που βρίσκεται στο υπόγειο. Γενικά είναι μια αρχή που είδαμε σε όλα τα συστήματα σε όλα τα σπίτια που επισκευτήκαμε.
Τα ηλεκτρονικά. Ξεκινώντας απ την πηγή, αναλογική Thorens/Ortofon Jubilee/(το όνομα του βραχίονα δεν λέει να μου έρθει), ψηφιακή δεν έχει σημασία τι ήταν γιατί δεν έχει μείνει τίποτα μαμίσιο μέσα, παθητικό διακοπτικό attenuator elma, ενεργό crossover τεσσάρων δρόμων και τέσσερα monoblock ενισχυτές σχεδίασης του Peter ένας πίσω απο κάθε μεγάφωνο.
Καλωδιώσεις; Οτι πιο πρόχειρο. Απο τηλεφωνικό καλώδιο τοίχου μέχρι ηλεκτρολογικό. Πρόκειται για μια πανδαισία χρωμάτων : )
Τι ακούσαμε; Για μένα, το απόλυτο άκουσμα ever!
Ασχέτως τιμής, σχεδίασης, ψυχολογικής διάθεσης, θέσης της σελήνης κτλ κτλ.
Ακόμα και σήμερα, πάνω απο μια βδομάδα μετά, το σκέφτομαι και ανατριχιάζω.
Συμφωνικά έργα σε πραγματικές διαστάσεις! Αναπαραγωγή ηχογραφήσεων με εκκλησιαστικό όργανο -απ τον καθεδρικό του Liverpool που είναι απ τους μεγαλύτερους στον κόσμο με την τελευταία νότα του στα 6Hertz- που προκαλεί όλες τις αισθήσεις.
Είναι ένα σύστημα στο οποίο δεν ακούς μόνο το έργο. Το νοιώθεις, το βλέπεις. Οσο τραβηγμένα κι αν ακούγονται αυτά, έτσι το έζησα.
Απ το πλατώ πέρασαν και κάποια δισκάκια αποκλειστικά για test. Και γιατί όχι αφου το σύστημα μπορεί να κάνει κάτι, που λίγα έως ελάχιστα συστήματα μπορούν. Να κατέβει πραγματικά χαμηλά. BASS WAR vol 1 & 2. Σ αυτά νοιώθεις ότι πραγματικά διαστέλεται ο χώρος. Αλλά το χειρότερο -ίσως και γιατί έπαιξε πολύ πιο δυνατά- ήρθε απο ένα δισκάκι trance που ενώ ξεκίνησε με διάφορα χαμηλά χτυπήματα μετά απο μισό λεπτό ξέσπασε σε ενέργεια με πολύ χαμηλότερες συχνότητες κι εκείνη τη στιγμή ένοιωσα πραγματικά άβολα με έντονο αίσθημα δυσφορίας.
Ακούσαμε πολλά απ τα δισκάκια μας και βινύλιο όπως δεν τα χω ξανακούσει ποτέ! Η ενέργεια που αφήνει το σύστημα στο δωμάτιο είναι αυτή που βίωνες μπροστά σ ένα rock group, σε μια συμφωνική ορχήστρα.
Ηταν όμως μόνο ένα σύστημα χτισμένο για ενέργεια και μόνο. Οχι κατηγοριματικά. Σε όλα τα έργα το κάθε όργανο στεκόταν ακλόνητο σαν να έπαιζε απο δικό του σύτημα ενισχυτών-ηχείων, οι χροιές και αρμονικές ήταν πλήρεις, τα ύψη, τα πλάτη, τα βάθη εκεί σε φυσικά μεγέθη. Οπως και στα άλλα συστήματα που ακούσαμε στο ταξίδι, απών η ανούσια ανάλυση καλυμένη απ την ενέργεια και τις αρμονικές των οργάνων.
Χάλια ηχογραφήσεις; Σας βεβαιώνω ότι το προκαλέσαμε και οι ηχογραφήσεις που νομίζαμε κακές είναι μια χαρά. Τα συστήματα είναι χάλια που δεν μπορούν να τις αποδώσουν.
Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να γράψω. Είναι ακόμα τόσο ανακατεμένα στο μυαλό μου.
Η μεγαλήτερη εμπειρία που είχα στον χώρο του audio reproduction.
Σ αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον κάτοχο αλλά και τον Σπύρο που μας έδωσε την ευκαιρία να το βιώσουμε.
ΥΓ: ισως πρέπει να το ψάξουμε αν η λέξη φιλοξενία είναι πραγματικά Ελληνική. Κάτι μου λέει ότι είναι Σουηδική.
ΥΓ2: για να καταλάβετε το setup o Πάνος σχεδίασε πρόχειρα μια τομή του χώρου.
Πριν χρόνια που ξεκίνησε το χτίσιμο –κυριολεκτικά- του συστήματος ήξερε ακριβώς τι έψαχνε. Σύμβουλος του οι περισότερες απο 5 δεκαετείες στο πιάνο αλλά και στο εκκλησιαστικό όργανο.
Εκκλησιαστικό όργανο χμμμμ, άρα το σύστημα έπρεπε να κατεβαίνει χαμηλά σε απόκριση.
Και τι θα μπορούσε να κατέβει τόσο χαμηλά με χαμηλές παραμορφώσεις και υψηλή ευαισθησία;
Μα φυσικά μια κόρνα.
Ναι, αλλά θα είναι λίγο μεγάλη, πάνω απο 6 μέτρα.
Κανένα πρόβλημα θα χτιστεί στο υπόγειο.
Συνάδελφοι, η ωραία κοιμωμένη βρίσκεται που λέτε στο υπόγειο χτισμένη στην κυριολεξία και στην αρχή της ένα JBL 15ιντσο με τον ενισχυτή του. Δίπλα της βρίσκεται η δίδυμη αδερφή για το άλλο κανάλι. Η έξοδος βρίσκεται πίσω αριβώς απ την θέση ακρόασης και καλύπτεται απο σιδηροκατασκευή για αποφυγή ατυχημάτων. Η σχεδίαση της ανήκει στον Peter.
Το υπόλοιπο σύστημα ηχείων αποτελείται μια τερατώδη tractrix φτιαγμένη απο μπετό με TAD 12” και custom phase plug στο κέντρο. Γι αυτή την κόρνα ας γράψω δύο γραμμές παραπάνω. Κατά πρώτον αποτελεί σχεδίαση του Ulf και είναι μεν τετράγωνη, αλλά καμμιά πλευρά της δεν έχει την ίδια καμπύλη έκθεσης με καμμιά άλλη πλευρά. Μ αυτό τον τρόπο ανάμεσα στ άλλα πετυχαίνει καλύτερο coupling με το πάτωμα.
Πιο πάνω βρίσκεται η κόρνα των μεσαίων κι αυτή φτιαγμένη απο μπετό -και αν θυμάμαι καλά κι αυτή είναι σχεδίαση του Ulf- με TAD 4001 compression driver.
Ακόμα πιο πάνω η κόρνα υψηλών απο αλουμίνιο με τουίτερ θόλου της Visaton. Οχι ακριβώς ένα μοντέλο που θα βρείτε στον κατάλογο της. Εχουν κατασκευαστεί τέσσερα τεμάχια απ τα οποία δύο παίζουν στο σύστημα αυτό και άλλα δύο έχει κρατήσει ο μηχανικός που τα σχεδίασε.
Οπως θα δείτε και στις φωτογραφίες τα μεγάφωνα είναι τοποθετημένα με τα πηνία τους ακριβώς στον ίδιο κατακόριφο άξονα. Και φυσικά όλα ρυθμίστηκαν να είναι στην ίδια κατακόρυφο με το πηνίο της κόρνας χαμηλών που βρίσκεται στο υπόγειο. Γενικά είναι μια αρχή που είδαμε σε όλα τα συστήματα σε όλα τα σπίτια που επισκευτήκαμε.
Τα ηλεκτρονικά. Ξεκινώντας απ την πηγή, αναλογική Thorens/Ortofon Jubilee/(το όνομα του βραχίονα δεν λέει να μου έρθει), ψηφιακή δεν έχει σημασία τι ήταν γιατί δεν έχει μείνει τίποτα μαμίσιο μέσα, παθητικό διακοπτικό attenuator elma, ενεργό crossover τεσσάρων δρόμων και τέσσερα monoblock ενισχυτές σχεδίασης του Peter ένας πίσω απο κάθε μεγάφωνο.
Καλωδιώσεις; Οτι πιο πρόχειρο. Απο τηλεφωνικό καλώδιο τοίχου μέχρι ηλεκτρολογικό. Πρόκειται για μια πανδαισία χρωμάτων : )
Τι ακούσαμε; Για μένα, το απόλυτο άκουσμα ever!
Ασχέτως τιμής, σχεδίασης, ψυχολογικής διάθεσης, θέσης της σελήνης κτλ κτλ.
Ακόμα και σήμερα, πάνω απο μια βδομάδα μετά, το σκέφτομαι και ανατριχιάζω.
Συμφωνικά έργα σε πραγματικές διαστάσεις! Αναπαραγωγή ηχογραφήσεων με εκκλησιαστικό όργανο -απ τον καθεδρικό του Liverpool που είναι απ τους μεγαλύτερους στον κόσμο με την τελευταία νότα του στα 6Hertz- που προκαλεί όλες τις αισθήσεις.
Είναι ένα σύστημα στο οποίο δεν ακούς μόνο το έργο. Το νοιώθεις, το βλέπεις. Οσο τραβηγμένα κι αν ακούγονται αυτά, έτσι το έζησα.
Απ το πλατώ πέρασαν και κάποια δισκάκια αποκλειστικά για test. Και γιατί όχι αφου το σύστημα μπορεί να κάνει κάτι, που λίγα έως ελάχιστα συστήματα μπορούν. Να κατέβει πραγματικά χαμηλά. BASS WAR vol 1 & 2. Σ αυτά νοιώθεις ότι πραγματικά διαστέλεται ο χώρος. Αλλά το χειρότερο -ίσως και γιατί έπαιξε πολύ πιο δυνατά- ήρθε απο ένα δισκάκι trance που ενώ ξεκίνησε με διάφορα χαμηλά χτυπήματα μετά απο μισό λεπτό ξέσπασε σε ενέργεια με πολύ χαμηλότερες συχνότητες κι εκείνη τη στιγμή ένοιωσα πραγματικά άβολα με έντονο αίσθημα δυσφορίας.
Ακούσαμε πολλά απ τα δισκάκια μας και βινύλιο όπως δεν τα χω ξανακούσει ποτέ! Η ενέργεια που αφήνει το σύστημα στο δωμάτιο είναι αυτή που βίωνες μπροστά σ ένα rock group, σε μια συμφωνική ορχήστρα.
Ηταν όμως μόνο ένα σύστημα χτισμένο για ενέργεια και μόνο. Οχι κατηγοριματικά. Σε όλα τα έργα το κάθε όργανο στεκόταν ακλόνητο σαν να έπαιζε απο δικό του σύτημα ενισχυτών-ηχείων, οι χροιές και αρμονικές ήταν πλήρεις, τα ύψη, τα πλάτη, τα βάθη εκεί σε φυσικά μεγέθη. Οπως και στα άλλα συστήματα που ακούσαμε στο ταξίδι, απών η ανούσια ανάλυση καλυμένη απ την ενέργεια και τις αρμονικές των οργάνων.
Χάλια ηχογραφήσεις; Σας βεβαιώνω ότι το προκαλέσαμε και οι ηχογραφήσεις που νομίζαμε κακές είναι μια χαρά. Τα συστήματα είναι χάλια που δεν μπορούν να τις αποδώσουν.
Δεν ξέρω τι άλλο μπορώ να γράψω. Είναι ακόμα τόσο ανακατεμένα στο μυαλό μου.
Η μεγαλήτερη εμπειρία που είχα στον χώρο του audio reproduction.
Σ αυτό το σημείο να ευχαριστήσω τον κάτοχο αλλά και τον Σπύρο που μας έδωσε την ευκαιρία να το βιώσουμε.
ΥΓ: ισως πρέπει να το ψάξουμε αν η λέξη φιλοξενία είναι πραγματικά Ελληνική. Κάτι μου λέει ότι είναι Σουηδική.
ΥΓ2: για να καταλάβετε το setup o Πάνος σχεδίασε πρόχειρα μια τομή του χώρου.
