- 27 June 2006
- 7,771
Tι συνδέει τους Tomahawk - Mr. Bungle - Fantomas - Faith No More κλπ. κλπ.???
Φυσικά ο κύριος Mike Patton, η χαμαιλεωντική φωνή που άλλοτε φορώντας τον αισθησιακό soul μανδύα και άλλοτε ουρλιάζοντας παρανοϊκές μετα-hardcore κραυγές, οδήγησε στα '90ς μια από τις πιο επιδραστικές ροκ μπάντες του πλανήτη. Τους Faith No More.
Φύση δραστήρια, φιλόδοξη και προπαντός ψυχωτική, ο Patton δεν έπαψε να ασχολείται με ένα σωρό παραγωγές μετά τη διάλυση τους το 1997, με σκοπό να μας αποκαλύψει όλες τις κρυμμένες πλευρές της "αρρώστειας" του.
Τα αποτελέσματα είναι άκρως ενδιαφέροντα κάθε φορά που ο κύριος αυτός αποφασίζει να γίνει "ποπ" και να ασχοληθεί με πιο "βατές" συνθέσεις. Τα εισαγωγικά δεν είναι καθόλου τυχαία.
Η αλήθεια είναι ότι έχει να ακουστεί έτσι από την εποχή του "Evidence", του "Kindergarten", ή του "Epic", από τότε δηλαδή που αλώνιζε με τη παλιά παρέα σε όλα τα στάδια του κόσμου (εκτός από τα ελληνικά...).
Οι συνεργοί του στο... μάτι, πάμπολλοι και ενδιαφέροντες. Dan the Automator, Norah Jones, Odd Nosdam, Amon Tobin, Massive Attack, Bebel Gilberto(!), Kool Keith, Dub Trio, Κid Koala καθώς και ο Rahzel, ένας σουπερ τυπάκος που μπητάρει απίστευτα με το στόμα κολλημένο στο μικρόφωνο.
Τα κομμάτια είναι όλα killer
Προσωπικά κατατάσσω το δίσκο στις πιο καλές κυκλοφορίες της τελευταίας τριετίας, οπότε η θέση στη δεκάδα της χρονιάς είναι εξασφαλισμένη (ω ναι, θα κάνω λίστα φέτος:firstprize:
Aκούστε τις υποχθόνιες μελωδίες του Mojo και του Five Seconds, το electro/hip hop χάσιμο του Kill the DJ (με τους Massive Attack να μαυρίζουν ψυχές), τη σαγηνευτική Norah Jones να προφέρει με παιχνιδιάρικο στόμφο ένα ηχηρό motherfucker στο Sucker, το doom dub του We’re Not Alone, την αρρωστημένη pop samba στο Caipirinha, και το Your Neighborhood Spaceman που λες ότι βγήκε από το θρυλικό Angel Dust...
H πιο προσιτή δουλειά του Patton τα τελευταία 15 χρόνια, κι αυτό μετράει πολύ.
Enjoy the show!
