- 17 June 2006
- 49,518
Αυτές τις μέρες (δεν ξέρω πως), όλο τυχαίνει και ακούω το δίσκο αυτο.
Πριν από 10 ακριβώς μήνες όταν τον απέκτησα μετά από προτροπή του Λύμπε η άποψή μου ήταν ότι δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο.
Κάτι όμως πάιζεται.
Ο δίσκος μου δημιουργεί μιά παράξενη ηρεμία, μελαγχολία (ίσως) αντίστοιχη με δίσκους όπως το pet sounds ή το revolver ή το sgt peppers, τάση φυγής από το περιβάλλον, ενώ η ενορχήστρωση ηχογράφησή του είναι σε άλλες σφαίρες.
Το θεωρώ πλέον ώς το hiend των hiend των ροκ ηχογραφήσεων.
Από την άλλη οι συνθέσεις του Buckingham είναι πως να πω.... απόκοσμες. σίγουρα ήταν αλλού, τότε, κάτι ήθελε να πεί, σίγουρα όμως δεν του βγήκε.
Εξακολουθώ και τον ακούω, ιδίως στην έκδοση remaster με τα αποφάγια των κανονικών ηχογραφήσεων σε δεύτερο cd είναι εκπληκτική, και η πλάκα είναι ότι οι ηχογραφήσεις του δεύτερου cd μου αρέσουν περισσότερο....
Ίσως λοιπόν ο Κώστας να έχει δίκιο. Όχι 100% το δικό του δίκιο, ακόμα δεν μου κάθεται με τίποτα ο Lindsay αλλά σίγουρα αν δεν του βγήκε η εκτέλεση και η σύνθεση των δικών του κομματιών, τα κατάφερε καλύτερα από το καλύτερα στην τακτοποίηση όλων των ιδεών των υπολοίπων, που χωρίς ίσως αυτόν θα ήταν στα αζήτητα.
Ντοκ μάλλον νωρίς τον έδιωξες...
Πριν από 10 ακριβώς μήνες όταν τον απέκτησα μετά από προτροπή του Λύμπε η άποψή μου ήταν ότι δεν ήταν τίποτα ιδιαίτερο.
Κάτι όμως πάιζεται.
Ο δίσκος μου δημιουργεί μιά παράξενη ηρεμία, μελαγχολία (ίσως) αντίστοιχη με δίσκους όπως το pet sounds ή το revolver ή το sgt peppers, τάση φυγής από το περιβάλλον, ενώ η ενορχήστρωση ηχογράφησή του είναι σε άλλες σφαίρες.
Το θεωρώ πλέον ώς το hiend των hiend των ροκ ηχογραφήσεων.
Από την άλλη οι συνθέσεις του Buckingham είναι πως να πω.... απόκοσμες. σίγουρα ήταν αλλού, τότε, κάτι ήθελε να πεί, σίγουρα όμως δεν του βγήκε.
Εξακολουθώ και τον ακούω, ιδίως στην έκδοση remaster με τα αποφάγια των κανονικών ηχογραφήσεων σε δεύτερο cd είναι εκπληκτική, και η πλάκα είναι ότι οι ηχογραφήσεις του δεύτερου cd μου αρέσουν περισσότερο....
Ίσως λοιπόν ο Κώστας να έχει δίκιο. Όχι 100% το δικό του δίκιο, ακόμα δεν μου κάθεται με τίποτα ο Lindsay αλλά σίγουρα αν δεν του βγήκε η εκτέλεση και η σύνθεση των δικών του κομματιών, τα κατάφερε καλύτερα από το καλύτερα στην τακτοποίηση όλων των ιδεών των υπολοίπων, που χωρίς ίσως αυτόν θα ήταν στα αζήτητα.
Ντοκ μάλλον νωρίς τον έδιωξες...