Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Tu si a Riggina e ju ‛u Re di Spagna
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Κάλλη Συνοδινού" data-source="post: 1058326015" data-attributes="member: 17637"><p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center"></p> <p style="text-align: center">[ATTACH]161627[/ATTACH]</p><p></p><p></p><p>Κάπου προς τα τέλη του Μεσαίωνα ο Παράκελσος, υποστήριξε μια θεωρία αρκετά παράτολμη για την εποχή, πως οι περισσότερες ασθένειες οφείλονται σε φυσικά αίτια και όχι σε μάγια, σε τρέλα, ή, τέλος πάντων στον διάβολο.. ήταν μια θεωρία αρκετά τολμηρή μεν, ερασιτεχνική δε, ήταν όμως αυτή που γλίτωσε αρκετό κόσμο από την πυρά!</p><p></p><p>Στον Τάραντα της Νότιας Ιταλίας, ένα παρεπιδημούν έντομο, συναντάται απειράριθμο. Μιλάμε βέβαια για αυτήν την τεράστια χνουδωτή αράχνη που πήρε το όνομά της από την περιοχή. Ή πάλι, ίσως η περιοχή να πήρε το όνομά της από την αράχνη. Εν πάση περιπτώσει, το τσίμπημά της προκαλούσε μια διαταραχή που έγινε γνωστή σαν ταραντισμός. Τα συμπτώματα, εκτός από τον φοβερό πόνο, ήταν και μια βαθειά αίσθηση μελαγχολίας, ένα αγωνιώδες συναίσθημα πανικού, κατάθλιψη, και ένα προαίσθημα θανάτου. Και μαζί, μια έντονη ανάγκη για έναν οργιαστικό χορό, σχεδόν θυμωμένο, ατέρμονα, και φυσικά, εκστατικό! Ο μόνος τρόπος για να καταστείλουν τα συμπτώματα και να φέρουν την κάθαρση ήταν η μουσική: μια μουσική ρυθμική, φρενήρης, και τρομακτικά αμείλικτη. Το θύμα της αράχνης μπορούσε να χορεύει ξέφρενα για ώρες, ακόμη και μέρες, φωνάζοντας. Ή κλαίγοντας σπαρακτικά, μέχρι να πέσει κάτω εξουθενωμένο...</p><p></p><p>Είναι αυτή η τεράστια δύναμη που αποπνέουν τα έγχορδα, τα κρουστά και οι τρομπέτες - τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όσο διαφορετικά ήταν και τα είδη της αράχνης αλλά και τα συμπτώματα που προκαλούσε το καθένα - που διαπερνάει το μολυσμένο σώμα, πέρα από κάθε λογική διάσταση ή αίσθηση, αναστατώνει το πνεύμα, γίνεται ένα με το αίμα που κυλάει στις φλέβες, διαλύει και διαχέει τους χυμούς του, και μαζί με αυτούς διαλύεται και αποβάλλεται και το δηλητήριο.</p><p></p><p></p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]161628[/ATTACH]</p><p></p><p></p><p></p><p>Η <strong>Christina Pluhar</strong> κουβαλάει ένα άσβεστο πάθος γι αυτό που λέμε «παλαιά μουσική» ή απλώς προκλασική. Στα επιδέξια χέρια της η baroque άρπα, η κιθάρα, το lute, παίρνουν άλλη διάσταση. Η <strong>L’ Arpeggiata </strong>γεννήθηκε όχι για να δαμάσει το πάθος, ούτε την μουσικολογικά ακόρεστη περιέργειά της και το ταλέντο της, αλλά για να τα διοχετεύσει, να τα μοιραστεί με άλλους μουσικούς απ’ όλη την Ευρώπη, και μαζί να επικοινωνήσουν αυτήν την πλούσια φλέβα, το ελάχιστα γνωστό έργο των πρώιμων Ιταλών και Ισπανών μουσικών. Εδώ η παράδοση συναντά τον πειραματισμό, παντρεύεται με τον χορό και το θέατρο, πάντα στενά συνδεδεμένη με τον χρόνο τους και τον χώρο, αν και ενίοτε ξανοίγεται σε άλλα, παραδοσιακά ή μη, μονοπάτια.</p><p></p><p>Για την συμμετοχή τους σ’ αυτόν τον δίσκο με τις 17 ταραντέλλες, εκ των οποίων πάνω από τις μισές έχουν γραφτεί ανάμεσα στον 17[SUP]ο[/SUP] και τον 19[SUP]ο[/SUP] αιώνα, η <em>Lucilla Galeazzi</em>, o <em>Marco Beasley</em> και ο <em>Alfio Antico</em> δεν επιλέχθηκαν τυχαία. Σπουδαίοι τραγουδιστές, με την ίδια αγάπη για τις άγνωστες παλαιές μουσικές, καταφέρνουν να ξεπεράσουν κάθε κατηγοριοποίηση του ύφους-κλασσικό, παραδοσιακό, λαϊκό, όποιον ορισμό κι αν επιχειρήσει ο ακροατής να δώσει, το αποτέλεσμα είναι απλά υπέροχο: Το πέπλο που καλύπτει τις ρίζες του παρελθόντος ανασηκώνεται και η μουσική αναδεικνύεται μέσα από την ψυχή, γεμάτη πάθος.</p><p></p><p></p><p><em>...Ωστόσο, σήμερα είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι το φαινόμενο του ταραντισμού και όλες οι παρατρεχάμενες επιδημίες δεν ήταν τίποτα παραπάνω από κρούσματα μιας συλλογικής νεύρωσης και κυρίως, υστερικές αντιδράσεις εξέγερσης κατά μιας καταπιεσμένης λίμπιντο.</em></p><p><em></em></p><p></p><p>[ATTACH]161626[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Κάλλη Συνοδινού, post: 1058326015, member: 17637"] [CENTER] [ATTACH=CONFIG]161627._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Κάπου προς τα τέλη του Μεσαίωνα ο Παράκελσος, υποστήριξε μια θεωρία αρκετά παράτολμη για την εποχή, πως οι περισσότερες ασθένειες οφείλονται σε φυσικά αίτια και όχι σε μάγια, σε τρέλα, ή, τέλος πάντων στον διάβολο.. ήταν μια θεωρία αρκετά τολμηρή μεν, ερασιτεχνική δε, ήταν όμως αυτή που γλίτωσε αρκετό κόσμο από την πυρά! Στον Τάραντα της Νότιας Ιταλίας, ένα παρεπιδημούν έντομο, συναντάται απειράριθμο. Μιλάμε βέβαια για αυτήν την τεράστια χνουδωτή αράχνη που πήρε το όνομά της από την περιοχή. Ή πάλι, ίσως η περιοχή να πήρε το όνομά της από την αράχνη. Εν πάση περιπτώσει, το τσίμπημά της προκαλούσε μια διαταραχή που έγινε γνωστή σαν ταραντισμός. Τα συμπτώματα, εκτός από τον φοβερό πόνο, ήταν και μια βαθειά αίσθηση μελαγχολίας, ένα αγωνιώδες συναίσθημα πανικού, κατάθλιψη, και ένα προαίσθημα θανάτου. Και μαζί, μια έντονη ανάγκη για έναν οργιαστικό χορό, σχεδόν θυμωμένο, ατέρμονα, και φυσικά, εκστατικό! Ο μόνος τρόπος για να καταστείλουν τα συμπτώματα και να φέρουν την κάθαρση ήταν η μουσική: μια μουσική ρυθμική, φρενήρης, και τρομακτικά αμείλικτη. Το θύμα της αράχνης μπορούσε να χορεύει ξέφρενα για ώρες, ακόμη και μέρες, φωνάζοντας. Ή κλαίγοντας σπαρακτικά, μέχρι να πέσει κάτω εξουθενωμένο... Είναι αυτή η τεράστια δύναμη που αποπνέουν τα έγχορδα, τα κρουστά και οι τρομπέτες - τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όσο διαφορετικά ήταν και τα είδη της αράχνης αλλά και τα συμπτώματα που προκαλούσε το καθένα - που διαπερνάει το μολυσμένο σώμα, πέρα από κάθε λογική διάσταση ή αίσθηση, αναστατώνει το πνεύμα, γίνεται ένα με το αίμα που κυλάει στις φλέβες, διαλύει και διαχέει τους χυμούς του, και μαζί με αυτούς διαλύεται και αποβάλλεται και το δηλητήριο. [CENTER][ATTACH=CONFIG]161628._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Η [B]Christina Pluhar[/B] κουβαλάει ένα άσβεστο πάθος γι αυτό που λέμε «παλαιά μουσική» ή απλώς προκλασική. Στα επιδέξια χέρια της η baroque άρπα, η κιθάρα, το lute, παίρνουν άλλη διάσταση. Η [B]L’ Arpeggiata [/B]γεννήθηκε όχι για να δαμάσει το πάθος, ούτε την μουσικολογικά ακόρεστη περιέργειά της και το ταλέντο της, αλλά για να τα διοχετεύσει, να τα μοιραστεί με άλλους μουσικούς απ’ όλη την Ευρώπη, και μαζί να επικοινωνήσουν αυτήν την πλούσια φλέβα, το ελάχιστα γνωστό έργο των πρώιμων Ιταλών και Ισπανών μουσικών. Εδώ η παράδοση συναντά τον πειραματισμό, παντρεύεται με τον χορό και το θέατρο, πάντα στενά συνδεδεμένη με τον χρόνο τους και τον χώρο, αν και ενίοτε ξανοίγεται σε άλλα, παραδοσιακά ή μη, μονοπάτια. Για την συμμετοχή τους σ’ αυτόν τον δίσκο με τις 17 ταραντέλλες, εκ των οποίων πάνω από τις μισές έχουν γραφτεί ανάμεσα στον 17[SUP]ο[/SUP] και τον 19[SUP]ο[/SUP] αιώνα, η [I]Lucilla Galeazzi[/I], o [I]Marco Beasley[/I] και ο [I]Alfio Antico[/I] δεν επιλέχθηκαν τυχαία. Σπουδαίοι τραγουδιστές, με την ίδια αγάπη για τις άγνωστες παλαιές μουσικές, καταφέρνουν να ξεπεράσουν κάθε κατηγοριοποίηση του ύφους-κλασσικό, παραδοσιακό, λαϊκό, όποιον ορισμό κι αν επιχειρήσει ο ακροατής να δώσει, το αποτέλεσμα είναι απλά υπέροχο: Το πέπλο που καλύπτει τις ρίζες του παρελθόντος ανασηκώνεται και η μουσική αναδεικνύεται μέσα από την ψυχή, γεμάτη πάθος. [I]...Ωστόσο, σήμερα είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι το φαινόμενο του ταραντισμού και όλες οι παρατρεχάμενες επιδημίες δεν ήταν τίποτα παραπάνω από κρούσματα μιας συλλογικής νεύρωσης και κυρίως, υστερικές αντιδράσεις εξέγερσης κατά μιας καταπιεσμένης λίμπιντο. [/I] [ATTACH=CONFIG]161626[/ATTACH] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Tu si a Riggina e ju ‛u Re di Spagna
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…