Βelleville Illinois..
Οι Jay Farrar, Jeff Tweedy καί Mike Heidorn δημιουργούν τούς Uncle Tupelo μόλις φεύγει ο βασικός τραγουδιστής τών Primitives..
Tό συγκρότημα ''κράτησε'' 7 χρονια(87-94)μέχρις ότου ο Farrar έφυγε γιά διάφορους λόγους ,μά κυρίως λόγω τής κακής του πλέον συνεργασίας μέ τόν Tweedy.
Hχογράφησαν όλα κι''όλα 4 albums καί παρότι δέν πούλησαν πολύ,κατάφεραν νά δημιουργήσουν μιά μπάντα αναφοράς γιά τό μέλλον..
Τά πρώτα δύο albums (No Depression-1990 καί Still feel gone-1991)ήταν ένα μείγμα folk,punk καί alternative rock μέ εξαιρετικά φωνητικά και μεγάλη ένταση..
Εφηβικές ιστορίες απο τήν γενέτειρα ,αναφορές στην εργατική τάξη ,περάσματα απο αντιπολεμικούς δρόμους καί έρωτες..
Στά 1992 και ενώ πιέζονταν νά ακολουθήσουν πιό mainstream δρόμους σάν και αυτόν πού ακολούθησαν οι Nirvana τό αρνήθηκαν πεισματικά καί δήλωσαν ότι θά παίζουν μόνον folk σέ αντίδραση στήν εμπορική εξέλιξη τού rock..
Eτσι όταν τούς άκουσε ο Peter Buck τών REM τούς πρότεινε νά γίνει παραγωγός τους σέ ένα ακουστικό album τό οποίο αποτελείτο απο συνθέσεις τής βασικής δυάδας,αλλά και απο κλασσικά παραδοσιακά Αμερικανικά τραγούδια...
Ο τίτλος March 16-20,1992 προήλθε από τίς μέρες πού τό ηχογράφησαν...
Οι μουσικοί πού έπαιξαν ήσαν:
Jay Farrar – bass guitar, guitar, 12 string guitar, harmonica, vocals
Jeff Tweedy – bass guitar, guitar, 12 string guitar, vocals
Mike Heidorn – drums, cymbals, tambourine
Brian Henneman – banjo, bouzouki, guitar, mandolin, slide guitar
John Keane – banjo, bass guitar, guitar, pedal steel guitar, steel guitar
David Barbe – bass guitar
Andy Carlson – violin
Brian Holmes, Billy Holmes – accordion
15 τραγούδια ,εκ τών οποίων 6 παραδοσιακά και τό Atomic Power τών Louvin και Bein..
Tραγούδια μεγάλου φάσματος ,πού διαπερνούν θέματα εσωτερικής απελπισίας,παραδοσιακά blues καί gospels μέχρις τήν θανατική ποινή καί τήν ατομική ενέργεια..
Το coalminers μιλά γιά τήν σκληρή ζωή τής εργατικής τάξης:
I was born in old Kentucky
in a coal camp, born and bred
I know about old beans
bulldog gravy and cornbread
I know how the miners work and slave
in the coalmines every day
for a dollar in the company store
for that is all they pay
mining is the most dangerous work
in our land today
plenty of dirty, slaving work
for very little pay
coalminers, won't you wake up
and open your eyes and see
what this dirty capitalist system
has done to you and me
dear miners, they will slave you
until you can't work no more
and what will you get for your laborbut a dollar in the company store
a tumbledown shack to live in
snow and rain pouring through the topand you have to pay the company rentand your payments will never stop
they take our very lifeblood
they take our children's lives
take fathers away from children
take husbands away from wivescoalminers, won't you organize
wherever you may be
and make this a land of freedom
for workers, like you and me
I am a coalminer
and I'm sure I wish you well
let's sink this capitalist system
to the darkest pits of hell ..
...................................
Oι Farrar και Τweedy πρωτίστως παίζουν ακουστική κιθάρα καί μεταξύ άλλων παράγουν και ένα εξαιρετικό τραγούδι γεμάτο θυμό τό ''Criminal'' πού παραφράζει έναν λόγο τού Bush τού πρεσβύτερου.
Εξομολoγητικά τραγούδια σάν τό Black Eye, τό ανατριχιαστικά θλιμένο Wish my baby was born ή τό απολογητικό-απολογιστικό Moon shiner,πού γεμίζει τον χώρο μέ καπνό και ποικιλία απο διάφορα χαρμάνια αλκοόλ,γεμάτο ματαιότητα και απελπισία.
I've been a moonshiner
for seventeen long years
and I spent all my money
on whiskey and beer
and I go to some hollow
and set up my still
if whiskey don't kill me
Lord, I don't know what will
and I go to some barroom
to drink with my friends
where the women they can't follow
to see what I spend
God bless them pretty women
I wish they was mine
with breath as sweet as
the dew on the vine
let me eat when I'm hungry
let me drink when I'm dry
two dollars when I'm hard up
religion when I die
the whole world is a bottle
and life is but a dram
when the bottle gets empty
Lord, it sure ain't worth a damn
Η εξομολόγηση τού θανατοποινίτη πού βαδίζει στην κρεμάλα επειδή σκότωσε άγρια τήν Lilli Schull είναι μιά ρεαλιστική καί σκληρή περιγραφή ενός φόνου,αλλά καί τής αποδοχής τής πράξης καθώς ο μελλοθάνατος προσεύχεται όχι γι´αυτόν,αλλά γιά την οικογένεια πού αφήνει πίσω του καί τούς γέρους γονείς του...
Η περιπλάνηση και η μοναξιά πού αποτυπώνονται στό ''Fatal Wound''μέσω ενός λιτού,αλλά απόλυτα συμπυκνωμένου στίχου συγκλονίζει:
columns of sunlight
and glorious cities
oceans of opportunity
and all your decisions seem ancient
but you wait around until
you've received that fatal wound
Tό οργανικό Sandusky μελωδικό,γεμάτο στον χώρο απο τίς ακουστικές κιθάρες καί τό μπάντζο αφήνει μιά πολύ γλυκειά γεύση αρμονίας πρίν τό Wipe the clock ,πού ειναι τό πιό αισιόδοξο κομμάτι πού κλείνει τόν δίσκο..
Εδώ σέ αυτόν τόν εξαίσιο δίσκο βρίσκεται ο Woody Guthry καί όλοι οι μεγάλοι τής αμερικανικής folk,πού αναβιώνουν μέσω τών Uncle Tupelo..
Mιά πορεία από το Illinois,στο Δέλτα τού Μισισσιπή,στην Virginia,στην Βόρεια Καρολίνα .....
Ενας δίσκος απόλυτα αντιπροσωπευτικός τής άλλης Αμερικής,πραγματικό διαμάντι..
Τό ''Αnodyne'' ηχογραφήθηκε και εκδόθηκε στά τέλη τού 1993 καί απετέλεσε τό Κύκνειο άσμα τού συγκροτήματος..
"Slate" (Farrar) – 3:24
"Acuff-Rose" (Tweedy) – 2:35
"The Long Cut" (Tweedy) – 3:20
"Give Back the Key to My Heart" (Sahm) – 3:26
"Chickamauga" (Farrar) – 3:42
"New Madrid" (Tweedy) – 3:31
"Anodyne" (Farrar) – 4:50
"We've Been Had" (Tweedy) – 3:26
"Fifteen Keys" (Farrar) – 3:25
"High Water" (Farrar) – 4:14
"No Sense in Lovin'" (Tweedy) – 3:46
"Steal the Crumbs" (Farrar) – 3:38
Το Anodyne κράτησε τον folk ήχο του,εμπλουτισμένο μέ πιό ηλεκτρικά μονοπάτια καί έπαιξαν μαζί οί:
Jay Farrar – vocals, guitar; mandolin (on "Acuff-Rose")
Jeff Tweedy – vocals, bass guitar, guitar
Ken Coomer – drums
Max Johnston – fiddle, lap steel guitar; banjo (on "New Madrid"); dobro (on "Fifteen Keys")
John Stirratt – guitar, bass guitar
Doug Sahm – guitar and vocals (on "Give Back the Key to My Heart")
Lloyd Maines – pedal steel guitar
O ήχος είναι σαφώς πιό ισορροπημένος,από τον φρενήρη post-punk τών δυό πρώτων albums,αλλά ταυτόχρονα διαφαίνεται ,μέσω τών στίχων και ο επικείμενος αποχωρισμός..
Μάλιστα έχει ενδιαφέρον οτι ο μέν Farrar ηχεί όλο και πιό μελαγχολικά μέσα από τίς μπαλάντες του,ενώ ο Tweedy επιλέγει έναν δρόμο συχνά αντίστροφο..
Μετά τό πένθιμο Slate καί την υμνητική αναφορά στην Accuf-Rose ,εταιρεία τού Nashville πού έδινε μεγάλο χώρο σέ ταλέντα ,ακολουθεί τό ηλεκτρικό Long cut γεμάτο ενέργεια και δυναμισμό αλλά καί ιδιαίτερα ''πικρό'':
I've been searching and you've been gone
Out looking for the shortest path to the one you're on
Now if it's to be, if you still believe
Come on let's take the long cut
I think that's what we need
We've been in a deep rut
And it's been killing me
If you wanna take the long cut
We'll get there eventually
Παρά τό ότι οι δυό παιδικοί φίλοι μόλις που μιλούν στό studio παρουσιάζουν μιά εξαιρετική συνεργασία μέ υπέροχα φωνητικά λές και ξέρουν ότι πρέπει αυτός ο καλλιτεχνικός χωρισμός νά αποτυπωθεί οσο τό δυνατόν καλύτερα ..
take my picture off the wall
it don't matter to me at all
said I was headed for a fall
but you wanted me to crawl
give back my TV
it don't mean that much to me
while you're giving back my things
give me back the key to my heart
Τό Chicamauga ,άλλο ένα folk-rock κομμάτι θυμωμένο καί τρυφερό συνάμα..
The lessons we've traveled
As soon as we're out we're kicking our way back in
Fighting fire with unlit matches
From our respective trenches
No authority can clean up this mess we're in
A miracle might point the way
To solutions we're after
And avert our chronic impending disaster
Chickamauga's where I've been
Solitude is where I'm bound
I don't ever wanna taste these tears again .
Το New Madrid καθορίζεται απο τό μπάντζο τού Max Johnston και αναφέρεται σέ μιά πρόβλεψη ενός σεισμου στην περιοχή καί μέσω αυτού μετατρέπεται σέ ενα ερωτικό κάλεσμα αρκούντως οδυνηρό.
Το Anodyne κλασσική μπαλάντα πού θυμίζει Neil Young ή Nick Drake ,μιά μπαλάντα χωρισμού καί απομάκρυνσης..
You threw out the past
When you threw out what was mine
Throughout the years
It was hard to make it last
Anodyne
No sign of reconciliation
It's a quarter past the end
Full moon from on high
Across the board we lose again
Anodyne
Ακολουθεί τό εξαιρετικό rock'n roll :We've been had καί αμέσως μετά το Fifteen Keys πού προμηνύει τό τέλος πού όμως αποτελεί καί μιά καινούρια αρχή γιά τον καθένα:
Exhaust fumes, Thin Lizzy instead
Left all pressing cares along the road
Fifteen keys, but where do they go?
Slings and arrows completes the score
Always leaving, wanting more
And I try to throw it away
Strings that pull, strings that bend
This song and dance never ends
Eνα θλιμένο γεμάτο steel guitar High Water ,πού κοιτά κατάματα τόν λαμπερό ήλιο σέ μιά τελευταία φευγαλέα ματιά ,αλλά πού η ζωή δέν επιτρέπει τήν ''εγκατάλειψη τού παιχνιδιού''.
Το No sense in loving ειναι κλασσικό folk πού παραπέμπει στό παρελθόν ..
Το Anodyne ''κλείνει'' αμετάκλητα μέ το συντριπτικό Steal the Crumbs ένα από τά ωραιότερα τραγούδια τής δεκαετίας τού 90..
Μιά μπαλάντα οριστικού ''αντίο'' γραμένη απο τον Farrar καί τραγουδισμένη από τό δίδυμο μέ μιά εξαντλητικά συναισθηματική ένταση.
Ενας ύμνος στό αναπόφευκτο ,στό μή-περαιτέρω,σέ αυτό πού κάποια στιγμή αφήνει ανεξίτηλα ίχνη,αλλά μόνον ίχνη,πού μπερδεύονται μέ τίς πατημασιές τών ανύποπτων διαβατών ώς πρός τά προσωπικά μικρά ή μεγάλα ''δράματα'' πού συνοδεύουν τίς ζωές ..............................
Μπορεί άραγε τό οδυνηρό νά γίνει ''ανώδυνο'' ή νάναι μόνον μιά ευχή πού χαϊδεύει σάν ανοιξιάτικο αεράκι τίς χαίνουσες πληγές? Συνήθως οι πολλαπλές επιστρώσεις πού δημιουργούν παλιές και νέες εμπειρίες , προσφέρουν μιάν εύθραυστη ισορροπία αποδοχής σάν τόν Σεφέρειο στίχο ''Οτι πέρασε πέρασε σωστά''.
Sidetracked down the middle
Never saw it coming, what a surprise
It's been a wonder
Electricity tells a story
It's a sound getting near as fear is watching you
It's watching you close
You can fight it, both arms swinging
Or try to wash it away
Or pay up to the echoes of 'okay'
No more, no more will I see you
No more will I see you
No more will I see you
You've schemed more than you have
You've borrowed more than you know
Better to steal the crumbs
It makes it easier to go
Paralyzed by conscience
Looking for an opening
Apathy as your vocal cords cut out
Never thought once to ask how's the temperature
Too busy with the finer points
Of each struggle we're after
No more, no more will I see you
No more will I see you
No more will I see you
So long since I've seen you
Haven't we both been living the high life
It flows to the bottom
No more, no more will I see you
No more will I see you
No more will I see you
Καί οι 4 δίσκοι τών Uncle Tupelo ειναι διαμάντια..Οσοι πιστοί προσέλθετε..
Ευχαριστώ τον Πάνο(ecodrifter)πού μιά γραμμή του,πάνω σέ σχόλιο γιά τόν Munly,πού παρουσίασε ο Λύμπε,μούδωσε την ευκαιρία νά τούς προσεγγίσω.
:a0210:
Οι Jay Farrar, Jeff Tweedy καί Mike Heidorn δημιουργούν τούς Uncle Tupelo μόλις φεύγει ο βασικός τραγουδιστής τών Primitives..
Tό συγκρότημα ''κράτησε'' 7 χρονια(87-94)μέχρις ότου ο Farrar έφυγε γιά διάφορους λόγους ,μά κυρίως λόγω τής κακής του πλέον συνεργασίας μέ τόν Tweedy.
Hχογράφησαν όλα κι''όλα 4 albums καί παρότι δέν πούλησαν πολύ,κατάφεραν νά δημιουργήσουν μιά μπάντα αναφοράς γιά τό μέλλον..
Τά πρώτα δύο albums (No Depression-1990 καί Still feel gone-1991)ήταν ένα μείγμα folk,punk καί alternative rock μέ εξαιρετικά φωνητικά και μεγάλη ένταση..
Εφηβικές ιστορίες απο τήν γενέτειρα ,αναφορές στην εργατική τάξη ,περάσματα απο αντιπολεμικούς δρόμους καί έρωτες..
Στά 1992 και ενώ πιέζονταν νά ακολουθήσουν πιό mainstream δρόμους σάν και αυτόν πού ακολούθησαν οι Nirvana τό αρνήθηκαν πεισματικά καί δήλωσαν ότι θά παίζουν μόνον folk σέ αντίδραση στήν εμπορική εξέλιξη τού rock..
Eτσι όταν τούς άκουσε ο Peter Buck τών REM τούς πρότεινε νά γίνει παραγωγός τους σέ ένα ακουστικό album τό οποίο αποτελείτο απο συνθέσεις τής βασικής δυάδας,αλλά και απο κλασσικά παραδοσιακά Αμερικανικά τραγούδια...
Ο τίτλος March 16-20,1992 προήλθε από τίς μέρες πού τό ηχογράφησαν...
Οι μουσικοί πού έπαιξαν ήσαν:
Jay Farrar – bass guitar, guitar, 12 string guitar, harmonica, vocals
Jeff Tweedy – bass guitar, guitar, 12 string guitar, vocals
Mike Heidorn – drums, cymbals, tambourine
Brian Henneman – banjo, bouzouki, guitar, mandolin, slide guitar
John Keane – banjo, bass guitar, guitar, pedal steel guitar, steel guitar
David Barbe – bass guitar
Andy Carlson – violin
Brian Holmes, Billy Holmes – accordion
15 τραγούδια ,εκ τών οποίων 6 παραδοσιακά και τό Atomic Power τών Louvin και Bein..
Tραγούδια μεγάλου φάσματος ,πού διαπερνούν θέματα εσωτερικής απελπισίας,παραδοσιακά blues καί gospels μέχρις τήν θανατική ποινή καί τήν ατομική ενέργεια..
Το coalminers μιλά γιά τήν σκληρή ζωή τής εργατικής τάξης:
I was born in old Kentucky
in a coal camp, born and bred
I know about old beans
bulldog gravy and cornbread
I know how the miners work and slave
in the coalmines every day
for a dollar in the company store
for that is all they pay
mining is the most dangerous work
in our land today
plenty of dirty, slaving work
for very little pay
coalminers, won't you wake up
and open your eyes and see
what this dirty capitalist system
has done to you and me
dear miners, they will slave you
until you can't work no more
and what will you get for your laborbut a dollar in the company store
a tumbledown shack to live in
snow and rain pouring through the topand you have to pay the company rentand your payments will never stop
they take our very lifeblood
they take our children's lives
take fathers away from children
take husbands away from wivescoalminers, won't you organize
wherever you may be
and make this a land of freedom
for workers, like you and me
I am a coalminer
and I'm sure I wish you well
let's sink this capitalist system
to the darkest pits of hell ..
...................................
Oι Farrar και Τweedy πρωτίστως παίζουν ακουστική κιθάρα καί μεταξύ άλλων παράγουν και ένα εξαιρετικό τραγούδι γεμάτο θυμό τό ''Criminal'' πού παραφράζει έναν λόγο τού Bush τού πρεσβύτερου.
Εξομολoγητικά τραγούδια σάν τό Black Eye, τό ανατριχιαστικά θλιμένο Wish my baby was born ή τό απολογητικό-απολογιστικό Moon shiner,πού γεμίζει τον χώρο μέ καπνό και ποικιλία απο διάφορα χαρμάνια αλκοόλ,γεμάτο ματαιότητα και απελπισία.
I've been a moonshiner
for seventeen long years
and I spent all my money
on whiskey and beer
and I go to some hollow
and set up my still
if whiskey don't kill me
Lord, I don't know what will
and I go to some barroom
to drink with my friends
where the women they can't follow
to see what I spend
God bless them pretty women
I wish they was mine
with breath as sweet as
the dew on the vine
let me eat when I'm hungry
let me drink when I'm dry
two dollars when I'm hard up
religion when I die
the whole world is a bottle
and life is but a dram
when the bottle gets empty
Lord, it sure ain't worth a damn
Η εξομολόγηση τού θανατοποινίτη πού βαδίζει στην κρεμάλα επειδή σκότωσε άγρια τήν Lilli Schull είναι μιά ρεαλιστική καί σκληρή περιγραφή ενός φόνου,αλλά καί τής αποδοχής τής πράξης καθώς ο μελλοθάνατος προσεύχεται όχι γι´αυτόν,αλλά γιά την οικογένεια πού αφήνει πίσω του καί τούς γέρους γονείς του...
Η περιπλάνηση και η μοναξιά πού αποτυπώνονται στό ''Fatal Wound''μέσω ενός λιτού,αλλά απόλυτα συμπυκνωμένου στίχου συγκλονίζει:
columns of sunlight
and glorious cities
oceans of opportunity
and all your decisions seem ancient
but you wait around until
you've received that fatal wound
Tό οργανικό Sandusky μελωδικό,γεμάτο στον χώρο απο τίς ακουστικές κιθάρες καί τό μπάντζο αφήνει μιά πολύ γλυκειά γεύση αρμονίας πρίν τό Wipe the clock ,πού ειναι τό πιό αισιόδοξο κομμάτι πού κλείνει τόν δίσκο..
Εδώ σέ αυτόν τόν εξαίσιο δίσκο βρίσκεται ο Woody Guthry καί όλοι οι μεγάλοι τής αμερικανικής folk,πού αναβιώνουν μέσω τών Uncle Tupelo..
Mιά πορεία από το Illinois,στο Δέλτα τού Μισισσιπή,στην Virginia,στην Βόρεια Καρολίνα .....
Ενας δίσκος απόλυτα αντιπροσωπευτικός τής άλλης Αμερικής,πραγματικό διαμάντι..
Τό ''Αnodyne'' ηχογραφήθηκε και εκδόθηκε στά τέλη τού 1993 καί απετέλεσε τό Κύκνειο άσμα τού συγκροτήματος..
"Slate" (Farrar) – 3:24
"Acuff-Rose" (Tweedy) – 2:35
"The Long Cut" (Tweedy) – 3:20
"Give Back the Key to My Heart" (Sahm) – 3:26
"Chickamauga" (Farrar) – 3:42
"New Madrid" (Tweedy) – 3:31
"Anodyne" (Farrar) – 4:50
"We've Been Had" (Tweedy) – 3:26
"Fifteen Keys" (Farrar) – 3:25
"High Water" (Farrar) – 4:14
"No Sense in Lovin'" (Tweedy) – 3:46
"Steal the Crumbs" (Farrar) – 3:38
Το Anodyne κράτησε τον folk ήχο του,εμπλουτισμένο μέ πιό ηλεκτρικά μονοπάτια καί έπαιξαν μαζί οί:
Jay Farrar – vocals, guitar; mandolin (on "Acuff-Rose")
Jeff Tweedy – vocals, bass guitar, guitar
Ken Coomer – drums
Max Johnston – fiddle, lap steel guitar; banjo (on "New Madrid"); dobro (on "Fifteen Keys")
John Stirratt – guitar, bass guitar
Doug Sahm – guitar and vocals (on "Give Back the Key to My Heart")
Lloyd Maines – pedal steel guitar
O ήχος είναι σαφώς πιό ισορροπημένος,από τον φρενήρη post-punk τών δυό πρώτων albums,αλλά ταυτόχρονα διαφαίνεται ,μέσω τών στίχων και ο επικείμενος αποχωρισμός..
Μάλιστα έχει ενδιαφέρον οτι ο μέν Farrar ηχεί όλο και πιό μελαγχολικά μέσα από τίς μπαλάντες του,ενώ ο Tweedy επιλέγει έναν δρόμο συχνά αντίστροφο..
Μετά τό πένθιμο Slate καί την υμνητική αναφορά στην Accuf-Rose ,εταιρεία τού Nashville πού έδινε μεγάλο χώρο σέ ταλέντα ,ακολουθεί τό ηλεκτρικό Long cut γεμάτο ενέργεια και δυναμισμό αλλά καί ιδιαίτερα ''πικρό'':
I've been searching and you've been gone
Out looking for the shortest path to the one you're on
Now if it's to be, if you still believe
Come on let's take the long cut
I think that's what we need
We've been in a deep rut
And it's been killing me
If you wanna take the long cut
We'll get there eventually
Παρά τό ότι οι δυό παιδικοί φίλοι μόλις που μιλούν στό studio παρουσιάζουν μιά εξαιρετική συνεργασία μέ υπέροχα φωνητικά λές και ξέρουν ότι πρέπει αυτός ο καλλιτεχνικός χωρισμός νά αποτυπωθεί οσο τό δυνατόν καλύτερα ..
take my picture off the wall
it don't matter to me at all
said I was headed for a fall
but you wanted me to crawl
give back my TV
it don't mean that much to me
while you're giving back my things
give me back the key to my heart
Τό Chicamauga ,άλλο ένα folk-rock κομμάτι θυμωμένο καί τρυφερό συνάμα..
The lessons we've traveled
As soon as we're out we're kicking our way back in
Fighting fire with unlit matches
From our respective trenches
No authority can clean up this mess we're in
A miracle might point the way
To solutions we're after
And avert our chronic impending disaster
Chickamauga's where I've been
Solitude is where I'm bound
I don't ever wanna taste these tears again .
Το New Madrid καθορίζεται απο τό μπάντζο τού Max Johnston και αναφέρεται σέ μιά πρόβλεψη ενός σεισμου στην περιοχή καί μέσω αυτού μετατρέπεται σέ ενα ερωτικό κάλεσμα αρκούντως οδυνηρό.
Το Anodyne κλασσική μπαλάντα πού θυμίζει Neil Young ή Nick Drake ,μιά μπαλάντα χωρισμού καί απομάκρυνσης..
You threw out the past
When you threw out what was mine
Throughout the years
It was hard to make it last
Anodyne
No sign of reconciliation
It's a quarter past the end
Full moon from on high
Across the board we lose again
Anodyne
Ακολουθεί τό εξαιρετικό rock'n roll :We've been had καί αμέσως μετά το Fifteen Keys πού προμηνύει τό τέλος πού όμως αποτελεί καί μιά καινούρια αρχή γιά τον καθένα:
Exhaust fumes, Thin Lizzy instead
Left all pressing cares along the road
Fifteen keys, but where do they go?
Slings and arrows completes the score
Always leaving, wanting more
And I try to throw it away
Strings that pull, strings that bend
This song and dance never ends
Eνα θλιμένο γεμάτο steel guitar High Water ,πού κοιτά κατάματα τόν λαμπερό ήλιο σέ μιά τελευταία φευγαλέα ματιά ,αλλά πού η ζωή δέν επιτρέπει τήν ''εγκατάλειψη τού παιχνιδιού''.
Το No sense in loving ειναι κλασσικό folk πού παραπέμπει στό παρελθόν ..
Το Anodyne ''κλείνει'' αμετάκλητα μέ το συντριπτικό Steal the Crumbs ένα από τά ωραιότερα τραγούδια τής δεκαετίας τού 90..
Μιά μπαλάντα οριστικού ''αντίο'' γραμένη απο τον Farrar καί τραγουδισμένη από τό δίδυμο μέ μιά εξαντλητικά συναισθηματική ένταση.
Ενας ύμνος στό αναπόφευκτο ,στό μή-περαιτέρω,σέ αυτό πού κάποια στιγμή αφήνει ανεξίτηλα ίχνη,αλλά μόνον ίχνη,πού μπερδεύονται μέ τίς πατημασιές τών ανύποπτων διαβατών ώς πρός τά προσωπικά μικρά ή μεγάλα ''δράματα'' πού συνοδεύουν τίς ζωές ..............................
Μπορεί άραγε τό οδυνηρό νά γίνει ''ανώδυνο'' ή νάναι μόνον μιά ευχή πού χαϊδεύει σάν ανοιξιάτικο αεράκι τίς χαίνουσες πληγές? Συνήθως οι πολλαπλές επιστρώσεις πού δημιουργούν παλιές και νέες εμπειρίες , προσφέρουν μιάν εύθραυστη ισορροπία αποδοχής σάν τόν Σεφέρειο στίχο ''Οτι πέρασε πέρασε σωστά''.
Sidetracked down the middle
Never saw it coming, what a surprise
It's been a wonder
Electricity tells a story
It's a sound getting near as fear is watching you
It's watching you close
You can fight it, both arms swinging
Or try to wash it away
Or pay up to the echoes of 'okay'
No more, no more will I see you
No more will I see you
No more will I see you
You've schemed more than you have
You've borrowed more than you know
Better to steal the crumbs
It makes it easier to go
Paralyzed by conscience
Looking for an opening
Apathy as your vocal cords cut out
Never thought once to ask how's the temperature
Too busy with the finer points
Of each struggle we're after
No more, no more will I see you
No more will I see you
No more will I see you
So long since I've seen you
Haven't we both been living the high life
It flows to the bottom
No more, no more will I see you
No more will I see you
No more will I see you
Καί οι 4 δίσκοι τών Uncle Tupelo ειναι διαμάντια..Οσοι πιστοί προσέλθετε..
Ευχαριστώ τον Πάνο(ecodrifter)πού μιά γραμμή του,πάνω σέ σχόλιο γιά τόν Munly,πού παρουσίασε ο Λύμπε,μούδωσε την ευκαιρία νά τούς προσεγγίσω.
:a0210:
)
