Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Υπάρχει έντεχνο blues?
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Γιώργος Κουν." data-source="post: 188927" data-attributes="member: 383"><p><em>Τέτοια</em> εποχή, γυρίζω ΠΑΝΤΑ στους <strong>Allman Brothers</strong>..</p><p></p><p><em>Τέτοια</em> εποχή λέγοντας, ούτε πρώϊμη άνοιξη, μα ούτε και ντάλα καλοκαίρι. </p><p><em>Εκείνη</em> τη Δευτέρα που θα προτιμήσω την εξωστρέφεια του Monday Morning των Fleetwood Mac, απο την εσωστρέφεια του Ι don’t like Mondays των Boomtown Rats.</p><p>Τότε που το <em>Φως </em>λούζει τά πάντα, χωρίς ακόμη να τα καίει.</p><p>Το <em>Φως </em>που κάνει τα σχήματα ανάγλυφα, την ατμόσφαιρα διάφανη </p><p>Το <em>Φως</em> που έρχεται απο τα βάθη των αιώνων </p><p>Το <em>Φως</em> που φανερώνει τα Σημάδια του Ταξιδιού πάνω σου</p><p>Το <em>Φως</em> που είναι εξαγνισμός, το <em>Φως</em> που είναι <em>Ζωή</em>..</p><p>Την ημέρα που θαρρείς πως τα καλά και οι προσμονές είναι όλα μπροστά και έρχονται, οι απολογισμοί και τα βαρύδια εχουν μείνει πίσω λαχανιασμένα.</p><p>Την ημέρα που κρατάς και την ανάσα σου να μην χαλάσεις την ομορφιά της</p><p>Την ημερα ενός πολυαναμενόμενου Ναι , μιας αποφοίτησης, ενός φύλλου πορείας, της πρώτης σου μηχανής, μιας προσωπικής επιτυχίας, μιας γέννησης, μιας μεγάλης νίκης, της γιατριάς απο μια βαριά αρρώστια, την ημέρα του Είμαι Ακόμα Εδώ....</p><p> Αλλά ίσως και της μέρας που δεν θα συμβαίνει τίποτα απ ολα αυτά, απλά θα είσαι υγιής, ζωντανός, μεταξύ ανθρώπων που αγαπάς και σ’αγαπούν . Την ημέρα που, χωρίς να μπορείς να πείς το πως και το γιατί, το <em>Φως</em> θα σε βγάλει ξαφνικά στο <em>Δρόμο</em>.. </p><p>Το <em>Δρόμο</em> που σου φανερώνεται τόσο ανοιχτός και ελεύθερος που σου κόβεται η ανάσα και σου σφίγγεται η καρδιά. </p><p>Το <em>Δρόμο- Δίαυλο</em>, όχι το οδόστρωμα...</p><p>Το <em>Δρόμο</em> που ένα αρχέγονο ένστικτο σε καλεί να τον τρέξεις, χωρίς συμβάσεις και περιορισμούς, νοιώθωντας τη χαρά δίχως όρια, τη μέθη της απογείωσης και της πτήσης και μια αλαζονική «καταφρόνεση του θανάτου», αδυνατώντας να πιστέψεις πως μπορεί όλα αυτά να είναι αλήθεια.... </p><p>Με αυτή την τελευταία σκέψη συνήθως, ξαφνικά και απρόσμενα , θα έχεις βρεθεί ήδη σ’έναν παράδρομο, παράλληλο και μη τεμνόμενο με το <em>Δρόμο</em> και κάθε απόπειρα σου να ξαναμπείς είναι καταδικασμένη. Για λιγο συνεχίζεται δίπλα- δίπλα, μετα στρίβει και χάνεται και χάνεσαι και σύ. Και ύστερα αποζητάς ξανά αυτή την αίσθηση σε <em>Υποκατάστατα</em> λογής- λογής χωρίς αποτέλεσμα. </p><p>Μέχρι την επόμενη φορά, που εντελώς απρόσμενα θα βρεθείς ξανά εκεί...</p><p>Μπορεί να πάρει καιρό, τόσο που στο μεταξύ μπορεί νάχεις ξεχαστεί και Ολα τα υπόλοιπα να είναι ξάφνου πιο σημαντικά, πιό σωστά, πιο πρέποντα, πιο χρηστά και το κύριο μέλημα σου να τρέξεις να τα προφτάσεις όλα και ο χρόνος ολοένα να λιγοστεύει...</p><p>Και ο <em>Δρόμος</em> πάντα κάπου εκεί να υπάρχει, </p><p>..Because this <em>Road goes on Forever</em>..</p><p></p><p>Τέτοια εποχή, γυρίζω ΠΑΝΤΑ στους <strong>Allman Brothers</strong>..</p><p></p><p>H μουσική των Allman Brothers, είναι για μένα συνυφασμένη με το <em>Φως</em> και το <em>Δρόμο</em>. </p><p>Πρίν το <em>Eat a Peach</em>, έφυγε ο Duane, πρίν το <em>Brothers and Sisters</em>, έφυγε o Berry.</p><p>Με τραγικό τρόπο και οι δύο.</p><p>Αν σας αρέσουν οι <em>καταραμένοι</em>, ορίστε τους, καλώς ήλθατε!</p><p>Μόνο μην περιμένετε εδώ ντουβρουτζάδες και μοιρολόγια, σκοτάδια και συναφή..</p><p>Εδώ υπάρχει μουσική Χυμός Ζωής και «καταφρόνεσης του θανάτου»..</p><p>Μουσική ψυχικής ανάτασης, μουσική της Μεγάλης Γιορτής.</p><p></p><p>Οχτώ φορές στις δέκα θα με βάλουν σε <em>διασταύρωση</em>. Εγγυημένα. Λες και τα τραγούδια τους είναι τα <em>πετραδάκια </em>που σκόρπισα στην προηγούμενη μου βόλτα.</p><p>Για να ξαναμπώ στο <em>Δρόμο</em>... </p><p>Και όσο μπορώ, να τον διατρέχω...</p><p>Κι οταν με το καλό κουραστώ :</p><p> “..<em>Pony Boy, carry me Home</em>..”</p><p></p><p></p><p><em><strong><span style="font-size: 10px">Dedicated to a Brother</span></strong></em></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p><img src="http://g-ec2.images-amazon.com/images/I/116DGDNYBSL._AA90_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Idlewild South *****</p><p></p><p><img src="http://g-ec2.images-amazon.com/images/I/112X4E6BMTL._AA90_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Live at Fillmore East *****</p><p></p><p><img src="http://g-ec2.images-amazon.com/images/I/01FBSCMM84L._AA90_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Eat A Peach *****</p><p></p><p><img src="http://ec1.images-amazon.com/images/I/11PGY2KJ8NL._AA90_.jpg" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></p><p>Brothers and Sisters *****</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Γιώργος Κουν., post: 188927, member: 383"] [I]Τέτοια[/I] εποχή, γυρίζω ΠΑΝΤΑ στους [B]Allman Brothers[/B].. [I]Τέτοια[/I] εποχή λέγοντας, ούτε πρώϊμη άνοιξη, μα ούτε και ντάλα καλοκαίρι. [I]Εκείνη[/I] τη Δευτέρα που θα προτιμήσω την εξωστρέφεια του Monday Morning των Fleetwood Mac, απο την εσωστρέφεια του Ι don’t like Mondays των Boomtown Rats. Τότε που το [I]Φως [/I]λούζει τά πάντα, χωρίς ακόμη να τα καίει. Το [I]Φως [/I]που κάνει τα σχήματα ανάγλυφα, την ατμόσφαιρα διάφανη Το [I]Φως[/I] που έρχεται απο τα βάθη των αιώνων Το [I]Φως[/I] που φανερώνει τα Σημάδια του Ταξιδιού πάνω σου Το [I]Φως[/I] που είναι εξαγνισμός, το [I]Φως[/I] που είναι [I]Ζωή[/I].. Την ημέρα που θαρρείς πως τα καλά και οι προσμονές είναι όλα μπροστά και έρχονται, οι απολογισμοί και τα βαρύδια εχουν μείνει πίσω λαχανιασμένα. Την ημέρα που κρατάς και την ανάσα σου να μην χαλάσεις την ομορφιά της Την ημερα ενός πολυαναμενόμενου Ναι , μιας αποφοίτησης, ενός φύλλου πορείας, της πρώτης σου μηχανής, μιας προσωπικής επιτυχίας, μιας γέννησης, μιας μεγάλης νίκης, της γιατριάς απο μια βαριά αρρώστια, την ημέρα του Είμαι Ακόμα Εδώ.... Αλλά ίσως και της μέρας που δεν θα συμβαίνει τίποτα απ ολα αυτά, απλά θα είσαι υγιής, ζωντανός, μεταξύ ανθρώπων που αγαπάς και σ’αγαπούν . Την ημέρα που, χωρίς να μπορείς να πείς το πως και το γιατί, το [I]Φως[/I] θα σε βγάλει ξαφνικά στο [I]Δρόμο[/I].. Το [I]Δρόμο[/I] που σου φανερώνεται τόσο ανοιχτός και ελεύθερος που σου κόβεται η ανάσα και σου σφίγγεται η καρδιά. Το [I]Δρόμο- Δίαυλο[/I], όχι το οδόστρωμα... Το [I]Δρόμο[/I] που ένα αρχέγονο ένστικτο σε καλεί να τον τρέξεις, χωρίς συμβάσεις και περιορισμούς, νοιώθωντας τη χαρά δίχως όρια, τη μέθη της απογείωσης και της πτήσης και μια αλαζονική «καταφρόνεση του θανάτου», αδυνατώντας να πιστέψεις πως μπορεί όλα αυτά να είναι αλήθεια.... Με αυτή την τελευταία σκέψη συνήθως, ξαφνικά και απρόσμενα , θα έχεις βρεθεί ήδη σ’έναν παράδρομο, παράλληλο και μη τεμνόμενο με το [I]Δρόμο[/I] και κάθε απόπειρα σου να ξαναμπείς είναι καταδικασμένη. Για λιγο συνεχίζεται δίπλα- δίπλα, μετα στρίβει και χάνεται και χάνεσαι και σύ. Και ύστερα αποζητάς ξανά αυτή την αίσθηση σε [I]Υποκατάστατα[/I] λογής- λογής χωρίς αποτέλεσμα. Μέχρι την επόμενη φορά, που εντελώς απρόσμενα θα βρεθείς ξανά εκεί... Μπορεί να πάρει καιρό, τόσο που στο μεταξύ μπορεί νάχεις ξεχαστεί και Ολα τα υπόλοιπα να είναι ξάφνου πιο σημαντικά, πιό σωστά, πιο πρέποντα, πιο χρηστά και το κύριο μέλημα σου να τρέξεις να τα προφτάσεις όλα και ο χρόνος ολοένα να λιγοστεύει... Και ο [I]Δρόμος[/I] πάντα κάπου εκεί να υπάρχει, ..Because this [I]Road goes on Forever[/I].. Τέτοια εποχή, γυρίζω ΠΑΝΤΑ στους [B]Allman Brothers[/B].. H μουσική των Allman Brothers, είναι για μένα συνυφασμένη με το [I]Φως[/I] και το [I]Δρόμο[/I]. Πρίν το [I]Eat a Peach[/I], έφυγε ο Duane, πρίν το [I]Brothers and Sisters[/I], έφυγε o Berry. Με τραγικό τρόπο και οι δύο. Αν σας αρέσουν οι [I]καταραμένοι[/I], ορίστε τους, καλώς ήλθατε! Μόνο μην περιμένετε εδώ ντουβρουτζάδες και μοιρολόγια, σκοτάδια και συναφή.. Εδώ υπάρχει μουσική Χυμός Ζωής και «καταφρόνεσης του θανάτου».. Μουσική ψυχικής ανάτασης, μουσική της Μεγάλης Γιορτής. Οχτώ φορές στις δέκα θα με βάλουν σε [I]διασταύρωση[/I]. Εγγυημένα. Λες και τα τραγούδια τους είναι τα [I]πετραδάκια [/I]που σκόρπισα στην προηγούμενη μου βόλτα. Για να ξαναμπώ στο [I]Δρόμο[/I]... Και όσο μπορώ, να τον διατρέχω... Κι οταν με το καλό κουραστώ : “..[I]Pony Boy, carry me Home[/I]..” [I][B][SIZE="2"]Dedicated to a Brother[/SIZE][/B][/I] [IMG]http://g-ec2.images-amazon.com/images/I/116DGDNYBSL._AA90_.jpg[/IMG] Idlewild South ***** [IMG]http://g-ec2.images-amazon.com/images/I/112X4E6BMTL._AA90_.jpg[/IMG] Live at Fillmore East ***** [IMG]http://g-ec2.images-amazon.com/images/I/01FBSCMM84L._AA90_.jpg[/IMG] Eat A Peach ***** [IMG]http://ec1.images-amazon.com/images/I/11PGY2KJ8NL._AA90_.jpg[/IMG] Brothers and Sisters ***** [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Υπάρχει έντεχνο blues?
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…