Μιά πολύ καλή ταινία τού Μεξικανού Luis Mandoki,πού απέσπασε αρκετά βραβεία σε διάφορα φεστιβάλ ,με αποκορύφωμα τού Βερολίνου.
Ταινία μέ ήρωες παιδιά τού Ελ Σαλβαντόρ ,κατά την διάρκεια τού δωδεκαετούς εμφυλίου πολέμου 1980-1992.
Βασικός ήρωας ο 12χρονος Chava,πού ζεί σε μιά φτωχογειτονιά του Ελ Σαλβαντόρ με την μητέρα του και τα δύο αδέλφια του,καί βρίσκονται διαρκώς ανάμεσα στα αδελφοκτόνα πυρά.
Η ταινία περιγράφει πολύ πετυχημένα την καθημερινή ζωή στην φτωχογειτονιά μαζί με τόν τρόμο τού εμφυλίου πολέμου,πού διακόπτει τα παιχνίδια τών παιδιών.
Η κυβερνητική παράταξη τού Ελ Σαλβαντόρ στρατολογούσε παιδιά απο την ηλικία τών 12 ετών και άνω .Ο Chava και οι φίλοι του βοηθούμενοι απο τίς οικογενειές τους -πού έχουν ελάχιστους αντρες-απεργάζονται διάφορους τρόπους για να αποφύγουν την βίαιη κατάταξη στο στράτευμα.
Αλλες κυρίαρχες φιγούρες τής ταινίας είναι η μητέρα τού Chava πού έχει εγκαταλειφθεί απο τον άντρα της ,ο θείος τού μικρού πού έχει ´βγεί στο βουνό´,η κόρη τής δασκάλας του Chava που τού δείχνει μεγάλη συμπάθεια ,και ο ιερέας τού χωριού πού παραπέμπει σε εκείνους τους σπουδαίους καθολικούς παπάδες τής Λατινικής Αμερικής πού είχαν εισάγει την ´Θεολογία τής Απελευθέρωσης´και είχαν προκαλέσει την σφοδρή αντίδραση τού Βατικανού.
Η ταινία κυριαρχείται απο την αντιφατική καθημερινότητα τών παιδιών(απο την μία η ανάγκη τους για ζωή και παιχνίδι και απο τήν άλλη γεγονότα του πολέμου που τα ενηλικιώνουν βίαια)και δειχνει ότι η ζωή εκεί είναι τυχαία .
Υπάρχουν εκπληκτικές σκηνές(η μεγάλη σκηνή που τα παιδιά κρυβονται ξαπλωμένα στις τσίγκινες πολύχρωμες στέγες τών σπιτιών τους για να γλυτώσουν τήν επιστράτευση,συγκινητικές σκηνές απο το σχολείο,η φιγούρα του ιερέα ,και η καθημερινή αγωνια τής μητέρας)με αποκορύφωμα το εκπληκτικό και σκληρό φινάλε.
Μιά ταινία τρυφερή και σκληρή ,που ξεφευγει απο τα καθιερωμένα κλισέ και δείχνει μιά άλλη πραγματικότητα για χιλιάδες παιδιά αυτού τού πλανήτη πού υποχρεώνονται να μεγαλώσουν με την βία ,πρίν τής ώρας τους.
Ωραία σκηνοθεσία και πολύ καλές ηθοποιίες,καθώς και πολυ ωραία αναπαράσταση απο τίς φτωχογειτονιές τής Λατινικής Αμερικής,συντελούν στην δημιουργία μιάς πολύ καλής ταινίας πού δεν είναι μελό,αλλά ειλικρινής και στέρεη.
Δεν φτάνει το ύψος τής αριστουργηματικής ταινίας Turtles can fly τού Rahbani για τα παιδιά τού Ιράκ,αλλά προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Ταινία μέ ήρωες παιδιά τού Ελ Σαλβαντόρ ,κατά την διάρκεια τού δωδεκαετούς εμφυλίου πολέμου 1980-1992.
Βασικός ήρωας ο 12χρονος Chava,πού ζεί σε μιά φτωχογειτονιά του Ελ Σαλβαντόρ με την μητέρα του και τα δύο αδέλφια του,καί βρίσκονται διαρκώς ανάμεσα στα αδελφοκτόνα πυρά.
Η ταινία περιγράφει πολύ πετυχημένα την καθημερινή ζωή στην φτωχογειτονιά μαζί με τόν τρόμο τού εμφυλίου πολέμου,πού διακόπτει τα παιχνίδια τών παιδιών.
Η κυβερνητική παράταξη τού Ελ Σαλβαντόρ στρατολογούσε παιδιά απο την ηλικία τών 12 ετών και άνω .Ο Chava και οι φίλοι του βοηθούμενοι απο τίς οικογενειές τους -πού έχουν ελάχιστους αντρες-απεργάζονται διάφορους τρόπους για να αποφύγουν την βίαιη κατάταξη στο στράτευμα.
Αλλες κυρίαρχες φιγούρες τής ταινίας είναι η μητέρα τού Chava πού έχει εγκαταλειφθεί απο τον άντρα της ,ο θείος τού μικρού πού έχει ´βγεί στο βουνό´,η κόρη τής δασκάλας του Chava που τού δείχνει μεγάλη συμπάθεια ,και ο ιερέας τού χωριού πού παραπέμπει σε εκείνους τους σπουδαίους καθολικούς παπάδες τής Λατινικής Αμερικής πού είχαν εισάγει την ´Θεολογία τής Απελευθέρωσης´και είχαν προκαλέσει την σφοδρή αντίδραση τού Βατικανού.
Η ταινία κυριαρχείται απο την αντιφατική καθημερινότητα τών παιδιών(απο την μία η ανάγκη τους για ζωή και παιχνίδι και απο τήν άλλη γεγονότα του πολέμου που τα ενηλικιώνουν βίαια)και δειχνει ότι η ζωή εκεί είναι τυχαία .
Υπάρχουν εκπληκτικές σκηνές(η μεγάλη σκηνή που τα παιδιά κρυβονται ξαπλωμένα στις τσίγκινες πολύχρωμες στέγες τών σπιτιών τους για να γλυτώσουν τήν επιστράτευση,συγκινητικές σκηνές απο το σχολείο,η φιγούρα του ιερέα ,και η καθημερινή αγωνια τής μητέρας)με αποκορύφωμα το εκπληκτικό και σκληρό φινάλε.
Μιά ταινία τρυφερή και σκληρή ,που ξεφευγει απο τα καθιερωμένα κλισέ και δείχνει μιά άλλη πραγματικότητα για χιλιάδες παιδιά αυτού τού πλανήτη πού υποχρεώνονται να μεγαλώσουν με την βία ,πρίν τής ώρας τους.
Ωραία σκηνοθεσία και πολύ καλές ηθοποιίες,καθώς και πολυ ωραία αναπαράσταση απο τίς φτωχογειτονιές τής Λατινικής Αμερικής,συντελούν στην δημιουργία μιάς πολύ καλής ταινίας πού δεν είναι μελό,αλλά ειλικρινής και στέρεη.
Δεν φτάνει το ύψος τής αριστουργηματικής ταινίας Turtles can fly τού Rahbani για τα παιδιά τού Ιράκ,αλλά προτείνεται ανεπιφύλακτα.
