Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ξεχασμένη Σημαία [The Electric Flag]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057287406" data-attributes="member: 30418"><p><h3>Ηλεκτρική Σημαία</h3><p><strong>The Electric Flag</strong> - <strong>A Long Time Comin'</strong> (Μάρτιος 1968, Columbia)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]170757[/ATTACH]</p><p></p><p><span style="color: Indianred">Τραγούδια</span>: A1 Killing Floor (C. Burnett) - 4:11, A2 Groovin' Is Easy (R. Polte) - 3:05, A3 Over-Lovin' You (B. Goldberg, M. Bloomfield) - 2:10, A4 She Should Have Just (R. Polte) - 5:04, A5 Wine (Trad.) - 3:15, B1 Texas (B. Miles, M. Bloomfield) - 4:48, B2 Sittin' In Circles (B. Goldberg) - 3:53, B3 You Don't Realize (dedicated with great respect to Steve Cropper and Otis Redding) (M. Bloomfield) - 4:58, B4 Another Country (R. Polte) - 8:46, B5 Easy Rider (M. Bloomfield) - 0:50</p><p><span style="color: Indianred">Μουσικοί</span>: Michael Bloomfield (κιθάρα, φωνητικά), Barry Goldberg, Michael Fonfara (πλήκτρα), Harvey Brooks (μπάσο), Buddy Miles (τύμπανα, κρουστά, φωνητικά), Nick Gravenites (φωνητικά, κιθάρα), Peter Strazza (τενόρο σαξόφωνο), Herb Rich (τενόρο & βαρύτονο σαξόφωνο, πλήκτρα), Marcus Doubleday (τρομπέτα), Richie Havens (σιτάρ), Paul Beaver (συνθεσάιζερ Μουγκ), Bob Notkoff, Julius Held, Leo Daruczek, George Brown, Charles McCracken (έγχορδα)</p><p><span style="color: Indianred">Παραγωγή / Μηχανικός</span>: John Court, Joe Church / Roy Segal</p><p></p><p>Ηχογραφήθηκε τον Ιούλιο του 1967 μέχρι τον Ιανουάριο του 1968, στα στούντιο της <em>Columbia</em> στο Λος Άντζελες</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]111555[/ATTACH]</p><p></p><p style="margin-left: 40px"><em><span style="color: Darkorange">Οι Electric Flag είναι μια Αμερικάνικη Μουσική Μπάντα. Αμερικάνικη μουσική δεν είναι απαραίτητα</span></em></p> <p style="margin-left: 40px"><em><span style="color: Darkorange">μουσική απευθείας από την Αμερική. Νομίζω ότι είναι η μουσική που ακούτε παντού, στον αέρα και</span></em></p> <p style="margin-left: 40px"><em><span style="color: Darkorange">στους δρόμους. Μπλουζ, σόουλ, κάντρι, ροκ, θρησκευτική μουσική, κίνηση, πλήθη, ήχοι του δρόμου</span></em></p> <p style="margin-left: 40px"><em><span style="color: Darkorange">και της υπαίθρου, ο ήχος των ανθρώπων και της σιωπής</span></em>. - Michael Bloomfield</p><p></p><p>Η πρώτη τους κυκλοφορία για την <strong>Columbia Records</strong> ήταν την άνοιξη του 1968, με τίτλο "<strong>A Long Time Comin’</strong>" και το εξώφυλλο φιλοξενούσε φωτογραφίες μελών της μπάντας σε ζωντανή εμφάνιση που περιέβαλλαν μια φωτογραφία ενός ελκυστικού γυναικείου μοντέλου.</p><p></p><p>Η ίδια η μουσική ήταν ενίοτε ένα άνισο αμάλγαμα από στιλ και εκτελέσεις. Ενώ ορισμένες μελωδίες ήταν περιπετειώδεις και καινοτόμες, άλλες περιέργως ακούγονταν παλιομοδίτικες. Σε ορισμένα σημεία ο δίσκος ήταν υπερπαραγμένος, σε πλήρη αντίθεση με τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας. Η κιθάρα του <em>Bloomfield</em> έλαμπε σε κάποια κομμάτια - ειδικά στα "<strong>Killing Floor</strong>", "<strong>Another Country</strong>" και "<strong>Texas</strong>" - αλλά οι οπαδοί του, οι οποίοι γνώριζαν το έργο του με τον <strong>Butterfield</strong>, έμειναν να θέλουν περισσότερα. Συνολικά, όμως, το άλμπουμ κατάφερε να σκιαγραφήσει την αμερικάνικη μουσική «<em><span style="color: Darkorange">you hear in the air, on the air, and in the streets...</span></em>», όπως το έθεσε ο <em>Michael</em> στο οπισθόφυλλο. Και οι καινοτομίες του - η χρήση μιας πρώιμης μορφής δειγμάτων, η επιδέξια ανάμειξη της σόουλ, τα ροκ και τζαζ ιδιώματα, η χρήση των ηλεκτρονικών και ο συνδυασμός των πνευστών με τον ροκ ρυθμό - ανύψωσαν το ιστορικό κύρος του δίσκου, παρά τις διάφορες αδυναμίες του.</p><p></p><p>Το άλμπουμ ανοίγει με νύξη για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, με τη φωνή του προέδρου Λίντον Τζόνσον, στην ομιλία του «<em><span style="color: Darkorange">Θα το ξεπεράσουμε</span></em>» στο Κογκρέσο, όπου η φράση του «<em><span style="color: Darkorange">η αξιοπρέπεια του ανθρώπου</span></em>» διακόπτεται από τραχύ γέλιο, χειροκροτήματα και αμέσως μετά αναλαμβάνει η μπάντα με το πνευματώδες κομμάτι του <em>Howlin' Wolf</em> "<strong>Killing Floor</strong>",</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Θα έπρεπε να σ' είχα εγκαταλείψει, πριν από πολύ καιρό</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ναι, θα έπρεπε να σ' είχα εγκαταλείψει, μωρό μου, εδώ και πολύ καιρό</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Δεν θα ήμουν τώρα εδώ άνθρωποι, στη σκηνή του εγκλήματος</em></p> <p style="margin-left: 20px">...</p><p></p><p>με τα φωνητικά του <em>Gravenites</em> και με το χαρακτηριστικό ήχο της κιθάρας, θεμελιωμένο σε μεγάλο βαθμό στα Σικάγο μπλουζ. Ο <em>Bloomfield</em> επιστρέφει στο "<strong>Groovin' Is Easy</strong>" σε τέλειο συγχρονισμό με τα πνευστά, τα τύμπανα του <em>Buddy Miles</em> και τη μεταξένια φωνή του Γκραβενίτη. Ο <em>Buddy Miles</em> αναλαμβάνει τα φωνητικά για τη σύνθεση των <em>Bloomfield-Goldberg</em>, "<strong>Over-Lovin' You</strong>", ένα σόουλ κομμάτι με εξαιρετική απόδοση στο μπάσο από τον <em>Harvey Brooks</em> και την τελική είσοδο της κιθάρας του <em>Mike</em>. Το μπάσο του <em>Harvey</em> είναι επίσης απολαυστικό στο "<strong>She Should Have Just</strong>", ένα μιντ-τεμπο κομμάτι με έγχορδα, πινελιές από ισπανική κιθάρα και φωνητικά από τον Νικ Γκραβενίτη. Επόμενο έρχεται το παραδοσιακό "<strong>Wine</strong>" με ξεσηκωτική διάθεση και τη κιθάρα του <em>Bloomfield</em> να κεντάει.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]170749[/ATTACH]</p><p></p><p>Η δεύτερη πλευρά ξεκινά με το μπλουζ "<strong>Texas</strong>", την φωνή του <em>Buddy</em> και την κιθάρα του <em>Mike</em> σε συνομιλία, και τα πνευστά να υπογραμμίζουν στο βάθος. Η αγαπημένη μου μπαλάντα, "<strong>Sittin' in Circles</strong>" από τον <em>Barry Goldberg</em> ανοίγει με βροντές, βροχή, την φωνή του Γκραβενίτη και το ξέσπασμα της κιθάρας ξεκινά και σταματά μέχρι να παραδώσει σε μια ακόμη πιο συνεκτική σόουλ μπαλάντα, "<strong>You Don't Realize</strong>", σύνθεση του <em>Bloomfield</em> αφιερωμένη με μεγάλο σεβασμό στο <em>Steve Cropper</em> και <em>Otis Redding</em>, για τη φωνή του <em>Buddy Miles</em>, με άψογη ρυθμική βάση από τον <em>Harvey Brooks</em> και τα γεμίσματα της κιθάρας του <em>Mike</em>.</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Γυναίκες, θέλω μόνο να σας πω</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Ότι το βλέμμα στο πρόσωπό μου δεν είναι ο τρόπος που νιώθω μέσα μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και αν γνωρίζατε όλα αυτά που κάνω για σας</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τι περνώ για σας, θα εκπλαγείτε</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p><p></p><p>Και αμέσως μετά το αριστουργηματικό, μεγάλης διάρκειας, "<strong>Another Country</strong>" του <em>Ron Polte</em>, μάνατζερ των <em>Quicksilver Messenger Service</em>, που ανοίγει με ανάδραση που μεταμορφώνεται σε σειρήνα, διαρκείς ερωταπαντήσεις κιθάρας και πνευστών μέχρι, μέσα από ένα καταιγισμό ψυχεδελικών ήχων, να μπει πάλι η ίδια ομιλία του Λίντον Τζόνσον που ξεκίνησε το άλμπουμ. Κατόπιν αναλαμβάνει ο <em>Buddy Miles</em> για να οδηγήσει το κομμάτι με ένα λάτιν μπιτ και ο <em>Mike Bloomfield</em> στην κιθάρα σε ένα από τα πιο αριστοτεχνικά του παιξίματα, να απαντά στον ρυθμό, ενώ προς το τέλος ανταποκρίνονται και τα πνευστά. Ο δίσκος τελειώνει με το λιγότερο από λεπτό, πολύ ενδιαφέρον "<strong>Easy Rider</strong>", που θα ευχόσουν να μην τέλειωνε τόσο γρήγορα... Δισκάρα!</p><p></p><p style="margin-left: 20px"><em>Αν θα μπορούσα να ξεχάσω</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όλα τα προβλήματά μου</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Τρέχοντας μακριά</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όχι, όχι εγώ δεν θα μείνω</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Όχι, δεν θα μπορούσα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>...</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Και θα πληγωθείς τόσο, πολλές φορές</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Θα χάσεις την αγάπη των παιδικών σου τραγουδιών</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Απόκτησε το ασφαλέστερο δωμάτιο που μπορείς να βρεις</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Κλείδωσε την πόρτα</em></p> <p style="margin-left: 20px"><em>Βρες στον εαυτό σου μια άλλη χώρα</em></p><p></p><p>Οι κριτικές, ήταν γενικά θετικές. Ο <strong>Miles Davis</strong> εξήρε το "<em>Over-Lovin' You</em>" του <em>Bloomfield</em> στο περιοδικό <strong>Downbeat</strong>. Το <strong>Rolling Stone</strong> θεώρησε το άλμπουμ μια συνολική επιτυχία, ενώ ο <strong>John Wilson</strong> των <strong>New York Times</strong>, παραπονέθηκε ότι οι ροκ μπάντες - ιδίως οι <em>Electric Flag</em> - δεν έχουν καμία ιδέα για το πως να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τα πνευστά. Το περιοδικό <strong>Pop/Rock</strong>, από την άλλη πλευρά, δήλωσε: «<em><span style="color: Darkorange">Είναι το είδος της πραγματικής σόουλ-μπλουζ που τελικά επιτυγχάνει να καλωδιώσει τις διαφορετικές μορφές της Αμερικάνικης μουσικής...</span></em>».</p><p></p><p>(*****, πηγές: εξώφυλλο, Michael Bloomfield's Electric Flag by David Dann)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]170748[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057287406, member: 30418"] [HEADING=2]Ηλεκτρική Σημαία[/HEADING] [B]The Electric Flag[/B] - [B]A Long Time Comin'[/B] (Μάρτιος 1968, Columbia) [CENTER][ATTACH=CONFIG]170757._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [COLOR=Indianred]Τραγούδια[/COLOR]: A1 Killing Floor (C. Burnett) - 4:11, A2 Groovin' Is Easy (R. Polte) - 3:05, A3 Over-Lovin' You (B. Goldberg, M. Bloomfield) - 2:10, A4 She Should Have Just (R. Polte) - 5:04, A5 Wine (Trad.) - 3:15, B1 Texas (B. Miles, M. Bloomfield) - 4:48, B2 Sittin' In Circles (B. Goldberg) - 3:53, B3 You Don't Realize (dedicated with great respect to Steve Cropper and Otis Redding) (M. Bloomfield) - 4:58, B4 Another Country (R. Polte) - 8:46, B5 Easy Rider (M. Bloomfield) - 0:50 [COLOR=Indianred]Μουσικοί[/COLOR]: Michael Bloomfield (κιθάρα, φωνητικά), Barry Goldberg, Michael Fonfara (πλήκτρα), Harvey Brooks (μπάσο), Buddy Miles (τύμπανα, κρουστά, φωνητικά), Nick Gravenites (φωνητικά, κιθάρα), Peter Strazza (τενόρο σαξόφωνο), Herb Rich (τενόρο & βαρύτονο σαξόφωνο, πλήκτρα), Marcus Doubleday (τρομπέτα), Richie Havens (σιτάρ), Paul Beaver (συνθεσάιζερ Μουγκ), Bob Notkoff, Julius Held, Leo Daruczek, George Brown, Charles McCracken (έγχορδα) [COLOR=Indianred]Παραγωγή / Μηχανικός[/COLOR]: John Court, Joe Church / Roy Segal Ηχογραφήθηκε τον Ιούλιο του 1967 μέχρι τον Ιανουάριο του 1968, στα στούντιο της [I]Columbia[/I] στο Λος Άντζελες [CENTER][ATTACH=CONFIG]111555._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [INDENT=2][I][COLOR=Darkorange]Οι Electric Flag είναι μια Αμερικάνικη Μουσική Μπάντα. Αμερικάνικη μουσική δεν είναι απαραίτητα μουσική απευθείας από την Αμερική. Νομίζω ότι είναι η μουσική που ακούτε παντού, στον αέρα και στους δρόμους. Μπλουζ, σόουλ, κάντρι, ροκ, θρησκευτική μουσική, κίνηση, πλήθη, ήχοι του δρόμου και της υπαίθρου, ο ήχος των ανθρώπων και της σιωπής[/COLOR][/I]. - Michael Bloomfield[/INDENT] Η πρώτη τους κυκλοφορία για την [B]Columbia Records[/B] ήταν την άνοιξη του 1968, με τίτλο "[B]A Long Time Comin’[/B]" και το εξώφυλλο φιλοξενούσε φωτογραφίες μελών της μπάντας σε ζωντανή εμφάνιση που περιέβαλλαν μια φωτογραφία ενός ελκυστικού γυναικείου μοντέλου. Η ίδια η μουσική ήταν ενίοτε ένα άνισο αμάλγαμα από στιλ και εκτελέσεις. Ενώ ορισμένες μελωδίες ήταν περιπετειώδεις και καινοτόμες, άλλες περιέργως ακούγονταν παλιομοδίτικες. Σε ορισμένα σημεία ο δίσκος ήταν υπερπαραγμένος, σε πλήρη αντίθεση με τις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας. Η κιθάρα του [I]Bloomfield[/I] έλαμπε σε κάποια κομμάτια - ειδικά στα "[B]Killing Floor[/B]", "[B]Another Country[/B]" και "[B]Texas[/B]" - αλλά οι οπαδοί του, οι οποίοι γνώριζαν το έργο του με τον [B]Butterfield[/B], έμειναν να θέλουν περισσότερα. Συνολικά, όμως, το άλμπουμ κατάφερε να σκιαγραφήσει την αμερικάνικη μουσική «[I][COLOR=Darkorange]you hear in the air, on the air, and in the streets...[/COLOR][/I]», όπως το έθεσε ο [I]Michael[/I] στο οπισθόφυλλο. Και οι καινοτομίες του - η χρήση μιας πρώιμης μορφής δειγμάτων, η επιδέξια ανάμειξη της σόουλ, τα ροκ και τζαζ ιδιώματα, η χρήση των ηλεκτρονικών και ο συνδυασμός των πνευστών με τον ροκ ρυθμό - ανύψωσαν το ιστορικό κύρος του δίσκου, παρά τις διάφορες αδυναμίες του. Το άλμπουμ ανοίγει με νύξη για τον πόλεμο στο Βιετνάμ, με τη φωνή του προέδρου Λίντον Τζόνσον, στην ομιλία του «[I][COLOR=Darkorange]Θα το ξεπεράσουμε[/COLOR][/I]» στο Κογκρέσο, όπου η φράση του «[I][COLOR=Darkorange]η αξιοπρέπεια του ανθρώπου[/COLOR][/I]» διακόπτεται από τραχύ γέλιο, χειροκροτήματα και αμέσως μετά αναλαμβάνει η μπάντα με το πνευματώδες κομμάτι του [I]Howlin' Wolf[/I] "[B]Killing Floor[/B]", [INDENT][I]Θα έπρεπε να σ' είχα εγκαταλείψει, πριν από πολύ καιρό Ναι, θα έπρεπε να σ' είχα εγκαταλείψει, μωρό μου, εδώ και πολύ καιρό Δεν θα ήμουν τώρα εδώ άνθρωποι, στη σκηνή του εγκλήματος[/I] ...[/INDENT] με τα φωνητικά του [I]Gravenites[/I] και με το χαρακτηριστικό ήχο της κιθάρας, θεμελιωμένο σε μεγάλο βαθμό στα Σικάγο μπλουζ. Ο [I]Bloomfield[/I] επιστρέφει στο "[B]Groovin' Is Easy[/B]" σε τέλειο συγχρονισμό με τα πνευστά, τα τύμπανα του [I]Buddy Miles[/I] και τη μεταξένια φωνή του Γκραβενίτη. Ο [I]Buddy Miles[/I] αναλαμβάνει τα φωνητικά για τη σύνθεση των [I]Bloomfield-Goldberg[/I], "[B]Over-Lovin' You[/B]", ένα σόουλ κομμάτι με εξαιρετική απόδοση στο μπάσο από τον [I]Harvey Brooks[/I] και την τελική είσοδο της κιθάρας του [I]Mike[/I]. Το μπάσο του [I]Harvey[/I] είναι επίσης απολαυστικό στο "[B]She Should Have Just[/B]", ένα μιντ-τεμπο κομμάτι με έγχορδα, πινελιές από ισπανική κιθάρα και φωνητικά από τον Νικ Γκραβενίτη. Επόμενο έρχεται το παραδοσιακό "[B]Wine[/B]" με ξεσηκωτική διάθεση και τη κιθάρα του [I]Bloomfield[/I] να κεντάει. [CENTER][ATTACH=CONFIG]170749._xfImport[/ATTACH][/CENTER] Η δεύτερη πλευρά ξεκινά με το μπλουζ "[B]Texas[/B]", την φωνή του [I]Buddy[/I] και την κιθάρα του [I]Mike[/I] σε συνομιλία, και τα πνευστά να υπογραμμίζουν στο βάθος. Η αγαπημένη μου μπαλάντα, "[B]Sittin' in Circles[/B]" από τον [I]Barry Goldberg[/I] ανοίγει με βροντές, βροχή, την φωνή του Γκραβενίτη και το ξέσπασμα της κιθάρας ξεκινά και σταματά μέχρι να παραδώσει σε μια ακόμη πιο συνεκτική σόουλ μπαλάντα, "[B]You Don't Realize[/B]", σύνθεση του [I]Bloomfield[/I] αφιερωμένη με μεγάλο σεβασμό στο [I]Steve Cropper[/I] και [I]Otis Redding[/I], για τη φωνή του [I]Buddy Miles[/I], με άψογη ρυθμική βάση από τον [I]Harvey Brooks[/I] και τα γεμίσματα της κιθάρας του [I]Mike[/I]. [INDENT][I]Γυναίκες, θέλω μόνο να σας πω Ότι το βλέμμα στο πρόσωπό μου δεν είναι ο τρόπος που νιώθω μέσα μου Και αν γνωρίζατε όλα αυτά που κάνω για σας Τι περνώ για σας, θα εκπλαγείτε ...[/I][/INDENT] Και αμέσως μετά το αριστουργηματικό, μεγάλης διάρκειας, "[B]Another Country[/B]" του [I]Ron Polte[/I], μάνατζερ των [I]Quicksilver Messenger Service[/I], που ανοίγει με ανάδραση που μεταμορφώνεται σε σειρήνα, διαρκείς ερωταπαντήσεις κιθάρας και πνευστών μέχρι, μέσα από ένα καταιγισμό ψυχεδελικών ήχων, να μπει πάλι η ίδια ομιλία του Λίντον Τζόνσον που ξεκίνησε το άλμπουμ. Κατόπιν αναλαμβάνει ο [I]Buddy Miles[/I] για να οδηγήσει το κομμάτι με ένα λάτιν μπιτ και ο [I]Mike Bloomfield[/I] στην κιθάρα σε ένα από τα πιο αριστοτεχνικά του παιξίματα, να απαντά στον ρυθμό, ενώ προς το τέλος ανταποκρίνονται και τα πνευστά. Ο δίσκος τελειώνει με το λιγότερο από λεπτό, πολύ ενδιαφέρον "[B]Easy Rider[/B]", που θα ευχόσουν να μην τέλειωνε τόσο γρήγορα... Δισκάρα! [INDENT][I]Αν θα μπορούσα να ξεχάσω Όλα τα προβλήματά μου Τρέχοντας μακριά Όχι, όχι εγώ δεν θα μείνω Όχι, δεν θα μπορούσα ... Και θα πληγωθείς τόσο, πολλές φορές Θα χάσεις την αγάπη των παιδικών σου τραγουδιών Απόκτησε το ασφαλέστερο δωμάτιο που μπορείς να βρεις Κλείδωσε την πόρτα Βρες στον εαυτό σου μια άλλη χώρα[/I][/INDENT] Οι κριτικές, ήταν γενικά θετικές. Ο [B]Miles Davis[/B] εξήρε το "[I]Over-Lovin' You[/I]" του [I]Bloomfield[/I] στο περιοδικό [B]Downbeat[/B]. Το [B]Rolling Stone[/B] θεώρησε το άλμπουμ μια συνολική επιτυχία, ενώ ο [B]John Wilson[/B] των [B]New York Times[/B], παραπονέθηκε ότι οι ροκ μπάντες - ιδίως οι [I]Electric Flag[/I] - δεν έχουν καμία ιδέα για το πως να χρησιμοποιούν αποτελεσματικά τα πνευστά. Το περιοδικό [B]Pop/Rock[/B], από την άλλη πλευρά, δήλωσε: «[I][COLOR=Darkorange]Είναι το είδος της πραγματικής σόουλ-μπλουζ που τελικά επιτυγχάνει να καλωδιώσει τις διαφορετικές μορφές της Αμερικάνικης μουσικής...[/COLOR][/I]». (*****, πηγές: εξώφυλλο, Michael Bloomfield's Electric Flag by David Dann) [CENTER][ATTACH=CONFIG]170748._xfImport[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ξεχασμένη Σημαία [The Electric Flag]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…